In de universiteitsbibliotheek, Ladeuzeplein, Leuven werd de nieuwe bundel van Guido Cloet voorgesteld. Mark Meekers bracht voor een overtalrijk opgekomen publiek de introductietekst.

“In een kwart eeuw schreef Guido Cloet drie dichtbundels: Na ‘Onmogelijke Onmin’ (1986) en ‘Levend’ (1995) voorspelde  Karel Sergen dat zijn derde publicatie in 2004 op de markt zou komen. Maar Guido schrijft enkel wanneer hij werkelijk iets te zeggen heeft en het werd dus 2010 voordat ‘Mondige stilte’ zijn geboorteschreeuw liet horen.”

Mark Meekers concludeert als volgt: “Op een onnavolgbare, eigen wijze brengt Guido Cloet een authentieke getuigenis van de levensweg waarlangs deze homo viator is gegaan. Met Chagall kan hij zijn kunstwerk, zijn bundel: “een doorzichtige wand tussen mijn hart en het hart van de wereld” noemen: een liefdesverklaring.

Met Cloet komt eindelijk nog eens een dichter aan het woord die zinvolle, existentiële zaken zegt, die ons het gevoel geeft dat we niet álléén onderweg zijn. Hij schreef een bundel die in alle opzichten rijk is. Ik heb het hier niet over de financiële waardering van een product van de ziel, maar over innerlijke rijkdom. De uiting van een gefundeerd leven is onbetaalbaar, overleeft elke devaluatie.

Guido Cloet serveert ons een poëtische champagne, een mannelijke godendrank: niet altijd doux, maar eerder brut, sec. Eindelijk iemand die het samenleven een feest noemt en het woord geluk durft uitspreken! Ik heb de fles voor jullie gedeeltelijk ontstopt, maak er een leesfeest van zodat de kurk er helemaal afvliegt, want: “Zo blauw is de hemel daarboven” (5, 4)!”

‘Mondige stilte’ is een uitgave van Uitgeverij P.

01-06-2010, 00:00 geschreven door Mark Meekers