Deze morgen verder gefietst richting Haugostol. Ik zit voor
het moment op de Route 7die dwars door het Hardagervidda gebergte loopt. Ik
ben tegen de middag gestopt aan de Voringvossen waterval. Prachtige uitzichten
en veel aandacht naar mijn Fast and Slow rider. In Liset deed ik nogenkele Grosseries omdat de volgende 100 km. geen winkel te
bespeuren is. Ik zit nu op een van de hoogste gebergte plateaus in Europa maar
ja, alles is hoger, groter en langer in het land dat je toeristeert. Goede
kampeerplaats gevonden aan een wildwater rivier waar ik voor mezelf een privé
hut heb waar ik lekker droog de avond kon doorbrengen voor ik mijn single
room opzocht om te gaan pitten.
Na een paar inkopen in Voss heb ik koers gezet richting
Ulvik. Na enkele goede plekken te hebben gezien om te kamperen bleef ik
uitstellen met de hoop op een nog betere plek te vinden, kan wreed tegenvallen
off course. Tegen de avond is het fel beginnen regenen en heb ik in Ulvik een
goedkope camping gevonden. Ik ben hier uitgenodigd door een Italiaans koppel om
in hun hut te eten en we beleefden een gezellige avond samen.
Tegen 10u was ik gearriveerd op de plaats waar de Wildwater Rafting
ging plaatsvinden. We waren met een 40 mensen verdeeld over 7 Rafts. We kregen
allen een wetsuite en na een rit van een half uurtje opwaarts de rivier kwamen
we op de plek waar het avontuur kon beginnen. We kregen nog een korte dril en
klaar waren we om de wilde stromen te trotseren. Ik hadhet geluk samen met een fransman vooraan in
de boot te mogen zitten en te functioneren als de motor van de raft. Zalige
ervaring dat raften. De Gids was een kenner van de stromingen die de rivier
rijk was. Ik ben er een keer uitgevallen samen met de Fransman en ik werd er
meteen terug ingehaald door de gids. De Fransman echter ging even kopje onder
en had zijn dorst kunnen lessen met een liter water.The water is clean zei hij me.
Sanka, are jou ready for some rafting i' m the one whit the red head
Voss is voor Noorwegen de hoofdstad van de extreme sporten. Ik heb tegen
de namiddag een camping bereikt en schreef mezelf in voor morgen een dag te gaan
Raften. Nog eens kunnen genieten van een warme douche en lekker de luierik
uitgehangen met de mede campers.
Deze morgen lekker nagenoten van de zachte matras en het
getokkel van de regen tegen het dak. Na alles te hebben ingepakt ben ik de berg
opgeklommen naar hun huis waar ik meteen aan tafel werd geschoven om te
ontbijten. 2x ontbijten met 15 minuten rustpauze, moet kunnen. Ik heb nog enkel
verse koeken meegekregen en ze gaven me nog een extra waterdichte zak mee. Deze
vrouw heb ik een dikke knuffel gegeven en de man en zoon, ja, nen dikke pol.
Mijn weldoeners, Thanks alot for al jour help, i will never forget. I forgot jour e mail adress in the car so if jou read this please send them to me. Big huggs
Vandaag de eerste Belg tegengekomen. Ik ben al een tijdje op
zoek naar een Belg moet ik zeggen. Ik heb wat overgewicht waar ik vanaf wil
eneen Belg zou me hier mee kunnen helpen.
Deze Belg woonde op 150 km.
van bij mij dus zal ik nog even wachten
om enkele spullen mee te geven. Voor ik het goed doorhad had ik van deze lieve Belg
een verse vis gekregen en een lekker biertje. Alrighty. Omdat de regen maar
bleef pijpen besloot ik om tegen 4u al naar een goede plek voor overnachting te
zoeken. Ik belde aan bij mensen om water te vragen en vroeg de vrouw of ik in
het verlaten weggetjedat ik was gepasseerd
kon kamperen. Geen probleem. Even later, als ik de zeilen aan het ophangen was
kwam er een man op me af gestapt, bleek de man te zijn van de vrouw die ik
zonet gesproken had. Ik dacht ja afbollen. De man kwam echter met een heel
ander voorstel op me af. Hij vertelde me dat het deze nacht ging stormen en dat
ik in zijn boathouse kon
overnachten. Via een klein weggetje naar de fjord toonde hij me zijn prachtig
gelegen Boothuis met er rond een saunahuisje en bubbelbad deze hij allemaal
zelf vervaardigd had.Toen ik mijn
spullen achter liet bij hun huis en enkel selecteerde wat ik ging nodig hebben
voor de nacht vroeg ze me of ik nog iets te wassen had. Weeral voor ik het goed
doorhad waren al mijn kleren gewassen en gedroogd, had de vrouw me verse cake
gebakken met een bokaal verse jam en lag ik te slapen in een te gekke kamer
boven the boathouse met zicht op de Fjord. Verse vis, fris pintje, everything to feel the luckiest man on earth. Thanks
a lot.
mijn persoonlijk terras Het kamertje boven the boathouse The boathouse Bleek een heel lekkere vis te zijn, perfect samengaand met een fris biertje, die Belg was een kenner
Gisteren vroeg gaan slapen zodat ik vandaag om 6 u uit de
veren kon. Ik wil de kudde toeristen voor zijn om naar de Preikestolen te
stappen om er gekruid met het ochtendgloren extra van te kunnen genieten. De
klim is een 2 timer maar met geen volk voor de voeten was ik al tegen 8u30 aan
de top van Preikestolen. Éen man was me voor, die ik, eens bovengekomen, niet
meteen zag staan daar de mist het toneel overheerste. Naast de man was de regen
nog steeds mijn trouwe metgezel. Dit zorgde ervoor dat het eerste u geen ziel
te bespeuren was en dat ik ten volle kon genietenvan deze magische plek. Af en toe klaarde de
mist op, wat prachtige taferelen opleverde. Bij het afdalen kwam ik de kudden
tegen, meuh meueuh. Tegen 1u ben ik terug op de fiets gekropen om in
Jorpeland inkopen te doen. Met als quest het kopen van extra waterdichte kleren
en een paar zeilen om bvb. het opkruipend vocht uit de tent te houden. Ik kocht
ook een goede poncho en een nieuwe waterdichte overtrek voor mijn schoenen. Ik
vond tegen de avond een gezellige plek langs een rivier en maakte mezelf enkele
lekkere Wraps gereed. Met een van de zeilen maakte ik een extra tent waar ik
mijn Slow rider en Fast rider kan onder stallen
en waar ikzelf onder kan eten.
Do i still got it Jeah jou do Preikestolen in het morgendgloren
Regen blijft mijn constante metgezel. Fin en Oza zijn naar
Stavanger om hun aluminium frame van een van de karretjes te laten lassen. Hope to see jou later on the way to
the North.
De fast both van Lysebotn tot Orsand heeft ongeveer een uur
in beslag genomen en vliegt als het ware over de prachtige Lysefjorden. We
hadden de fietsen op de boot gezet en er is ons nooit gevraagd te betalen. I
like. Vanaf Ordsand ben ik naar Preikestolen gefietst waar ik in de vroege
namiddag op een camping ben aangekomen die op zo een 4 km. van de Preikestolen
gelegen is. De camping kost 20 euro. Het goede nieuws, dat ze strategisch
uitwerken in het voorstellen van de camping is dat je onbeperkt mag douchen en
dat er internet is. Hmmm onbeperkt douche. Ik heb lekker genoten van de
langdurige douchesessie, dit maal met warm water dat uit de douchekop komt in
plaats van de koude douches die ik van de hemel cadeau kreeg de laatste dagen.
Alles ingepakt en klaar om te gaan klimmen. We zijn met de
twee honden vertrokken maar het bleek al snel een beetje gewaagd te zijn om de
klim met de honden te doen. Fin en Zoa zijn de honden aan de fietsen gaan
afzetten, ze zijn dat gewoon om enkele uren alleen gelaten te worden. De weg
naar de Kjeragbolten was serieus de moeite, zo kon je er van zeer steile rotsen
naar basejumpers kijken, prachtige verzichten en de gespannen rots tussen twee
bergheuvels. De kjeragbolten zelf was, als te verwachten, één grote toeristische
attractie maar de omgeving overheerste gelukkig. De paar stappen die je moet
doen om op de rots te gaan staan waren redelijk gevaarlijk als je het mij
vraagt, lekker spannend. Ik vraag me wel af hoeveel mensen hier een slippertje
doen. By the way, hier wil je dat niet.
de eeuwige sneeuw Stil got it, de man dat de foto trok sloeg lijk bleek uit als ik even mijn evenwicht verloor
Deze voormiddag uit de bergketen gestruikeld om terug in een
andere meesterwerk der natuur terecht te komen. Tergen de middag ben ik Fin en
Zoa terug tegengekomen. Ze hadden het gehaald, chapeau. Ze zijn natuurlijk veel
meer gewend als dit. We hebben de laatste 30 km. naar Lysebotn samen afgelegd en we
hebben naast de berg, die we morgen gaan beklimmen, onze tenten opgezet. We
zijn 6 km.
voor Lysebotn gestopt waar dewandeling begint
naar de Kjeragbotlten wat een rots is die gespannen staat tussen een splitsing
van 2 bergen. De bergwandeling die we morgen gaan aandoen is een 3 timer. Dit
wil zeggen dat het 3 u duurt vooraleer je de top bereikt. We hebben nog samen iets
gekookt: voornamelijk mijn teveel aan aardappelen en tot int laat gezellig
reisverhalen uitgewisseld.
The elements are eternally on the move;
Dew turns to rain, to snow, to glaciers.
These rivers of ice swell, press onwards,
scraping their ponderous bulk
Along the bed rock of the mountains.
And so water, ice and stone act as Natures own
sculptors.
It taken millions of years and many ice- ages
to carve out the valleys. When warmer times return, and the great masses of ice
and snow melt,
The valleys fill with water and become fjords-
These emerald green, life bringing arteries
winding their way into the hinter land.
De eerste 40
km waren behoorlijk vlak. Tot ik in Hylestad links pakte
voor richting Lysebotn te gaan kwam hier al snel verandering in. De eerste 3 km. waren met stukken van 10
% stijgingen beladen. Man man man afzien. Om tot in Lysebotn te gerakenga ik door het Evassheia gebergte met een
hoogte van 1050 meter.
Na de eerste 3 km.
kwamen de bergen rythmisch op me af. Telkens als ik een top bereikte en een
schreeuw van opluchting de vrije natuur in stuurde, kreeg ik al gauw de
volgende bergte zien. Vele stukken heb
ik moeten afstappen enmijn hele hebben
verder de berg opduwen. Ik heb redelijk veel eten mee dat nog over was gebleven
van in De Camio. De zwaarste zaken ben ik als eerste aan het opeten. Ik heb
mezelf moeten dwingen een Six pack halve liters op te drinken de eerste twee
dagen.
Ik ben uiteindelijk in het midden van dit bergstelsel gestopt en heb er een goede plek
gevonden om te wild kamperen; Dit gebied is gekend bij trekkers van de benen en
ik zie verspreid over het landschap nog enkele tenten staan. Benieuwd wat mijn
benen morgen gaan zeggen en nog meer benieuwd wat komen zal.
Dit is het echte avontuur.
Voornamelijk aftasten
van mijn grenzen en kalmaan deze van Noorwegen.
Vandaag is de dag als regenend begonnen en zo zal ie ook
eindigen.Zelf met de vele regenbuien
kan je niet anders als verliefd worden op dit land. Volle moed bijéén geraapt
en alles in mijn Slow rider
geladen. Tegen de avond ben ik een Australisch koppel tegengekomen die al
gedurende een jaar aan het rondtrekken zijn met de fiets. Ze hadden vandaag
besloten om te surplacen met dit hondenweer. Over honden gesproken, Fin en Zoa
zijn aan het rondtrekken met elk een hond achter hun fiets, plus het nodige
materiaal. Ze zijn vertrokken vanuit ons Belgenland en zo naar het Zuiden
getrokken om zo weer naar het Noorden te trekken. Ze hebben voor Noorwegen
ongeveer dezelfde route uitgeplant als ik dus ik kom ze onderweg nog wel ergens
tegen. Ik ben nog een stuk doorgefietst eb heb een zalige plek gevonden naast
een kerkje op aanraden van mensen waar ik even voordien water had gevraagd
Fin and Zoa Luxury shelter Die verkeersborden hier baren me toch soms zorgen
Om 7u opgestaan om alles verder in gereedheid te brengen. Ik
ga uiteindelijk van Kristiansand vertrekken wat het meest zuidelijke punt is
van Noorwegen. De eerste 30 km.
hebben Kore en Cecile mij opweggeholpen met hun tandem. Kore heeft ervoor
gezorgd dat het eerste stuk enkele bergen inhield zodat ik kon testen of ik er
wel degelijk geraken zou. Bleek toen niet voor al te veel problemen te zogen.
Na 30 km.
hebben we afscheid genomen.
Het ging redelijk vlot de eerste dag. De regen heeft me wel zeiknat
gemaakt en het blijkt dat bij kledij met
100% waterproof erop niet het gehele percentage definitie gewijs klopt. Ik heb
redelijk wat gravelwegen befietst die ervoor zogen dat ik de hoofdbanen
vermijd. Ik moet hier wel mee oppassen want deze wegen zijn moeilijk te
berijden en nemen tot 2 x meer tijd in beslag. Tegen de avond aangeklopt bij
een lieve oude man die me een plaats aanwees onder een waterdichte boom. Hij
vertelde me dat zijn vrouw schrik heeft van vreemdelingen, we have seen a bad movie
yesterday zei de man. Hij vertelde me ook dat ik best rechtsomkeer kon maken
met dit honden weer, the good season was in April and May. Il take the risk
zei ikhem. Mijn tent staat ironisch
genoeg dicht bij een VW Camio. De man zei me dat als ik er een batterij in stak
ik er zo mocht mee wegrijden, hmm tempting.
Ik en mijn fiets zijn vertrekkensklaar. Kore en Cecile gaan
me van Kristiansand naar Evje brengen met hun vw container. Kore vertelde me dat
dit eerste stuk van 50 km.
betrekkelijk saai is, en ze zullen een stukje met me meefietsen eens we in Evje
zijn. Vanaf nu is de mogelijkheid tot panne zwaar verminderd. Een platte band en
het niet functioneren van de benen zijn de enige zaken waar ik me zorgen om kan
maken. De eerste dagen zal ik voornamelijk op zoek gaan naar een goed ritme,
kalmaan opbouwend.
Deze morgen als ik de Camio wou starten na de gewoonlijke check
up gaf hij geen enkele reactie. De starter wou niet starten. Een buur zag me
sukkelen en trok met een koord de Camio voort maar dan zelf was er geen vonk in
te krijgen. Na alle opties te hebben bekeken zat er niets anders op dan terug
Europ Assistence te bellen. Ik vreesde echter dat ze niet zouden tussenkomen
voor het weg takelen omdat het terug de starter was dat niet functioneerde. Bij
mijn laatste attempt
werden mijn diepste gebeden toch aanhoort, geluk kig lijk. Ik ben meteen naar
een Mekonomen garage gereden omdat ik 3 jaar garantie heb op de starter. Op dat
moment startte hij als vanzelf en ze vertelde me dat het probleem misschien in
het contactslot kon bevinden. Bij de vraag wat ik aan het waterprobleem kon
doen, kreeg ik te horen dat er een waterlek is via de motor en dat het een
zware kost kan worden. Ze hadden geen tijd, drukke periode. Hij vertelde me dat
ik zonder probleem kan verder rijden zolang ik maar het waterniveau nauwlettend
in het oog houd. In geen geval zonder water rijden was de boodschap. Ik ben
tegen het avondvallen op mentaal niveau badend in het zweet in Kristiansand
aangekomen.
Ik ben hier goed ontvangen geweest door Cecille Desair en
haar man Kore Christoffersen. Cecile is een tante van me via ons moeder hare
kant. Ze is sinds een jaar getrouwd met Kore en is sindsdien verhuisd van de States
naar Noorwegen. Ze wonen op een kleine afstand van het centrum van Kristiansand
in een rustige buurt in een typisch Noors houten huis. Kore is sportleraar en
op professioneel vlak bezig met fietsen. Hij is zeer ambitieus bezig met zijn
sport en wint redelijk wat wedstrijden. Misschien erbij zeggen dat hij 61 jaar
is en jonge bikkers het gevoel kan geven alsof ze ter plaatse aan het fietsen
zijn. Cecilleiskunstenares en is verleden week geslaagd voor
haar Noors examen wat een schriftelijk en mondeling examen inhoud. Ze is nu volop
op zoek naar werk. We hebben daags na mijn aankomst naar de garage gereden en
te horen gekregen wat ik me eigenlijk al op had voorbereid. De Camio verliest
water via de Headgasket, via de motor dus. Aan de reparatie beginnen zou me al
meer dan 1000 euro kosten met niet eens de zekerheid dat het daarmee zou
gemaakt zijn. De reparatie zou pas binnen enkele dagen kunnen plaatsvinden en
kan meerdere dagen in beslag nemen. Bij deze heb ik de beslissing genomen om gebruik
te maken van mijn Europ Assistence. Nadat ze met de garage hebben gesproken
zagen ze er geen probleem in om mijn auto te repatriëren naar België. Bij de
vraag hoe mijn repatriatie zou verlopen vertelde ik ze dat ik met de fiets
verder reis en niet van plan ben meteen huiswaarts te trekken. Ik kreeg te
horen dat mijn repatriatie later kan plaatsvinden zolang het in de tijdspanne
van 4 maanden is na vertrek uit België. Ik ben wedervertrokken na de verkiezingen
dus ik heb, als ik gebruik wil maken van een eventuele repatriatie, tot 9
oktober de tijd. Ze repatriëren me helemaal gratis zolang ik me in Noorwegen
bevindt en anders geven ze me het budget dat er was om van Kristiansand naar
Belgiëgerepatrieerd te worden.
Goed om te weten als er iets zou gebeuren onderweg.
Next step:
voorbereidingen treffen voor verder te trekken met de fiets. Ik heb een systeem
gekocht om ook zakken aan de voorste wielen te kunnen hangen. Korre word gesponsord
door Maxim. Dit merk maakt voornamelijk powerdrink en powerbars en word
verkocht in de Intersport van Kristiansand. Hij heeft in deze winkel ook 30% op
al andere producten dus heb ik hier de zakken gekocht voor aan het voorste
kader te hangen. We hebben enkele winkels bezocht om een barnetilhenger te
kopen. Dit is een karretje voor achter de fiets te hangen om bagage of een paar
kindjes in te vervoeren. Na veel Vijven en Zessen hebben we een kar gekocht in
de Intersport waar ik via Kore bijna 50% percent heb opgekregen. I like.
De Camio is intussen al onderweg naar België en ik heb al de
spullen die ik denk nodig te hebben voor de verdere trip eruit gehaald, veel te
veel natuurlijk. Selecteren, selecteren en nog eens selecteren en hier tussenin
testritten doen om te testen hoeveel gerief ik kan meenemen zodat het aangenaam
blijft om te fietsen. Verry difficult maar interessant om te zien wat eigenlijk
overbodig is. Zodat nu enkel het noodzakelijke overgebleven is. Gelukkig gaan
Cecile en Kore een paar keer per jaar naar België en kan ik het overbodige bij
hun achterlaten.
Ik heb de nodige kaarten en boeken aangeschaft van Noorwegen
om deze keer vooruit te plannen wat me noodzakelijker
lijkt dan toen ik met de Camio aan het reizen was. Hoe het gaat uitdraaien weet
ik niet maar ik begin er meer en meer goesting in te krijgen in dit nieuwe
avontuur. Het verslag volgt natuurlijk.
Tegen de 10de augustus komt Vincent naar
Noorwegen om een goede twee weken mee te trekken. Ik heb de tweede fiets
achterlaten in Kristianstad zodat hij deze kan ophalen bij zijn aankomst en me
dan tegemoet kan komen. Hij is voor het
moment al de tickets in orde aan het brengen en ik raadde hem aan om een
railpass te kopen. Hij is onder de 25 jaar wat maakt dat je deze pas zeer
goedkoop kan bekomen.
Ik kan er blijkbaar nog mee lachen laatste nacht tesamen, knuffelen tot ik erbij neerval me sleeping, staging how i would have slept, look how peacefull i still got it Laatste keer poseren En ik keek ernaar Daar gaat hem, nenenenenneuh, live is live Kare Christoffersen Cecille and some biking gear om mezelf op te baseren
Ik heb een gratis parking gevonden op een 5 km. van het centrum van Oslo
naast een Olympisch oefenpark.
Ik ben hier elke dag gaan lopen rond een
meertje. Het heeft hier elke dag zwaar geregent, quiet depressive.
In Oslo
wonen een half miljoen mensen wat enorm veel is als je weet dat er slecht 4,5
miljoen mensen wonen in dit uitgestrekte land.
............................................
Jiha Over tradities gesproken, skieën heeft hier een 4000 jaar oude traditie, ... Origineel bouwen. Farmers and there big Legobloks Vigeland park in aan de rand van Oslo.
Sorry, Camera was ziek in Oslo, no other foto's to share And the writer wasn't in the mood, sorry again.
Camio heeft sinds mijn vertrek bij Veerle een neiging tot
alcoholisme. Ons vader zegt altijd dat water voor de planten is. Ja justo, maar
mijn auto drinkt ook van het goedje. Dorst dat hij de laatste tijd heeft
waardoor het gehele koelsysteem lijkt ontregelt te zijn. Het is een gesloten
systeem dus normaal kan hier geen verlies in zijn. Ik stop op zeer geregelde basis
om de Camio te laten afkoelen en het water bij te vullen.
Tegen de middag ben ik de grens overgestoken naar Noorwegen.
Nothing to declare, hmm, i think not.Ik ben in de namiddag in Drobak
aangekomen. Dit kleine havenstadje is blijkbaar het adres waar we onze
kerstwensen naartoe sturen. Blijkt dat de Kerstman na de drukte van de
kerstperiode niet op den dop kan rekenen. Zo moet hij dus als elke normale
sterveling werken. Ik vond hem ondergedoken in het plaatselijke toeristische
bureau. Bij het zien van The Santas Helper begrijp ik de keuze van zijn
werkplaats.
In Noorwegen geld de zelfde regel als in zweden omtrent het
wildkamperen. Almenretten genaamd. Comon sense, rekening houdend een bepaalde
afstand te behouden met privéterreinen, openbare parken en stranden. Elke
andere situatie mag je hier overal je tent opzetten of de Camio handbreaken.
So far so good.
Nothing to declare, hmmm, i think not Watch out Santa Santas adress: Drobak, torget 4, Norway Santa rules
Santa and his helpers, ouwe geilaard, ja kmoet toegeven, kben jaloers, de man heeft smaak.