Dag achtien en negentien, 25 en 26 April,

Route: - Fort Augustus – Inverness

           - Inverness – Fort Augustus

2-daagse rond Loch-Ness fietsen met een overnachting in Inverness

De 1^ste dag tegen 10 u vertrokken, de fiets goed gepakt, met als doel tegen de namiddag aan te komen in Inverness. Inverness is de jongste stad van Schotland en word gezien als de hoofdstad van het Noorden. Het 1^ste uur fietsen was zeer ‘steep’. Mezelf constant aanmoedigend het ik deze opeenvolging van steile bergen kunnen overwinnen, ze hadden me ervoor gewaarschuwd. Wetende dat dit maar een paar kilometer was van mijn traject van 60 km ben ik vanaf dan voorzichtig omgesprongen met mijn krachten. Na 4u bergop en af ben ik heelhuids in Inverness aangekomen. Hoewel het de hoofdstad is van ‘Het Noorden’ heeft het meer de sfeer van een dorp.

Ik ben even langst het ‘Inverness Castle’, een Victoriaans gebouw met rode zandsteen, gereden en het ‘Inverness Museum and art Gallery’die een vaste en wisselende exposities heeft. Dit vooraleer ik op zoek ben gegaan naar een Hostel. Er was in de Art Gallery een tijdelijke tentoonstelling van Robert Mapplethorpe. Deze tentoonstelling heeft vooral de focus gelegd op zijn portretten die hij maakte. Er waren naast een paar zelfportretten ook portretten van zeer invloedbare kunstenaars, schrijvers en muzikanten van zijn tijd zoals bvb. Andy Warhol, Truman Capote en Patti Smith. Na de sluiting ben ik naar een redelijk moderne hostel gereden waar ik na het inchecken niet kon wachten om eindelijk nog eens een lange verdiende douche te nemen. Genieten genieten genieten. Ik heb na lang twijfelen de schaar eens door mijn baard gehaald, het was nodig. Mijn kamergenoten waren oudere mannen die bij een fietsclub behoorden en die dagelijks zo’n 60 a 80 miles in de benen hebben. Die mannen rijden dan ook met hypermoderne racefietsen waar mijn mountainbike  niet tegenop kan. Ik heb nog iets lekkers gekookt en mijn boek heeft me in slaap gewiegd.

Dag 2: Die mannen waren vroeg uit de veren en ik ben ze gevolgd in hun vogeltijd. Alles terug in de fietszakken proppen en deze achtergelaten in één van de lokkers van de hal van de hostel, zodat ik de stad nog even verder kon verkennen voor mijn vertrek. Ik ben een lekker Schots ontbijt gaan eten en door de stad gefietst richting zee om te zien waar Loch Ness via een smaller riviertje in de zee verdwijnt. Tegen 11u mijn tocht ingang getrokken richting Fort Augustus maar nu langst de andere kant van Loch Ness. In Inverness nog even getwijfeld om een American Football met amateuristisch gehalte bij te wonen maar heb hiervoor gepast. Bleek dat ze nog een uur moesten warmdraaien en ik was net ook aan het warmdraaien dus ‘of i went’.  Tegen 1 u ben ik gestopt aan het ‘Loch Ness Centrum’. In dit gebouw was er een multimedia tentoonstelling over Nessy en de verhalen, Mythes die in de wijde wereld bekend zijn. Deze tentoonstelling was zeer wetenschappelijk onderbouwt  en wat ik te zien kreeg waren telkens wetenschappelijke verklaringen voor de foto’s en de getuigenissen van de mensen die het ‘Monster of Loch Ness’ ooit gezien hadden….

Grappig is te weten dat een straat verder een gelijkende  tentoonstelling loopt maar dan ‘the other way around’, met als sub ‘ we believe in de story of Loch Ness and his Monster’

Van hieruit ben ik verder gefietst naar ‘Urquhart Castle’. Dit kasteel is qua ligging alleen al prachtig. Het licht gesitueerd vlak naast  de Loch zo ongeveer in het midden van zijn lengte. Ik heb hier nog een paar jongeren tegengekomen die herkende van de Hostel, die ook een toer rond europa doen maar dan meer met focus op het zuiden. De mannen kwamen van Brazilië, ja, die zouden sterven van de koude in het Noorden. De laatste kilometers waren de langste en mijn knie heeft de tocht zonder teveel problemen overleeft. Morgen gun ik mezelf een rustdag en ga men blog nog een beetje verder bekladden met mijn dagelijkse belevenissen. Daarnet gevraagd aan Chris en Felicity of het mogelijk is mijne vuile was om te toveren tot verse, no problem. Enige doel is eindelijk mijn boek, ‘on the road’, uitlezen.

25-04-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag zeventien, 24 April 2009

Route: - Fort Augustus, Loch Ness

Verkenning van het idyllisch dorpje Fort Augustus. Mijn planning opgesteld voor de komende dagen. Vandaag heb ik een wandeltocht van zo’n ‘ten miles’ gedaan om en langs Loch Ness. Een zalige wandeling door bossen en bergen. Ik ben der nog maar eens in geslaagd verkeerd te lopen maar dit bracht  de avonturier weer in me boven en ik had alle tijd van de wereld dus no worries ai. Na een drie uur wandelen een paar plaatselijke ‘Crafts Shops’ bezocht waaronder een glasblazer en een winkeltje waar je een complete set van traditionele schotse klederdracht kon kopen. Morgenvroeg zal ik gepakt naar Inverness fietsen en daar een nacht verblijven in een jeugdhostel. De dag erna de stad verkennen en in de vroege namiddag terugfietsen naar Fort Augustus.

24-04-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag zestien, 23 April 2009

Route:  -    Dufftown – Ardesier

 -     Ardesier – Culloden

 -     Culloden – Fort Augustus, Loch Ness

Deze morgen ben ik gewekt geweest door Karen om 9u. Ik heb een Camio & Breakfeast gekregen, bestaande uit een lekker Engels ontbijt met een verse koffie en dit allemaal geserveerd in de Camio, een soort van dejeuner au lit, zalig.

Ik heb de Camio nog eens grondig onder handen genomen en beslist om de boot niet verder mee te nemen op reis, hij is veel te zwaar en neemt te veel plaats in. De boot heeft een nieuwe eigenaar nu. Karen heeft een redelijk grote vijver en wil het wel proberen om hem te maken en anders container. Een dikke merci en voor ik ging gaf ze me nog een adres mee van een koppel waarmee ze goed bevriend is en die in Fort Augustus aan Loch Ness in een ‘Old Convent’ wonen wat vroeger een klein oud nonnen klooster was. Ze zei dat deze mensen me met dezelfde vriendelijkheid en gastvrijheid zouden ontvangen.

Ik ben van Dufftown naar Aldesier gereden, zo een 100 km naar het Westen. In dit dorp licht Fort George en ligt pal aan de zee. Op deze plaats zijn er normaal rond dit seizoen dolfijnen te spotten maar me ‘aint seen nothing’. Van Fort George ben ik naar Culloden gereden. Hier heeft, op 16 april 1746, de laatste ‘battle of Culloden’ plaatsgevonden dat is uitgevochten op Engels grondgebied. Het feitelijke gevecht duurde slechts een uur en het dodental lag rond de 1200. Dat moet daar een zeer bloederige confrontatie geweest zijn. Ze hadden op deze site juist een nieuw museum geopend. Nadien kon er gewandeld worden op ‘the battlefield’. 

Tegen 6u ben ik daar vertokken en koers gezet richting Fort augustus, Loch ness. Fort Augustus is een klein dorpje aan de onderkant van Loch Ness en is vooral een kalm dorpje. Ik kan van hieruit fietsen naar Inverness dat zo’n 60 km verwijderd is en naar Fort William.

Ik heb tegen 20u, na een paar buren te hebben lastig gevallen, uiteindelijk de mensen gevonden waarover Karen me had gesproken. Chris en Felicity zijn sinds 20 jaar een koppel en wonen in een prachtig historisch gebouw dat ze systematisch aan het renoveren zijn. Felicity heeft lang geleden nog onder Karen gewerkt toen ze nog uitbater was van een hotel in Engeland en zijn sindsdien goede vrienden gebleven. Ik heb een plaats toegewezen gekregen en voel me hier goed op mijn gemak. Hier recht tegenover is er een Car/Caravan Park waar ze 7,50 pond vragen voor een nacht te kamperen so Lucky me nietwaar.

23-04-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag vijftien, 22 April 2009

Route: - Dufftown – Glenlivet Distillery

           - Glenlivet Distillery – Keith, Strathisla Distillery

Vandaag nog eens 2 distilleerderijen bezocht, eentje in Dufftown zelf, de Glenlivet distilleerderij en eentje in Keith, een dorp op 16 km, waar de Strathisla Distilleerderij is gelegen. Na 3 distilleerderijen kan ik duidelijker verbanden leggen en begin ik meer en meer te verstaan van het proces dat gebruikt word voor het tot stand brengen van whisky.

Eenvoudig in uitvoering, kleine variaties, complexe en zeer verschillende eindproducten.

Na vandaag een goede 50 km te hebben gefietst heb ik weer last van mijn rechter knie en zijn kruisbanden. Inbinden en rust zou hiervoor volgens de dokter de oplossing zijn. Omdat het intussen al een week geleden is na die zware inspanning aan de Adrian’s Wall maak ik me toch een beetje zorgen. Afwachten

Terug aangekomen in Dufftown ben ik even langst de whisky shop gegaan. Karen werkte voor het moment en heeft me vele verschillende single malts laten proeven en heb uiteindelijk voor 3 flessen 40 pond betaald. Hiermee zal ik nog wel even toekomen om mijn nachtelijke slaapmuts gewoonte te onderhouden. Ik heb Karen toen voorgesteld of ik iets kon doen voor haar omdat ze zo gastvrij is geweest. Na aandringen zei ze me dat ik wat vers versneden hout van een heuvel naar haar achtertuin kon verplaatsen. Eens het hout verplaatst heb ik het in stukken verhakt met een bijl. Ze bedankte me met een lekker whiskybier. Ik ben nog een toer gaan doen met haar hond en ze heeft me nog even binnen uitgenodigd om op te warmen voor het slapen gaan.

22-04-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag veertien, 21 April 2009

Route: - Dufftown – Craigellachie (Aberlour Distillery)

Deze morgen voor het eerst mijn fiets zwaar beladen met de ‘Vaude Karikulim’ fietszakken die ik speciaal voor deze reis heb gekocht. Alles gepakt om 2 dagen  de whisky trail af te fietsen. Toen ik samen met Karen, de lieve vrouw die de B&B uitbaat en die me een plaats op haar parking heeft aangeboden, een koffie aan het drinken was begon het zwaar te regenen. Ze zei me dat ze het geen probleem zou vinden als ik elke avond hier terug kom om te slapen moest het zo blijven regenen. We shall see.

De fiets was vertrekkenklaar en was al aan het afzien zonder mij erbij. Hij heeft het zonder problemen gehaald dus alrighty. Karen heeft me aangeraden om de ‘Aberlour Distillery’ te bezoeken omdat deze de beste tour aanbied en ook zeer gekwalificeerde en wat later zal blijken grappige gidsen heeft. De deal tussen haar en de plaatselijke distilleerderijen is dat ze een fles whisky krijgt telkens ze 30 klanten aanbrengt, goede deal. Onderweg ben ik even gestopt aan de ‘Speyside Cooperage’ waar ze de houten vaten maken om de whisky in te bewaren. Dit bedrijf maakt zo’n 100.000 houten vaten per jaar. Als ik daar aankwam was er net een jonge man bezig met het verbranden van de deksels die de onder- en bovenkant van de vaten afsluiten. Dit gebeurt ook met de binnenkant van de vaten. Dit licht verkolen van het hout zou tijdens het rijpen van de whisky de smaak alleen maar ten goede komen.

Tijdens het fietsen  heb ik de natuurlijke I Pod shuffle ervaren die door de hevige wind zeer interessante geluiden tot stand brengt. Benodigdheden: fiets, wind, een paar oren.

De Whisky Trail is bezaaid met whisky destilleerderijen en tijdens het fietsen was er een steeds terugkerende sterke geur die er rondhing. Deze geur is het best te vergelijken met deze van de Stella Artois brouwerij in Leuven. Het proces van whisky is dan ook tot een bepaald moment zeer gelijkend met dat van bier.

Het bezoek van de Aberlour Distilleerderij was echt de moeite. De whiskykenner heeft ons meesterlijk rondgeleid inde wereld van whisky. Hij legde ons de gehele geschiedenis uit van whisky in het algemeen en specifieker deze van de distilleerderij . Deze Aberlour Distilleerderij behoort tot de ‘Chivan Brothers Cooperation’ en is de op één na grootste groep van distilleerderijen van de wereld. Tot deze groep behoren naast vooral bekende Single Malts ook bvb. Rums, Gins, Vodka’s (ABSOLUT),…

Het gehele proces werd ons minutieus uitgelegd. Nadien hebben we een degustatie gehouden waar we zes verschillende soorten single malts voorgeschoteld kregen. De gids was een echte grappenmaker en we hebben goed gelachen en genoten van de uitleg die hij ons toevertrouwde. Smekke, if jou are reading this, jou would have liked it.

Ik ben van hieruit dan verder naar de Speybridge gefietst. James Fleming, de stichter van de ‘Aberlour Distillery’, heeft deze brug laten bouwen nadat er een jong meisje was verdronken tijdens het oversteken van de rivier met een kleine verboot. Deze brug loopt over de rivier Spey deze zeer belangrijk is voor de Distilleerderijen in de buurt. Machtig om te zien dat deze brug met 2 dikke stalen kabels een overspanning maakt van een 50m.

21-04-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag dertien, 20 April 2009

Route: -    Sterling – Perth

-         Perth – Pitlochry

-         Pitlochry – Dufftown

Vandaag tegen 6u30 opgestaan om met Katie, voor ze ging werken, nog samen een ontbijt te hebben. Nog maar eens afscheid genomen en nog snel even naar het toeristische bureau voor ik mijn traject naar het Noorden vervolg.

Pitlochry ligt op zo een 100 km. van Sterling en is vooral bekend voor zijn grote dam, ‘Powerstation Dam’, waar er jaarlijks in mei de grote zalmtrek voorbij komt. Aan het begin van de zomer zwemt de wilde zalm omhoog langs een ingenieus bedachte zalmtrap. Na mijn bezoek heb ik me naast een oude man gezet die langst de rivier op een bank zat. Hi, my name is Luke and i’m from Belgium. De man was negentig jaar en had de 2^de WO als 18 jarige soldaat meegemaakt en kende ondermeer onze Ardennen. Deze man, genaamd Robert O Scott is een schrijver/ dichter en had me veel te vertellen over de oorlog en de rol die België hier ingespeeld heeft. Hij haalde dan plots  zijn laatste boek boven, ‘foul is fair’: A novel about the greatest unsung Britisch Heroes of the Second World War. Ik was best geïntrigeerd door deze man en heb zijn boek gekocht na een goede onderhandelingsessie of course.

Dufftown was mijn volgende stop. Dit kleine dorpje ligt 250 km ten Noorden van Sterling. Hier begint en eindigt de bekende ‘Whisky Trail’. Dit dorpje afficheert zich als de ‘Malt Whisky Capital of the World’.

‘Rome was built on seven hills,

                                                                                     Dufftown was built on seven stills’

In het dorp aangekomen was het me al snel duidelijk dat de vrouw in het plaatselijk informatiecentrum  me niet echt veel informatie te verschaffen had. Ik ben dan het plaatselijk whisky winkeltje binnengestapt, waar elke whisky liefhebber ter plaatse een plas bijeen kwijlt. Bij prik en tik in Huldenberg heb je al een ruime keuze kwa whisky’s maar hier kan je werkelijk alles verkrijgen. Later zal blijken dat er  de mogelijkheid is om al deze whisky’s ook te proeven. De vrouw die er werkte kon me zeggen dat er een campingsite was op zo’n 5 mile. Ik zei haar dat ik juist een plaats zoek voor mijn Camio veilig te laten staan om van daaruit met de fiets een paar dagen rond te trekken en dat hiervoor camping betalen duur zou uitkomen, weggesmeten geld. Ze heeft zelf een Bed & Breakfast en zei me dat ik  daar mijn Camio kon achterlaten.

Een klein glas whisky voor het slapen gaan is bijna een verplichting geworden in Schotland.

20-04-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht