26 juli 2009

Route: Lysebotn surplice

Alles ingepakt en klaar om te gaan klimmen. We zijn met de twee honden vertrokken maar het bleek al snel een beetje gewaagd te zijn om de klim met de honden te doen. Fin en Zoa zijn de honden aan de fietsen gaan afzetten, ze zijn dat gewoon om enkele uren alleen gelaten te worden. De weg naar de Kjeragbolten was serieus de moeite, zo kon je er van zeer steile rotsen naar basejumpers kijken, prachtige verzichten en de gespannen rots tussen twee bergheuvels. De kjeragbolten zelf was, als te verwachten, één grote toeristische attractie maar de omgeving overheerste gelukkig. De paar stappen die je moet doen om op de rots te gaan staan waren redelijk gevaarlijk als je het mij vraagt, lekker spannend. Ik vraag me wel af hoeveel mensen hier een slippertje doen. By the way, hier wil je dat niet.

26-07-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

25 juli 2009

Evassheia – Lysebotn

Deze voormiddag uit de bergketen gestruikeld om terug in een andere meesterwerk der natuur terecht te komen. Tergen de middag ben ik Fin en Zoa terug tegengekomen. Ze hadden het gehaald, chapeau. Ze zijn natuurlijk veel meer gewend als dit. We hebben de laatste 30 km. naar Lysebotn samen afgelegd en we hebben naast de berg, die we morgen gaan beklimmen, onze tenten opgezet. We zijn 6 km. voor Lysebotn gestopt waar de  wandeling begint naar de Kjeragbotlten wat een rots is die gespannen staat tussen een splitsing van 2 bergen. De bergwandeling die we morgen gaan aandoen is een 3 timer. Dit wil zeggen dat het 3 u duurt vooraleer je de top bereikt. We hebben nog samen iets gekookt: voornamelijk mijn teveel aan aardappelen en tot int laat gezellig reisverhalen uitgewisseld.

“The elements are eternally on the move;

Dew turns to rain, to snow, to glaciers.

These rivers of ice swell, press onwards, scraping their ponderous bulk

Along the bed rock of the mountains.

And so water, ice and stone act as Nature’s own sculptors.

It taken millions of years and many ice- ages to carve out the valleys. When warmer times return, and the great masses of ice and snow melt,

The valleys fill with water and become fjords-

These emerald green, life bringing arteries winding their way into the hinter land.

Back and forth to the Sea.”

;Kjell Sandvik

25-07-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

24 juli 2009

Route: Sandnesfjorden – Oyuvsbu, Evassheia gebergte 1050m

De eerste 40 km waren behoorlijk vlak. Tot ik in Hylestad links pakte voor richting Lysebotn te gaan kwam hier al snel verandering in. De eerste 3 km. waren met stukken van 10 % stijgingen beladen. Man man man afzien. Om tot in Lysebotn te geraken  ga ik door het Evassheia gebergte met een hoogte van 1050 meter. Na de eerste 3 km. kwamen de bergen rythmisch op me af. Telkens als ik een top bereikte en een schreeuw van opluchting de vrije natuur in stuurde, kreeg ik al gauw de volgende berg  te zien. Vele stukken heb ik moeten afstappen en  mijn hele hebben verder de berg opduwen. Ik heb redelijk veel eten mee dat nog over was gebleven van in De Camio. De zwaarste zaken ben ik als eerste aan het opeten. Ik heb mezelf moeten dwingen een Six pack halve liters op te drinken de eerste twee dagen.

Ik ben uiteindelijk in het midden van dit  bergstelsel gestopt en heb er een goede plek gevonden om te wild kamperen; Dit gebied is gekend bij trekkers van de benen en ik zie verspreid over het landschap nog enkele tenten staan. Benieuwd wat mijn benen morgen gaan zeggen en nog meer benieuwd wat komen zal.

Dit is het echte avontuur.

“Voornamelijk aftasten van mijn grenzen en kalmaan deze van Noorwegen.”

24-07-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

23 juli 2009

Route: Evje – Sandness kapell, Sandnesfjorden

 Vandaag is de dag als regenend begonnen en zo zal ie ook eindigen.  Zelf met de vele regenbuien kan je niet anders als verliefd worden op dit land. Volle moed bijéén geraapt en alles in mijn Slow rider geladen. Tegen de avond ben ik een Australisch koppel tegengekomen die al gedurende een jaar aan het rondtrekken zijn met de fiets. Ze hadden vandaag besloten om te surplacen met dit hondenweer. Over honden gesproken, Fin en Zoa zijn aan het rondtrekken met elk een hond achter hun fiets, plus het nodige materiaal. Ze zijn vertrokken vanuit ons Belgenland en zo naar het Zuiden getrokken om zo weer naar het Noorden te trekken. Ze hebben voor Noorwegen ongeveer dezelfde route uitgeplant als ik dus ik kom ze onderweg nog wel ergens tegen. Ik ben nog een stuk doorgefietst eb heb een zalige plek gevonden naast een kerkje op aanraden van mensen waar ik even voordien water had gevraagd

23-07-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

22 juli 2009

Route: Kristiansand - Evje

Om 7u opgestaan om alles verder in gereedheid te brengen. Ik ga uiteindelijk van Kristiansand vertrekken wat het meest zuidelijke punt is van Noorwegen. De eerste 30 km. hebben Kore en Cecile mij opweggeholpen met hun tandem. Kore heeft ervoor gezorgd dat het eerste stuk enkele bergen inhield zodat ik kon testen of ik er wel degelijk geraken zou. Bleek toen niet voor al te veel problemen te zogen. Na 30 km. hebben we afscheid genomen.

Het ging redelijk vlot de eerste dag. De regen heeft me wel zeiknat gemaakt en het blijkt dat  bij kledij met 100% waterproof erop niet het gehele percentage definitie gewijs klopt. Ik heb redelijk wat gravelwegen befietst die ervoor zogen dat ik de hoofdbanen vermijd. Ik moet hier wel mee oppassen want deze wegen zijn moeilijk te berijden en nemen tot 2 x meer tijd in beslag. Tegen de avond aangeklopt bij een lieve oude man die me een plaats aanwees onder een waterdichte boom. Hij vertelde me dat zijn vrouw schrik heeft van vreemdelingen, “we have seen a bad movie yesterday” zei de man. Hij vertelde me ook dat ik best rechtsomkeer kon maken met dit honden weer, “the good season was in April and May. I’l take the risk zei ik  hem. Mijn tent staat ironisch genoeg dicht bij een VW Camio. De man zei me dat als ik er een batterij in stak ik er zo mocht mee wegrijden, hmm tempting.

22-07-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

22 Juli 2009

Route: Kristiansand – Trip to the Nord of Norway

Kilometerteller op nul:

Ik en mijn fiets zijn vertrekkensklaar. Kore en Cecile gaan me van Kristiansand naar Evje brengen met hun vw container. Kore vertelde me dat dit eerste stuk van 50 km. betrekkelijk saai is, en ze zullen een stukje met me meefietsen eens we in Evje zijn. Vanaf nu is de mogelijkheid tot panne zwaar verminderd. Een platte band en het niet functioneren van de benen zijn de enige zaken waar ik me zorgen om kan maken. De eerste dagen zal ik voornamelijk op zoek gaan naar een goed ritme, kalmaan opbouwend.

21-07-2009 om 16:56 geschreven door Luk Hubrecht