Route: 3 daagse trektocht doorheen het Jotunheimen National Park met het Jotunheim gebergte. Turtagro day1 - Fannaraken Skogaldalsboen Hut day2 - Leirvasbu day 3 Glacier Smorstabbtindan Krossbu Turtagro
De eerste dag van onze drie daagse zijn we omstreeks 10 u begonnen met een 6 timer voor de boeg. De trekking ging redelijk vlot maar door de vele buien en de kou vlotte het vlotte niet altijd even vlot. De paden zijn avontuurlijk aangelegd, met andere woorden dwars door het gebergte waar zich door de tijd een pad heeft gevormd door de wandelaars die zich aan de tocht wagen. Rivieren oversteken, korte beklimmingen, met een enkel doel: het zo lang mogelijk droog houden van onze schoenen en voor het donker word ons doel vooropgesteld doel bereiken. De eerste dag is dat tot bijna het einde gelukt. Gelukkig was er in de Skogaldalsboen Hut een warmte kamer waar we al onze nattigheid kwijt konden. Deze hut ligt prachtig gelegenen was het eindpunt van onze toch voor vandaag. Bizar maar waar, de prijs voor een dorm kost hier evenveel als bepaalde campings, jou wont hear me complain. We hebben onsenkele biertjes gegund die ik op de eerste plaats komen te staan van de duurste biertjes ever. Ze hebben dan ook extreem goed gesmaakt. De hit ligt zo afgelegen dat ze bevoorraad moet worden door een helikoter. Er word hier elke zomer zon 40 ton goederen afgeleverd waarvan ¼ diesel. Eigenlijk schandalig wetende dat hier ontelbare watervallen aanwezig zijn in het gebergte. De hut kan makkelijk energie onafhankelijk zijn. Ze vertelden me dat het project op tafel ligt, the sooner the better.
De tweede dag zijn we aan een 7 timer begonnen nadat we een bizar ontbijt hadden verorberd. We hadden geen confituur meer en vroegen er een beetje aan de hutbeheerster. Ze gaf ons enkele kleine potjes en het geluk kon ons niet op, dachten we. Bleken al die potjes al 5 jaar over tijd te zijn. Na een potje elk hebben besloten we om de andere niet op te eten. We zijn nochtans echt niet moeilijk. Bij het betalen van de overnachting deden we ons beklag en kregen we te horen dat het geen kwaad kon, de confituur heeft alle smaak van aardbeien verloren en is een soort van rotte drek suiker geworden, zei ik. Het ergste was dat die vrouw de opengedane potjes ons wou aanrekenen, man, ze heeft het toch maar snel zo gelaten. De tocht vlotte minder goed als gisteren maar omstreeks 6u30 arriveerden we in Leirvasbu waar we onze tent opzetten en voor een kleine bijdrage konden genieten van alles wat de hut te bieden had. We kregen de bevestiging dat de trekking over de gletsjer door gaat en dat we morgen om 9u vertrekkenklaar moesten staan. Toen ik enkele dagen geleden boekte waren we nog maar met twee en voor de trekking door te laten gaan moeten we, om veiligheidsredenen, minstens met vier personen zijn. Er is een groep van 16 hollanders dus daar gaat ie.
Dag drie, de gletsjer tocht, o n b e s c h r i j v e l i j k ee r v a r i n g
Vandaag hebben we in Turtagro aan onze voorbereidingen
begonnen voor onze 3 daagse doorheen het Jotunheimen gebergte. Voor 100
kronen konden we gebruik maken van de lekkere warme douches en we hadden hier
ook de mogelijkheid om onze fietsen achter slot en grendel voor 3 dagen achter
te laten. Zoals in bijna alle berghutten hebben ze hier warmtekamers waar je
gedurende de nacht je kleren kan laten drogen, zalige uitvinding. In de
namiddag zijn we luilekker geweest en hebben we ons mentaal voorbereid op onze
trektocht. Het zal me deugd doen om enkele dagen zonder de Slow-and Fastrider op fiets te zijn.
De 1ste grote test dag voor Vincent. We zijn er
in geslaagd 60 km
af te leggen waarin zowat alles vervat zat dat Noorwegen te bieden heeft. De
laatste 10 km.
waren er met stijgingen van 10% non stop. Tegen 7u zijn we boven geraakt en daar
vonden we een verlaten skihutje waar we één van de kamers proper maakten en
konden genieten van een zetel, stoel en tafel en het voornaamste een dak boven
ons hoofd.
Een dak boven ons hoofd op het dak van Noorwegen, zalig.
Vandaag hebben we ons geluk gewaagd in Sogndalsfjora. We hebben
redelijk wat benodigd gerief gevonden maar niet de voorste zakken. So be it.
We zijn aan de route 55 begonnen, The Sognefjellet Road genaamd.
Deze weg is gekend als the roof over Norway en reikt van Lustafjorden tot
lom. Ze bereikt een hoogte van 1434m wat het de hoogste bergweg maakt van Noord
Europa.
Vandaag dachten we in Aurland de nodige zaken te kunnen kopen
dien Vincent nog kon gebruiken voor de fietstocht. In deze streken is dat niet
zo vanzelfsprekend en hopelijk hebben we morgen in Sogndalsfjora meer succes.
We hebben tegen de namiddag met een Fastboat van Fjord 1 een deel van de
Sognefjorden afgevaard.
Tegen de vroege avond hebben we kamp opgezet waar elke
kamper jaloers van zou worden. Met gevonden hout bouwden we onze eigen stoelen
en tafel. Naast onze eetplaats bouwden we een kampvuur waar we op een ijzeren
plaat lekkere varkenskoteletten gekookt hebben in zilverpapier. Na een aperitief
hebben we ons letterlijk en figuurlijk ziek gegeten. Nog een paar schaakpartijen
en onze nest in.
Na kamp te hebben afgebroken zijn we terug naar Myrdal getrokken
om er de gekende Flamsbanen te nemen die afdaalt van Myrdal naar Flam. Één
grote toeristische attractiedie je
volgens mij het best s avonds aandoet als de toevoer van dit soort zwaar
gedaald is. Ik en Vincent konden van deze 1u durende treinreis niet echt te
genieten. Uitleg Flamsbanen. We hebben nadien voor het eerst enkele tientallen
km. gereden en het vlotte zeer goed.
Tegen 9u s avonds is Vincento gestrand in Myrdal. Hij is 2
dagen onderweg van Berlijn tot Noorwegen. Hij heeft een Interrail pass die hem
toelaat om 10 dagen doorheen Europa te reizen in een tijdspanne van 2 maanden.
Omstreeks 2 u deze morgen is Cecille en Kore hem gaan ophalen aan de haven van
Kristiansand en om 9 u smorgensis hij
aan zijn treinreis doorheen Noorwegen begonnen tot waar ik me bevind. Hij heeft
de fiets mee die ik voor hem had achtergelaten. Het was een blij weerzien en we
kampeerden in het wild met 2 nog wildere Franse vrouwen. Hij had twee taxfreedom
flessen whisky mee en de eerste avond samen slaagde we er al in om er ééntje
soldaat te maken met twee houten koppen de dag achter als gevolg, maar ja,
zalige avonden worden nadien lichamelijk betaald.