All Inclusief. Toen ik om 9 u aan de luchthaven van Honingsvag aankwam had ik ruimschoots de tijd om het karretje in elkaar te plooien en de zakken en fiets in grote plastieken zakken te steken. Ik dacht een serieuze meerkost te moeten betalen voor de fiets, karretje, algemeen teveel aan gewicht, maar hier werd nooit over gesproken. De vluchten volgden elkaar naadloos op. De laatste vlucht van Oslo naar Brussel mocht ik zelf in Business Class doorbrengen. Een krant meneer? De morgen graag. Warm of koud eten, meneer? Geef maar warm. Wit of rode wijn meneer? Rood is goed, dank u. Europ assistence rules.
Im back
Kleinste luchthaven ooit. All my gear Een karretje voor mij alleen
Na alles te hebben ingepaktin 2 grote zakken en na alles te hebben gedemonteerd van de fiets en het karretje heb ik mij in het salon getrakteerd op 2 filmen van Clint Eastwood, the flag of our fathers en letters of Iwo Jima, samen een echt meesterwerk. Op het begin had ik het nogal moeilijk om de beeldenstroom te kunnen absorberen maar na een goed kwartier kon ik weer lekker zeilen op deze Beeldenstorm. Zeer bizar. Deze nacht badend in het zweet wakker geworden gepaard gaande met een kleine nachtmerrie waarin ik droomde mijn doel niet te hebben bereikt + ja ben ik niet meer gewoon om in een warme kamer te maffen. De nacht dat volgen zou bleek dit probleem zich te herhalen, acclimatiseren mijn gedacht.
Gewekt door de wind, jezelf de vraag stellen of de tent het wel zal houden, ik ga het missen. Zo wakker worden op de Noord Kaap, het meest Noordelijke punt van Europa, bepaald door de geografische ligging en getoeristeert door velen, het heeft iets speciaals. Normaal gezien moet je iets van een 30 euro betalen om de site die ze rond Noord Kaap hebben gecreëerd, te betreden. Omdat we dat nog niet hadden betaald hebben we beslist om op enkele km. van de site het ontbijt te benuttigen. Het verkennen van de grenzen kan hier echt wel bijna letterlijk genomen worden. Buyebuye, ik kan zeggen, het was een moeilijk afscheid.
Na een gezellig ontbijt in de Camionnette van de Zwitsers ben ik een mijn allerlaatste km. van de reis begonnen. Genieten en genoten op elke vlak. Het Zwitsers koppel heeft me in de namiddag, eens we terug waren in Honingsvag, leren vissen. Ik had het geluk om al na enkele minuten prijs te hebben. Ze gaven me vervolgens meteen een leerschool van wat er allemaal moet gebeuren van a, vangen van de vis tot z, eten van de vis. 1st en vooral moet de vis gedood worden om de periode van lijden zo kort mogelijk te houden. Hiervoor is er een speciaal hamertje waarmee je op de hersenen van de gevangen vis slaat. Nadien onthaak je de vis. Dit doe je met de hoeveelheid vis die je nodig denk te hebben. Nadien hebben ze me in de hostel geleerd om de vis een badje te geven en hoe een vis te fileren. Na het fileren blijft alleen de filet pure van de vis over. Best wel interessant om dit proces eens helemaal te doorlopen. Ik denk, moest iedereen zijn eigen vis of beest moeten doden om eten op tafel te hebben, er veel mensen automatisch vegetariër worden.
Vanavond stond er Chili Con Carne op het menu . Na me gesetteld te hebben in mijn lege dorm beleefden we samen nog maar eens een relaxte avond, misschien wel de relaxte van allemaal.
Doel bereikt.Zalig gevoel . Helemaal ontspannen genoten van het lekkere eten en het gezelschap. We toosten allen op het bereiken van Noord Kaap. Op jullie gezondheid
Noortd Kaap in het morgendgloren
Gisteren was ik nog onderweg. Hier stopt de weg, de weg is weg? Je komt dan aan in Noordkaap en wat zie je? Tot waar het oog reiken kan, niets dan leegte, hehe zalig In stilte word er me toegefluistert: je kan niet verder, je doel is bereikt
Put these coordinates in jour GPS, it should be one of jour next goals.
Tot in de vroege namiddag heb ik Honningsvag bezocht en nog wat informatie ingewonnen. Tegen 14u ben ik aan mijn laatste 30 km begonnen. Shirpshirp, sad moment. Deze laatste 30 km waren beladen met dramatic scenery and steep mountains en ik genoot van elke kilometer die aan me voorbij ging. De regen en de wind hun gezelschap deed me extra beseffen dat het mijn laatste momenten waren in Noorwegen. De aankomst in Noord Kaap was ongelooflijk, ontlading, man toch. Eens ik de tent had opgezet naast deze van een ander Zwitsers koppel hebben we samen genoten van een coozy avond in de VW Camio. We hadden in Honingsvag ruime inkopen gedaan en hadden alles om lekker te eten en te drinken. Om 23 u zijn we terug op zoek gegaan naar het Noorderlicht maar zagen, in vergelijking met gisterenavond, slechts enkele lichte schijnen . Dit was vooral spijtig voor de twee bikers die het geluk nog niet hadden gehad het Noorderlicht in volle ornaat te zien.
Aftellen Ver maar al dicht En dichter En dichter En dichter En dichter Hoehoehoe Symbol van Noord Kaap Almost there, satis faction Dichter als dicht Het dichtst
Roadtrip around europe
