Gisteren hoorden we dat tijdens deze week het vat elke dag werd gezwaaid tijdens de pelgrimsmis van 12u. Dus, dat wordt de prioriteit voor vandaag. We gaan zeker proberen om zo vlug mogelijk een plaatsje in te nemen in de kathedraal. We ontbijten in een koffiebar op de weg naar het historisch centrum en dan gaan we op souvenierjacht. We kopen ook nog postkaarten die we willen versturen naar families die ons in Frankrijk hebben opgevangen. Mooi op tijd staan we dan in de kathedraal. De zitplaatsen zijn allemaal ingenomen, maar we vinden een plekje aan een pilaar waar we alles goed kunnen zien. Op het moment dat de mis begint stroomt de kathedraal vol en op het einde, als het vat wordt gezwaaid, komen nog heel wat mensen er bij. Foto's nemen of filmopnamen maken mag niet, maar daar trekt niemand zich iets van aan. Ik zet Nele op de sokkel van de pilaar zodat zij toch ook foto's kan maken. Tijdens de mis worden de landen opgesomd van waar pelgrims vandaag in SdC zijn toegekomen. Nadien komt een Franse en een Duitse dame de Fransen en Duitsers uitnodigen voor een gesprek na de mis. Dat lijkt me wel iets en ik vraag Nele of ze zin heeft om met de Duitsers mee te gaan. Nele vindt het niet erg en na de mis sluiten we ons aan bij de Duitse groep. We gaan met een groep van een tiental Duitse pelgrims naar een lokaal dicht bij de kathedraal waar we in een kring onze ervaringen over de wandeling kunnen vertellen. In de groep zitten een aantal mensen die we eerder op de tocht zijn tegen gekomen. Voor enkelen was deze praatgroep zeer ingrijpend en de tranen vloeiden bij sommigen van de wangen. Zo'n Camino blijft wel plakken bij velen. Ook ik heb het moeilijk omdat het einde van deze tocht toch heel dichtbij is. Nele is stil. Ik weet dat we met dezelfde gedachten zitten. Na de praatgroep gaan we iets eten met de Duitsers en vertellen nog eens over onze ervaringen. Nele en ik moeten in de namiddag gaan uitzoeken hoe we morgen terug naar België zullen gaan. We halen informatie bij een busmaatschappij en stappen ook naar het station om te kijken of het mogelijk is om via de kust met de trein terug te keren. We worden heel onvriendelijk behandeld door een Spaanse loketbediende van de infostand. We besluiten om een alternatief te zoeken. In Irun vertelde een Française dat ze veel gebruikt maakt van BLA BLA CAR. Waarom dit niet proberen? We hebben geluk. Morgen vertrekt iemand met de auto naar Santilana del Mar en hij heeft plaats voor 2 personen. Schitterend. We rijden voor een zacht prijsje met de auto en volgen voor het grootste deel de route die we gewandeld hebben. We reserveren. Nadien nog de stad in. Souveniertjes jagen en dan iets eten op een terrasje. Geen pelgrimsmenu meer. SdC is een toeristische trekpleister en dat merken we aan de prijzen. 's Avonds gaan we nog naar het plein van de kathedraal waar een optreden start. We worden verwend met vuurwerk en dat doet toch iets. Een prachtige afsluiter voor ons. We zien nog een Belgische fietser uit Herve met de fiets toekomen. Hij is grappig als hij selfies begint te maken. Dan lopen we terug naar de flat voor de laatste avond. Een raar gevoel.