Dag 112: Pedrouzo - Labacolla - San Marcos - Monte Do Gozo - 15,7 km
We bibberen uit onze tent. Het was vrij fris tijdens de nacht. We pakken in en lopen de stad in om te ontbijten. Frank en Vanessa wuiven ons al toe vanop een terrasje. We gaan nog even bij hen zitten en babbelen nog wat. Zij gaan vandaag rechtstreeks door naar SdC. Als ze vertrekken, zoeken we nog een plaatsje om te eten en we gaan elk om beurten naar het toilet om ons wat te wassen. Terwijl we ontbijten worden jongeren door hun ouders afgezet. Ze wandelen in groep richting SdC. Vermoedelijk een school. Wij zetten ons ook op de weg. Vandaag komen we langs veel eucalyptus bossen. We komen regelmatig pelgrims tegen, maar het valt wel mee. Wel moeten we regelmatig opzij springen voor pelgrims die met de fiets voorbij razen. Gelukkig begint de zon er door te komen en het warmt snel op. Ter hoogte van het vliegveld Labacolla is er een leuk dorpje met een café en terras dat overvol pelgrims zit. Een groep Spaanse fietsers komt ook juist toe en ze zetten hun fietsen tegen het laatste tafeltje dat nog vrij is. We schuiven de fietsen op zij en zetten ons er bij. De man die juist naast me zit, spreekt me in het Duits aan. Hij zegt dat we elkaar kennen. Ik moest even goed kijken en nadenken, maar plots weet ik het weer. Het is de Duitser die we laatst op 21 juni hadden gezien op de Norte. Toen was hij vrij corpulent en hij had een loodzware rugzak bij. Nu was hij slank en de rugzak was een stuk lichter geworden. Hij is de Norte blijven volgen en dan via de Costa en niet de Primitivo verder gegaan. Jawadde, die man was veranderd zeg. Nele en ik stappen verder en willen in een camping, net voor Monte do Gozo overnachten. De camping trekt echter op niets. Het lijkt wel een vervallen camping uit de jaren 60' of 70'. We stappen dus verder naar de Monte. We komen de Duitser terug tegen en hij zegt dat hij in de herberg slaapt. Er is nog plaats. We bekijken eerst het standbeeld dat werd opgericht voor het pausbezoek jaren terug en gaan dan kijken naar het complex waar de herberg ligt. Het ziet er allemaal desolaat uit. Verlaten en niet verzorgd. Nele en ik tossen om te beslissen of we vandaag nog door stappen naar SdC of toch nog één avond hier blijven. De uitslag is Monte Do Gozo. We checken in en we krijgen een kamer toegewezen. De herberg zit vol met jongerengroepen uit Spanje en dat hebben we gehoord. Spanjaarden kunnen luidruchtig zijn. We installeren ons en een Belgisch koppel uit Lichtaart komt ook in de kamer liggen. Ze zijn op de terugweg van SdC met de fiets. We doen samen de was en gaan dan iets te eten zoeken. Het menu vond ik niet echt goed. Na het eten gaan Nele en ik nog op de berg. We zien nog net de zon achter de heuvels verdwijnen, en dan gaan we naar de standbeelden van de 2 pelgrims die naar SdC uitkijken. We zien nog net een glimp van de kathedraal in de verte die dan langzaam in het donker verdwijnt. Het is een onwezenlijk gevoel. Compostela is nog maar 4,7 km van ons verwijderd. Ik weet niet of ik blij moet zijn of triestig. Rond 23u gaan we slapen. Morgen vroeg op voor het laatste stukje van onze tocht.