Dag 106: A Fonsagrada - Padron - Vilardongo - Hospital de Montouto - Paradavella - A Lastra - Cadavo Baleira - 22,9 km
Zoals gewoonlijk is er weer vroeg beweging in de slaapzaal. We blijven liggen tot 6.30u en maken ons ook klaar. De meeste pelgrims ontbijten wat in de gemeenschappelijke kamer, sommigen zijn al vertrokken. Wij doen langzaam aan tot het wat rustiger is en maken eitjes met spek. De pelgrims voor ons laten ons een vuile en smerige keuken na. De afwas is niet gedaan, er liggen nog resten van eten op de borden, de tafels liggen er plakkerig en vuil bij. Zo hoort het toch niet. Dit heb je dan met toeristen pelgrims. De melk, die we gisteren kochten, is op. Nele en ik ruimen alles op en zetten de vuile borden, tassen en bestekken in de afwasmachine en kuisen de tafels op. Dan pas gaan we ook ontbijten. We zijn nu bijna alleen in de herberg en we genieten van de rust. Na het ontbijt gaan we ook op stap. Het is zonnig. Het beloofd een warme dag te worden, maar nu is het nog wat kil. We lopen door het centrum en gaan richting Padron waar ook een herberg is. Hier hebben ook vele pelgrims overnacht. We lopen richting Vilardongo en worden verwend met schitterende uitzichten van de wolkentapijten over de valleien. De wandeling gaat over landweggetjes op een heuvelrug en biedt fantastische uitzichten. We stoppen regelmatig om hiervan te genieten. Vanaf Vilardongo begint het terug goed te stijgen om de hoogte van Montouto te bereiken. Op de top vinden we de ruïne van een oude hospital uit half de 14de eeuw. Nu zijn er restauratiewerken bezig aan de gebouwen. We lopen nog een tijdje over de kam en dalen via een rotsig pad tussen de bomen af naar Paradavella. Net voor het dorp staat er een leuke drink- en eetgelegenheid en daar ontmoeten we Alex, Frank en Vanessa terug. Alex ziet af met zijn voeten en heeft besloten om een taxi te bellen om Cadavo te bereiken. De taxi komt even later aan en Alex vertrekt. Frank en Vanessa gaan ook verder. Wij blijven nog even zitten en vertrekken dan ook. We lopen iets verder naar de grote weg en die volgen we een stukje tot we weer via de bospaden moeten. Het is een mooie weg, maar de hellingen zijn met momenten heel pittig. We komen langs kleine huizengroepjes en op sommige plekken staan er banken en tafels voor pelgrims langs het pad. Het gaat nog altijd flink omhoog tot in A Lastra om vervolgens de Alto de Fontaneira te bereiken. Vanaf hier wordt het saai. We lopen langs een typisch gravelpad uit Gallicia langs de LU-530. In de verte onder ons zien we de bestemming Cadavo Baleira al liggen. Het laatste stuk gaat heel stijl omlaag via hetzelfde gravelpad. Het is dus opletten geblazen om niet uit te schuiven. Gravel is dus zeker niet de beste oplossing als het fel stijgt en daalt. Bij het binnen komen van Cadavo lopen we onmiddellijk op de herberg. Alex zit voor de herberg op een bankje en lacht dat alles vol is. Hij was de laatste die nog een bed kreeg. Ofwel moeten we verder naar Castro, bijna 9 km verder, of we zoeken een hotelletje. Dat is wel straf! We hebben geen zin om nog 9 km te stappen en zeker niet om veel geld te betalen aan een hotelletje. We besluiten om onze tent op te zetten op het graspleintje achter de herberg. Douchen doen we dan wel in de herberg die inderdaad goed vol zit. Weer zien we allemaal bekende gezichten. Onze 2 Japanse vrouwen, de Brusselse, een Duitse dame die een tijdje met Engelse dames heeft rondgelopen, de Slovaakse die zoveel problemen had,... We zetten de tent op en gaan op zoek naar de plaats waar er een pelgrimmenu wordt geserveerd. Voor 9 euro krijgen we een salade/pasta als voorgerecht, konijn, een frisco en een fles water en een fles wijn. In deze plaats zit ook het Spaans gezin met de kinderen die naast ons op de grond lagen in Grandas de Salime. Ook zij waren te laat in de herberg en hebben nu een plaatsje in het hotel. We doen nog even inkopen voor ontbijt en lunch morgen en gaan dan naar de tent om onze kleren van het gras te halen die in de zon lagen te drogen, ons boekje bij te vullen en te slapen. Ondertussen is er een fietser toegekomen die ook zijn tentje iets verderop zet.