Vandaag is het een korte etappe, we kunnen dus langzaam aan doen. We nemen het ontbijt in het restaurant van de camping.en vertrekken dan. Nu nemen we de juiste weg naar de sportterreinen en niet meer langs de drukke weg. Dan is het terug klimmen om op het plateau te geraken. Thiviers laten we rechts van ons liggen, we hebben op dit moment niets nodig uit de winkel. Het is nog altijd regenachtig. De weg is niet echt speciaal. Een herhaling van de vorige dagen. Landwegen, weiden, bossen, kleine dorpjes. Ik heb de kaart bestudeerd en heb een manier gevonden om een kleine 5 km af te snijden. Ik doe dit vooral om de heel natte en modderige boswegen te vermijden. Ik vind een alternatief via de Napoleon route die we voor een groot stuk volgen. Deze Napoleon route loopt kaarsrecht richting zuiden en alhoewel het een grote baan is, is er heel weinig verkeer. We komen dus vrij vroeg in Sorges toe. Bij het binnenlopen van Sorges wordt het even ingewikkeld. De heel drukke N21 doorkruist Sorges en de verkeersborden tonen ons dat het centrum naar links is, maar de kaart zegt dat we langs rechts moeten. Ik verkies om de kaart te volgen en naar rechts te gaan, maar dan moeten we over de N21 geraken en dat is niet bepaald een weg om voetgangers over te laten steken. We doen het toch en lopen via een kleine weg richting van het centrum Bij het binnen lopen komen we terug het Nederlandse koppel tegen die we net voor Châlus en La Coquille ook al gezien hebben. Zij slapen in een B&B hier. Ze zijn aan het schuilen in een bushokje en de schoenen van de vrouw staan te drogen naast haar rugzak. Zij hebben blijkbaar ook last van natte voeten. We hebben honger en zoeken naar een plaats om iets te eten. Het restaurant aan de kerk is natuurlijk dicht, maar een Engelsman zegt dat er nog een keurig restaurant op de N21 ligt. Gezien dat het heel hard regent gaan we daar ook onmiddellijk naar binnen. Eerst drinken we een koffie en we vragen of we iets eenvoudig kunnen eten. De uitbater stelt een omelet met champions voor. Ho, ja, daar hadden we wel zin in. En een goede huiswijn er ook nog bij. Yes! Bij de afrekening vielen we bijna pal achterover. 66 euro voor ons drie. Nadien merken we dat we in "het" restaurant van de truffels in de Périgord zaten. Nog goed dat er champions in de omelet zat en geen truffels of we konden onmiddellijk de reis afbreken. De gite die we gereserveerd hadden ligt vlak na dit restaurant. Een heel mooi gebouwtje met alles er op en er aan. De ouders van Nele staan iets verder op een parking en zullen deze avond bij ons komen eten. Nu is het onze beurt om te koken. We gaan naar de winkel, gevolgd door de hond van de eigenaar van de gite. We werden al verwittigd dat de hond pelgrims volgt. We beginnen te koken en eten een lekkere maaltijd.