Douche, inpakken, water bijvullen, ontbijten. Elke dag dezelfde routine. We deponeren de sleutel van het complex in de brievenbus nadat we afwas hebben gedaan en alles hebben afgesloten en zetten ons terug op de weg. Het lijkt terug een mooie en zonnige dag te worden. We moeten eerst terug op de volgweg geraken, dus het wordt wat kaartlezen. Na wat stijgen en dalen bereinek we een bosweg, doorwaden een beekje en komen dan in de velden terecht. Hier lopen we eventjes verkeerd, maar de App, die Nele gedownload heeft op haar I-Phone, brengt ons snel weer op het goede spoor. Via een overwoekerd pad met haarspeldbochten kunnen we weer verder. We verlaten nu het département Indre en stappen de grens over van het département Creuse. We wandelen Crozant binnen en passeren de burcht. Hier houden we eventjes halt om nog wat reserveringen voor de volgende dagen te bespreken. We wandelen verder het dorp uit via een mooi en rotsig bos met rechts van ons het riviertje La Sedelle met leuke watervalletjes. De dame van de slaapplaats in Chamblon verwittigde ons dat er tussen Chamblon en La Souterraine geen bars, restaurants of geldautomaten waren. In Saint-Germain-Beaupré is wel een postkantoor waar er eventueel geld kan afgehaald worden en en misschien een café. We hebben dringend cash geld nodig en we noemen ons al lachend "Les pauvres pélérins". Via landbouwwegen komen we in Saint-Germain en we zoeken onmiddellijk de post op. Gesloten natuurlijk. Iets verder zien we een plakkaat aan een huis met bar op. Gesloten natuurlijk en gezien de toestand van het huis al geruime tijd. Hier staan we dan. Geen geld, geen eten en we moeten nog een hele weg afleggen. We lopen het dorp uit en in een zijstraatje, op het gras, halen we alles wat er nog te eten is uit de rugzak. Een dame -, die in de tuin aan het werk is, komt naar ons om een babbeltje te slaan. Ze vraagt of we koffie willen en daar konden we echt niet nee op zeggen. Even later komt ze met een volle thermos koffie en tassen aandraven. Nele kan een paar huizen verder gebruik maken van het toilet. Dat is dus opgelost. Na "merci beaucoup" gezegd te hebben, zetten we de weg verder. De landschappen en dorpjes die we nu tegen komen, zijn het best te vergelijken met onze Voerstreek, Weiden afgemaakt met hagen, akkerlanden daar tussen en regelmatig stijgen en dalen. In Saint-Agnant-de-versillat nemen we een wegje vlak na het kerkhof. Het is geen gemakkelijk wegje. Het gaat stijl omhoog over een stenig en glad, modderig pad tot we boven terug de landbouwwegen op gaan. Na enige tijd verlaten we onze landbouwweg en zitten we terug op drukke wegen. De voorsteden van La Souterraine. Dicht bij het centrum zien we de eerste bankautomaat waar we terug wat geld kunnen afhalen. We zijn dus geen "pauvres" meer. We lopen rechtstreeks naar de kerk in het centrum en worden er opgevangen door een vrijwilliger die een standje heeft van de Camino. Hier komen we Pascal uit Charleroi tegen.en even later zien we ook Romain terug. Zij zitten in dezelfde herberg die wij gereserveerd hebben. We drinken nog een pintje in een cafeetje en gaan dan samen naar de gite van Hélène, een super gastvrouw. In de gite maken we ook kennis met een Brusselse Duitser, Ruphert, die nog voor de Europese Commissie heeft gewerkt. Hélène toont ons de kamers en sanitair en begint dan het avondmaal te koken. Als we allen samen in haar tuintje zitten, biedt ze ons een aperitief aan. Het avondmaal is super lekker. We blijven nadien nog wat na kletsen en gaan dan naar bed.
