6/4 Maria: Witte Donderdag

Geliefde kinderen van Mijn Onbevlekt Hart:

Goddelijke liefde toont haar gehoorzaamheid...

Het is de dag van de grote leer van Liefde jegens anderen, een Liefde van ervaringen, een Liefde geboren uit (goede) daden jegens anderen, een Liefde die niet ophoudt zichzelf te geven aan mensen in nood, een Liefde die Mijn kinderen belichamen om te handelen in de gelijkenis van Mijn Zoon.

Wie gaat de behoeftige Liefde ontzeggen, Liefde die helpt, Liefde die naar buiten treedt de naaste te ontmoeten, Liefde die pijn verzacht, Liefde die zich geeft voor de naaste en hem helpt het dagelijkse kruis te dragen, Liefde die ja zegt als hij de naaste kan bereiken, en woorden van troost, nabijheid, broederschap kan delen!

Mijn Goddelijke Zoon, die met zijn JA aan de Vader, Zichzelf schonk voor de zonden van de mensheid en ze op Zich nam.

Het Grote Mysterie van Liefde dat op deze Witte Donderdag wordt herdacht, zonder te kijken naar persoon, toestand of tijdstip, is Liefde de grootste realiteit te midden van de kruisen van elk van Mijn kinderen.

Mijn Goddelijke Zoon laat jullie in de voetwassing zien wat het is om klein te worden, zodat jullie, Zijn geliefden later levende getuigenissen kunnen zijn van Gods Liefde.

Geliefde kinderen:

Mijn Goddelijke Zoon geeft jullie de getuigenis van Zijn Liefde, een Liefde van verzaking (aan de menselijke wil).

De mens moet opgeven wat hij wil, zijn voorliefdes. Wie afstand doet van zijn hartstochten en zijn menselijke wil, gaat de volheid van Liefde binnen: hoe meer hij aan zijn naaste geeft, hoe groter hij is.

De Liefde die Mijn Goddelijke Zoon leert is:

Liefde om te delen en de naaste te helpen zijn kruis te dragen wanneer het erg zwaar is...

Je naaste te allen tijde te beminnen en nog meer als hij lijdt.

Een optie en geboden kans, de vrijheid van de naaste of hij de hulp of Liefde wil die hem wordt aangeboden, en dan: te bidden, mijn kinderen! De tijd zal komen dat harten van steen breken en beginnen te beminnen.

Geliefde kinderen van Mijn Hart:

Mijn Goddelijke Zoon geeft Zichzelf aan Zijn geliefde Apostelen, waardoor de instelling van het Heilig Priesterschap wordt geboren, als een herinnering aan Zijn verzoening, niet alleen voor de Apostelen, maar zodat in dit heden elk van Zijn kinderen deelneemt aan dat gedenkwaardige Heilige Avondmaal.

Hij brak het brood, zegende het en gaf het aan Zijn Apostelen en zei tegen hen: "Neem en eet, dit is Mijn Lichaam". Onmiddellijk nam Hij de beker met wijn, zegende het en gaf het aan Zijn Apostelen en zei tegen hen: "Dit is ter nagedachtenis aan Mijn Bloed dat vergoten is voor de vergeving van jullie zonden". (Matt 26:26-28).

Geliefde kinderen:

Dit Heilig Avondmaal wordt gevierd met grote plechtigheid voor het Sacrament van de Eucharistie, maar tegelijkertijd met gevoelens van droefheid voor de gevangenschap van mijn Goddelijke Zoon.

Wat zegt een moeder tegen haar zoon voordat hij vertrekt?

We keken elkaar in de ogen en spraken met elkaar zonder woorden. Onze Harten, versmolten in de Wil van de Vader, omhelzen elkaar en worden één, meer dan ooit tevoren. We omhelzen elkaar en beleven de gebeurtenissen in een oogwenk, die tot het einde der tijden zullen duren. In die omhelzing zullen zielen bemoedigd worden in hun momenten van lijden, vreugde, hoop, naastenliefde en geloof.

Niets blijft, zonder vrucht te dragen, Mijn Zegen aan Mijn Goddelijke Zoon moet herhaald worden door moeders aan hun kinderen en in Mijn Zegen draagt ​​het tegelijkertijd de zegen van de H. Jozef, Zijn Voedstervader.

Mijn Goddelijke Zoon vertrekt, maar ik ben niet alleen, ik ga op mystieke wijze met Hem mee, ik deel Zijn Overgave zodat Hij mij later zal overgeven aan de mensheid en ik zo de Moeder van de Mensheid zal zijn.

Geliefde kinderen, hou je aan het vierde gebod, ouders, hou van je kinderen.

Hou de Wet van Liefde in gedachten, hou van elkaar zoals Ik van jullie heb gehouden. (Joh.13:34-38).