De Kroon en het Kruis

Ik heb wel eens gedacht dat we met Palmzondag eerst de triomfantelijke intocht vieren van Jezus die Jeruzalem binnenrijdt op een ezel, die wordt toegejuicht en palmbladeren en mantels voor Hem worden neergelegd en dan later in de dienst lezen we het lijdensverhaal. Het lijdensverhaal dat ons vertelt over de laatste uren van Jezus.

Een groot contrast van emoties in één dienst. Maar vandaag wil ik dat we ons concentreren op elementen van de intocht van Jezus in Jeruzalem. Welke gevoelens komen er in ons op als we aan menigten denken? Je hebt ongetwijfeld gehoord van een "massa-mentaliteit". Er is geen ruimte voor individuele bedachtzaamheid. Geen tijd voor reflectie, alleen een onmiddellijke en massale reactie. En vanaf het moment dat er zich een menigte verzamelt vb. bij een sportwedstrijd zijn er mensen die voor het ene team zijn, en anderen voor het andere team.

En soms neemt de ene of de andere menigte het over. Soms krijg je een menigte die ondersteunend of vijandig wordt. En zo vaak is de balans delicaat en fragiel, want een menigte kan zich al snel tegen je keren. Vraag maar aan een voetbalmanager of voetbalteam als ze een reeks slechte resultaten behalen!

De menigte waarmee Jezus te maken kreeg op Palmzondag, toen Hij Jeruzalem binnenging, begon als een juichende en ondersteunende menigte. Maar pas op! Want over een paar dagen zullen diezelfde mensen een heel ander soort publiek voor Jezus zijn! Die juichende mensen in de menigte zullen heel snel in joelende mensen veranderen.

Jezus trok zeker menigten aan. Hij was een zeer charismatische persoon, degene die zichzelf de "Mensenzoon" noemde. Mensen kwamen van heinde en verre om Hem te horen en te zien, om getuige te zijn van de verbazingwekkende dingen die Hij deed. De geweldige, inclusieve en liefdevolle toespraken die Hij gaf en natuurlijk niet te vergeten de vele wonderen die Hij deed.

Maar in elke menigte, toen en nu, heb je twee soorten mensen. De gelovigen – de toejuichers en de twijfelaars – de spotters. En heel vaak in de Bijbel, wanneer ons wordt verteld over de reactie van de menigte, zien we het gedrag van de toeschouwers. Toen Jezus bijvoorbeeld de blindgeboren man genas door modder te maken en zijn ogen ermee te zalven, geloofden sommige Farizeeën dat dit een groot wonder was en Hij inderdaad de Messias was. Maar veel meer geloofden niet. Ze ondervroegen de man omdat ze eraan twijfelden of Hij werkelijk door Jezus was genezen.

Maar weet je, net zoals een menigte vorm krijgt, naarmate de "massa-mentaliteit" van kracht wordt, stolt het sentiment van de menigte. De geest van de menigte beweegt naar de ene of de andere kant van een probleem. Het kan heel beangstigend zijn. En als je in zo'n menigte zit, zijn er maar een paar "veilige" manieren om je te gedragen. Ga mee met de menigte, of houd je mond. Als je het er niet mee eens bent, kun je beter zwijgen of onopgemerkt vertrekken.

Er was die dag een grote menigte in Jeruzalem. Veel mensen die niet eens wisten wie Jezus was – ook al was hij de afgelopen weken het gesprek van de dag geweest. Het was tijdens Pesach, wanneer veel Joden van het platteland dit speciale feest zouden vieren. Er zouden ook Joden uit verre oorden komen. Hun religieuze overtuigingen eren door de grote afstanden naar Jeruzalem te reizen, misschien maar één keer in hun leven - naar de heilige stad gaan voor het meest heilige feest - het Pesach. En deze menigte, deze dag was in een blije stemming. Ze waren klaar voor een optocht! Ze waren klaar om feest te vieren.

En Jezus kende de stemming van de stad vlak voor Pesach, kende de profetieën over hoe de Messias Jeruzalem zou binnengaan en wist wat er later zou komen. Hij rijdt de stad binnen op een ezel met zijn discipelen naast zich. Opmerkelijk is dat hij als de Messias op een bescheiden manier de stad binnenkomt, op een ezel. Precies zoals voorspeld door de profeten.

En op deze Palmzondag was de menigte begeesterd: “Hosanna” riepen ze “Hosanna in de hoogste Hemel, gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer".

De discipelen moeten gedacht hebben dat ze het gemaakt hadden. Eindelijk succesvol! Waar zijn die arrogante farizeeërs nu? We hebben het gemaakt met Jezus! De mensen zijn helemaal voor Hem. Ze erkennen dat Hij de beloofde is, de Zoon van David, alles gaat op onze manier.

Maar Jezus wist wat er ging komen. Hij wist wat er de volgende vrijdag zou komen. Hij wist wat dezelfde menigte zou roepen als Pilatus hen vroeg: "Wat moet ik doen met Jezus, die de Messias wordt genoemd?" Hij wist dat zij, de joelende menigte, zouden roepen: "Kruisig Hem!” En dat toen Pilatus vroeg: "Waarom, wat voor kwaad heeft Hij gedaan?" ze nog luider zouden roepen: “Kruisig Hem!” En Pilatus zou Barabbas voor hen vrijlaten; en nadat hij Jezus had laten geselen, zou hij worden overgedragen om gekruisigd te worden.

Hoe snel dingen kunnen veranderen. De ene week een held, de volgende een slachtoffer, een verstotene, om op te spuwen en te minachten om geslagen en gedood te worden.

En toch zijn we hier vandaag, de zondag voor die vrijdag. Met onze palmtakken en lofzangen voor Jezus. We juichen ook mee met de menigte die juichte voor Jezus en terecht, want Jezus verdient al ons gejuich. Maar ook wij hebben een bezwaard hart omdat we weten wat er gaat komen. Wat de discipelen toen nog niet wisten. Jezus wist voor wie Hij zou sterven, Hij wist dat Judas Hem zou verraden, dat Petrus Hem zou verloochenen, dat de discipelen Hem in de steek zouden laten en dat de menigte om Zijn dood zou roepen.

Hij wist wat er ging komen – en toch at en dronk Hij met Judas. Hij wist het en toch bad hij met Petrus. Hij wist het en toch noemde Hij alle discipelen Zijn vrienden. Hij wist het en toch leerde Hij op de markt en genas degenen die naar Hem toe kwamen. Jezus wist het en wij weten het. We kennen Zijn deel - en we kennen ons deel. We moeten Jezus toejuichen en prijzen en hem Heer noemen, zelfs als we weten dat we - net als alle anderen - Hem in de steek hebben gelaten en Hem misschien nog in de steek zullen laten.

We moeten juichen, en we moeten onthouden, dat Jezus weet wie we waren, wie we zijn, wat we hebben gedaan en nog zullen doen en toch gaf Hij Zijn leven voor ons. Vandaag, in onze kerkelijke omgeving worden er palmtakjes uitgedeeld, zodat we kunnen vieren in een symbolische herinnering aan de juichende menigte op Palmzondag, wanneer ze liefdevol palmen en mantels uitspreidden op de weg voor onze Heiland.

Hosanna Jezus! Hosanna in het korte moment van aardse toejuiching. Hosanna, en moge God, Uw Vader, U kracht geven voor wat gaat komen. Hosanna, gezegend bent U die in de naam van de Heer bent gekomen om Uw volk te redden en te bevrijden. Gezegend zij Uw naam - nu en voor altijd. Hosanna in de hoogste hemel. Amen.

Priester Kevin, in St Wilfrid en St Thomas