5/6/2019 Een verschrikkelijk visioen: Maarten Luther in de Hel! - Lanzosgold 

Zuster Maria Serafina Micheli (1849-1911) werd zalig verklaard in Faicchio in de provincie Benevento in het bisdom Cerreto Sannita op 28 mei 2011. Zij was de stichteres van de Zusters der Engelen. In 1883 ging ze naar Eisleben, Saksen, de geboorteplaats van Luther. Op die dag werd de 400ste verjaardag van de geboorte van de grote ketter (10/11/1483) gevierd. De straten waren druk, inclusief balkons. Onder de vele persoonlijkheden die werden verwacht, was Keizer Wilhelm I, die de plechtige viering voorzat. 

Zuster Micheli, die de grote heisa opmerkte, was niet geïnteresseerd in de reden voor deze ongewone drukte, en wilde een kerk zoeken en bidden om een bezoek aan het Heilig Sacrament te kunnen brengen. Na een tijdje lopen vond ze er eindelijk een, maar de deuren waren gesloten. Ze knielde op de trap voor het sereniteitsgebed. Omdat het 's avonds was, had ze niet gemerkt dat het geen Katholieke kerk was, maar een Protestantse. Tijdens het bidden verscheen een engel, die tegen haar zei. "Sta op, want het is een Protestantse kerk." Toen voegde hij eraan toe: "Maar ik wil dat je ziet waar Maarten Luther werd veroordeeld en de pijn die hij leed als straf voor zijn trots." Na deze woorden zag ze een vreselijke afgrond van vuur, waar ontelbare zielen wreed werden gemarteld. 

Op de bodem van deze put bevond zich een man, Maarten Luther, die anders was dan de anderen: hij was omringd door demonen die hem dwongen te knielen, en allemaal gewapend met hamers probeerden ze tevergeefs een grote spijker in zijn hoofd te slaan. Mensen die deze dramatische scène hadden gezien, zouden geen eerbetuigingen en andere herdenkingen en vieringen houden voor zo'n personage.

Later, toen de gelegenheid zich voordeed, herinnerde ze haar zusters eraan om in nederigheid en in het verborgene te leven. Ze was ervan overtuigd dat Maarten Luther speciaal voor de eerste dodelijke zonde van hoogmoed in de Hel werd gestraft. Trots is een doodzonde, waardoor hij openlijk in opstand kwam tegen de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn gedrag, zijn houding ten opzichte van de Kerk en zijn prediking waren cruciaal om vele zielen aan te moedigen en tot eeuwige ondergang te brengen. 

Er is een kleine Benedictijnenabdij in een klein stadje in Duitsland waar, zo vertelt de H. Alfonsus de Liguori ons, staat een levensgrote standbeeld van Maarten Luther en is er in een kerk bewaard gebleven. Het is terug in de sacristie, uit massief hout gehouwen, en staat waar Priesters ernaar kunnen kijken terwijl ze hun gewaden aantrekken voor de Mis. Aan de voet van het beeld is een kleine bronzen plaquette geëtst in Duits geschrift., waarop staat: “Dort gehe ich, ausser dir Gnade des Gottes.” “Daar ga ik, behalve door Gods Genade.” (Noot: de kern van zijn leer was "sola gratia" ("alleen Genade"), "sola fide" ("alleen geloof"), "sola scriptura" ("alleen de Schrift"). )

Maarten Luther weigerde de Kerk te horen. Jezus Christus verklaarde: “Als hij ook niet naar de Kerk wil luisteren, moet je hem behandelen als een heiden of een tollenaar." (Matt 18:17). Hij werd ook een ketter. Hij ontkende en lasterde veel dingen over de Kerk, de Heilige Eucharistie, de Paus, aflaten enzovoort. De H. Paulus zei tegen Titus: " Een man die een ketter is, vermijd hem na de eerste en tweede vermaning: Wetende dat hij ondermijnt en zondigt, en veroordeeld wordt door zijn eigen oordeel.”