10/2 Ik behoor tot Liefde - Zr Maris Stella SV - Aleteia

Door onze absolute behoefte aan God, aan een Redder, te erkennen, zijn we bevrijd van zelfredzaamheid.

“Persoonlijk ben ik volkomen kalm en sta ik standvastig voor wat komen gaat. Wanneer men werkelijk een volledige overgave aan Gods wil heeft bereikt, is er een geweldig gevoel van vrede en een gevoel van absolute veiligheid. Ik ben in een vrolijke bui en vol verwachting.”

Je zou je kunnen voorstellen dat deze woorden worden uitgesproken door een persoon in een plaats van volledige sereniteit, misschien aan het einde van een diep ontroerende retraite. Maar in feite zijn dit de woorden geschreven door een man vanuit zijn gevangeniscel, kort voordat hij door de nazi's werd geëxecuteerd voor een onbekende misdaad.

Hij had alles verloren: familie, vrienden, reputatie, status en zijn hele leven. Maar te midden van deze diepe ervaring van armoede ontdekte hij dat hij eigenlijk alles bezat wat essentieel was. Hij was volledig overtuigd van de absolute en onvoorwaardelijke Liefde van God toen hij wat hij het grootste uur van zijn leven noemde, naderde.

Vlak voordat hij werd geëxecuteerd, zei hij:

“Ik verheug me … omdat alles wat ik tot nu toe heb gedaan, en met moeite heb bereikt, in wezen  gericht is op dit ene doel, wiens barrière ik vandaag zal doorbreken. “Wat God heeft bereid voor hen die Hem liefhebben, heeft geen oog gezien en geen oor gehoord en is in geen mensenhart opgekomen.” (1 Kor 2:9)”

Deze man ervoer de diepe vrede en vreugde die gepaard gaan met een totale afhankelijkheid van God en leven vanuit de waarheid dat hoe armer we worden, hoe meer we Zijn Liefde kunnen ervaren.

Want uiteindelijk gaat het leven niet om wat we verwerven of bezitten, maar om Degene aan wie we toebehoren. Het leven gaat over onszelf laten beminnen door en behoren tot de Liefde Zelf: Jezus Christus.

Door onze absolute behoefte aan God, aan een Redder, te erkennen, zijn we bevrijd van zelfredzaamheid. Dit is de armoede van geest die Jezus "gezegend" noemt. Jezus nodigt ons uit in Zijn eigen geest van armoede, wanneer Hij zegt: “Leer van Mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart (Matt 11:29).”

Deze houding van het hart stelt ons in staat om alles in dit leven wat losser vast te houden en ons vast te klampen aan wat eeuwig is.

Als we onszelf isoleren van onze behoefte aan God, de pijn verdoven van te leven in een gevallen wereld, of afgeleid worden door status, succes en bezittingen, ontnemen we onszelf om door Jezus vast te worden gehouden in onze zwakheid.

Zoals Kardinaal O'Connor vaak herhaalde: "Wat je ook bezit, bezit jou."

We kunnen ons voorstellen dat we Gods Liefde het beste ervaren, in plaats van onze sterke punten en talenten. Maar Zijn Liefde is het meest veilig, zeker en diepgaand in de plaats van onze leegte, gebrokenheid en zwakheid. Daar stroomt Zijn genade en worden Zijn kracht en Liefde volmaakt.

Als we toestaan dat God van ons houdt, realiseren we ons dat we werden geschapen en dat alles wat we hebben ons werd gegeven. Door onszelf toe te laten tot Hem te behoren, vinden we Liefde en vervulling waarvoor ons hart is gemaakt.