Interview en debat over ‘Hoe kan ik Gods wil kennen in mijn leven?’ tussen Katholieke spreker Ken Yasinski en Fr. Cristino Bouvette:

Ken: Hoe kan ik Gods wil kennen in mijn leven?

Fr Cristino: Dit is de vraag dat ik het meest krijg. Als oprecht gelovige Katholiek is dit de meest prangende vraag. Het ligt in het verlangen om Gods wil te doen. Om Hem te behagen en Hem te dienen. Het is een moeilijke zaak en tot spijt van velen is dit nogal vaag. Het heeft inderdaad te maken met Gods wil. In al Zijn Wijsheid en Zijn Almacht heeft Hij een perfecte wil voor de hele mensheid en voor elk van ons. Maar het eerste nadat Hij ons heeft geschapen, heeft Hij ons een eigen wil gegeven. Wij hebben dus een vrije wil en deze moet overeenstemmen met Gods perfecte wil voor ons leven.

Maar je weet Gods perfecte wil niet tot op het einde van je leven, omdat Gods wil je hele bestaan omvat in een ogenblik. Op het moment dat Hij onze ziel inprentte in de bevruchte eicel, in de handeling van liefde van onze ouders. Toen Hij ons schiep wist Hij reeds de laatste adem die we zouden uitblazen. Hij kent elk moment en elk detail van ons leven. Hij weet waarom, wat en hoe Hij ons heeft geschapen. Maar Hij heeft ons vrijheid gegeven. Wij moeten ons leven dus doorbrengen en deze ervaring beleven en leren hoe ermee om te gaan en het te beheersen.

Maar er zijn veel mensen die denken omdat God een plan heeft, hun missie het is dit uit te zoeken. En ze zijn bang dat ze het verkeerd voor hebben. En als ze het verkeerd voor hebben, zondigen ze. En als ze zondigen dat ze naar de Hel gaan. Maar dat kan niet verder van de waarheid staan. Als God ons heeft geschapen met een vrije wil en een gebrek aan perfecte kennis, hoe zou Hij dan een goede en liefdevolle God zijn? Omdat we het zeker verkeerd zouden aanpakken. Hoe kunnen we het einde van ons verhaal kennen, nog voor het begonnen is? En alle leegtes perfect invullen?

Vooral omdat we zwakke, gevallen wezens zijn. Hij weet dat we hoogtepunten en dieptepunten zullen hebben gedurende ons hele leven. Dat wist Hij nog voordat Hij ons heeft geschapen. We hebben een einddoel, een bestemming, anders kun je geen begin hebben. Daarom heeft Hij een perfecte wil voor ons. Maar dan treedt Zijn verdraagzame wil op. God werkt met ons. Hij begeleidt onze vrije wil. Hij vindt een manier om ons te sturen en zaken recht te trekken waar we van onze koers zijn afgeweken.

Romeinen 8:28: We weten dat God alles ten goede zal gebruiken voor de mensen die van Hem houden en die Hij volgens zijn plan geroepen heeft om bij Hem te horen. 

Hij werkt niet alleen ten goede in ons leven als we erachter zijn gekomen wat exact de weg is om ons leven te leiden. Hij werkt altijd om ons welzijn. En wij proberen daarmee in overeenstemming te zijn.

Ken: Soms hebben we het idee dat Gods wil is: hier is plan A en hier plan B. Ik neem plan A, maar als ik een fout maak, dan moet ik mijn toevlucht nemen tot plan B voor de rest van mijn leven. Ik moet het nu doen met een minder goed leven. Toen ik jonger was had ik dit idee, en ik was bang om beslissingen te nemen omdat ik het niet wilde verknallen. Ik dacht als ik geen beslissingen neem, dan gooi ik Gods plan niet in de war. Er zullen mensen zijn die zich afvragen, ik weet dat ik het andere had moeten kiezen, maar nu zit ik in plan B. Moet ik dit nu voor de rest van mijn leven aanvaarden?

Fr Cristino: Ja, je moet je leven leiden. Ja, het spijt mij dat te moeten zeggen, maar er is geen andere weg. Maar waarom ernaar kijken alsof dit een slechte zaak is? Omdat vooraleer God je schiep wist Hij al dat je dat zou kiezen. Daarom wil ik niet praten over plan A en plan B omdat het ons eeuwig temidden van een dichotomie stelt. Waar je voor eeuwig mogelijks een mindere keuze kunt maken. In plaats daarvan moeten we ons leven zien als een continuüm.

We bouwen aan onze volgende liefdevolle project, dat we kunnen doen. Zelfs als we zeggen dat we ons ertoe geroepen voelen. We geven de indruk: Hier ben ik terug in Sherlock Holmes-mode, waar ik dit mysterie moet oplossen van wat het volgende is wat ik zou moeten doen. Wat je zou moeten doen is God liefhebben. Daarom zei de H. Augustinus: Bemin en doe wat je wil. Als liefde je beginpunt is, kun je niet verkeerd handelen.

Kun je afwijken van wat God in gedachten had voor jou, in Zijn perfect plan? Ja, ja dat kun je. En is dit onfortuinlijk? Dat weet ik niet. God wist dat dit zou gebeuren en Hij heeft nog steeds een plan om te zorgen dat je gered kunt worden, zelfs met deze afwijking van Zijn plan. Betekent dat, dat je nog ellende kent in je leven, dat je niet zou hebben als je iets anders had gekozen? Ja, dat kan ook.

Ken: Ja, inderdaad, ik val regelmatig in de val te denken als ik dit of dat wil, dat het zeker niet Gods plan voor me is. Ik denk dat dit komt omdat we niet genoeg geloven dat we zo geliefd zijn en worden door God.

Fr Cristino: Bingo! Het is het syndroom van de oudste zoon van de vader van de verloren zoon. Hij is kwaad omdat hij geleefd heeft zonder geld te verbrassen en maar vroeg om een feest te organiseren met zijn vrienden. Terwijl zijn jongere broer alles had verbrast en dat het vette kalf voor hem werd geslacht met een groot feest. Maar hij besefte niet dat Hij reeds zo graag gezien werd door zijn vader. Hij zei dat hij als een slaaf had gewerkt voor zijn vader. Maar zijn vader zei hem: Maar zoon, al wat ik heb is het jouwe. Als de zoon dit had geloofd, zijn identiteit had geloofd, als hij niet ontstemd was omdat hij voor zijn vader had gewerkt met het gevoel van verplichting, was hij de eerste geweest om een feest te houden voor zijn broer.

Dat is het gevaar voor Katholieken. Het is lastig om Katholiek te zijn, het is lastig om de geboden van de Kerk te volgen, het is lastig om Gods geboden te volgen, het is lastig om een deugdzaam leven te leiden. Maar op het einde ervan kunnen we het maken tot Heiligen. Daarom kunnen we verbitterd geraken. We kunnen zeggen: we volgen nu al de geboden en we houden er ons nu aan. Maar in ons hart doen we het niet uit liefde. We denken dat we het moeten doen. 

En als we dingen doen in ons leven, omdat we denken dat we dit moeten doen, zijn we ontstemd tegen God en wijzen we onze vrije wil af. Maar als we alles deden als een respons van liefde op Gods liefde, zouden we vervuld zijn van vreugde.

Ken: Maar als je in dit oudere zoon-syndroom zit, hoe geraak je er dan uit?

Fr. Cristino: Je moet ertegen ingaan. Dit is een gebed dat ik aanraad:

Gebed van onwetendheid door Thomas Merton

Mijn God, ik heb geen idee waar ik heen ga. Ik zie de weg niet voor me. Ik weet niet zeker waar het zal eindigen. Noch ken ik mezelf echt, en het feit dat ik denk dat ik Uw wil volg, betekent niet dat ik dat ook werkelijk doe. Maar ik geloof dat het verlangen om U te behagen U in feite behaagt. En ik hoop dat ik dat verlangen heb, in alles wat ik doe. Ik hoop dat ik nooit iets anders zal doen dan dat verlangen. En ik weet dat, als ik dit doe, U mij op de juiste weg zult leiden, hoewel ik er misschien niets vanaf weet. Daarom zal ik U altijd vertrouwen, ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood. Ik zal niet bang zijn, want U bent altijd bij mij en U zult mij nooit alleen laten om mijn gevaren het hoofd te bieden. Amen.

– Thomas Merton, Gedachten in eenzaamheid, p. 79.

Kies dus gewoon iets, in plaats van te piekeren of het Gods perfect plan voor je is. Doe het gewoon omdat je denkt dat je zo God liefhebt. Kijk niet achterom. Als het plan in duigen valt, dan kun je nog veranderen op het punt dat het plan niet werkt. Dan zul je zien dat deze verandering van koers een zegen betekent. Dat het iets in je leven heeft gebracht, dat er anders niet was geweest. Dat is het teken van Gods Liefde in je leven. Hij is er altijd om dingen te regelen en herstellen.

Ken: Is er nog een ander principe, dat u met ons zou willen delen?

Fr. Cristino: Een vroegere spiritueel raadsman zei ooit: Ik wil geen grafsteen met erop: ‘nog steeds aan het twijfelen’. Maak een beslissing. Doe iets, en wees niet bang dat je God niet behaagt of dat je je leven verknalt. Bemin gewoon en doe wat je wilt.