De benadering die Paus Benedictus volgde - een verzwakte Kerk van binnenuit versterken - staat diametraal tegenover de benadering van paus Franciscus, die, in zijn woorden, "naar de marge" gaat. Elke keer als ik in botsing kwam met pro-Franciscus-Katholieken over 'naar de marge gaan', heb ik ze verteld dat het prima is om naar de marge te gaan, maar dat het zinloos is als je niets hebt om mee te nemen om aan de mensen daar te geven. We leven in een tijd waarin Katholieken, en inderdaad de meeste Christenen, hun eigen geloof nauwelijks kennen. We zijn lokaas voor de geest van de Antichrist, in welke vorm dan ook. Kijk naar deze nieuwe grafiek over kerkbezoek in de VS. Merk goed op dat het niet de algehele achteruitgang onder Christelijke groepen volgt, alleen de percentages van degenen die nog steeds beweren deel uit te maken van die groepen, die naar wekelijkse erediensten gaan:

Is het dan een wonder dat Paus Benedictus zich zorgen maakte?

De boodschap van Benedictus aan Vlado Palko over de Antichrist doet denken aan deze passage uit zijn encycliek Spe salvi:

In 1794 verschijnt in de tekst Das Ende aller Dinge ("Het einde van alle dingen") een gewijzigd beeld. Nu overweegt Kant de mogelijkheid dat er naast het natuurlijke einde van alle dingen een ander einde kan zijn dat onnatuurlijk is, een pervers einde. Hij schrijft in dit verband: “Als het Christendom op een dag zou ophouden liefde waardig te zijn... dan zou de overheersende menselijke gedachten verwerping en oppositie ertegen zijn; en de Antichrist zou zijn - hetzij korte - regime beginnen (vermoedelijk gebaseerd op angst en eigenbelang); maar dan, omdat het Christendom, hoewel voorbestemd om de wereldreligie te zijn, in feite niet begunstigd zou worden door het lot om dat te worden, dan zou dit in moreel opzicht kunnen leiden tot het (perverse) einde van alle dingen.”

Benedictus zegt dat er niet zoiets bestaat als een spiritueel vacuüm. Als mensen op een dag het Christendom zouden verwerpen, dan zouden ze het gaan haten, en dat zou de heerschappij van de Antichrist inluiden, en "het (perverse) einde van alle dingen". Geen wonder dat Ratzinger zo apocalyptisch was!

De Engelse schrijver Paul Kingsnorth is een recente bekeerling tot het orthodoxe Christendom, maar hij schrijft al vele jaren profetisch over de moderne wereld. Hij schrijft buitengewoon krachtig op zijn substack, The Abbey of Misrule (De Abdij van Wanbeheer), over wat hij 'de Machine' noemt, en zijn pogingen om al het menselijke in ons te vernietigen. Kingsnorth onderzoekt een aantal denkers - niet allemaal Christen - die hebben erkend dat de wereld afstevent op wat sommigen 'Antichrist-elijk' noemen. Het eindigt zo:

[Augusto] Del Noce wordt vaak een conservatieve of zelfs een reactionaire denker genoemd, maar hij accepteerde geen van beide labels. Simpele "reactie", zei hij, was geen oplossing voor wat zich ontvouwde. Zowel nostalgie als utopie waren uiteindelijk vruchteloos als verzetsinstrumenten. Als permanente revolutie, en de daaruit voortvloeiende desintegratie, de basistoestand is van een wereld die transcendentie ontkent, dan is het alternatief duidelijk: een terugkeer naar het spirituele centrum. Een herontdekking, of een terugwinning, van het transcendente rijk en zijn plaats in ons leven. Dit, en alleen dit, is het alternatief voor de heerschappij van kwantiteit en de daarmee gepaard gaande groep van goden, demonen en machines.

Wat Moloch wil - Moloch wiens ziel elektriciteit en banken is - is offer. We moeten onszelf en onze kinderen offeren aan robotapparaten en verbijsterde regeringen. Wat de Antichrist wil, is het tegenovergestelde van transcendentie. Als de komst van Christus de transcendente doorbraak in het tijdelijke om de toestand te veranderen vertegenwoordigt, dan zal Zijn tegenstander een wereld van pure materie aankondigen, niet doorbroken door iets buiten menselijk bereik. Alles in die wereld ligt voor het rapen. Alles, van regenwouden tot het menselijk lichaam, kan worden geclaimd en hervormd in het belang van het bevorderen van het rijk van de menselijke wil. Het is het oudste verhaal.

De ruisende kracht die onder het tijdperk van Vooruitgang stroomt, de energie van de moderne wereld, de rivier die ons voortvoert - waar brengt het ons heen? Wij weten het antwoord. Mensen kunnen niet lang leven zonder een glimp van het transcendente of een vaag begrepen streven om er één mee te worden. Als we dit pad ontkennen, zullen we ons eigen pad maken. Als we een glimp van de Hemel worden ontzegd, zullen we proberen het hier te bouwen. Deze onvolmaakte wereld, deze onvolmaakte mensen - ze moeten worden vervangen, verbeterd, opnieuw gemaakt. Gebrekkige materie is nu in onze handen. We weten wat we moeten doen.

Wat Vooruitgang wil, is ons vervangen.

Misschien is de laatst overgebleven vraag of we het zullen toelaten.

Ik zag vandaag deze vidioclip van Yuval Noah Harari, de best verkopende Israëlische filosoof en favoriet uit Silicon Valley. Hij ziet de vrije wil worden vervangen door een algoritme dat ons beter kent dan wij onszelf kennen -- en hij denkt dat dit goed is, dat dit Voortuitgang is! "Organismen zijn algoritmen", verkondigt hij. Het leven is niets anders dan een reeks getallen.

"Organismen zijn algoritmen" was een slogan die Harari gebruikte in zijn bestseller Homo Deus, waarin hij schreef: "Nu we de mensheid boven het dierlijke niveau van overlevingsstrijd hebben gebracht, zullen we er nu naar streven om mensen op te waarderen tot goden en Homo sapiens veranderen in Homo deus.” Hij zegt dat technologie ons tot goden zal maken. Dit is puur satanisch. In Genesis 3:4 vertelde de slang die Eva verleidde dat als ze alleen maar van de verboden vrucht zou eten, "je als God zult zijn". Hier verkondigt Yuval Noah Harari het en zegt dat dit iets geweldigs is. Vooruitgang!

De oude Duitse Paus die de bloedigste eeuw in de geschiedenis van de mensheid heeft meegemaakt en die de bijna ineenstorting van het Christendom in Europa en in het Westen in bredere zin heeft meegemaakt, evenals het uiteenvallen van de natuurlijke familie, en zelfs van een vast idee van geslacht, schreef aan de auteur van een boek over komende antichristelijke vervolging deze woorden:

"We zien hoe de macht van de Antichrist zich uitbreidt, en we kunnen alleen maar bidden dat de Heer ons sterke herders zal geven die Zijn Kerk in dit uur van nood zullen verdedigen tegen de macht van het kwaad."

Benedictus XVI wist hoe laat het is. Weet jij het?