10/1 'LIVE NOT BY
LIES' - Rod Dreher uit: the American
Conservative
Benedict XVI: Het is de tijd van de Antichrist - In 2015 schreef Paus Benedictus XVI naar de
Katholieke staatsman Vladimir Palko, waar hij aandrong op gebed tegen de
'uitbreidende macht van de Antichrist'
Vladimir Palko
In november was ik op bezoek in
Bratislava en had ik een diner met mijn vrienden Vladimir Palko, een wiskundige
en gepensioneerd staatsman, en Jaroslav Daniðka, redacteur van het
conservatieve tijdschrift Standard. Vlado was een van mijn bronnen voor Live
Not By Lies. We hadden het over de zieke Paus Benedictus XVI. Vlado zei dat hij
in 2015 een brief ontving van Benedictus XVI, als Paus Emeritus. O? Vlado, een
lid van de ondergrondse Katholieke Kerk die later minister van Binnenlandse
Zaken werd in een van de postcommunistische regeringen van het land, had een
boek geschreven met de titel The Lions Are Coming: Why Europe And America Are
Heading for a New Tyranny (De leeuwen komen: Waarom Europa en Amerika
afstevenen op een Nieuwe Tirannie), over de toenemende antichristelijke aard
van het westerse leven en de politiek. Het boek was in het Duits vertaald en
een exemplaar ervan vond zijn weg naar Benedictus door een Oostenrijkse Bisschop.
Vlado was ernstig toen hij over
de brief sprak. Het was erg kort, zei hij, en hij waardeerde het boek. En aan
het einde sprak de Paus Emeritus over de Antichrist. Vlado wilde niet precies
zeggen wat Benedict ushad gezegd. Hij vertelde ons dat hij de brief pas zou
vrijgeven nadat Benedictus stierf.
Vorige week ontmoette ik Jaroslav
voor een etentje in Rome. We waren er allebei voor de begrafenis van Benedictus.
Ik vroeg hem of Vlado zich voorbereidde om de brief vrij te geven. Hij zei dat
hij het niet zeker wist, omdat Vlado koudwatervrees kreeg. Vlado is een
ouderwetse Katholiek en was bang een struikelblok te zijn voor het geloof van
anderen. Ik drong er bij Jaro op aan om Vlado aan te moedigen de waarheid te
zeggen, omdat het belangrijk is voor de wereld om te weten hoe de heilige Paus,
die net als wij, de tekenen des tijds las.
Standard publiceerde vandaag een
kort interview dat Jaro met Vlado hield waarin hij de inhoud van de brief van
Benedictus onthulde. Hier volgt een fragment uit het interview, dat ik via
Google in het Engels heb vertaald:
Toen u de brief voor het eerst rapporteerde,
besloot u een deel van de tekst niet te publiceren, waarbij u opmerkte dat het
niet het juiste moment was om dat te doen. De reden was de gevoelige inhoud en
zorgen die wijlen de Paus uitte over de toestand van de Katholieke Kerk. Zou u
kunnen toelichten wat het precies was?
Ja, de brief is niet lang, hij bevat
twaalf regels. In de tweede helft van de brief staat een zin van ongeveer drie
regels waarin de Paus Emeritus enkele opvallende beweringen doet.
De zin luidt als volgt: "We
zien hoe de macht van de Antichrist zich uitbreidt, en we kunnen alleen maar
bidden dat de Heer ons sterke herders zal geven die Zijn Kerk zullen verdedigen
in dit uur van nood tegen de macht van het kwaad."
Wat dacht u dan? En wat vindt u er vandaag van?
Begrippen als de uitbreiding van
de macht van de Antichrist, de Kerk in haar uur van nood, en de noodzaak om de Kerk
te verdedigen tegen de macht van het kwaad zijn ernstig en gewichtig. Des te
meer omdat ze werden uitgesproken door een persoon in wiens uitdrukking
gedurende zijn hele leven nauwkeurigheid werd gecombineerd met de geschiktheid
van de gebruikte termen. Hij bracht zelfs als Paus ernstige openbare
boodschappen, maar deze formuleringen zijn een aantal graden hoogdringender. De
toestand van de wereld en de Kerk baarde de Paus Emeritus grote zorgen. Hij leed
er duidelijk onder.
Ik denk er heel vaak aan, maar ik
durf zijn uitspraken niet te interpreteren. Ik zou dat op dit moment
aanmatigend vinden. Ik ben maar een Christelijke ex-politicus en ik voel me
niet bekwaam. Als politicus hield ik me aan het leergezag van de Katholieke Kerk
en ik deinsde in geen enkel gevecht terug. Ik geef echter zelden commentaar op
de Kerk en alleen op details. Om enkele fundamentele oordelen over de toestand
ervan in het algemeen uit te drukken, is zowel een persoon nodig die een beter
voorbeeld is van Christelijke deugden als een meer theologisch ontwikkelde
persoon. Het is een job voor Heiligen.
Benedictus schreef over de Antichrist in zijn
eerste boek over Jezus van Nazareth. Het was het deel waar hij de bekoring van
Christus door de duivel in de woestijn besprak, waar "de duivel verscheen
als een theoloog", in de woorden van Ratzinger. De Paus herinnerde ook aan
Solovyovs beroemde Legende van de Antichrist, een kort fictief proza waarin de
Antichrist een doctoraat behaalde aan de Universiteit van Tübingen, het
grappige is dat Ratzinger daar zelf ooit lesgaf. De Antichrist verschijnt hier
als een groot humanist, hij vecht tegen honger, hij is de auteur van het boek De
Open Weg naar Welzijn en Vrede in de Wereld, Benedictus gebruikt dit alleen als
illustratie dat zelfs "interpretatie van de Schriften een instrument van
de Antichrist kan worden". Als theoloog bekritiseerde hij bepaald gedrag
van geleerden en theologen. En hij herinnerde eraan dat de Antichrist er niet
afschuwelijk uit hoeft te zien, dat hij niet als slecht erkend hoeft te worden,
maar hij kan acceptabel, welwillend overkomen als een humanist - die echter
tegen God ingaat. Wat is voor u de figuur van de Antichrist?
Ik constateer met een glimlach
dat politici, zelfs ex-politici, deze term meestal niet gebruiken. Maar als je
erop staat, kan het iemand met buitengewone invloed zijn die doet alsof hij
barmhartiger is dan Christus.
U hebt besloten de brief niet te publiceren en
te wachten. Zelfs nu, na de dood van Benedictus, hebt u nog langer gewacht,
waarom zo voorzichtig?
Het is gewoon menselijke
voorzichtigheid en aarzeling. Op dat moment, zeven jaar geleden, vroeg ik me af
waarom hij zulke ongebruikelijke woorden zou schrijven aan een persoon die hij
niet eens kende. Nu stel ik mij terug deze vraag. Met het overlijden van
Benedictus XVI komt er een einde aan iets en ik wil zelf een aantal zaken
afronden.
Wat hebt u toen, zeven jaar geleden, uit die
brief gehaald?
In dat jaar 2015 dacht ik dat ik
zeker niet verkeerd zou zijn als ik de woorden van de Paus Emeritus ter harte
zou nemen over de noodzaak van gebed. Sindsdien bad ik regelmatig voor de Kerk
op weg naar mijn werk. Voordat ik ging bidden, zei ik altijd in gedachten dat
het "voor de Paus, voor de Paus Emeritus en voor alle herders van de Kerk"
is.
Nadat Benedictus XVI zich terugtrok,
veroorzaakte dat grote verbazing en kritiek. De voormalige Paus bleef echter
niet helemaal stil, hij publiceerde verschillende teksten en boeken, en soms
werden verklaringen uit privégesprekken of brieven, zoals die van u,
gepubliceerd. Benedictus was in afzondering, maar toch in verbinding met de
wereld. Aangezien u er deel van uitmaakte en er tegelijkertijd niet over sprak,
maar er veel over nadacht, wat denkt u vandaag, waarom is de Paus afgetreden,
wat volgens dit volgens hem hoogdringender dan dienen op de Petrusstoel? En wat
probeerde hij de gelovigen in afzondering over te brengen?
Misschien geloofde hij oprecht dat
hij niet meer in staat was om problemen op te lossen en koos hij er nederig
voor om te vertrekken. Misschien voelde hij andere druk, die we waarschijnlijk
nooit zullen weten. Maar het lijkt mij in ieder geval de beslissing van een
verantwoordelijk en bescheiden persoon. En wat probeerde hij de gelovigen
vanuit zijn retraite over te brengen? Nou, wat hij in de brief schreef. Dat de
situatie ernstig is en dat we moeten bidden tot de enige Heer van de
geschiedenis.
Aangezien u het hebt over het einde van een
tijdperk, wat zijn de kenmerken van het nieuwe tijdperk, hoe is het anders?
Ik zal alleen zeggen wat iedereen
toch ziet. Dat het tijdperk begint met enorme spanningen op politiek en
spiritueel gebied. Er is dus een grote onzekerheid.
In verband met de nalatenschap
van Benedictus voor Christenen, maar niet alleen voor hen, komen vier principes
in ons op als we dit tijdperk binnengaan. Het eerste is dat er dingen zijn
waar je nooit op terug kunt komen, en proberen te vermijden ervoor te vechten
is een ernstige vergissing. In de Slowaakse politiek was ik getuige van
deze fout van veel Christenen.
Het tweede is dat men zijn motieven moet
onderzoeken en nederig bij zichzelf moet kijken, niet meteen zijn naaste als de
boosdoener moet beschouwen. En het
derde? Benedictus XVI benadrukte zo vaak dat geloof en rede elkaar aanvullen.
Je moet ook je verstand gebruiken.
En tot slot, dat je moet bidden
voor sterke herders die de Kerk kunnen verdedigen tegen de macht van het kwaad.
Nogmaals, de woorden van
Benedictus XVI in 2015:
"Als men de macht van de Antichrist zich
ziet verspreiden, kan men alleen maar bidden dat de Heer ons machtige herders
zal geven om Zijn Kerk te verdedigen tegen de macht van het kwaad in dit uur
van nood."
Het is nogal verbazingwekkend dat
een heilige Paus de tekenen van de tijd las en de komst van de Antichrist zag.
In dit licht ziet zijn ontslag er anders uit. Misschien geloofde hij dat hij,
in zijn ziekte en zwakheid, de Kerk niet door de komende Apocalyps zou kunnen
leiden.
Maar dit is niet de eerste keer
dat Benedictus sprak over de onze tijd als zijnde de tijd van de Antichrist. In
zijn gezaghebbende biografie van Benedictus citeert Peter Seewald de uitspraak
van Paus Ratzinger:
"De echte bedreiging voor de
Kerk, en dus voor het Petrusambt, komt niet uit dit soort episoden: het komt
uit de universele dictatuur van ogenschijnlijk humanistische ideologieën.
Iedereen die deze dictatuur tegenspreekt, wordt uitgesloten van de
basisconsensus van de samenleving. Honderd jaar geleden zou iedereen het absurd
hebben gevonden om te spreken van het homoseksueel huwelijk. Tegenwoordig
worden degenen die zich ertegen verzetten sociaal geëxcommuniceerd. Hetzelfde
geldt voor abortus en de productie van menselijke wezens in laboratoria. De
moderne samenleving wil een anti-Christelijke geloofsbelijdenis: wie het
betwist, wordt gestraft met sociale excommunicatie. Bang zijn voor deze
spirituele macht van de Antichrist is maar al te natuurlijk, en wat echt nodig
is, is dat de gebeden van hele Bisdommen en van de Wereldkerk te hulp komen om
zich ertegen te verzetten."
De leeuwen komen er echt aan. Ik
begrijp steeds meer waarom Benedictus secretaris, Aartsbisschop Gänswein, in
2018 goedkeurde om de Benedictus Optie publiekelijk te onderschrijven. Ik wou
alleen dat hij Live Not By Lies had kunnen lezen.
Vorige week citeerde ik dit fragment uit een interview dat Catholic World
Report ooit deed met biograaf Seewald:
CWR: Waarom
kreeg de jonge Ratzinger al snel zoveel aandacht als Priester, professor en
theoloog?
Seewald: Het
kwam door de manier waarop de jongste theologieprofessor ter wereld colleges
hield. De leerlingen luisterden aandachtig. Er was een ongekende frisheid, een
nieuwe benadering van traditie, gecombineerd met een bezinning en een taal die
in deze vorm nog niet eerder was gehoord. Ratzinger werd gezien als de nieuwe,
hoopvolle ster aan de hemel van de theologie. Zijn lezingen werden opgenomen en
duizenden keren in heel Duitsland verspreid.
Toch mislukte zijn universitaire
carrière bijna. Aanleiding hiervoor was een kritisch essay uit 1958 getiteld De
Nieuwe Heidenen en de Kerk. Ratzinger had geleerd van het nazitijdperk: de
instelling alleen heeft geen zin als er niet ook de mensen zijn die haar
steunen. De taak was niet om verbinding te maken met de wereld, maar om het
Geloof van binnenuit nieuw leven in te blazen. In zijn essay merkte de toen
31-jarige Ratzinger op: Het uiterlijk van de Kerk van de moderne tijd wordt in
wezen bepaald door het feit dat ze op een geheel nieuwe manier een Kerk van
heidenen is geworden en nog steeds wordt
, van heidenen die zichzelf nog steeds
Christen noemen, maar die in werkelijkheid heidenen zijn geworden.
De taak was niet om verbinding te maken met de
wereld, maar om het geloof van binnenuit nieuw leven in te blazen. Dit is de
benadering van de Benedictus Optie -- niet om ons voor de wereld te verstoppen,
maar om de verdediging van de Kerk te versterken in de harten en geesten van
elke belijdende Christen, zodat we veerkrachtig kunnen zijn en trouw kunnen
blijven in de komende beproevingen. Het kan niet genoeg worden benadrukt dat Jozef
Ratzinger zag dat een samenleving die slechts oppervlakkig Christelijk was,
zoals het Duitsland waarin hij opgroeide, niet sterk genoeg zou zijn om
krachtige nieuwe antichristelijke ideologieën te weerstaan.
Het spijt me dat ik weer iets
moet citeren dat ik vorige week heb geschreven, maar in het licht van de brief
die Vlado Palko nu openbaar heeft gemaakt, denk ik dat het belangrijk is:
In een boek dat een paar jaar
geleden verscheen, schreef de invloedrijke filosoof Giorgio Agamben:
Toen hij nog een jonge theoloog
was, bestudeerde Joseph Ratzinger het gedachtengoed van Tyconius, een theoloog
uit de vierde eeuw, die zei dat het Lichaam van de Kerk verdeeld is in een
duistere en slechte kerk en een rechtvaardige. In de huidige staat zijn de twee
Lichamen van de Kerk onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar ze zullen zich
aan het einde der tijden scheiden.
De Kerk, schreef de toekomstige
Paus in 1956, is tot het Laatste Oordeel zowel de Kerk van Christus als de Kerk
van de Antichrist: De Antichrist behoort tot de Kerk, groeit erin en daarmee
op tot de grote scheiding, die zal komen geïntroduceerd door de ultieme
openbaring.
Ik vroeg me vanmorgen af of
Benedictus XVI geloofde dat het zijn missie was om de Kerk voor het Einde te
zuiveren door het mysterie van de ongerechtigheid volledig te laten openbaren.
Nee, ik zeg niet dat Franciscus de antichrist is. De Antichrist zal een
politieke leider zijn. Ik zeg dat de krachten die het Westen snel hervormen
door de vernietiging van wat er over is van het Christendom, zelfs binnen de
Katholieke Kerk, de krachten zijn die uiteindelijk de geschiedenis tot een
einde zullen brengen. Ik denk dat het mogelijk is -- dit is speculatie! -- dat
de zachtaardige Benedictus zijn missie als Paus opvatte als het uitlokken van
het kwaad, door de hel zijn uiterste best te laten doen, zodat het uiteindelijk
kan worden verslagen. De Anglicaanse bisschop N.T. Wright schreef in zijn boek
over de Openbaring dat dit het apocalyptische scenario is dat het laatste boek
van de Bijbel naar voren brengt: dat pas nadat het kwaad zijn uiterste best
heeft gedaan en de demon zichzelf volledig heeft blootgelegd, het voor eens en
voor altijd kan worden vernietigd.
Ik wil dit duidelijk maken: ik
zeg niet dat dat hier is gebeurd en gebeurt. Ik zeg dat het een mogelijkheid
is.
|