12/1 Heb jij ook nog maar heel weinig vrienden? - Niburu

Als er iets duidelijk is geworden de afgelopen drie jaar dan is dat wel het feit dat de meeste mensen laffe bangeriken zijn.

Veel van de mensen waarvan je dacht dat ze wel wat ruggengraat zouden tonen zijn door de mand gevallen.

Bovenstaande is de inleiding van een artikel geschreven door de auteur Mike Stone waarin deze laat weten helemaal klaar te zijn met een groot deel van de mensheid.

Zo gaat hij verder met te schrijven dat van alle mensen waarvan je dacht dat deze slim waren, later bleek dat ze volkomen hersenloos waren en dat hetzelfde geldt voor de helden uit je jeugd, zoals film- of sportsterren.

Stone vraagt zich vervolgens af of hij de enige is die helemaal klaar is met dat soort mensen of dat er meer zijn die nu op een punt zijn gekomen dat ze geen seconde langer in het gezelschap van dat soort lieden willen doorbrengen.

Of, misschien is het wel andersom en willen zij jou niet meer zien,

Hoor jij misschien ook bij degenen die men weet te mijden alsof je melaats bent omdat je niet in de val van de nep pandemie bent getrapt?

Ging een relatie misschien mis omdat de ander ontdekte dat jij de prik niet had genomen?

Was jij degene die ergens niet naar binnen mocht omdat je weigerde een masker te dragen en geen bewijs van ‘vaccinatie’ kon tonen?

Ben jij misschien ontslagen omdat je bleef weigeren om een nauwelijks getest levensgevaarlijke experimentele prik te nemen?

Was jij degene die niet langer welkom was op familiefeestjes of dat je misschien je eigen kleinkinderen niet meer mocht zien?

Dan vertelt Mike het volgende:

Er is vorige week, plotseling en onverwacht, een vriend overleden. Hij was dubbel gevaccineerd en geboosterd en een fanatieke ontkenner van de waarheid.

Zoals alle waarheidsontkenners hing hij aan de lippen van beroemdheden en geloofde alles wat hij zag op televisie of las in de kranten, ongeacht hoe krankzinnig de berichtgeving soms was.

Talloze keren heb ik hem wat proberen te vertellen. Dingen die tegen zijn geloofsovertuiging in gingen en dan glimlachte hij en schudde zijn hoofd. Maar, als iemand op televisie hem precies hetzelfde vertelde, dan was het opeens het evangelie.

Mijn dode vriend vertegenwoordigt miljoenen Amerikanen en honderden miljoenen mensen van over de hele wereld. Zij leven in een wereld die zover is verwijderd van de werkelijkheid dat ze net zo goed op een andere planeet hadden kunnen wonen.

Waarschijnlijk ken je ook zelf dat soort mensen. Misschien denk je dat ze ooit tot inzicht zullen komen als jij hen maar blijft voorzien van artikelen en video’s met hoe het werkelijk in elkaar steekt.

Ik durf je hier en nu te vertellen dat ze niet terug zullen komen. Nu niet. Nooit. Want ze wonen liever in een droomwereld.

Nog erger zijn degenen die tot op een bepaalde hoogte wel weten wat er gaande is, maar weigeren om daar iets aan te doen.

Zij hebben de afgelopen jaren gedaan alsof hun neus bloedde en zijn vrolijk naar plekken gegaan zoals Disneyland en Las Vegas. Zij zijn klant gebleven bij de bedrijven die de ‘vaccinaties’ hebben gepromoot. Volgens mij is dit niet anders dan het heulen met de vijand.

Dit is de soort wereld waarin wij vandaag de dag leven. Honderdduizenden mensen wereldwijd vallen bewusteloos of dood neer en niemand wordt hiervoor verantwoordelijk gehouden. De hersendode massa denkt dat dit normaal is.

Ouders die hun kinderen naar een vroeg graf sturen door deze te laten ‘vaccineren’. Andere ouders die hun kinderen voor de rest van hun leven laten verminken door kleine jongens in meisjes te veranderen en andersom. Ook hiervoor wordt niemand aansprakelijk gesteld. Ook hier gelooft de hersendode massa dat dit normaal is.

Toen in het voorjaar van 2020 alle maatregelen in overdrive gingen was ik letterlijk de enige persoon in de buurt waar ik woon die geen masker droeg. Ik had een bordje gemaakt en dit aan de binnenkant van de voordeur geplakt zodat ik het iedere keer zag als ik naar buiten ging.

Op dat bordje stond: Iedereen die je vandaag zult ontmoeten is volkomen gestoord.

Ik had bordje nodig om mij eraan te herinneren dat de wereld die ik zou betreden via de voordeur totaal gek geworden was.

Dat bordje is tot op de dag van vandaag nog heel relevant.

Als jij ook niet moet kotsen van bijna iedereen die je in je leven tegenkomt, dan ben jij waarschijnlijk ook hersendood, aldus Mike Stone.