Dromen en Visioenen van Pr Oliveira -
Uit: casorosendi.com
Ik presenteer jullie, voor je
onderscheidingsvermogen, de visioenen en profetieën van Pr. Oliveira, een
Braziliaanse Priester die in Rio Grande do Sul, Zuid-Brazilië, woont. Dit
materiaal is afkomstig van True Faith, een katholieke site in dat land. Naar
mijn beste weten zijn deze visioenen en profetieën niet in het Engels vertaald.
Jarenlang heeft Pr. Oliveira mystieke visioenen en profetische openbaringen van
God ontvangen. Misschien ben je geïnteresseerd in de letterlijke betekenis van Pr.
Oliveira's naam. "Oliveira" betekent "olijfboom", d.w.z.
men kan veel olijfbomen vinden op de OlijfbergI
2003 Droom van de Driedaagse duisternis
Ik kan me de datum van de eerste keer dat ik deze droom had
niet precies herinneren. Ik weet alleen zeker dat het in 2003 is begonnen. Ik
heb 16 jaar lang dezelfde droom gehad, met wisselende frequentie een of twee
keer per week, soms volledig en in sommige gevallen afgekapt toen ik midden in
de droom wakker werd. Wat in de loop der jaren varieerde, waren de mensen en de
plaats waar de gebeurtenissen plaatsvonden. Maar de feiten zelf, inclusief de
dingen die ik hoorde en zei, waren altijd hetzelfde.
In januari 2019, nadat ik een familielid de droom had
verteld, heb ik hem nooit meer gehad. Ik had tot die dag niemand over de droom
verteld, omdat het de dag was dat ik voor het eerst de brieven van Pater Pio
las over de driedaagse duisternis. De gelijkenis was zo treffend dat ik geen
andere keuze had dan te onthullen wat mijn ervaring gedurende zoveel jaren was
geweest.
Beschrijving van de droom
De droom begon altijd op dezelfde manier. Ik stond bij de
deur van een huis (zoals ik al zei, door de jaren heen veranderde de plaats).
Ik stond buiten en keek naar de lucht. Op een gegeven moment zag ik [de
zonneschijf] rood worden, maar van een andere kleur dan die van de schemering
of de dageraad. De zon stond dicht bij de horizon. Er was [iets] als vuur in de
lucht, met een kleur tussen felrood en blauw. Er [waren dingen] die op wolken
leken, maar omdat ik ze nog nooit eerder had gezien, leken ze [voor mij] op
vuur.
Toen zag ik veel vogels. Ik herinner me dat ik ze voor het
eerst allemaal in dezelfde richting zag vliegen. Dan werd het te snel donker,
net als wanneer er een storm op komst is. Op dat moment was er altijd iemand in
mijn buurt (de persoon varieerde ook door de dromen heen) die de vraag stelde:
Wat gebeurt er? Mijn antwoord was ook altijd hetzelfde: Het begint! Op dat
moment voelde het erg koud aan. Toen zag ik mezelf al in huis.
[Iemand] was de ramen aan het dichttimmeren, met hout,
karton, dekens, enz. De materialen die ik op dit moment gebruikte, varieerden
ook door de jaren heen, maar de taak was altijd hetzelfde: we waren alle
openingen in de ruimte aan het dichten. Er waren verschillende mensen bij me,
die ik allemaal kende. Ze hielpen ramen en deuren te sluiten en droegen voedsel
of dekens van de ene naar de andere kant. Altijd in dit deel van de droom begon
iemand alles in twijfel te trekken door dingen te zeggen als: Dit is niet
nodig! Het is overdreven! Ze hebben al op televisie gezegd dat dit ging
gebeuren! en ik eindigde altijd met hen te bevelen om het werk te blijven
doen.
Twee details die elke keer gebeurden waren: ik keek naar
mijn spiegelbeeld in een raam en ik merkte mijn witte haar en baard op; en
telkens wanneer we bijna klaar waren met het afsluiten van alles, arriveerde er
op het laatste moment een kennis en er was grote opluchting.
De volgorde in de droom bleef hetzelfde. Vanaf dat moment
was alles erg donker. Ik kon de gezichten van iedereen in huis niet
onderscheiden; het aantal leek tussen de 20 en 30 personen te liggen. Er
brandde een licht, altijd in het midden. De eerste keer dat ik droomde, stonden
er kaarsen (ongeveer vijf of zes) groot en klein in het midden van de kamer.
Een andere keer was het een open haard (dit werd veel herhaald), maar altijd
met kaarsen ervoor, of noodverlichting met kaarsen erbij.
In het derde deel van de droom verzamelde iedereen zich in
het donker, met een klein lichtje in het midden. Iedereen had een Rozenkrans in
de hand. Iemand zei op dat moment altijd dat "het te koud is", en
mijn antwoord was hetzelfde: "Het is reeds begonnen, we kunnen beter
bidden en zwijgen". Na dat moment kwam het ergste deel van de droom.
Ik begon geluiden als bliksem en donder te horen; soms
klonk het alsof er bommen afgingen, harde wind en gefluit. Door de paar kieren
die overbleven, kon je het licht zien flitsen van deze stralen of bommen (het
is moeilijk om te weten waar het licht vandaan kwam). De angst die we voelden
was toen groot. Er was een trilling in het huis door de vloer en muren.
De reeks ging op een verontrustende manier door. Ik begon
geschreeuw en veel lawaai buiten te horen, alsof er veel mensen door de straten
renden. Er waren geweerschoten, er braken dingen, mensen schreeuwden, geluiden
van dieren zoals varkens, paarden en ossen. Als ik dit geluid zou kunnen
omschrijven als het "geluid van de Hel", zou ik niet aarzelen om het
zo te noemen. Op dit moment naderde altijd iemand het raam, alsof hij wilde
bespioneren wat er buiten het huis gebeurde; Ik stond dan op en zei meteen:
Blijf uit de buurt van de ramen, kijk niet naar buiten!
De droom eindigde altijd op dezelfde manier. Ik zat samen
met een paar mensen, rond een klein lichtje, opgesloten in een huis, met deze
"Hel" die buiten aan de gang was en iedereen die naar het kaarslicht
keek. Zittend op een krukje zei ik steeds tegen mezelf: we hoeven maar drie
dagen te volharden, over drie dagen is het voorbij. Ik heb nooit verder dan
dit moment gedroomd.
5/6/2015 27 strofen
Dit was het meest raadselachtige fenomeen dat ik ooit heb
meegemaakt. Ik heb twee Missen opgedragen en ben toen naar huis gegaan. Ik was
alleen in de parochie. Na het douchen, bidden en eten ging ik zitten om wat uit
te rusten. Ik merkte dat ik door mijn gedachten dwaalde en God dankte voor de
dag.
Op dat moment kwam ik in een staat van veranderd
bewustzijn. Ik geloof dat het een soort extase was, vergelijkbaar met wat ik
ooit in 2006 had meegemaakt tijdens een retraite toen Jezus me drie dingen
vertelde die nu zijn gebeurd. Ik moet het fenomeen classificeren als een
innerlijke locutie.
Ik hoorde een stem, waarvan ik stellig geloof dat die
engelachtig was, want het gevoel was er een van diepe veiligheid. Ik kon niet
onderscheiden of het mijn beschermengel was of een andere die door de Heer was
gestuurd, omdat ik zijn beeld niet zag, ik hoorde gewoon zijn stem. Hij vroeg
me alles op te schrijven wat hij ging zeggen.
Het fenomeen leek ongeveer een half uur te duren.
Uiteindelijk gingen er bijna drie uur voorbij, waardoor ik in de war raakte
door het tijdsverloop. Hieronder staat de tekst van wat die engel me vroeg te
schrijven.
O profeet, lees de tekenen der tijden, en omschrijf in
verhulde woorden. Want alleen degenen die de onderscheiding van geesten hebben,
zullen hun betekenis en kracht begrijpen.
Daarom, jij, tot wie ik deze profetie richt, laat het
alleen zien aan degenen die ik je wijs, zodat ze niet handelen met angst of
bang zijn voor de waarheid. Wat zal ik je bevelen?
[Opmerking: na dit
te hebben gezegd, was er een periode van stilte. Toen hervatte hij het spreken
en stopte pas toen hij klaar was, wat me doet denken dat de verzen vanaf hier
beginnen.]
Het kwaad neemt toe en wandelt in duisternis.
Er zijn maar weinigen die het weten, weinigen zullen erachter komen. De schaduw
die onder je loopt heet schisma, verdeeldheid!
Hij die de goddelozen verdedigt en de rechtvaardigen
verslaat, ziet of hoort niet. De trotse mens die zich een Heilige noemt in de
blindheid van zijn trots, zal de eerste zijn die sneuvelt in de strijd.
De ouderling, die het Woord begrijpt, waarschuwt. De wijze
jonge man hekelt. Beide zullen niet falen om te vallen van de klap van de
aanstichter.
De woorden van de vrijen verenigen zich met de woorden van
degenen onder het juk van regels, want beiden zullen gekweld worden door
hetzelfde kwaad dat voortkomt uit de afgrond.
De kudde zal worden verstrooid. De herder zal geïsoleerd
zijn. Zelfs de meest trouwe zal in deze vernietiging, gespaard blijven.
Het hart van het goede zal in de war raken. Het hart van de
goddeloze zal zich verheugen. De waanzin van goud zal zijn plaats innemen, en
het kind van dwaling zal vrij rondlopen.
Verdriet en woede zullen komen zoals nog nooit eerder werd
gezien. Velen zullen wensen te sterven, en zullen niet willen zien wat op hun
afkomt.
De staf ligt op de grond. Het huis van de koning is leeg.
Want de Heer van Waarheid die daar woonde, heeft nu geen plek om daar te
kamperen.
Zoals de lege zolder, is het hart van de vader. Volg het
advies van de goddelozen en je weet niet meer waar je heen gaat.
Dit alles zal de oorzaak zijn van de toorn van Degene die
oordeelt en de poorten van Hades zullen opengaan, en Heilige zielen op de
vlucht jagen.
Maar Ik riep bij naam de kinderen van deze tijd. Ze zullen
als een baken zijn in het donker van de nacht en een verademing voor elke ziel.
Ze zullen een bondgenootschap moeten sluiten met de Hemelse
milities en hun zielen versmelten zonder zich zorgen te maken over
vermoeidheid, want dit zijn de stenen van Hem die de bergen ploegt, de kracht
die de bedrieger (Antichrist) zal verslaan.
Het zal volle maan zijn en die week zullen de ogen niet
slapen, want na de val van het kwaad, zal een wake ontstaan.
Zij die werden geroepen, zullen hun eigen (gezin/familie)
moeten oproepen, want in de komende tijd van duisternis zullen hun kinderen samen
met hen de wacht houden.
Valse tranen zullen vallen en de begrafenisstoet zal de
vreugde van de aanwezigen verbergen, maar deze vreugde zal in groter verdriet
veranderen, als schildwachten afwezig zijn.
Hij die de woorden van deze profetie goed leest, heeft reeds
begrepen wat soort kwaad er gaat komen en het ellendige kwaad dat reeds is
gebeurd.
Je moet klaar zijn voor de duisternis die zal ontstaan en
jullie moeten sterke schildwachten worden, zodat er geen ander en erger kwaad kan
komen.
De gehoorde profetie zal vrede brengen, de afwijzing ervan
zal onheil over de onwetende roepen.
Degene die deze profetie uitspreekt kent de betekenis van
de tekenen. Hij vertelt de waarheid en hoopt dat zijn broeder het zal begrijpen
als licht door glas dringt.
Het licht zal komen, het kwaad zal worden verslagen. De
kinderen van deze tijd zullen zich afvragen: Was dit tenslotte niet onze echte
missie?
Sinds wanneer was duisternis groter dan licht? Laat je niet
misleiden door de valstrikken van de verleider (Antichrist).
Het is zover en de tijden van pijn en woede zijn begonnen.
Alleen degene die zijn ogen opent zal door het oog van de naald gaan.
De Heer heeft reeds de beproeving van onze tijd voorbereid
en de landen in de vorm van een schoen (Italië) zullen de kracht van de storm
en de wind weten.
Maar de boom die de storm weerstaat wordt sterk en
onoverwinnelijk. Hij die de profetie hoorde en begreep zal opnieuw een teder
hart hebben.
En jij profeet, bereid je ziel voor op lijden en pijn. Je
zult mishandeld en vervolgd worden omdat je alles met vurigheid zei.
Na drie keer en een kwartier (3,5 jaar dat wordt ingekort),
zal je vrede zal komen. Je zal herinnerd worden als een profeet, zelfs als
sommigen je tegenwoordig als een jongen beschouwen.
Sluit het boek en rust, houd vast in levende hoop van
degene die je deze woorden vertelt: Verlies het vertrouwen niet.
Amen, amen.
[Opmerking: er zijn veel mogelijke interpretaties van deze
tekst. In dit geval laat ik het aan de lezer over om zijn eigen conclusies te
trekken, want voor mij was dit tot op de dag van vandaag het meest complexe
fenomeen dat ik ooit heb meegemaakt.]
1/7/2016 Visioen van de poorten van de Hel
Tijdens de nacht werd ik plotseling wakker en kreeg ik een
visioen. Ik zat op mijn bed; dan was het alsof ik ergens anders was. Ik kan
niet precies zeggen of het een droom of een visioen was, want uiteindelijk lag
ik weer op de grond.
Ik stond voor een enorm ijzeren hek. De poort was erg hoog,
als een gebouw van tien verdiepingen. Ik hoorde, van achter die poort, veel
geschreeuw en vreemde geluiden komen, als een menigte mensen die vechten en
schreeuwen van wanhoop. Het was ingebed in een gigantische muur, die zich ver
naar rechts en naar links uitstrekte. Ik kon de grens niet zien, want het hek
was niet alleen erg breed, maar ook behoorlijk donker. Deze muur was niet
gebouwd met geslepen en gepolijste rotsen, maar ze leken meer op een enorme
berg gemaakt van ruwe stenen.
Er waren enkele grote, losse stenen bij de ingang van de
poort. Plotseling nam één van die stenen de vorm aan van een grotesk wezen. Ik
zal het proberen uit te leggen: denk aan een haarloze kat ter grootte van een mens,
met grijsgroene huid met veel wonden, misvormde benen en armen, een menselijk
gezicht met gaten als ogen. Dat wezen, zeker een demon, stond op en keek in
mijn richting. Hij kwam naar me toe lopen, ik voelde me erg bang. Toen sprak
hij:
Demon:
Ik zal je hierheen brengen! Jij zult niet ontsnappen! Er zijn er hier velen
zoals jij!
Ik:
Wat vertel je me? Welke plaats is dit?
Demon:
Deze plek is van ons! En we zullen er alles aan doen om je hierheen te slepen!
Ik: Je
kunt proberen te doen wat je wilt, mijn God en jouw Heer is degene die alle
dingen weet.
Toen begon de demon te lachen en te spotten, en beledigde me
met verschillende vloeken als een slaaf van de Vrouwe (Maria), vervloekt, worm,
enz.
Demon:
Denk je dat je ons kunt domineren?
Ik:
Nee, dat kan ik niet, maar als God het wil, kan Hij mij verlossen. Je kunt proberen
me hier te brengen, en als God het toestaat, is dat omdat ik het verdien. Maar
zelfs als je me hier brengt, kun je niet langer degenen met je meeslepen die de
Heer reeds heeft gered en zal redden door mijn bediening. Ik ben het niet die
het doet, het is allemaal het werk van de Heer.
Hij was erg woedend en kwam tegen me op. Veel andere rotsen
veranderden ook in deze wezens en omringden me van alle kanten. Ik dacht dat ik
zou worden verscheurd. Maar, net voordat ze me aanraakten, keken ze verbaasd
achter me en deinsden angstig achteruit. Ik draaide me om en zag dat er naast
en bovenop een grotere rots een enorme engel stond van meer dan 3 of 4 meter
hoog. Hij was gekleed in een donkerblauw gewaad, met een kap over zijn hoofd,
heel grote en donkere vleugels, een zeis in zijn handen en een mooi en knap
gezicht. Zijn ogen waren helder en zijn houding straalde een vrede uit die ik
niet kan beschrijven.
Ik keek naar de demonen en ze waren allemaal neergebogen,
alsof ze zichzelf probeerden te beschermen. Ik draaide me weer om naar de engel
en vroeg wie hij was. Hij zei niets, hij liet me alleen die enorme sikkel zien,
en daarop verschenen de cijfers 33 + 12 erop geschreven, als een gloeiend vuur.
Ik begreep het niet. Toen hief hij de zeis naar me toe en ik zag negen mensen
om me heen in licht. Ik kon hun gezichten niet onderscheiden omdat ze van puur
licht leken te zijn. De negen mensen om me heen hielden elkaars hand vast en
verdwenen.
Er vormde zich een soort lichtgevende ring om me heen. Een
andere lichtgevende persoon verscheen aan mijn rechterkant. Hij raakte met één
hand mijn schouder aan en met de andere raakte hij de gloeiende ring aan. Op
dat moment leek het licht van de ring enorm toe te nemen en de demonen
vluchtten allemaal en veranderden weer in steen. Ik begon ook licht uit te
stralen en ik keek naar mijn handen. Toen verdween iedereen en bleef ik alleen
achter met de engel. Hij glimlachte naar me, wees weer naar de zeis met de
cijfers erop en verdween. Toen werd ik wakker uit die toestand, ik lag weer in
mijn bed. Ik pakte de Bijbel, opende hem en las Wijsheid van Jezus Sirach 14:11-15:
Mijn zoon, zo ge wat hebt, doe uzelf dan te
goed, En geniet ervan naar vermogen; Denk er aan,
dat de dood niet draalt, Dat de tijd, die u rest, u niet wordt gemeld. Voordat
ge sterft, doe wel aan uw naaste, Geef hem, zoveel ge maar kunt; Maar
ontzeg ook uzelf geen gelukkige dag, Laat uw deel van het genot u niet
ontsnappen. Moet ge niet uw bezit aan anderen
achterlaten; Zullen zij uw vermogen niet verdelen door het lot?
Interpretatie: Ik denk dat de Heer, in Zijn oneindige
barmhartigheid, mij de haat wilde tonen die de Hel heeft voor Priesters. Het
leek mij ook een waarschuwing dat de komende jaren moeilijke jaren zouden
worden voor priesters. Ik was toen 33 jaar oud, ik denk dat 33 + 12 de komende
twaalf jaar is, of de tijd die het zou duren tot ik 45 was, dat wil zeggen
2029. Een andere intuïtie die ik had over de negen verlichte mensen zou de
behoefte kunnen zijn dat Priesters moeten zich verenigen met de Heilige Engelen
(die 9 koren vormen) en hun beschermengel (die de tiende persoon in de cirkel
zou zijn die mijn schouder aanraakte) in deze jaren van spirituele strijd. De
engel in het donkere gewaad was naar mijn mening de engel van de eindtijd. De
zeis, een teken van dood, is een teken van oogst, dus het einde van een
periode, die me doet denken aan een tijd van strijd tot 2029. Dit is mijn
persoonlijke interpretatie.
28/7/2017 Visioen van bloed dat de Kerk
binnenkomt
Het was een vrijdagmiddag, rond
15.00 uur. Ik was in de kerk dingen aan het klaarmaken voor een retraite voor
koppels. Plots hoorde ik, door innerlijke spraak, iemand herhaaldelijk zeggen:
23 september! Soms schreeuwend, soms pratend, maar altijd met een uitdrukking
van haast. Ik heb niets gezien, ik heb het alleen gehoord.
Ik begon over een aantal dingen
na te denken, omdat 23 september de verjaardag is van een naast familielid van
mij, het is ook de feestdag van de H. Padre Pio, en de dag van mijn toewijding
aan de Heilige Engel. Niets leek echter iets te maken te hebben met wat ik
hoorde.
Ik vroeg een paar keer hardop of
het over mijn familielid ging, over de H. Padre Pio of over Mijn Heilige Engel,
maar de stem bleef maar zeggen: 23 september.
Toen voelde ik een plotselinge
drang om terug te kijken. Ik richtte mijn blik op de kerkdeur en toen kreeg ik
een visioen. Het was op precies dezelfde plek, maar alles was erg donker. Door
de ramen kon ik buiten veel bliksem en donder zien, als een zeer sterke storm.
Toen begon er donkere vloeistof door de voorruiten en onder de voordeur van de
kerk door te druppelen. Het bedekte de vloer, door het middenpad en over de
banken tot het mijn voeten bereikte. Toen het bij me was gekomen, kon ik
duidelijker zien dat het bloed was. Zodra het bloed mijn voeten raakte, stopte
het visioen. De betekenis van dit visioen was me nooit duidelijk.
2/11/2020 - Visioen van de Pausen
Het was nacht en ik ging de mis
opdragen op de Dag van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes in het huis van een familie
waar ik veel van hou. Ze hebben daar een kleine kapel. Tijdens de consecratie,
terwijl ik Jezus in het Heilig Sacrament aanbad, kreeg ik een visioen. Het
visioen was als een beeld dat uit de Eucharistie zelf kwam. Er waren vier
scherpe beelden.
Eerst zag ik [paus Franciscus] in
een vliegtuig stappen, naar de mensen zwaaien en glimlachen.
Het tweede beeld was dat van het
Rode Plein in Rusland. Ik zag de H.-Basiliuskathedraal en toen zag ik iets dat
leek op twee sterren die met elkaar in botsing kwamen met een grote explosie in
de lucht.
Het derde beeld was de wake van
de Paus emeritus. Er waren weinig mensen om hem heen en veel verdriet.
Het vierde beeld was van [paus
Franciscus] die alleen door de straten van Rome liep. Het uiterlijk van de
straat was als een naoorlogs tafereel. Hij baande zich een weg naar het Sint-Pietersplein,
maar toen hij dichterbij kwam, werden er ijzeren staven voor hem gehesen. De
tralies waren als die van oude poorten en het ijzer gloeide. Hij probeerde [het plein] te
naderen, maar kon niet door de tralies komen.
Noot Claudia: Vooraleer de onlusten beginnen in Europa zal paus Franciscus nog naar
Rusland op bezoek gaan. De twee sterren die met elkaar in botsing komen is het
begin van de Waarschuwing. Rome zal worden aangevallen door raketten en er zal
vervolging zijn van de geestelijkheid.
23/9/2018 Waarschuwing van de Engel
Elk jaar doe ik in mijn eentje een spirituele retraite. Op
de laatste dag van de retraite van 2018 probeerde ik mijn levensproject voor
2019 voor te bereiden. Toen ik begon te schrijven, dacht ik: "Ik denk dat
ik een langer project moet doen". Op dat moment had ik een visioen:
Naast me stond een engel, hij was lang, had roodachtig
haar, een blauwe riem en een wit gewaad. Hij keek me aan, glimlachte en zei:
Over tien jaar, wees klaar!
Ik was verbaasd, maar ik voelde een vrede en een vreugde
die ik niet kon verklaren. Toen ging ik vragen "klaar voor wat?" maar
de engel was reeds verdwenen.
Ik herinner me dat ik dagen doorbracht in een staat van
vreugde en vrede die ik ook niet kon verklaren. Maar sinds die dag intrigeert
het jaar 2029 me. Toen ik deze tekst opschreef, realiseerde ik me dat de
[verschijning] plaatsvond op 23 september, de datum waarop ik bloed de kerk zag
binnendringen.
|