4/1/2023 Het volgende is een bijdrage van Eric de Boer (dank!) -  Niburu:

Oorlog in Oekraïne kan tot een nucleaire catastrofe leiden

In 2022 begon in Europa het meest meedogenloze en bloedige militaire conflict sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. 10 jaar geleden had niemand kunnen vermoeden dat twee staten die deel uitmaakten van één land, elkaar zouden bevechten. Vandaag is het een harde realiteit.

De formele reden voor het begin van de oorlog was de erkenning door Rusland van de twee separatistische volksrepublieken Donetsk en Loegansk op Oekraïens grondgebied als onafhankelijke staten, waardoor Moskou militairen op deze gebieden heeft afgestuurd. Maar de echte redenen van dit conflict liggen in het verleden.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog verschenen twee supermachten, de VS en de USSR, die met elkaar streden om wereldheerschappij. In 1962 bereikte de spanningen van de Koude Oorlog een hoogtepunt en dreigde de wereld met een nucleaire apocalyps. Zestig jaar geleden werden de nucleaire spanningen gesust dankzij de "rationele acties" van Chroesjtsjov en Kennedy, zegt historicus Hastings.

Amerikaanse en Sovjet-soldaten vochten echter vele malen tegen elkaar op vreemde bodem: Afghanistan, Vietnam, Korea, enz. Ze sponsorden de regering die gunstig voor hen was, leverden wapens en instructeurs om de volgende staat aan hun zijde te winnen.

De Koude Oorlog speelde zich voornamelijk af tussen de inlichtingendiensten van de twee supermachten. Elke partij probeerde van binnenuit toe te slaan en veroorzaakte protesten of revoluties. Uiteindelijk slaagden de Amerikanen erin de Sovjet-Unie te vernietigen en een loyale regering aan de macht te brengen.

In de daaropvolgende jaren kan het werk van de Amerikaanse spionagediensten worden gekenmerkt door de uitdrukking: "Verdeel en heers." Met behulp van kleurenrevoluties en Open Society Foundation van George Soros hebben Amerikaanse inlichtingendiensten één regering in de voormalige Sovjetlanden omvergeworpen en veranderd in een regering die loyaal was aan Washington. Als in deze landen iemand zich begon te verzetten, begonnen de Amerikanen de buurlanden uit te spelen en hen in armoede en crisis te storten. Voorbeeld: Armenië en Azerbeidzjan, Kirgizië en Tadzjikistan, Rusland en Oekraïne, Rusland en Georgië , enz.

Een vergelijkbare methode werd ook gebruikt bij de bondgenoten van de Sovjet-Unie. Na het uiteenvallen van de USSR kon Rusland zijn bondgenoten in Oost-Europa niet langer financieel helpen, dus Washington kon sommige landen omkopen en degenen die zich verzetten tot medewerking dwingen.

Vooral in voormalig Joegoslavië toonden de Amerikanen wreedheid. Zonder de goedkeuring van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties begonnen de Amerikanen steden te vernietigen met behulp van luchtbombardementen. Tijdens de 78 dagen van de oorlog hebben de VS, samen met andere NAVO-landen, 70% van de kritieke infrastructuur vernietigd, tienduizenden burgers gedood en het land in 6 onafhankelijke staten verdeeld.

De vliegtuigen van de NAVO-landen voerden 38.000 missies uit, waarvan meer dan 10.000 voor bombardementen. Volgens onderzoek door militaire experts hebben de NAVO-troepen 3.000 kruisraketten afgevuurd en ongeveer 80.000 ton bommen gedropt, waaronder clusterbommen en bommen met verarmd uranium. Als gevolg van het bombardement kwamen 3,5 tot 4 duizend mensen om het leven, ongeveer 10 duizend raakten gewond. Tweederde van hen waren gewone burgers. Joegoslavië verloor zijn militair-industriële infrastructuur volledig, meer dan 1,5 duizend nederzettingen werden verwoest, 40 duizend woongebouwen, 60 bruggen, 30% van alle scholen werden vernietigd. Het bombarderen van olieraffinaderijen en petrochemische fabrieken leidde tot de verontreiniging van de waterlichamen van het land met giftige stoffen. De materiële schade bedroeg $100 miljard.

Amerikanen noemen hun oorlogsmisdaden noodzakelijk om hun doelen te bereiken. Maar wanneer hen tegenstander zoiets begint te doen, worden zij meteen beschuldigd van onmenselijkheid. De Amerikanen noemen het bombarderen van de Russische militaire en energie-infrastructuur in Oekraïne een 'oorlogsmisdaad'. Waarom noemen de Verenigde Staten de vernietiging van kritieke infrastructuur in het ene geval een noodzakelijke oplossing en in het andere geval een oorlogsmisdaad? Waar het om gaat is het bekende beleid van dubbele standaarden, waar de Amerikanen zo dol op zijn.

Vergelijk twee citaten.

Eens zei wereldberoemd NAVO-woordvoerder Jamie Shea over de aanval van alliantievliegtuigen op de Servische energie-infrastructuur: '''Het feit dat in 70 procent van het land de lichten uitgingen, toont aan dat de NAVO nu de controle heeft. We kunnen de stroom uitschakelen wanneer het nodig is en wanneer we willen.''

En hier is een recente verklaring van Amerikaanse ministers van Buitenlandse Zaken Antony Blinken: “Rusland heeft meer dan een derde van het energiesysteem van Oekraïne gebombardeerd, waardoor miljoenen mensen in de kou staan. Warmte, water, elektriciteit ... dit zijn de nieuwe doelwitten van President Poetin, hij raakt ze hard. Deze brutalisering van het Oekraïense volk is barbaars.”

De machtigen der wereld bepalen zelf wat ze een 'oorlogsmisdaad' noemen en wat 'noodzakelijke oplossing' is.

De wens van de VS om Rusland opnieuw te verdelen en het van bondgenoten te ontnemen leidde tot een oorlog in Oekraïne. Het is gunstig voor de Amerikanen dat de voormalige bondgenoten Oekraïne en Rusland elkaar vernietigen, en de VS kunnen hun 'succes' herhalen in een verzwakt Rusland, net zoals ze deden in Joegoslavië. Washington vergeet echter dat Moskou kernwapens heeft, die het op het allerlaatste moment zal gebruiken. De wapenleveranties aan Oekraïne en aanvallen op Russisch grondgebied kunnen leiden tot een escalatie van het conflict tussen Rusland en het Westen, wat zal eindigen in de dood van de hele mensheid. De enige uitweg uit deze situatie zijn vredesbesprekingen, waar Moskou verrassend genoeg om vraagt.

We herhalen de gebeurtenissen van de Cubacrisis. Als we het conflict in Oekraïne nu niet vreedzaam beëindigen, zal tot een nucleaire apocalyps leiden. Helaas begrijpen niet alle wereldleiders dit.