Het was onvermijdelijk dat er geen autoriteit was die buiten het bereik van dit proces lag, van de pater familias tot de leraar, van de magistraat tot de regeringsfunctionaris. De plicht van degenen die onderworpen waren aan het gezag om het te gehoorzamen en van degenen die het gezag uitoefenden om het met wijsheid en voorzichtigheid uit te voeren, herinnerde aan het goddelijk vaderschap van God. Als zodanig moest het worden gedelegitimeerd, want opstandigheid is in de eerste plaats gericht tegen het gezag van God de Vader. De revolutie van ‘68 was slechts een uitloper van de Revolutie, waarin alles wat het liberalisme had bewaard ter wille van het utilitarisme of het gemak om zichzelf een minimum aan sociale orde te garanderen, uiteindelijk werd vernietigd, wat de Westerse naties naar anarchie leidde.

De subversieve actie van de geheime genootschappen

De beruchte sekte, zich bewust van de kracht van de alliantie tussen Troon en Altaar, smeedde in de schaduw een complot om de heersers te corrumperen en de adel in hun gelederen te lokken, te beginnen met de Capetiaanse dynastie (of Huis Frankrijk, dat heerste over het koninkrijk Frankrijk van 987 tot 1328).

In werkelijkheid waren er reeds in de Duitse Vorstendommen Protestantse ketterij, en daarna in het Engeland van Hendrik VIII met het Anglicaanse schisma, actieve conventikels van ingewijden met een gnostische matrix die gekant waren tegen het Pausdom en de legitieme Vorsten die eraan loyaal waren. Het is echter zeker en gedocumenteerd dat de Revolutie het belangrijkste instrument was waarmee de geheime genootschappen de Katholieke naties sloegen om hen van het geloof weg te rukken en hen tot slaaf te maken van hun ideologische en economische doeleinden. En overal waar de vrijmetselarij erin slaagde op te treden, nam ze altijd haar toevlucht tot dezelfde instrumenten en dezelfde propaganda:

de secularisatie van openbare instellingen,

de afschaffing van de staatsgodsdienst,

de afschaffing van kerkelijke privileges en Katholieke leer,

de legitimering van echtscheiding,

de decriminalisering van overspel en

de verspreiding van pornografie en andere vormen van ondeugd.

Omdat die Christelijke wereld in elk aspect van het dagelijks leven moest worden uitgewist en vervangen door een goddeloze, ongodsdienstige samenleving, die zich toelegt op de bevrediging van de laagste genoegens, die spot met deugd, eerlijkheid en rechtschapenheid: dit zijn de ‘verworvenheden’ van de liberale ideologie, die het meest akelige antiklerikalisme 'vooruitgang' en 'vrijheid' noemt.

De ontelbare veroordelingen van het Leergezag (van Rome) tegen geheime sekten werden ruimschoots gerechtvaardigd door de bedreiging van de vrede van de naties en de eeuwige redding van zielen. Zolang de Kerk een geldige bondgenoot had in het burgerlijk gezag, verliep de actie van de vrijmetselarij langzaam en was ze gedwongen haar criminele bedoelingen te verbergen.

Alleen met de corruptie van het kerkelijk gezag, voortgezet met het geduldige werk van infiltratie en tot voltooiing gebracht aan het einde van de 19de eeuw dankzij het modernisme, kon de vrijmetselarij rekenen op de medeplichtigheid van opstandige en ontuchtige geestelijken, op een dwaalspoor gebracht in intellect en wil, en die zo gemakkelijk tot slaaf werden gemaakt en gechanteerd. Hun beklimming in de gelederen van de Kerk, die werd tegengehouden door de vooruitziende waakzaamheid van H. Pius X, werd in de laatste jaren van het pontificaat van een verzwakte Pius XII stilletjes hervat, en kreeg een boost onder Johannes XXIII, die zelf waarschijnlijk een lid van een kerkelijke Loge was. Opnieuw zien we hoe de corruptie van individuen een belangrijke rol speelt bij de ontbinding van de instelling waartoe ze behoren.

De burgerlijke, sociale en economische revolutie

De Revolutie die in 1789 in Frankrijk begon, had dezelfde uitvoeringswijzen:

eerst de corruptie van de aristocratie en de geestelijkheid;

dan de actie van geheime genootschappen die overal infiltreerden;

dan de mediapropaganda tegen de Monarchie en de Kerk,

en tegelijkertijd de organisatie en financiering van straatrellen en protesten om de mensen op te hitsen, die verarmd waren en door belastingen werden getroffen vanwege de speculaties van internationale high finance en de ontoereikendheid van Staatsreactie op de mutaties van het Europese economische systeem.

Ook in dat geval was de belangrijkste hefboom, waardoor de subversieve theorie van de Vrijmetselarij zich vertaalde in een echte revolutie, vertegenwoordigd door de klasse die er het meeste belang bij had zich de bezittingen van edelen en van de Kerk toe te eigenen. Niet alleen om een onschatbare waarde aan erfgoed te verkopen: onroerend goed, meubels en kunstwerken, maar ook om het traditionele sociaal-economische weefsel radicaal te veranderen, te beginnen met de exploitatie van grote landgoederen, die tot dan toe grotendeels waren overgelaten om hun gewassen te produceren volgens natuurlijke ritmes en archaïsche systemen.

In feite hadden we na de Franse Revolutie de Eerste Industriële Revolutie, die met de uitvinding van de stoommachine en de mechanisatie van de productie de massale migraties van arbeiders en boeren van de velden naar de metropool oplegde om ze om te zetten in goedkope arbeidskrachten, na hen de mogelijkheid te hebben ontnomen om over autonome middelen van bestaan te beschikken en hen met nieuwe belastingen en heffingen tot ellende te hebben gebracht.

De hele 19de eeuw is een bevestiging dat de ideologische matrix van de Revolutie gebaseerd is op een leerstellige ketterij die intrinsiek verbonden is met economische winst en financiële overheersing.

De Tweede Industriële Revolutie vond plaats in de periode tussen het Congres van Parijs (1856) en het Congres van Berlijn (1878), waarbij vooral Europa, de VS en Japan betrokken waren bij nieuwe, gedwongen technologische ontwikkelingen zoals elektriciteit en massaproductie.

De Derde Industriële Revolutie begon in de jaren ‘50 en breidde zich uit naar China en India, en betrof voornamelijk technologische, IT- en telematica-innovatie, en breidde zich vervolgens uit naar de nieuwe economie, de groene economie en informatiecontrole. Dit moest een cultureel klimaat creëren van neopositivistisch vertrouwen in de mogelijkheden van wetenschap en technologie om te voorzien in het materiële welzijn van de mensheid. De actie van het manipuleren van de massa gaf voldoende ruimte aan de verbeelding van wat de samenleving zou kunnen worden, en suggereerde dit door het filmische thema van sciencefiction.

Sinds 2011 is de Vierde Industriële Revolutie begonnen, die bestaat uit de toenemende vervlechting van de fysieke, digitale en biologische wereld. Het is een combinatie van ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI), robotica, het Internet of Things (IoT), 3D-printen, genetische manipulatie, kwantumcomputers en andere technologieën. De theoreticus van dit dystopische proces is de beruchte Klaus Schwab, de oprichter en uitvoerend directeur van het World Economic Forum.

De secularisatie van autoriteit als uitgangspunt van totalitarisme

Het kunstmatig scheiden van de harmonie en hiërarchische complementariteit tussen spirituele autoriteit en tijdelijke autoriteit was een ongelukkige operatie die, zo vaak als het werd gerealiseerd, de premisse creëerde voor tirannie of anarchie. De reden ligt maar al te voor de hand: Christus is Koning van zowel de Kerk als de Volkeren, omdat alle autoriteit van God komt (Rom 13:1). Ontkennen dat heersers de plicht hebben om zich te onderwerpen aan de heerschappij van Christus is een zeer ernstige dwaling, omdat bij afwezigheid van de morele wet de Staat zijn eigen wil kan opleggen ongeacht de wil van God, en daardoor de goddelijke κόσμος (kósmos) van de Civitas Dei (godsstaat) kan ondermijnen en vervangen door de willekeur en de helse χάος (kháos) van de civitas diaboli (wereldse staat).

Tegenwoordig worden de westerse naties gegijzeld door potentaten die noch aan God, noch aan het volk verantwoording afleggen voor hun beslissingen, omdat ze hun legitimiteit niet van bovenaf of van onderaf ontlenen. De staatsgreep die werd voorbereid en uitgevoerd door de subversieve lobby van het World Economic Forum heeft regeringen door middel van druk van buitenaf effectief uit hun onafhankelijke status verdreven en staten van hun soevereiniteit beroofd.

Maar dit ontbindende proces is nu aan het licht gekomen vanwege de arrogantie waarmee de satrapen van de Nieuwe Wereld Orde – alles is nieuw als het hen aangaat, en alles is oud als het omvergeworpen moet worden – hun plannen hebben onthuld, in de overtuiging dat ze nu dicht bij de eindoverwinning zijn. Tot het punt dat zelfs intellectuelen die zeker niet van conservatisme worden beschuldigd, de onaanvaardbare inmenging van Klaus Schwab en zijn volgelingen in de regering van naties beginnen aan de kaak te stellen.

Een paar dagen geleden verklaarde prof. Franco Cardini: "De krachten die de economie en financiën beheren, kiezen, corrumperen en bepalen nu de politieke klasse, die zo een zakencomité wordt". En we zijn ons er terdege van bewust dat achter dit "zakencomité" doelstellingen worden nagestreefd van blinde winst, ten nadele van de economie van de staten, maar ook verontrustende projecten van gedetailleerde controle van de bevolking, gedwongen ontvolking en de chronicisering van ziekten met het oog op de totale privatisering van openbare diensten. De mentaliteit die deze Grote Reset leidt, is dezelfde die de bourgeoisie en woekeraars van de afgelopen eeuwen bezielde, die erop uit waren de grote landgoederen te exploiteren die de adel en de geestelijkheid niet als een bron van winst beschouwden.

Ik haat hem omdat hij een Christen is, maar meer nog door de lage eenvoud waarmee hij gratis geld uitleent en de terugbetalingstermijn hier bij ons in Venetië naar beneden haalt. (Shakespeare, Uit de Koopman van Venetië)

Voor deze mensen is menselijkheid een vervelende hindernis die gerationaliseerd en geïnstrumentaliseerd moet worden bij het nastreven van hun criminele doeleinden, en de Christelijke moraliteit een verfoeilijk obstakel is voor de oprichting van een regering die in handen is van de financiële wereld. Als dit vandaag de dag mogelijk is, is dat omdat er geen transcendente morele referentie is die een einde maakt aan hun delirium, noch een macht die ontsnapt aan deze verachtelijke slavernij van privébelangen. En hier begrijpen we dat de huidige situatie in wezen een gezagscrisis is, die het begrip van individuen te boven gaat, over de dreiging die uitgaat van de wereldwijde staatsgreep van de woekerelite.

De Geboorte van Christus

De geboorte van de Redder vertegenwoordigde het doorbreken van de eeuwigheid in tijd en geschiedenis, met de Menswording van de Tweede Persoon van de Allerheiligste Drie-eenheid in de maagdelijke schoot van de Allerheiligste Maria. In de persoon van onze Heer, ware God en ware mens, wordt het gezag van God toegevoegd aan dat van de afstammeling van het koninklijke zaad van David, en de verlossing van het menselijk ras door het Kruisoffer herstelt de goddelijke orde in de bedeling van genade. De goddelijke orde was verbroken door de erfzonde, geïnspireerd door de slang.

De Kind-Koning, liggend in de kribbe, toont zich ter aanbidding van de herders en de Wijzen, in doeken gewikkeld, zoals het voorrecht was van vorsten: et hoc vobis signum (Lk 2: 6). Hij beweegt de sterren en wordt geëerd door de Engelen, toch kiest Hij de kribbe als Zijn troon, de armzalige hut van Bethlehem als zijn aards paleis, net zoals op Golgotha – en ook in het visioen van de Apocalyps – het Kruis de troon der glorie is. Onze Heer ontvangt het eerbetoon van de Wijzen van het Oosten als erkenning voor zijn titels van Koning, Priester en Profeet; maar Hij moet reeds vluchten voor degene die in Hem een bedreiging voor zijn macht ziet. De dwaze en wrede Herodes, die niet begrijpt dat non eripit mortalia, qui regna dat cœlestia – Christus heeft die aardse macht niet nodig, omdat Hij ons het Rijk des Hemels geeft.

Dwaas en wreed zijn de machtigen van vandaag, die in het bloedbad van miljoenen onschuldigen – een bloedbad tegen zowel hun lichaam als hun ziel – hun tirannie van de dood willen consolideren, en die in de slavernij van volkeren hun opstandigheid hernieuwen tegen de Koning der Koningen en de Heer der Heersers, die deze zielen heeft verlost met Zijn Bloed.

Maar het is in de nederige bevestiging van Zijn Heerschappij dat het Kind van Bethlehem de goddelijkheid van de Zoon van God manifesteert in de hypostatische vereniging van de Godmens. Een godheid die de almacht van de Pantocrator combineert met de kwetsbaarheid van een baby, het geweldige oordeel van de Opperste Rechter met de kreet van een pasgeborene, de onveranderlijke eeuwigheid van het Woord van God met de stilte van een kind, de pracht en praal van de glorie van de goddelijke Majesteit met de ellende van een stal voor dieren in de koude nacht van Palestina.

In deze schijnbare tegenstrijdigheid die op wonderbaarlijke wijze goddelijkheid met menselijkheid, macht met zwakheid en rijkdom met armoede verenigt, vinden we ook de les die wij allen, en vooral degenen die in autoriteit zijn aangesteld, moeten trekken voor ons spirituele leven en voor onze overleving.

Zelfs een Vorst, Prins, Paus, Bisschop, magistraat, leraar, dokter en vader genieten een macht die put uit de sfeer van eeuwigheid, uit het goddelijk Koningschap van de Zoon van God, omdat ze in uitoefening van hun gezag handelen in naam van Degene die het legitimeert zolang het trouw blijft aan waarvoor het gewild was. Lucas 10:16: Als mensen naar jullie luisteren, dan luisteren ze  naar Mij. En als mensen niet naar jullie willen luisteren, dan willen ze  niet naar Mij luisteren. En als mensen niet naar Mij willen luisteren, zijn ze ongehoorzaam aan Hem die Mij heeft gestuurd.

Daarom betekent gehoorzamen aan het burgerlijk en kerkelijk gezag God gehoorzamen, in de hiërarchische orde die Hij heeft bepaald. Om deze reden is ongehoorzaamheid aan degenen die hun gezag misbruiken net zo noodzakelijk, om die orde te vrijwaren die haar middelpunt heeft in God, en niet in de aardse macht die haar plaatsvervanger is. Anders gaan we uiteindelijk degene aanbidden die aan de macht is en hem alleen de eer bewijzen waar hij recht op heeft voor zover hij op zijn beurt onderworpen is aan God. 

Tegenwoordig heeft eerbetoon aan hen die machtsposities bekleden niets te maken met een gepaste ondergeschiktheid aan Christus, Koning en Paus, en is het eerder Zijn vijand. En ook waar vermeende volkssoevereiniteit, die onder het mom van democratie wordt gepropageerd, een kolossale misleiding is gebleken tegen mensen die niemand hebben om een beroep op te doen om hun rechten te beschermen. Aan de andere kant, welke "rechten" zouden kunnen worden opgeëist door degenen die hebben getolereerd dat ze zich God hebben toegeëigend? Hoe zou het ons kunnen verbazen dat macht verandert in tirannie als we aanvaarden dat het niets meer te maken heeft met het transcendente, wat de enige garantie is voor gerechtigheid voor de armen, de ballingen, de wezen en de weduwen?

Instaurare omnia in Christo  (Herstel alle dingen in Christus, het gekozen motto van Paus Pius X)

De schijnbare triomf van de goddelozen – van de criminelen van het World Economic Forum tot de ketters van het “synodale pad” – confronteert ons met de harde realiteit van het Kwaad. Het is bestemd voor een definitieve nederlaag, maar ook toegestaan door de Voorzienigheid als instrument van straf voor een eigenzinnige mensheid. Armoede, epidemieën, ellende veroorzaakt door geplande crises, meedogenloze oorlogen gedreven door economische belangen, de corruptie van gebruiken, het bloedbad van onschuldigen erkend als een "mensenrecht", de ontbinding van het gezin, de ondergang van het gezag, de ontbinding van beschaving, de barbarisering van cultuur en kunst, de vernietiging van elke impuls naar deugdzaamheid en het Goede - dit zijn allemaal slechts noodzakelijke gevolgen van een verraad dat geleidelijk wordt uitgevoerd, maar altijd in dezelfde richting. Ze zijn slechts een introductie van het ergste dat nog moet komen: de minachting van God, de boosaardige uitdaging van non serviam tegen de goddelijke Majesteit. Deze wordt des te meedogenlozer en heftiger, naarmate de satanische aanmatiging groeit om een strijd te kunnen winnen waaruit Satan als eeuwig verslagen zal uitkomen.