Adventstijd - week 3

Efeziërs 2:1-10: Vroeger waren jullie geestelijk dood. Dat kwam door jullie ongehoorzaamheid aan God en door de slechte dingen die jullie deden. Want jullie leefden op de manier waarop de ongelovige mensen nu eenmaal leven. Zij laten zich leiden door de duivel, de leider van de onzichtbare machten. Hij is de geest die werkt in de mensen die God niet gehoorzamen. Vroeger hebben wij allemaal zo geleefd. We deden allemaal wat we zelf wilden. Daarom verdienden we Gods straf, net als alle andere mensen. Maar God is vol medelijden. Hij wil ons graag vergeven, omdat Hij zo ontzettend veel van ons houdt. Daarom heeft Hij ons tegelijk met Christus geestelijk levend gemaakt. Want we waren geestelijk dood door alle slechte dingen die we hadden gedaan. We zijn dus alleen maar gered doordat God zo geweldig goed voor ons is geweest, en niet omdat we het verdiend hadden. 

God heeft ons levend gemaakt en ons nu samen met Jezus een plaats gegeven in de hemelse plaatsen. Wij zijn daar ín Jezus Christus. Want in de wereld die nog komt wil Hij laten zien hoe geweldig goed Hij voor ons is: Hij heeft ons Jezus Christus gegeven. Want omdat God zo liefdevol en goed is, heeft Hij jullie gered door jullie geloof. Jullie hebben niet jezelf gered, maar Gód heeft jullie gered. Het is zíjn geschenk. Jullie zijn dus niet gered doordat jullie zelf zo goed je best deden om goede mensen te zijn. Want Hij wilde niet dat jullie over je redding zouden kunnen opscheppen. Want God heeft ons gemaakt. En Hij heeft ook Zelf in Jezus Christus nieuwe mensen van ons gemaakt.  Nu kunnen we voor Hem de goede dingen doen die Hij van tevoren al voor ons had bedacht.

De Advent - Ryan Akers (4/12/2007)

Het is Kersttijd! Ben je nog niet gek geworden? De wereld bezorgt ons te veel verwarring tijdens deze tijd. (cadeaus, tv-programma's, versieringen, kerstbomen, kerstpromoties) En mensen blijven winkelen op dagen waarvan ze weten dat het enorm druk is. Waarom versieren we? Waarom geven we cadeaus? Waarom zetten we een levende boom in het midden van onze woonkamer en plaatsen we er spullen overheen?

We doen het elk jaar zonder dat we echt begrijpen of weten waarom we het doen. "Het is wat ik altijd heb gedaan." "Zo is het altijd geweest." "Het is waar ik mee ben opgegroeid." Heb je je nooit afgevraagd waarom? Misschien niet. Misschien ben je het gewoon. Zelf stel ik graag dingen in vraag. Wat is de bedoeling. Waarom zijn we zo gepassioneerd door tradities dat we zelfs niet weten waarom we ze doen?

Als je begrijpt waarom, dan zal het zoveel levendiger voor ons worden. Het herinnert ons aan wat er in onze geschiedenis is gebeurd en waardoor we zijn geworden waar we nu zijn, of het herinnert ons eraan hoe we zijn geworden wie we zijn. In de Christelijke Kerk vieren we de Adventstijd. De Advent is belangrijk. Zo belangrijk dat elke kerk elk jaar een krans met kaarsen neerlegt en elke week een kaars erbij aansteekt bij de Misviering. We luisteren en zingen, maar het is belangrijker dan dat. Het zou iets moeten worden dat onze ziel raakt en ons aanzet tot aanbidding.

Onze tradities zijn er om het leven in perspectief te plaatsen. Ze zijn onze jaarlijkse visuele herinneringen aan waarvoor we hier op aarde zijn. Niet voor cadeautjes, kerstmispromoties en grote diners, maar om God lief te hebben, mensen lief te hebben, Jezus te volgen. Ze herinneren ons eraan dat er veel meer is in het leven en in het hiernamaals dan wijzelf. Het zijn symbolen die het feit vertegenwoordigen dat er iets groters voor ons is dan we ons kunnen voorstellen en wanneer we die waarheid begrijpen zal er aanbidding plaatsvinden, het leven zal plotseling betekenis hebben, vreugde zal je tot de rand vullen. De problemen waarvan we denken dat ze problemen zijn, lijken dan ineens niet zo groot meer.

De Advent is een krachtige herinnering aan wat was, wat is en wat nog gaat komen. Ik wil je vandaag leren over de kracht achter deze traditie. Laten we er daarom verder op ingaan.

Efeziërs 2:1-10 – Het is de reden voor het seizoen. We hebben het grootste cadeau gekregen dat ooit gegeven is en kan worden. Redding door het geloof in Jezus Christus. Hij kwam naar deze aarde om mens te worden en voor jou en mij te sterven. En op een dag zal Hij weer terugkeren voor Zijn volgelingen. Het is een zeer krachtige en mystieke levensveranderende ervaring die alleen door Geloof kan worden geloofd.

De Adventstraditie is begonnen om te herinneren aan de verwachting van Gods vroegere volgelingen en de verwachting van Zijn huidige volgelingen. Meer dan 2000 jaar geleden was er een ongelooflijke verwachting door Gods volk, de Hebreeën, dat er een Messias zou komen. Die Messias zou voor de mensen de enige manier zijn om verlost te worden van de zonde en hun enige hoop op eeuwig leven bij God in de Hemel. En met de geboorte van Jezus ging dit in vervulling.

Gods volgelingen zijn na de dood en Verrijzenis van Christus tot op de dag van vandaag vervuld van dezelfde verwachting dat Jezus Christus op een dag zal terugkeren voor Zijn volk. Niet alleen voor de Hebreeën, maar alle mensen die in Zijn naam geloven. De Advent herinnert ons aan de wonderen uit het verleden en de huidige hoop voor de toekomstige gebeurtenis.

Deze Adventstraditie gaat terug tot de Rooms-Katholieke Kerk en werd ook behouden door de andere Christelijke denominaties. De krans en kaarsen zijn een geweldig visueel hulpmiddel om ons te helpen herinneren wat we hebben en waar we op hopen. De krans vertegenwoordigt God. Het is een cirkel om Gods eeuwigheid, en eindeloze barmhartigheid te symboliseren. Hij heeft geen begin en geen einde. Het is een groene krans omdat groen de kleur van hoop is. Het groen herinnert ons aan de hoop die we op God hebben, nieuwheid, vernieuwing, eeuwig leven.

4 buitenste kaarsen vertegenwoordigen een periode van verwachting, tijdens de 4 adventszondagen op de komende Messias. Ze symboliseren ook de 4 eeuwen die verstreken tussen de Profeet Maleachi en de geboorte van Christus. Het licht van de kaarsen vertegenwoordigt het Licht van God dat in de wereld komt door de geboorte van Zijn Zoon.

Adventskaarsen zijn vaak paars van kleur. Deze kleur staat symbool voor boete en inkeer. Vaak wordt ook de kleur wit of rood gebruikt met een paars lint om de adventskrans heen. De derde zondag van de advent wordt soms de kleur roze gebruikt om het feestelijke karakter van deze zondag weer te geven.

De kleuren van de kaarsen hebben ook een betekenis. In de Katholieke Kerk in België gebruikt men traditioneel de rode of paarse kaarsen voor de eerste, tweede en laatste zondag voor Kerstmis. Paars geldt als kleur van boete en bezinning, van inkeer en daarmee ook van voorbereiding. Op de derde zondag of Gaudete-zondag gebruikt men een roze kaars. De term 'Gaudete' is ontleend aan een vers uit de Brief van Paulus aan de Filippenzen (4:4), waarin de Apostel Paulus de gemeenschap oproept tot vreugde: Gaudete in Domino semper. Iterum dico: Gaudete! - Verheugt u in de Heer te allen tijde. Nog eens: verheugt u!

In Spanje bestaat de krans uit 4 kaarsen: de paarse kaars op de eerste zondag als teken van bekering en vergeving, de tweede kaars is groen als teken van hoop. Op de derde zondag steekt men de roze kaars als teken van vreugde voor de komst van Christus en als laatste wordt de rode kaars aangestoken om te bevestigen dat men een onvoorwaardelijke liefde heeft voor God, onze Heer en Hij voor ons.

Bij velen staat een dennenboom in huis, met een ster of engel op de top ervan. Het vertegenwoordigt de ster waarover in het kerstverhaal wordt verteld. Of de engelen die aan de herders verschenen om de Messias aan te kondigen. De gekleurde lichten vertegenwoordigen dezelfde hoop en vreugde van God. De boom is van oudsher een groenblijvende boom die nooit zijn kleur verliest. Het is eeuwig groen en toont de kleur van hoop op een eeuwige God. Is dat niet geweldig.

Je kunt Kerst noemen wat je wilt. Maar je kunt nooit ontsnappen aan twee kleuren in de Kerstsymboliek: groen en rood. Hoop op God, Vreugde in het Geloof. Dat is waar de Advent ons aan herinnert. Dat hoe goed of slecht ons jaar ook is geweest met God is er altijd hoop en vreugde.

De Advent is een krachtige herinnering dat God ons nooit in de steek zal laten en dat Hij terugkomt. Het is onze herinnering dat Hij nog steeds verlangt dat niemand vergaat, maar dat iedereen tot bekering komt. Daar denken mensen misschien niet onmiddellijk aan, maar als ik langs de huizen van mensen rijd en naar hun lichten en mooie decoraties kijk, zie ik niet alleen een mooie vertoning, ik zie iemand die roept om hoop en vreugde. Mensen weten niet eens dat ze een boodschap in hun tuin verspreiden die zegt: “Ik mis iets in mijn leven.” Ze weten niet eens dat ze trots laten zien waar ze naar op zoek zijn in het leven. Redding in Christus. Hoop en vreugde in het geloven in God.

Het is zo'n geweldige herinnering voor ons. Niet alleen wie God is, maar het is een ontzagwekkende herinnering dat God nog steeds verlangt om te vergeven. God houdt nog steeds van ieder van ons en wil wanhopig dat we tot Hem komen om Hem in ons hart te vragen en om Zijn volgeling te willen zijn. Misschien denken we dat mensen dat niet willen horen. We kunnen ons zorgen maken dat we worden afgewezen. Maar waarom denk je dat er met Kerstmis en Pasen meer naar de kerk wordt gegaan dan op enig ander moment? Omdat mensen willen dat de leegte in hun leven wordt gevuld. Ze hebben God nodig, maar weten gewoon niet hoe ze Hem moeten vinden. En Hij wacht om hen perfecte liefde, vergeving, hoop en vreugde te geven. We mogen niet opgeven om mensen te helpen Christus te vinden.

De Advent is de herinnering dat God zoveel voor ons heeft gedaan door geboren te worden op aarde. Wat heb je dit jaar voor hem gedaan? Hoe kwam je voor Hem op? Heb je je vertrouwen in Hem gesteld? De  Advent stelt ons in staat om over deze vragen na te denken. Daarom hebben we deze tradities nodig, zodat we opnieuw worden aangezet te getuigen van ons Geloof en dat we bereid zijn om anderen te dienen voordat we onszelf bedienen.