8/11 Gethsemane

Beste vrienden, eerlijke waarschuwing: je vindt deze blogpost misschien een uitdaging. Overweeg het en bid terwijl je het leest. Moge alleen Gods Wil worden gedaan.

Gedurende de eerste 13 jaar van ons huwelijk verhuisden mijn man en ik, met ons groeiende gezin, elk jaar of twee naar een nieuwe kleine stad, elke verhuis kenmerkte een vooruitgang in zijn carrière. Telkens als er een verhuis werd aangekondigd, keek ik in het telefoonboek (toen geen internet) om te zien of er een Katholieke kerk was op onze nieuwe locatie. Als dat niet het geval was, controleerde ik naburige steden om te zien hoe ver ik op zondag zou moeten rijden. Ik begon de zegen te waarderen die een Katholieke kerk voor een stad is - dat was het zeker voor mij!

Ik beschouwde die kerk als een zegen, ook al was het een kleine, nederige missiekerk, als de hymnen werden geleid door iemand die zijn best deed zonder muzikant, als er weinig gelegenheid was om met de Priester te praten, als er geen biecht werd aangeboden ter plaatse omdat de Priester naar her en der moest om naar zijn andere misdiensten te gaan, als er nooit aanbidding was.

Het maakte niet uit hoe het was - of anders - het was nog steeds een zegen omdat het nog steeds Gods Huis was. Jezus was daar in de Eucharistie precies zoals hij was in het nederige huis van Nazareth.

Ik woon nu in een stad, kerken in overvloed! Ik weet hoe verleidelijk het is om een ​​parochie te zoeken die een Heilige Priester heeft met meeslepende preken, die levendige liturgieën heeft, die mijn visie op het parochieleven vertegenwoordigt. Een paar blokken verder rijden is helemaal geen probleem, heb ik gemerkt. Maar gezien mijn ervaringen uit het verleden en mijn huidige studie van de geschriften van Luisa, heb ik mezelf afgevraagd: is waar ik mijn aanbidding doe mijn keuze of deze van God?

Wie houdt er niet van het verhaal van de kleine Zacheüs, de rijke maar verachte tollenaar die in een boom klom om Jezus beter te kunnen zien terwijl Hij langskwam. Tot zijn verbazing bleef Jezus onder de boom staan ​​en keek naar hem. Zei hij: "Zacheüs, ontmoet me om vijf uur in de tempel en we zullen over je zondige leven praten"? Integendeel! De Schrift vertelt ons: Toen Jezus bij de boom kwam, keek Hij omhoog en zei tegen Zacheüs: "Zacheüs, kom vlug naar beneden. Want Ik moet vandaag bij jou op bezoek komen." (Lukas 19:5)

Jezus ging zondaars nooit uit de weg, ook ons ​​niet. Jezus wil dat we naar beneden komen zodat Hij in ons huis kan blijven, de nederige kribbe van onze ziel. En hoe zit het met ons, willen we in Zijn Huis blijven? Of gaan we op zoek naar één van onze goesting?

Wat er ook ontbreekt in sommige parochies, Priesters, homilieën, parochianen, Communies, muziek, enz., elke Katholieke kerk is het Huis van God en Jezus is daar echt aanwezig in de Eucharistie. Wat daar ook pijnlijk verkeerd mag zijn, Jezus verdraagt ​​het zonder rust, en het doet Hem onmiskenbaar meer pijn dan ons.

Het doet Hem pijn omdat het Zijn Huis is en Hij vaak wordt behandeld als een ongewenste indringer. Hij doorzoekt de banken op zoek naar iedereen die eerherstel kan bieden, vooral in de Goddelijke Wil. Hij klaagt omdat Hij heeft geregeld dat een klein kind dat verbonden is met Luisa in de buurt komt wonen, maar als Hij ziet dat ze ergens anders zijn gegaan, wordt Zijn pijn verdubbeld.

Dit is iets waar ieder van ons moet overwegen en over bidden. Elke parochie heeft een gebied toegewezen gekregen door God en de Kerk. Als je je in dat gebied bevindt, heeft God je daarin geplaatst met een reden en, naar ik durf te zeggen, een verantwoordelijkheid, vooral in de Goddelijke Wil.

Over het algemeen is er niets mis met te winkelen naar een parochie die "juist gepast" is. Maar kunnen wij, die geroepen zijn om in de Goddelijke Wil te leven, door de dichtstbijzijnde parochie te verlaten op zoek naar de ‘gepaste' parochie, Jezus alleen laten om te lijden in Getsemane?

In de 24 Uren van het Lijden beginnen we te beseffen hoeveel onze Heilige Moeder deed om Jezus te troosten in Getsemane. Het is adembenemend om te lezen. En de Apostelen? Zelfs de trouwe H. Johannes sliep in de Tuin en vluchtte toen het uit de hand liep.

Hoe zit het met ons? Zullen we vluchten zoals de Apostelen, of zullen we Maria navolgen, Jezus troost en verlichting bieden in de Goddelijke Wil door deel te nemen aan Zijn doodsangst in Getsemane van Zijn kerken, samen met Onze Moeder elke bloedige druppel en traan tellen, alles aan Hem teruggeven met onze ik hou van U, ik dank U en ik zegen U. Niemand kan Jezus zo troosten als een trouwe ziel die leeft in de Goddelijke Wil.

Hoewel we goede redenen kunnen hebben om een ​​parochie te verlaten voor een parochie verder weg, lijkt het mij dat we in de Goddelijke Wil worden geroepen tot iets oneindig veel radicalers. Wat me recentelijk is ontvouwd, is dat als iemand die leeft in de Goddelijke Wil, regelmatig de Mis zou bijwonen in één van die parochies uit Liefde voor God, hoe het ook tegenstaat, de parochie zou worden getransformeerd.

Je hebt misschien een boodschap gelezen dat ik een paar maanden geleden schreef met de titel In de loopgraven, waar dit op een zeer dramatische manier gebeurde met iemand die ik ken. Er was een gloed zo helder achter de Priester dat ze weg moest kijken. Ik nodig je uit om het hele glorierijke verhaal te lezen.

Wanneer we de Gave van Leven in de Goddelijke Wil accepteren, worden we geleiders van de transformerende stralen van Goddelijk Licht van de Heer, waar we ook gaan, zonder ons daarvan bewust te zijn. Jezus wil naar die parochie, naar die Mis, genesteld in de nederige kribbe van onze kleine zielen. Denk aan de vreugde die het Hem zal schenken om ons op die plaats in naam van allen te horen zeggen: “Jezus, versmolten in U, verlang ik met Uw eigen Goddelijke verlangen U te ontvangen met Uw eigen Goddelijke ontvangst, verenigd met Uw Mensheid, Uw Goddelijkheid, en Uw Wil. Ik hou van U en ik dank U, gezegende Jezus, voor mij en voor iedereen. Ik bied deze H. Communie aan als eerherstel voor alles wat U in Uw Kerk en in deze parochie geselt.” (Gewoon een voorbeeld. Zie ook gebeden hieronder.)

In de Goddelijke Wil worden we geroepen om op een radicale, volledige manier onze eigen verlangens los te laten ten gunste van die van God, voor de redding van de zielen in de Kerk en in de wereld. Eén persoon die leeft in de Goddelijke Wil in een parochie is echt genoeg om het te transformeren. Als wij het willen, zal Hij het doen. Laten we Hem onze nietigheid geven en Hem laten doen!

Uit: De H. Maagd Maria in het Koninkrijk van de Goddelijke Wil - dag 23:

Maria: Met Mijn Smarten heb Ik de kleine munt verkregen om de schulden van Mijn kinderen te betalen, zelfs die van de ondankbare kinderen. Verlies in je lijden, in de pijnlijke ontmoetingen nooit de moed. Laat de Goddelijke Wil Zijn Koninklijke Plaats innemen in je pijnen, opdat de Goddelijke Wil ze mag omzetten in kleine muntjes, waarmee je de schulden van je broeders en zusters kunt betalen – om ze vrij te kopen van de slavernij van de menselijke wil, en hen te laten binnengaan in het Koninkrijk van de Goddelijke Wil.

24 Uur van het Lijden - 19de uur: De ziel volgt Jezus stap voor stap in Getsemane en is aanwezig tijdens de drie uur durende doodsstrijd in de Tuin.

Mijn Jezus, ik wil U verlichten door mijn "Ik hou van U, ik aanbid U, ik zegen U" in elke druppel van Uw Bloed te laten stromen. Mijn gekwelde Jezus, U gaat de zee van Uw Lijden binnen. Uw stappen zijn gericht op de Tuin van Gethsemane. Ik zie dat U zich op de grond werpt, en U bidt; maar terwijl U bidt, hijgt en zucht U, lijdt U pijn en zweet U Bloed. Alles komt voor U - alle pijnen en alle zonden, elk van hen draagt ​​het merkteken van het dodelijke wapen van de menselijke wil die oorlog voert tegen een God. Ah! ja, het is de menselijke wil die, met zijn wapens, de Goddelijke wil in doodsangst brengt; het heeft het vele eeuwen zo gehouden, en dat doet het nog steeds. Mijn gekwelde Jezus, mijn arme hart kan het niet verdragen U op de grond te zien geworpen en nat van Uw eigen Bloed; en vanwege dit Bloed vraag ik U om het Koninkrijk van Uw Goddelijke Wil op aarde te vestigen. Daarom, voordat U deze Tuin verlaat, geef me Uw woord - stel dit kleine kind van U tevreden, en vertel me dat de Triomf van Uw Goddelijke Wil zal komen.

Boek van de Hemel - Vol 20-19/11/1926: Deze kwelling van Mijn Wil was zo pijnlijk, dat Mijn Mensheid, die ze wilde ondergaan in de tuin van Getsemane, het punt bereikte om de hulp van Mijn Apostelen te zoeken – maar zelfs die kreeg Ik niet; en de kramp was zo groot dat Ik levend bloed zweette. Met het gevoel te bezwijken onder het enorme gewicht van de kwelling van Mijn Goddelijke Wil, zo lang en verschrikkelijk, riep Ik de hulp in van Mijn Hemelse Vader en zei tegen Hem: 'Vader, als het mogelijk is, laat deze kelk aan Mij voorbijgaan'. In alle andere pijnen van Mijn Lijden, hoe afschuwelijk ze ook waren, heb ik nooit gezegd: ‘Als het mogelijk is, laat deze pijn dan voorbijgaan’. Integendeel, aan het Kruis riep Ik uit: ‘Ik dorst’ – ik dorst naar pijn…

24 Uur van het Lijden - 1ste uur:

Luisa bidt: Jezus, Mama, houd me dicht bij U; geef me Uw liefde, Uw Wil. Doorboor mijn arme hart, houd me stevig in Uw armen; en samen met U, O lieve Moeder, wil ik, stap voor stap, Jezus aanbidden, met de bedoeling Hem troost, verlichting, liefde en genoegdoening voor allen te geven.

Overweging van H. Anibale di Francia:

…Als we dit alles doen in Gods Wil, die alle zoetigheden en alle tevredenheid in immense proporties bevat, zullen we Jezus grote zoete slokjes geven, om de vergiftiging die andere schepselen Hem veroorzaken te verzachten en om Zijn Goddelijk Hart te troosten.

2de uur:

Luisa: En nu, o mijn Jezus, laat mijn arme hart leven putten uit Uw Hart, opdat ik alleen met Uw Hart mag leven; en bij elke overtreding die U zult ontvangen, laat mij altijd bereid zijn U verlichting, troost, eerherstel, een daad van liefde te bieden, ononderbroken.

Overweging van H. Anibale di Francia:

Plaatsen we in onze momenten van duisternis de intentie om het licht van de waarheid in anderen te laten schijnen? En wanneer we vurig bidden, plaatsen we dan de intentie om het ijs te smelten van vele harten die verhard zijn in zonde?

Mijn Jezus, om met U mededogen te hebben en U te verlossen van de totale uitputting waarin U zich bevindt, stijg ik op naar de Hemel en maak Uw eigen Goddelijkheid tot de mijne; en door ze om U heen te plaatsen, wil ik alle beledigingen van mensen van U verwijderen.