|
Gods
plan met betrekking tot seksualiteit uit: streetevangelization.com/
Onze lichamen openbaren Gods plan voor de mens. Ze openbaren
dat we zijn gemaakt om liefde te geven en te ontvangen. Er zijn veel soorten
liefde: liefde tussen ouders en kinderen, grootouders en kleinkinderen, leraren
en studenten, broers en zussen, vrienden, collega's en, natuurlijk, man en
vrouw. Het is duidelijk dat al deze intens en toegewijd kunnen zijn, maar
slechts één zou romantisch en seksueel moeten zijn. Dat vergeten we te vaak.
Liefde
en seks zijn twee verschillende dingen.
Niemand kan echter ontkennen dat seksuele
aantrekkingskracht smaak aan het leven toevoegt en onderdeel kan zijn van diep
intieme, liefdevolle en toegewijde relaties. Maar we moeten ook toegeven dat
seksuele activiteit kan leiden tot liefdesverdriet, eenzaamheid, wanhoop en
zelfs dodelijke ziekte. De belofte van vreugde en intiem gezelschap kan
bedrieglijk zijn. Om de leegte, pijn en zelfs degradatie te voorkomen die
gepaard gaan met het zoeken naar seksueel plezier buiten gezonde grenzen, moet
iedereen leren hun seksuele verlangens correct te beheersen zodat ze kunnen
leiden tot waarachtig goed.
Hier behandelen we de aantrekkingskracht van hetzelfde
geslacht en Gods plan voor seksualiteit. Zoals het in de orde van de schepping
is vastgelegd, is seks bedoeld tussen een man en vrouw die zich in het huwelijk
hebben verbonden en die van plan zijn een gezin te stichten (of de structuur die
geschikt is voor een gezin). Alle andere toepassingen van onze seksuele
vermogens eren dit plan niet. Alleen al uit dit feit moet duidelijk blijken dat
het niet alleen homoseksuele relaties zijn die tekortschieten, maar ook veel
van de meest voorkomende seksuele acties en relaties in onze cultuur.
Hoe onderscheiden we de orde van de schepping? Er zijn veel
manieren. Misschien zijn de duidelijkste indicatoren, bevestigd in de Bijbel en
Christelijke leer, de fysieke en psychologische verschillen tussen mannen en
vrouwen. Deze openbaren dat mannen en vrouwen werden geschapen om elkaar aan te
vullen en zich voort te planten. Dit is een kwestie van de natuur zelf, wat God
in de orde van de schepping heeft geschreven. Niet een kwestie van wat "natuurlijk
aanvoelt", gemakkelijk voorkomt of wordt waargenomen in gedrag.
Als gevallen wezens zijn we vatbaar voor allerlei
misleidingen van seksuele neigingen die God in ons wezen heeft geprent. Zoals
opgemerkt, kunnen we te gemakkelijk romantiek en seksuele aantrekkingskracht
verwarren met liefde. We kunnen ons natuurlijke en lovenswaardige verlangen
naar gezelschap en liefde, gecombineerd met eenzaamheid, een heel reëel en
frequent onderdeel van dit leven, toestaan om ons te leiden om keuzes te
maken waarvan we weten dat ze niet goed voor ons zijn, zijn niet moreel. Onze
waardigheid vereist dat we leven in overeenstemming met de waarheden die we
weten-we moeten leren hoe we onze seksualiteit kunnen ten dienste stellen van
iets dat groter is dan het verlangen naar seksueel plezier en zelfvervulling.
We moeten onze oprechte behoefte aan liefde niet laten leiden tot misbruik van
het grote geschenk van seksualiteit.
Gods plan voor seksualiteit is uiteindelijk niet moeilijk
te begrijpen. Maar het is erg uitdagend om het te accepteren en te beleven. Het
is niet verwonderlijk dat Christenen er weerstand tegen ervaren, want Jezus en
de Apostel Paulus ervoeren veel verzet toen ze lesgaven over seksuele zaken.
Vanaf de tijd van Jezus tot de huidige tijd is Gods plan voor seksualiteit zeer
op gespannen voet geweest met de waarden van de cultuur. Met Gods genade kunnen
we echter de uitdagingen van dit plan waarmaken. Die genade komt in het wandelen
met Jezus, het betekent ons kruis opnemen en onszelf te verloochenen. Als we
niet met Hem willen lijden, staan we niet volledig open om Hem te volgen.
Maar we zijn nooit alleen in deze uitdaging: God voorziet ons van overvloedige
genade, groeimogelijkheden en uiteindelijk grote innerlijke vrede, vreugde en
een zinvol leven.
Seks,
zelfgave, huwelijk en oprechte toewijding aan de Heer
Te vaak geloven degenen die attractie tot hetzelfde
geslacht ervaren dat als ze de Christelijke leer over seks volgen, ze het geluk
zullen worden ontzegd dat wordt gevonden in het huwelijk en het gezinsleven.
Zeker, er is enorm geluk te vinden in het huwelijk en het gezin, maar het is
een geluk dat hard werk vraagt, en dat aanzienlijk zelfopoffering vereist.
Het huwelijk is geen gegarandeerd pad naar geluk, maar het
is een gegarandeerde kans voor persoonlijke groei in deugd. Aangezien alle
mensen worden doorspekt met een enorme dosis egoïsme, vereist het huwelijk goed
beleven een voortdurende transformatie. De gehuwde moet leren zijn seksuele
verlangens in dienst te stellen van de relatie en van het gezin. Geen huwelijk
zal gelukkig zijn, tenzij de echtgenoten naar iets hogers streven dan om de
relatie te behouden door afhankelijk te zijn van het gevoel van liefde.
Echtgenoten moeten eraan werken om echt liefdevol te worden, dat wil zeggen
geduldig, vriendelijk, vergevingsgezind, standvastig, genereus en
zelfopofferend-door op Gods genade te vertrouwen om hulp.
Terwijl de meeste mensen huwen, doen velen dat niet. Velen.
Dit betekent echter niet dat degenen die niet huwen, zich moeten neerleggen bij
een leven van sombere eenzaamheid. Dit geldt met name voor Christenen die, gehuwd
of niet, een leven leiden van complete zelfgave-van dienstbaarheid aan anderen.
Inderdaad, alle Christenen, zelfs als ze geen eigen natuurlijke familie hebben,
zijn geroepen om vaderlijk en moederlijk te zijn. De H. Maagd Maria en de H. Jozef,
de H. Paulus, de H. Johannes en natuurlijk Jezus Zelf hebben gewillig alle
seksuele activiteit opgeofferd omwille van het Hemels Koninkrijk.
Talloze Heiligen
hebben sindsdien de steun en de uitdagingen van het huwelijk opgegeven om zich
helemaal aan de Heer te leven. In plaats van sombere eenzaamheid, worden Christenen
die op deze manier leven een voortdurend avontuur van vreugdevolle dienstbaarheid
aangeboden. Met Christus aan hun zijde, wordt hun leven gewijd aan het dienen
van anderen, ook terecht opgevat als 'huwelijk': ze hebben een diepe intimiteit
en partnerschap met Jezus. En op een spirituele manier, geeft het leven aan
veel mensen.
Degenen die een leven van celibaat omarmen, hebben meer
gelegenheid voor gebed, devoties, bedevaarten en dergelijke. De eisen van het
gezinsleven kunnen het vaak buitengewoon moeilijk maken om tijd met de Heer
door te brengen. De ongehuwden moeten zich verheugen in de mogelijkheden die ze
kunnen nastreven om van de grote intimiteit met de Heer te genieten. Ze kunnen
ook een breed scala aan relaties opbouwen om aan hun eigen behoeften aan
vriendschap en ondersteuning te voldoen, en anderen helpen aan hun behoeften te
voldoen. Ook zij moeten alle deugden ontwikkelen die nodig zijn voor gelukkige
huwelijken, maar door andere soorten relaties. Een celibatair leven is geen
kwestie van iemands seksualiteit ontkennen. Het is een andere versie van het beleven
van iemands seksualiteit. Hoewel er geen seksuele activiteit bij betrokken is,
"geeft iemand nog steeds zijn lichaam" - zijn eigenste zelf - zodat
anderen liefde kunnen ervaren.
Gods "hoge lat" voor seksualiteit
De Kerk leert niet dat
homoseksualiteit een monsterlijke stoornis is. Het is eerder een van de vele
seksuele aandoeningen waartoe mensen geneigd zijn en die onverenigbaar zijn met
de menselijke waardigheid. Buiten het huwelijk geven geslachtsgemeenschap en opwinding
van "seksueel spel" een conflict met Gods plan, dat de seksuele
handelingen van een persoon een levenslange toewijding aan een ander uitdrukken
en een bereidheid hierin ouder te worden. Masturbatie zoekt seksueel plezier
op een egoïstische, niet-levengevende manier.
Pornografie verlaagt op dezelfde
wijze zowel degenen die worden afgebeeld en degenen die het bekijken. Overspel
verraadt toezeggingen van levenslange liefde. Anticonceptie interfereert met
een actie waarmee echtgenoten medescheppers met God kunnen worden. Alle
bovenstaande acties zijn "wanordelijk" gedrag, zelfs wanneer ze
wederzijdse toestemming hebben. Dat wil zeggen, het zijn gedragingen die
seksuele vermogens gebruiken op manieren die niet "geordend" zijn -
niet hoe ze oorspronkelijk werden ontworpen. Ze brengen alle wonden - groot of
klein - in ons hart en in de harten van anderen.
Het is heel belangrijk om te
begrijpen dat de Kerk niet leert dat het zondig is om aantrekkingskracht voor
hetzelfde geslacht te ervaren of in de verleiding te komen tot onkuis. Het
handhaaft de waarheid dat meewerken aan dergelijk gedrag bij hetzelfde geslacht
in strijd is met hoe we werden geschapen. We moeten erkennen dat degenen die
aantrekkingskracht van hetzelfde geslacht vaak meer acuut dan de meeste mensen
het gebrek aan intimitiet en een emotionele band in hun leven ervaren. Ze
kunnen ertoe worden verleid, net als veel heteroseksuelen, om intimiteit en
emotionele verbinding te zoeken in relaties die de gave van seksualiteit
misbruiken.
Iedereen, ongeacht welke aantrekkingskracht
of neigingen ze ervaren, moeten leren om intieme en emotioneel rijke relaties
op te bouwen die geen seksuele activiteit inhouden. Neem je toevlucht tot de
sacramenten, het lezen van de Schrift en het Heiligenlevens, lees over de
uitdagingen van het leven met ongeordende seksuele verlangens, bouw sterke
niet-seksuele vriendschappen op en andere relaties, en soms is zelfs het lid
worden van steungroepen zeer nuttig.
Bijzonder
uitdagingen
De oorsprong van de
aantrekkingskracht van hetzelfde geslacht (evenals vele andere eigenschappen
die een persoon zou kunnen hebben) wordt niet volledig begrepen. Ze lijken
anders te zijn voor mannen en vrouwen, maar er zijn aanwijzingen dat een slecht
lichaamsbeeld en afwijzing of verwaarlozing door de ouder van hetzelfde
geslacht vaak worden geassocieerd met de ervaring van seksuele/romantische aantrekkingskracht
van hetzelfde geslacht. Er is ook toenemend bewijs dat blootstelling aan
pornografie de seksuele smaak geleidelijk kan transformeren. Het ontwikkelen
van de aantrekkingskracht van hetzelfde geslacht kan inderdaad een
"normale" reactie zijn op bepaalde persoonlijke realiteiten en
gedrag.
Therapie kan echter vaak
individuen helpen om gezonde reacties op te bouwen op bijvoorbeeld de afwijzing
en verwaarlozing die ze mogelijk hebben ervaren en met enkele van de
resulterende gevolgen, zoals depressie- en woedebeheersingsproblemen. Dit is geen
therapie gericht op het veranderen van iemand van homo in hetero, maar therapie
om een persoon te helpen bij het voorbijgaan van eerdere kwesties in zijn
leven.
Het hebben van seksuele
aantrekkingskracht voor leden van de eigen sekse vormt bijzondere uitdagingen.
Velen die dergelijke uitdagingen ervaren, voelen dat ze 'op deze manier zijn
geboren', hoewel er geen bewijs is dat aantrekkingskracht van hetzelfde
geslacht genetisch is. Niemand mag echter de sterk gevoelde indruk van veel
homoseksuelen ontkennen dat ze 'het niet hebben gekozen' of dat het 'niet
anders kan zijn'. Veel mensen worstelen in feite- ongeacht de
attracties/neigingen, ongeacht hun burgerlijke staat- gedurende hun hele leven
met onhandelbare seksuele verlangens en een hele reeks andere neigingen tot
zonde, zoals hebzucht, luiheid, de gewoonte van roddelen, teveel eten,
slordigheid, enz.
Sommige van deze worstelingen
zijn het gevolg van ons temperament en/of levenservaringen, en sommige van deze
worstelingen kunnen zijn ontstaan vanwege slechte gewoonten die we hebben
gevormd vanwege onze zondige keuzes. Wat hun oorsprong ook is, we moeten niet
toestaan dat één van onze schijnbaar onuitwisbare neigingen tot zondigen onze
beslissingen leidt.
Degenen die seksuele en/of
romantische aantrekkingskracht ervaren voor personen van hun eigen geslacht,
worden geroepen tot hetzelfde radicale levensplan, dezelfde morele normen, als
alle kinderen van God. Net als anderen moeten ze bidden om Gods Wil voor hun
leven te onderscheiden, hoewel God nooit
iemand zal aantrekken om zijn orde van schepping tegen te gaan. Sommige mensen
die aantrekkingskracht tot hetzelfde geslacht ervaren, huwen toch met een
echtgeno(o)ot(e) van het andere geslacht en krijgen kinderen.
Ondanks wat verontrustende,
resterende verlangens voor personen van hun eigen geslacht, ervaren ze
desalniettemin liefde en seksuele aantrekkingskracht voor een lid van het
andere geslacht en komen ze tot het genieten (en worstelen met!) van al wat een
huwelijk te bieden heeft. Anderen kunnen zich aansluiten bij de vele mensen die
nooit huwen of die hun echtgenoten verliezen door overlijden of echtscheiding,
en ongehuwd zijn, en ervaren de rijkdom van hun leven in dienstbaarheid aan de
Heer.
Voor sommigen nemen seksuele en romantische aantrekkingskracht
tot hetzelfde geslacht af in de loop van de tijd, als gevolg van hun streven
naar Heiligheid en door hun samenwerking met Gods roeping om zich opnieuw te
richten op Christus. De reis van het leren leven met aantrekkingskracht tot
hetzelfde geslacht kan lang zijn en omvat vele soorten kruisen, maar zoals
altijd, wanneer iemand zich verenigt met Christus, is er een vooruitgang in Heiligheid
en geluk.
Degenen onder ons die vrienden en familieleden hebben die
aantrekkingskracht tot hetzelfde geslacht ervaren, moeten hard werken om hen de
liefde te laten zien waar we allemaal naar hunkeren en verdienen. Zoals de Catechismus
leert, moeten ze worden geaccepteerd met respect, medeleven en gevoeligheid.
Elk teken van onrechtvaardige discriminatie in hun opzicht moet worden
vermeden. Deze personen zijn geroepen om Gods wil in hun leven te vervullen en,
als zij Christenen zijn, en de moeilijkheden die zij in hun toestand kunnen
tegenkomen, aanbieden aan de Heer als offer. (CKK 2358).
De
waarheid zal je bevrijden
De Katholieke Kerk probeert niet om deze leringen aan
anderen te 'op te leggen', maar om ze voor te stellen. Deze lering wil trouw zijn
aan de leer van Christus en de Schrift. Dit zijn geen geheimzinnige of vreemde
leringen. Reden, ervaring en wetenschap tonen aan dat deze leringen in
overeenstemming zijn met wat goed is voor de mens.
Jezus wist dat het juiste gebruik van de gave van
seksualiteit moeilijk voor ons zou zijn, daarom vond Hij manieren om ons bij elke
stap van de weg te helpen: Hij gaf ons zijn voorbeeld en die van de Heiligen, Hij
richtte een Kerk met duidelijke leringen op en Hij stelde een reeks Sacramenten
in die de nodige genade en hulp bieden.
Degenen die willen leven als radicale Christelijke
discipelen moeten hun Bijbel van binnen en van buiten leren. Ze moeten leren
bidden en mediteren (meestal het krachtigst gedaan voor het H. Sacrament), en
eerbiedig deelnemen aan de Sacramenten. Ze moeten leren hoe ze het Evangelie
kunnen delen en hoe ze regelmatig degenen in nood kunnen dienen. Op deze manier
leven kan worden gedaan. Velen doen het, en hebben uit ervaring geleerd dat
"de waarheid je zal bevrijden" (Johannes 8:32). - Janet E. Smith,
Ph.D.
|
