12/7 Vigano: Satans volgelingen in de Kerk & de wereld zullen verslagen worden

Samenvatting van 3 brieven of interviews van Vigano van Return To Tradition:

Er is veel kwaad in de wereld op dit moment en het lijkt dat het kwade triomfeert, maar dat is enkel een illusie van Satan. God heeft in werkelijkheid de controle over alles. De snode plannen van Satans volgelingen zijn gedoemd te mislukken.

2/7 Vigano vertelt ons over de onderlinge verbinding tussen het kwaad dat we in de Kerk van Christus zien en in de wereld vandaag en hij herinnert ons eraan dat alles wat we moeten doen is eerherstel brengen. Hier is het waarom: ´Voor degenen die vandaag deelnemen aan de processie van eerherstel vanavond, en vooral voor de minder jonge mensen onder hen, lijkt het bijna ongelooflijk dat in de loop van een paar tientallen jaren dat Italië zich kon omvormen in zo;n radicale manier met name het nalatenschap van het Katholicisme uitwissen, die de naties groot en welvarend maakte.

We zien een proces van geloofsafval, dat onomkeerbaar lijkt; een tegenovergesteld proces in vergelijking met wat de H. Leo de Grote beschreef in de viering van de feestdag van de HH. Petrus en Paulus, waar hij de voorzienige rol loofde van de Alma Urbe: van een leraar van dwaling is Rome een discipel van Waarheid geworden, schreef de grote Paus. Vandaag zouden we kunnen zeggen, tot de wanhoop van kinderen die door hun vader worden verraden, dat het Rome van Martelaren en Heiligen van leraar van Waarheid, ze een discipel van dwaling is geworden. Aangezien de huidige geloofsafval, waarbij het burgerlijke en religieuze gezag betrokken is bij de opstand tegen God de Schepper en Verlosser, niet van onderaf, maar van bovenaf is begonnen.

De leiders van openbare aangelegenheden en de herders van de Kerk tonen zich gehoorzaam aan het anti-evangelie van de wereld, en terwijl ze weigeren om Christus Koning gepaste eer te betuigen en Zijn H. Wil te gehoorzamen, knielen ze voor nieuwe afgoden (van degenen in politiek gezien in hun kraam passen), en branden ze wierook voor het simulacrum (schijnbeeld) van een mensheid die wordt vernederd door ondeugd en zonde. Degenen die vandaag het volk leiden in tijdelijke en geestelijke zaken hebben niet het algemeen welzijn van de burgers en het heil van de zielen van de gelovigen tot doel, maar hun verderf, hun verdoemenis.

En de massa's, die het pad van eerlijkheid, gerechtigheid en heiligheid hebben verlaten, geven zich over aan bedrog, corruptie, helse opstand tegen God. Wees niet verbaasd om de obscene manifestaties van (eerste hoofdzonde: hoogmoed) parades langs de straten van de steden te zien: de ruimte die de verdwaalden de afgelopen decennia hebben veroverd, was lang geleden verlaten door de Katholieken, wier geestelijken de processies ter ere van het Heilig Sacrament een opzichtig sacrament van het ´post-Tridentijnse triomfalisme' vonden, van de Heilige Maagd, van de Patroonheiligen. (Noot Claudia: als een Sacramentsprocessie wordt georganiseerd dan lijkt het alsof de processie zou moeten gebeuren onder de grond, of ergens nog meer verborgen. De wereld schaamt zich dat Jezus aanwezig is in het H. Sacrament, en wil dit zo snel mogelijk vergeten.)

Vigano vertelt ons een simpele waarheid: de mannen die de Kerk leiden, zijn in de loop van vele decennia te gehecht geraakt aan wereldse dingen. Ze zijn werelds geworden en verbonden met de prinsen van de wereld en door dat te doen hebben ze hun dwalingen overgenomen of op zijn minst toegestaan ​​om zo gangbaar te worden. Op die manier vergat de wereld dat Christus Koning is. Dit is een soort stille geloofsafval. Veel van degenen die deze dwalingen hebben omarmd, hebben het geloof verlaten, maar weten niet dat ze het geloof hebben verlaten. Ze zitten misschien op kerkbanken naast je.

Eerlijk gezegd is het niet moeilijk om hiervan veel voorbeelden uit ons eigen leven te vinden. U kent zeker mensen, die het Katholieke geloof belijden maar bezwaar maken tegen veel, zo niet alle leerstellingen van de Kerk. Ik zal ze minder dan populaire leringen in de wereld van vandaag noemen.

Vigano gaat verder: Wat de gelovigen nu meemaken en wat er in de toekomst gaat gebeuren, is vergelijkbaar met wat onze Heer meemaakte op weg naar Golgotha. Jullie zijn gekomen om publiekelijk te getuigen van het Geloof, met de bedoeling eerherstel te brengen voor de heiligschennissen en godslasteringen van de uitverkoren menigte tegen Jezus Christus en tegen Zijn Allerheiligste Moeder. Omdat we ondanks de wrede en obscene haat van deze opstandige zielen het voorbeeld van de Heer moeten volgen, die op wrede wijze vernederd en beledigd werd door Zijn beulen, en Hij zichzelf aan het Kruis offerde voor hun redding. Inderdaad, het is Christus Zelf, met Zijn Menswording, Lijden en Dood, die de eerste was die genoegdoening bracht voor de oneindige zonden van de mensen jegens de eeuwige Vader.

Want alleen een God kan boeten voor ongehoorzaamheid aan God, en alleen een Mens kan dit eerherstel aanbieden in de naam van de mensheid. En ook wij, levende leden van het Mystieke Lichaam van Christus, dat de Heilige Kerk is, kunnen en moeten de overtredingen en zonden van onze medemensen goedmaken met dezelfde geest, met dezelfde gehoorzaamheid, met dezelfde vertrouwde overgave aan de Vader.

En terwijl we met pijn kijken naar de veelheid van zonden die zijn opgericht als een model om te worden nagevolgd door een samenleving die tegen de mens is, juist omdat ze tegen God is, vereist de plicht van naastenliefde dat we bidden voor degenen die zich hebben laten verleiden door het bedrog van de slang opdat ze berouw tonen en zich bekeren. De inclusieve wereld die ze de mens beloofden; de veronderstelde vrijheid om te zijn en te doen wat hij wil, ongeacht de Wet van de Heer; de vrijgevigheid en de ondeugd die gevierd worden en de bespotte en in diskrediet gebrachte deugd zijn leugens, evenals de belofte om als goden te zijn, die Satan deed aan onze voorouders in het aardse paradijs.

Vigano vervolgt: De tegenstanders die verantwoordelijk zijn voor alle ellende van de afgelopen jaren hebben reeds verloren, en bij uitbreiding alle tegenstanders die verantwoordelijk zijn voor alle ellende van de afgelopen tientallen jaren.

Vigano zegt dat we reden tot hoop hebben voor de toekomst en dat hij de gebeurtenissen in de wereld begrijpt voor een lens van positief realisme. De eerste reden voor dit “positief realisme” is gebaseerd op de theologische deugd van Hoop: we weten met kinderlijk vertrouwen dat de Heer ons alle noodzakelijke middelen schenkt om het Paradijs te verdienen, en dat Hij ons niet blootstelt aan enige ontberingen, behalve degenen die we kunnen overwinnen door Zijn Genade.

Onze kleine overwinning op de verleiding om te zondigen is een overwinning van God: omnia possum in eo die mij troost, ik kan alles in Hem die mij kracht geeft (Fil 4:13). We hebben het dus niet over een menselijk gevoel gebaseerd op een illusie, maar over een bewustzijn dat gebaseerd is op de belofte van de Redder: sufficit tibi gratia mea, Mijn genade is u genoeg (2 Kor 12:9). Het falen van de elite wordt bevestigd door de bekentenissen van veel van haar vertegenwoordigers, die het einde van (het huidige paradigma) al als vanzelfsprekend beschouwen.

De fanatici die nog steeds proberen de (farce die begon in 2020 en het bouwwerk) bij elkaar te houden, hebben niet begrepen dat hun leiders hen aan zichzelf overlaten; anderen haasten zich met de typische slaafse volgelingsintuïtie om zich te herpositioneren in het licht van het veranderende verhaal dat niet kan worden uitgesteld. Binnenkort zal worden toegegeven dat de (2020 puinhoop en de huidige internationale puinhoop) deel uitmaakten van een (groter programma), uitgevoerd met de medeplichtigheid van (de verschillende toekomstige Caesars, hun verschillende professionele handlangers en zelfs kerkelijke autoriteiten).

Maar juist omdat dit verraad zich nu manifesteert; (juist omdat de leugens die zijn verspreid in hun valsheid en misleiding zijn geopenbaard; juist omdat men heeft begrepen dat het de huidige autoriteit is die onherstelbaar (rot) is, een wanhopige reactie te verwachten is, een laatste uithaal: omdat ze niets meer hebben te verliezen, en ze weten dat wat ze vandaag niet krijgen met een laatste uithaal, ze ook morgen niet zullen krijgen, wanneer hun (programma) universeel bekend en universeel gehaat zal zijn. Het is niet, zoals ik al zei , een overwinning: het is een wapenstilstand die ons in staat stelt om onze rol te spelen in het proces van wederopbouw dat ons allemaal te wachten staat. Een proces dat moreel moet zijn vóór zelfs materieel, vanuit het hart vóór de geest.

Vigano roept op tot wat neerkomt op een nieuwe orde van zaken waarbij de Kerk een leidende rol op zich neemt en dat is prima, hoewel dat puur in het rijk van de theorie ligt, maar hij vertelt ons wel wat we moeten doen en waarop we ons moeten voorbereiden als dat moment komt. Hij zegt: Het is noodzakelijk om de samenleving in haar spirituele dimensie te herstellen, door de seculiere wond te helen die werd toegebracht door secularisme, liberalisme en (hamer en sikkel). Christus Koning moet zelfs vóór Italië over de Italianen heersen. Leken-Katholieken worden opgeroepen om op twee fronten te getuigen van hun geloof: sociaal, herbouwen wat is vernietigd, herstellen wat is overgebleven en afbrokkelt. Scholen, universiteiten, beroepen, ambachten.

Een vertrouwd Christelijk beschavingserfgoed. Het andere front moet de opleiding zijn van degenen die de gemeenschap dienen. Laten we onze kinderen opvoeden tot goede Christenen en goede burgers, goede vaders en moeders, eerlijke werkers, een voorbeeld van opbouw voor anderen. Laten we ze leren zich niet te schamen voor het belijden Katholiek te zijn en het niet als een schande te beschouwen om van hun land te houden. We leiden leiders op die het algemeen belang dienen en niet hun eigen voordeel; die hun plicht doen wetende dat ze verantwoording verschuldigd zijn aan de Heer.

Een overwinningslied kan pas gezongen worden als de oorlog gewonnen is. Het (plan om de beschaving opnieuw te beginnen) is ontologisch tot mislukken gedoemd, omdat het is geïnspireerd door onmenselijke en duivelse principes. Maar het einde ervan, hoe onvermijdelijk ook, kan nog enige tijd duren, afhankelijk van ons vermogen om ons ertegen te verzetten en ook van wat is vervat in de plannen van de Goddelijke Voorzienigheid. Als de Heer ons een uitstel wil geven, een periode van vrede nadat we begrijpen hoe afschuwelijk de hel op aarde is die de vijanden van God en de mens verlangen, dan moeten we ons inzetten voor wederopbouw - niet "beter herbouwen", maar integendeel - ja, de wederopbouw van wat is vernietigd: het gezin, de huwelijksband, de morele opvoeding van kinderen, liefde voor het land, toewijding aan hard werken, broederlijke liefdadigheid, vooral jegens de meest weerlozen en behoeftigen. We moeten de heiligheid en de onaanraakbaarheid van het leven opnieuw bevestigen vanaf (vanaf het begin tot zijn natuurlijke einde); de verdediging van de complementariteit van de twee seksen tegen de (manie van de huidige trends), het beschermen van kinderen tegen corruptie en hun onschuld garanderen, waar ze recht op hebben.

Ten slotte moeten we de winstbejag opzij zetten - typisch voor de liberale mentaliteit - om de trots te herontdekken om onze plicht te vervullen, zelfs als niemand naar ons kijkt, om te produceren wat we professioneel doen en tegen een eerlijke prijs te verkopen. En we moeten stoppen onszelf als minderwaardig te beschouwen, alleen maar omdat iemand had besloten dat in hun model van een dystopische samenleving zonder God, eerlijk, loyaal, oprecht en godvrezend zijn iets is om je voor te schamen.

Degenen die zich zouden moeten schamen, zijn echter degenen die oproepen tot (moloch-aanbidding) de voorspelde (vermindering van alles gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God door de oplossing van de puinhoop van 2020), (en alle bijbehorende James Martin-zonden), om te produceren wat we professioneel doen en verkopen tegen een eerlijke prijs. De wereld kan en moet terugkeren naar God: het is een noodzaak die wordt gedicteerd door de Goddelijke orde die de Schepper op de schepping heeft gedrukt. De mens moet naar God terugkeren, want alleen waar Christus regeert, kan ware gerechtigheid en ware vrede zijn.

En de wereld kan dit bewerken, maar niet in een collectivistische of gemeenschappelijke visie waarin individuen in de massa verdwijnen, maar eerder in een persoonlijke en individuele visie, waarin ieder van ons vrijelijk erkent dat niets beter kan zijn dan wat Onze Hemelse Vader voor ons heeft voorbereid, omdat Hij van ons houdt en ons wil laten delen in Zijn heerlijkheid.

Als we allen terugkeren naar God, zullen onze naties ook Zijn heerschappij erkennen en hun wetten in overeenstemming brengen met Zijn Wet. Laten we daarom bidden dat wat de psalmist zingt, gerealiseerd mag worden: Laudate Dominum omnes gentes; laudate eum omnes populi (Ps 116:1) - "Prijs de Heer, alle volkeren, prijs Hem alle volkeren." Quoniam bevestigt est super nos misericordia ejus; et veritas Domini manet in ¿ternum (Ps 116:2) – ´Want Zijn barmhartigheid is over ons bevestigd, en de waarheid van de Heer blijft voor altijd.¡

Dat was de boodschap van Vigano dat onze tegenstanders aan het verliezen zijn. Nu moeten we klaar zijn voor wat daarna komt, zonder verblind te worden voor de realiteit van de dingen die nu gaande zijn, aangezien de strijd nog steeds aan de gang is.