1/7 God vertelde mij over augustus 2022 - Troy Black

Het is altijd waard om bij de Heer te zijn, en dat het een offer of inspanning vergt. Maak tijd om intiem te zijn met God. Het is op de intieme verborgen plaats in jezelf met God. Er is altijd een beloning als je God ijverig zoekt. Hij is het waard. (Noot Claudia: Voor Katholieken kan dit de aanbidding voor het H. Sacrament van het Altaar zijn.)

De Heer vroeg me dit te lezen: Jeremia 23:13 en verder: Ik heb gezien wat de profeten van Samaria deden. Ze profeteerden namens hun goden. Zo bedrogen ze Mijn volk Israël. Dat vond Ik vreselijk. Maar wat de profeten van Jeruzalem doen, is nog afschuwelijker. Ze zijn ontrouw aan hun vrouw. Ze liegen en bedriegen. Ze doen mee met misdadigers. Maar ze zeggen niet tegen de mensen dat zij Mij weer moeten gaan dienen. Ze zijn allemaal net zo slecht als de bewoners van Sodom en Gomorra. Daarom zegde de Heer van de Hemelse legers over deze profeten: Let op, Ik zal hen bittere kruiden laten eten. 

Ik zal hen bittere gal laten drinken. Want de profeten van Jeruzalem hebben hun leugens door het hele land verspreid. (…) Maar wie van hen is bij Mij geweest om te horen wat Ik wil zeggen? Let op, Ik laat een storm komen, een wervelstorm, de storm van Mijn woede. Die storm barst los over alle mensen die zich niets van Mij aantrekken. En Mijn woede zal niet overgaan, totdat Ik heb gedaan wat Ik van plan was. Ooit zullen jullie dat duidelijk zien. Ik heb die profeten niet gestuurd. Toch zijn zij gegaan. Ik heb niet tegen hen gesproken. Toch hebben zij geprofeteerd. Maar als ze bij Mij waren geweest, zouden ze tegen Mijn volk Mijn woorden hebben gesproken. Dan zou het volk gestopt zijn met de slechte dingen die ze doen en bij Mij teruggekomen zijn.

Er zijn mensen die boodschappen meedelen, maar het zijn niet Gods woorden. Het zijn dingen vanuit hun hart en verlangens. God heeft profeten gezonden, maar niet deze profeten. Maar deze profeten zijn niet intiem met God. Het is duidelijk te zien omdat deze profeten mensen niet van zonde afbrengen. We zien nu een scheiding komen waar er profeten zijn die Gods woord brengen, en de anderen hun eigen verlangens en hart.

De Heer zei: Augustus 2022 zal een seizoen zijn van hongersnood, dat leidt tot gebrek en wanhoop, specifiek voor bedrijven die aan agricultuur doen. Maar nog meer zal een spirituele hongersnood evident worden in Mijn Kerk in Mijn Lichaam. De Heer vraagt of we zouden nadenken of we namens Hem spreken of dat we onze slechte daden rechtvaardigen. We moeten om onderscheidingsvermogen vragen om onderscheid te maken.

De Heer zegt in Amos 8:11 en verder: In die tijd zal Ik honger in het land laten komen. Geen honger naar brood, geen dorst naar water. Nee, de mensen zullen honger en dorst hebben naar het woord van God. Ze zullen van zee tot zee zwerven en van het noorden tot het oosten. Overal zullen ze naar mijn woord zoeken, maar ze zullen het niet vinden.  De jonge mensen die zweren bij de afgodsbeelden in Samaria zullen neervallen van de dorst. De mensen die zweren bij de god van Dan en de mensen die de god van Berseba aanbidden, zullen neervallen en nooit meer opstaan.

Het gaat hier over de Israëlieten, niet over de heidenen. Het zal in deze tijd gaan over de Christenen. De Israëlieten deden hun rituelen wel, maar waren toch ver van God verwijderd.

Hongersnood (uit:theologie.nl)

Beeldspraak en symboliek

1. In de verhalen van de aartsvaders neemt hongersnood een opvallende plaats in. Abram, Isaak, Jakob en de zonen van Jakob worden er allemaal door bedreigd. Zie Genesis 12:10, 26:1 en 41-47. Het is niet overdreven om te stellen dat hongersnood in het plot van deze vertellingen een essentiële rol is toebedeeld. Honger lijkt hier meer te betekenen dan gebrek aan voedsel. En dat wekt onze nieuwsgierigheid.

Als de honger toeslaat trekt Abram weg naar Egypte; Isaak, die hetzelfde overkomt, zoekt onderdak in Filistea; Jakob, ook geteisterd door gebrek aan koren, stuurt zijn zonen naar Egypte, alwaar door wijs beleid van de doodgewaande Jozef voldoende graan is.

Van de vele prachtige motieven in deze verhalen, stippen we er slechts drie aan. In de eerste plaats: hongersnood drijft de aartsvaders uit het beloofde land; het bewonen en bezitten daarvan is duidelijk niet vanzelfsprekend. Het moet als het ware telkens bevochten worden. In de tweede plaats: hongersnood voert tot vreemdelingschap. Van alle aartsvaders en aartsmoeders geldt dat ze als vreemdeling hebben geleefd. Israël heeft er weet van dat zij ‘gered’ zijn door de gojiem, hoewel dat redden kan omslaan in verdrukking (Egypte).

 In de derde plaats: hongersnood stelt het thema leven en dood op intense en omvattende manier aan de orde. Het ‘leven’ in het beloofde land en de ‘dood’ in Egypte zijn minder absoluut dan we denken; leven en dood lopen soms bijna onontwarbaar door elkaar. Kortom: hongersnood lijkt de rode draad te zijn in de verhalen van de vaders en moeders van Israël, waarbij vervreemding van land en familie (wanhoop) en uiteindelijk eenheid met land en familie (hoop) de clou vormen. Hierbij sluit het verhaal van Ruth goed aan. Ook daar zien we een familie vluchten vanwege hongersnood, nota bene uit Betlehem, dat – o ironie! – volgens de volksetymologie ‘huis van brood’ betekent. Dezelfde motieven komen hier terug: verlaten van het beloofde land, leven als vreemdeling, de strijd tussen leven en dood, uiteindelijk samenvoeging van wie en wat bij elkaar hoort.

Op de achtergrond van al deze vertellingen staan de grote thema’s verdrukking en uittocht, ballingschap en terugkeer.

2. Honger en dorst zijn primaire verlangens naar noodzakelijke levensbehoeften. Evenzo kan de mens hongeren en dorsten naar geestelijke behoeften. De hongerende mens is beeld voor sterk verlangen naar de diepere dingen van het leven. Met dit woordgebruik drukt men dan de heftige hunkering naar iets uit. Zonder dit hartstochtelijk verlangen valt er niet te leven. Als honger en dorst samen worden genoemd, is dat verlangen nog intenser. In de Bergrede prijst Jezus mensen die hongeren naar gerechtigheid gelukkig, dat wil zeggen, mensen voor wie gerechtigheid bovenaan staat (Mat. 5:6). Het verschil tussen fysieke honger en spirituele honger komt helder tot uiting in Amos 8:11 (vgl. Mat. 4:4): God zal, als daad van gericht, honger in het land zenden; geen gewone honger, maar honger en dorst naar woorden van de Heer. Er zullen dagen komen dat Israël wanhopig zal zoeken naar een goddelijke openbaring, naar woorden die echt troosten. De profeet beseft in zijn strijd tegen ongeoorloofde rijkdom, dat er meer is dan letterlijk brood. Johannes speelt op een bijzondere wijze met de begrippen honger en dorst, brood en water. Hij tilt de letterlijke betekenis op het niveau van het spirituele: verbondenheid met Jezus stilt alle verlangen, in Hem komt de mens tot volheid. Zie Johannes 4:14-15; 6:35 en 7:37-38. In Sirach 24:21 spreekt de gepersonificeerde wijsheid: wie mij eenmaal heeft geproefd, zal altijd naar mij hongeren.

3. De droom van Israël en de eerste volgelingen van Jezus was, dat er ooit aan alle honger en dorst een einde zou komen. In het Oude Testament staat die droom in de context van de ballingschap; in het Nieuwe Testament in de context van de verdrukte gemeente. De schrijvers van het laatste hebben zich duidelijk laten inspireren door die van het eerste. Honger en dorst worden in die droom, die tegelijk belofte is, als beeld gebruikt voor alle pijn en moeiten (Jes. 49:10; Op. 7:16; vgl. 21:4).

4. De hongerige is in enkele teksten synoniem voor de onderdrukte, naakte, bedrukte, gevangene, gebogene en arme (Jes. 58:6-10). Het gaat hier soms om meer dan materiële honger. De hongerige duidt de mens aan de rand van het leven, en degenen die met ellende zijn omgeven.

5. Van de onrechtvaardige mens wordt gezegd dat het onheil – overdrachtelijk – naar hem hongert (Job.18:12). Het onheil als personificatie van de ondergang. Hierin schuilt het ‘boemerang-motief’: het kwaad waaraan hij zich heeft uitgeleverd, dreigt nu hemzelf te gronde te richten.

6. Interessant is de rol van de honger in de parabel van de twee zonen (Luc. 15:11-32). De jongste zoon doet een schokkende honger-ervaring op in het verre land. ‘Ik kom hier om van de honger…’, roept hij uit. Honger is hier niet puur gebrek aan eten. Honger staat in dit verhaal voor leegte, vervreemding, dood. Hoedanigheden die kennelijk eigen zijn aan het verre land. Honger functioneert in dit verhaal als metafoor voor leven zonder God. En het thuisland, waar de vader is achtergebleven en wacht op de terugkeer? Welnu, daar is ‘brood in overvloed’. Het begin van de ommekeer breekt aan op het moment dat de zoon zich bewust wordt van de honger, de leegte. Uiteindelijk leidt dat tot de terugkeer in het land van de overvloed.

7. In een van zijn visioenen aanschouwt Johannes een lijkkleurig paard dat bereden wordt door de Dood (Op. 6:8). Deze Dood heeft de macht om te doden door het zwaard, met de honger, met de pest en door de wilde dieren. Waar deze vier middelen om te doden samen worden genoemd, brengt de auteur concentratie van onheil en verderf tot uitdrukking. Naast elkaar zijn deze middelen symbool van de dood in zijn meest bizarre vorm. Die apocalyptische wijze van spreken bedoelt dus niet zozeer een precieze aankondiging van concrete gebeurtenissen in de geschiedenis te zijn, maar zij vraagt om een symbolische interpretatie. Johannes heeft dit niet van zichzelf. Al eerder hadden Ezechiël en later de dichter van de Psalmen van Salomo zich op ongeveer dezelfde manier uitgedrukt (Ez. 5:17; 14:21; Ps. Sal. 13:2). Uiteindelijk, en dat tot troost voor allen die lijden, zal de doodsbeweging zelf te gronde gaan, en goeddeels door haar eigen ‘wapenarsenaal’ (Op. 18:8).

Honger en andere afschuwelijke massale doodsoorzaken treffen we herhaaldelijk aan in de profetische en apocalyptische vergezichten van het Oude en Nieuwe Testament (Deut. 28:48; Mar. 13:8). De hoorder begreep door dit krachtige en tegelijk angstwekkende spreken meteen de ernst van de boodschap. Met andere woorden: ook de compositie van de tekst heeft een verkondigend karakter, vaak juist vanwege de symboliek die daarin schuilgaat!

8. De houding van verzadigden tegenover hongerigen, is bepalend voor de kwaliteit van de geloofsgemeenschap en de samenleving. Op grond van Gods omzien naar hen (Ps. 146:7; Luc. 1:53; Barnabas 3:3) en op grond van de identificatie van Christus met hen (Mat. 25:37, 42), wordt de gemeenschap opgeroepen om te zien naar de hongerigen. Zij moet hen beschermen (Sir. 4:2), zij zal haar brood met hen delen (Tobit 4:16); zelfs de hongerige en dorstige vijand zal men eten en drinken geven (Spr. 25:2122; Rom. 12:20). Zo is de plaats van de hongeri-gen in Israël en de kerk de spiegel waarin zij zichzelf zien.

9. Hongersnood is in de meeste gevallen een theologisch begrip. Het verwijst naar de werkelijkheid achter onze zichtbare werkelijkheid. Het onthult de crisis in de relatie tussen de Heer en zijn volk. Nu eens bezigen de profeten hongersnood als een dreiging: ‘Als jullie niet terugkeren op de weg van het verbond, dan…'(Lev. 19:1920, 26; Deut. 11:17; Zach. 14:17). Dan weer geldt hongersnood als straf voor ontrouw aan het verbond (Am. 4:6-8; Bar. 4:2). Ontrouw roept door Gods hand verstoring van de natuurlijke trits zaaien-groeien-oogsten op (Hos. 2:1122). Maar het blijft niet bij bedreiging en straf. Hongersnood wil tot bezinning en uiteindelijke tot ommekeer brengen. Hongersnood zegt: het moet anders, en roept op: het roer moet om. Hongersnood is teken van grote crisis, crisis op het raakvlak van leven en dood.

10. Natuur en geschiedenis zijn in de visie van de bijbelschrijvers met elkaar verweven, zonder dat ze volledig in elkaar opgaan. Dat de Heer de hand heeft in het ontstaan en ophouden van hongersnood laat zien, dat zijn handelen geschiedt binnen de verstrengeling van natuur en geschiedenis. Binnen die samenhang heeft de vraag naar Israëls identiteit een plaats: Welke God aanbidden wij? Wie is de God die over leven en dood beschikt (1 Kon. 17-18).

**

De Heer zegt in Amos 8:9-10: In die tijd zal Ik de zon op klaarlichte dag verduisteren. Midden overdag zal het in het hele land donker worden.  Ik zal ervoor zorgen dat jullie rouwkleren aantrekken in plaats van feestkleren. Jullie zullen treurliederen zingen in plaats van feestliederen. Iedereen zal rouwkleren aantrekken en zijn hoofd kaalscheren als teken van verdriet. In het hele land zullen de mensen zo diepbedroefd zijn alsof hun enige zoon is gestorven. Het zal een verschrikkelijke tijd zijn.

We moeten ons afvragen of we Jezus horen, als we Hem niet horen is het omdat we geen relatie met Hem hebben, geen echte overgave aan Hem. Geen overgave van onze wil aan Zijn Wil. Wij moeten elke dag ons leven neerleggen zodat Jezus door ons kan leven.

Ik zag een visioen met een heuvel met drie kruisen en een pad ernaartoe. Toen zag ik een wijnglas op het pad dat overhelt op het pad. De Heer zei: de wijn van Mijn Bloed. Terug naar het Kruis. Wanneer spirituele hongersnood aanbreekt moet men terugkeren naar de plaats waar het brood en de wijn werden gegeven. Keer terug naar de plaats van zege en genade. De plaats waar Ik Mijn volk heb bevrijd. Vrijheid wordt gevonden in Degene te kennen die jullie heeft gekocht, die alles voor jullie heeft gegeven. Degene die Zijn leven heeft geofferd opdat jullie vrij zouden zijn. Ik verklaar de vrijheid voor Mijn volk op dit moment. En zodat jullie deze vrijheid aan anderen zou kunnen geven.

Het gaat hier van vrijheid van zonde. Het is een vrijheid van de ketenen van zonde. Vrijheid van slavernij van zonde.

Men hoeft niet bang te zijn om God te verliezen, want doordat men vervuld is van de H. Geest volgt men het pad van rechtvaardigheid. Hij leidt je verder.

We moeten er rekening mee houden dat we geen valse genade krijgen omdat we luisteren naar valse profeten. Zij kunnen geen echte genade geven, zoals deze van God. Ware vrijheid kunnen we alleen krijgen door Gods genade. Zijn genade is bovennatuurlijk.

Er zal onderscheid gemaakt worden tussen degenen die van de Heer horen en degenen die in een spirituele hongersnood zijn en die genade manipuleren. Er zullen steeds meer grenzen worden getrokken. En degenen die Zijn genade niet hebben ervaren, zullen erom smeken door woorden en daden. Dit is geen dreiging, maar God zegt dat dit zal gebeuren.