De 4 laatste dingen, 4 keer elke dag - Tom Hoopes 15/11/2021

Overweging van Hemel, Hel, de dood en het oordeel is niet alleen voor november, of het uur van de dood.

Het is november, de maand waarin we voor de doden bidden en de vier laatste dingen gedenken: Hemel, Hel, de dood en het oordeel.

Eigenlijk zijn de vier laatste dingen zo belangrijk dat de Katholieke Kerk mogelijkheden heeft ingebouwd om ze in ons leven te gedenken. Hier zijn vier manieren waarop de Kerk ons ​​elke dag de vier laatste dingen voorhoudt.

Ten eerste is de H. Mis een bezoek aan de Hemel.

"De Hemelen gaan open en menigten engelen komen om te helpen bij het Heilig Misoffer", zei de H. Gregorius de Grote

De Kerk zegt niet alleen dat de H. Mis een voorproefje van de Hemel is; er staat dat het een plaats is waar de Hemel neerdaalt om ons te ontmoeten.

Iedereen is er. We komen in de eerste plaats samen met Christus, de ´hoofdvertegenwoordiger van onze Eucharistische vergadering¡, we komen ook samen met de Kerk – ´niet alleen de leden die nog hier op aarde zijn, maar ook degenen die al in de heerlijkheid van de Hemel zijn.¡ Ook "is Maria aanwezig, met de Kerk en als Moeder van de Kerk, bij elk van onze Eucharistievieringe", zei H. Paus Johannes Paulus II.

De Mis als Hemel op aarde is de ondertitel van Scott Hahns Het Avondmaal van het Lam. "Als we inzien dat de Hemel op ons wacht in de Mis, beginnen we reeds ons huis naar de Hemel te brengen," schrijft hij, "En we beginnen reeds de Hemel met ons mee naar huis te nemen."

Ten tweede waarschuwt de Rozenkrans keer op keer voor de Hel.

In de Rozenkrans gaan we keer op keer langs de vier laatste dingen, vragen we Maria "voor ons, arme zondaars te bidden, nu en in het uur van onze dood" en plaatsen we ons in de aanwezigheid van "Onze Vader die in de Hemel zijt", bij wiens oordeel we hopen dat Hij ´onze schulden zal vergeven¡ en ´ons zal verlossen van het kwaad¡.

Het is het laatste kwaad van de Hel waarvan we verlost moeten worden.

´In navolging van Christus waarschuwt de Kerk de gelovigen voor de ‘droevige en betreurenswaardige realiteit van de eeuwige doodÿ, ook wel ‘Helÿ genoemd¡, zegt de Catechismus. "Onze vrijheid heeft de kracht om voor altijd keuzes te maken, zonder ommekeer", voegt ze eraan toe.

C.S. Lewis waarschuwt: "De zekerste weg naar de Hel is de geleidelijke - de zachte helling, zacht onder de voeten, zonder plotselinge bochten, zonder mijlpalen, zonder wegwijzers."

OLVrouw van Fatima heeft voor ons wegwijzers geplaatst in de Rozenkrans, en leerde de drie herderskinderen dit gebed toe te voegen na elk tientje van de Rozenkrans: ´O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden. Red ons van de vuren van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel, vooral degenen die Uw Barmhartigheid het meest nodig hebben.¡

Ten derde: oordeel en gewetensonderzoek.

Ieder van ons zal op een dag geoordeeld worden wanneer "de glorierijke Christus de geheime gezindheid van het hart zal openbaren en aan een ieder zal vergelden naar zijn werken en naar zijn aanvaarding of weigering van genade", zegt de Catechismus.

Het is een reeds lang bestaande praktijk van Katholieken om zich 's avonds voor te bereiden met een gewetensonderzoek - ons leven te herzien en onze zonden te benoemen - en een gewetensonderzoek is vereist voor het Sacrament van de Biecht.

Als het op de juiste manier wordt gedaan, "veroorzaakt gewetensonderzoek nooit wanhoop, altijd hoop", zei Fulton Sheen.

Er zijn zes verschillende manieren om dit te doen: de zeven hoofdzonden te bekijken, de beschrijving van de liefde van de H. Paulus, de 10 Geboden, de uitspraken van Jezus over het doel van het leven en je relatie met God, anderen en jezelf te onderzoeken.

Laatste: Het nachtgebed is een nachtelijk aandenken aan de dood, een herinnering aan de dood.

"Houd de dood dagelijks voor ogen", zegt de H. Benedictus in zijn Regel, en zijn monastieke beweging hielp de getijdenliturgie zo vorm te geven dat het elke dag een levensduur in miniatuur is.

Tijdens het nachtgebed bidden Katholieken met de woorden van Simeon uit het evangelie van Lucas. Het was hem geopenbaard dat hij niet zou sterven voordat hij de Messias zou zien. Toen hij het Kindje Jezus zag, bad hij: "Nu mag U Uw dienaar in vrede laten gaan", want "mijn eigen ogen hebben de redding gezien die U hebt voorbereid voor de ogen van alle mensen."

Door elke nacht aan zijn woorden te denken voordat we slapen, beoefenen we de houding die we zouden moeten hebben voordat we definitief bewusteloos zijn in de dood.

Dan is het laatste dat we elke avond bidden het "Salve Regina", die de Koningin van de Hemel om genade aanroept. Zoals de H. Thomas van Aquino het uitdrukte: "Zoals zeelieden door een ster naar de haven worden geleid, zo worden Christenen door Maria naar de Hemel geleid."