Negende
roos
30 Het is inderdaad zeer slecht en onrechtvaardig om de
voortgang van de Broederschap van de H. Rozenkrans te belemmeren. God heeft
velen van degenen die zo dwaas zijn geweest dat ze de Broederschap verachten en
hebben geprobeerd haar te vernietigen, streng gestraft.
Ook al heeft God zijn zegel van goedkeuring op de Rozenkrans
gezet door vele wonderen, en hoewel het door de Kerk in veel pauselijke buls
werd goedgekeurd, zijn er vandaag de dag maar al te veel mensen die tegen de H.
Rozenkrans zijn. Dat zijn vrijdenkers en degenen die religie minachten, die
ofwel de Rozenkrans veroordelen of anderen ervan proberen af te zien.
Het is gemakkelijk te zien dat ze het gif van de Hel hebben
geabsorbeerd en dat ze door de duivel werden geïnspireerd; want niemand kan de devotie
aan de H. Rozenkrans veroordelen zonder al het heiligste in het Katholieke Geloof
te veroordelen, zoals het Onze Vader, het Weesgegroet en de geheimen van het
leven, de dood en de heerlijkheid van Jezus Christus en zijn H. Moeder.
Deze vrijdenkers, die het niet kunnen verdragen dat mensen
de Rozenkrans bidden, vervallen vaak in een ketterse geestesgesteldheid zonder
het te beseffen en gaan de Rozenkrans en haar geheimen haten.
Een afschuw hebben voor Broederschappen is afvallen van God
en ware vroomheid, want onze Heer Zelf heeft ons verteld dat Hij altijd te
midden van hen is die in Zijn Naam bijeen zijn. Geen goede Katholiek zou de
vele grote aflaten die de Kerk aan Broederschappen heeft verleend,
veronachtzamen. Ten slotte, anderen ervan weerhouden om lid te worden van de
Rozenkransbroederschap is een vijand van zielen zijn, omdat de Rozenkrans een
middel is om zonde te vermijden en een goed leven te leiden.
De H. Bonaventura zegt in zijn "Psalter" dat wie
OLVrouw verwaarloost, in zijn zonden zal sterven. Wat moet de straf dan zijn
voor degenen die mensen afkeren van toewijding aan OLVrouw?
Tiende
roos
31 Terwijl de H. Dominicus de Rozenkrans predikte in Carcassonne,
dreef een ketter de spot met zijn wonderen en de 15 geheimen van de Rozenkrans,
en dit verhinderde dat andere ketters zich bekeerden. Als straf liet God 15.000
duivels het lichaam van de man binnendringen.
Zijn ouders brachten hem naar pater Dominicus om te worden
verlost van de boze geesten. Hij begon te bidden en smeekte iedereen die daar
was om samen met hem de Rozenkrans hardop te bidden, en bij elk Weesgegroet
dreef OLVrouw 100 duivels uit de man, en ze kwamen eruit in de vorm van
roodgloeiende kolen.
Nadat hij was verlost, zwoer hij zijn vroegere fouten af,
werd bekeerd en sloot zich aan bij de Broederschap van de Rozenkrans.
Verscheidene van zijn metgezellen deden hetzelfde, want ze waren zeer ontroerd
waren door zijn straf en door de kracht van de Rozenkrans.
32 De geleerde Franciscaan, Cartagena, evenals
verschillende andere auteurs, zeggen dat er in 1482 een buitengewone
gebeurtenis plaatsvond. De eerbiedwaardige Pr. Jacob Sprenger en de religieuzen
van zijn orde werkten ijverig om de devotie aan de Rozenkrans en haar
Broederschap in de stad Keulen te herstellen. Helaas waren twee Priesters die
beroemd waren om hun predikingsvermogen jaloers op de grote invloed die ze
uitoefenden door het prediken van de Rozenkrans. Deze twee paters spraken zich
tegen deze devotie uit wanneer ze maar de kans kregen, en omdat ze zeer
welsprekend waren en een grote reputatie hadden, haalden ze veel mensen over om
zich niet bij de Broederschap aan te sluiten. Eén van hen schreef speciaal een preek
tegen de Rozenkrans en was van plan die de volgende zondag op te dragen. Maar
toen het tijd was voor de preek verscheen hij niet en na een tijdje wachten
ging iemand hem halen. Hij bleek dood te zijn, en was klaarblijkelijk gestorven
zonder dat iemand hem had geholpen.
Nadat hij zichzelf ervan had overtuigd dat deze dood een
natuurlijke oorzaak had, besloot de andere Priester het plan van zijn vriend
uit te voeren en op een andere dag een soortgelijke preek te houden, in de hoop
een einde te maken aan de Broederschap van de Rozenkrans. Maar toen de dag
aanbrak dat hij moest prediken en het tijd was om de preek te houden, strafte
God hem door hem neer te slaan met een verlamming die hem het gebruik van zijn
ledematen en zijn spraakvermogen beroofde.
Eindelijk erkende hij zijn fout en die van zijn vriend en
in zijn hart smeekte hij in stilte OLVrouw hem te helpen. Hij beloofde dat als
zij hem maar zou genezen, hij de Rozenkrans zou prediken met evenveel ijver als
waarmee hij er vroeger ertegen had gevochten. Voor dit doel smeekte hij haar om
zijn gezondheid en zijn spraak te herstellen, wat ze deed, en omdat hij
onmiddellijk was genezen, stond hij op als een andere Saul, een vervolger die
verdediger werd van de H. Rozenkrans. Hij erkende publiekelijk zijn vroegere
fout en predikte daarna altijd de wonderen van de Rozenkrans met grote ijver en
welsprekendheid.
33 Ik ben er vrij zeker van dat vrijdenkers en ultra-kritische
mensen van vandaag de waarheid van de verhalen in dit kleine boekje in twijfel
zullen trekken, aangezien ze de meeste dingen in twijfel trekken, maar ik heb
ze alleen overgenomen van zeer goede hedendaagse auteurs en, gedeeltelijk, van
een boek dat kort geleden werd geschreven, De Mystieke Rozenboom, door Pr. Antonin
Thomas, OP
Iedereen weet dat er drie verschillende soorten geloof zijn
waardoor we verschillende soorten verhalen geloven. Aan verhalen uit de H.
Schrift hebben we Goddelijk geloof te danken; aan verhalen over niet-religieuze
onderwerpen die niet tegen het gezond verstand ingaan en zijn geschreven door betrouwbare
auteurs, brengen we eer aan het menselijk geloof; en aan verhalen over Heilige
onderwerpen die door goede schrijvers worden verteld en op geen enkele manier
in strijd zijn met de rede, het geloof of de goede zeden (ook al gaan ze soms
over gebeurtenissen die boven het gewone uitstijgen), brengen we eer aan een vroom
geloof.
Ik ben het ermee
eens dat we niet te goedgelovig en niet te kritisch moeten zijn, en dat we in
alle dingen een gulden middenweg moeten vinden om te ontdekken waar waarheid en
deugd liggen. Maar aan de andere kant weet ik evengoed dat liefde ons
gemakkelijk alles doet geloven wat niet in strijd is met geloof of goede zeden:
"Liefde gelooft alle dingen", net zoals trots ons ertoe brengt te
twijfelen aan zelfs authentieke verhalen met het excuus dat ze niet in de H.
Schrift te vinden zijn.
Dit is een van
de valstrikken van de duivel; ketters uit het verleden die de Traditie
ontkenden, zijn erin gevallen, en overkritische mensen van vandaag vallen er
ook in, zonder het zelfs maar te beseffen. Dit soort mensen weigeren te geloven
wat ze niet begrijpen of wat ze niet leuk vinden, simpelweg vanwege hun eigen
trots en onafhankelijkheid.
Tweede
tientje
De
allesovertreffende verdienste van de Rozenkrans zoals te zien is in de gebeden
waaruit ze bestaat.
Elfde
roos - De geloofsbelijdenis
34 De geloofsbelijdenis of Symbolum Apostolicum, dat op het kruis van de Rozenkrans wordt
gebeden, is een Heilige samenvatting van alle Christelijke waarheden. Het is
een gebed dat grote verdienste heeft, omdat geloof de wortel, het fundament en
het begin is van alle Christelijke deugden, van alle eeuwige deugden en van
alle gebeden die God welgevallig zijn. "Iedereen die tot God komt, moet
geloven", en hoe groter zijn geloof, hoe meer verdienste zijn gebed zal
hebben, hoe krachtiger het zal zijn en hoe meer het God zal verheerlijken.
Ik zal hier niet de tijd nemen om de geloofsbelijdenis
woord voor woord uit te leggen, maar ik kan het niet laten te zeggen dat de
eerste woorden, "Ik geloof in God", wonderbaarlijk effectief zijn als
middel om onze ziel te heiligen en de duivels op de vlucht te jagen, omdat deze
woorden de handelingen en werken bevatten van de drie theologische deugden van
geloof, hoop en liefde.
Door deze woorden te bidden, overwonnen veel Heiligen
verleidingen, vooral die tegen geloof, hoop of liefde, tijdens hun leven of in
het uur van hun dood. Het waren ook de laatste woorden van de H. Petrus,
martelaar. Een ketter had zijn hoofd in tweeën gespleten door een slag van zijn
zwaard, en hoewel de H. Petrus zijn laatste adem uitblies, slaagde hij erin
deze woorden met zijn vinger in het zand te tekenen.
35 De H. Rozenkrans bevat veel geheimen van Jezus en Maria,
en aangezien het geloof de enige sleutel is die deze geheimen voor ons opent,
moeten we de Rozenkrans beginnen door de geloofsbelijdenis zeer vurig te bidden,
en hoe sterker ons geloof, hoe meer verdienste onze Rozenkrans zal hebben.
Dit geloof moet levendig zijn en gevoed door liefde; met
andere woorden, om de Rozenkrans op de juiste manier te bidden, is het
noodzakelijk om in Gods genade te zijn, of er op zijn minst naar te zoeken. Dit
geloof moet sterk en constant zijn, dat wil zeggen dat men bij het bidden van
de Rozenkrans niet moet zoeken naar waarneembare devotie en geestelijke troost;
je moet het ook niet opgeven omdat de geest wordt overspoeld met talloze
onwillekeurige verstrooiingen, of omdat je een vreemde afkeer in de ziel
ervaart of een bijna voortdurende en drukkende vermoeidheid van het lichaam.
Noch gevoelens, noch troost, noch verzuchtingen, noch vervoeringen, noch de
voortdurende aandacht van de verbeelding zijn nodig; geloof en goede
bedoelingen zijn voldoende. Sola fides is voldoende.
Twaalfde
roos - Het Onze Vader
36 Het Onze Vader ontleent zijn grote waarde vooral aan de
auteur ervan, die noch men, noch engel is, maar de Koning der engelen en
mensen, onze Heer Jezus Christus. De H. Cyprianus van Carthago zegt dat het
nodig was dat Hij die kwam om ons het leven van genade te geven als onze
Verlosser, ons de manier zou leren om te bidden als onze Hemelse Meester.
De prachtige ordening, de tedere kracht en de helderheid
van dit Goddelijke gebed zijn een eerbetoon aan de wijsheid van onze Goddelijke
Meester. Het is een kort gebed, maar het kan ons zo veel leren, en het ligt
perfect binnen het bereik van ongeschoolde mensen, terwijl geleerden het een
voortdurende bron van onderzoek naar de geheimen van God vinden.
Het Onze Vader bevat alle plichten die we aan God
verschuldigd zijn, de handelingen en werken van alle deugden en de smeekbeden
voor al onze geestelijke en lichamelijke behoeften. Tertullianus zegt dat het Onze Vader een samenvatting is van het
Nieuwe Testament. Thomas a Kempis zegt dat het alle verlangens van alle Heiligen
overtreft; dat het een verdichting is van alle mooie uitspraken van alle
psalmen en liederen; dat we God daarin vragen om alles wat we nodig hebben, dat
we Hem daarmee op de allerbeste manier loven en prijzen en dat we daardoor onze
zielen van de aarde naar de Hemel verheffen en ze nauw met God verenigen.
37 De H. Johannes Chrysostomus zegt dat we geen discipelen
van onze Meester kunnen zijn tenzij we bidden zoals Hij deed en op de manier
die Hij ons toonde. Bovendien luistert God de Vader liever naar het gebed dat
we van Zijn Zoon hebben geleerd dan naar het gebed dat we zelf hebben gemaakt,
dat al onze menselijke beperkingen kent.
We moeten het Onze Vader bidden met de zekerheid dat de
eeuwige Vader ons zal horen omdat dit het gebed is van Zijn Zoon, die Hij
altijd hoort, en omdat we Zijn leden zijn. God zal zeker onze smeekbeden
inwilligen die door het Onze Vader werden gedaan, want het is onmogelijk voor
te stellen dat zo'n goede Vader een verzoek zou kunnen weigeren dat in de taal
van zo'n waardige Zoon is gesteld en gesterkt is door Zijn verdiensten en op Zijn
bevel is gedaan. De H. Augustinus verzekert ons dat wanneer we het Onze Vader met
toewijding bidden, onze dagelijkse zonden worden vergeven. De rechtvaardige
valt zeven keer, en in het Onze Vader zal hij zeven smeekbeden vinden die hem
zowel zullen helpen om misstappen te voorkomen als hem te beschermen tegen zijn
geestelijke vijanden. Onze Heer, wetende hoe zwak en hulpeloos we zijn, en
hoeveel moeilijkheden we moeten doorstaan, maakte Zijn gebed kort en
gemakkelijk te bidden, zodat als we het vroom en vaak zeggen, we er zeker van
kunnen zijn dat God ons snel zal helpen.
38 Ik heb een woord voor jullie, vrome zielen die weinig
aandacht schenken aan het gebed dat de Zoon van God ons Zelf opdroeg en ons
allen vroeg te bidden: Het is hoog tijd dat jullie je manier van denken
veranderen. Jullie waarderen alleen gebeden die mensen hebben geschreven, alsof
iemand, zelfs de meest geïnspireerde mens in de hele wereld, mogelijk meer zou
kunnen weten over hoe we moeten bidden dan Jezus Christus Zelf! Je zoekt naar
gebeden in boeken die door andere mensen werden geschreven, bijna alsof je je
schaamt voor het gebed dat onze Heer ons opdroeg.
Jullie zijn erin geslaagd jezelf ervan te overtuigen dat de
gebeden in die boeken voor geleerden en voor de rijken zijn, en dat de Rozenkrans
alleen voor vrouwen, kinderen en armen is. Alsof de gebeden en lofprijzingen
die je hebt gelezen mooier en aangenamer voor God zijn dan deze die in het Onze
Vader staan! Het is een zeer gevaarlijke verleiding om de interesse in het
gebed dat onze Heer ons heeft gegeven, te verliezen en om gebeden op te nemen
die mensen in plaats daarvan hebben geschreven.
Niet dat ik de gebeden afkeur die Heiligen hebben
geschreven om de gelovigen aan te moedigen God te loven en prijzen, maar het is
niet te verdragen dat ze deze zouden verkiezen boven het gebed dat werd
uitgesproken door de vleesgeworden Wijsheid. Als ze dit gebed negeren, is het
alsof ze de bron passeren om naar de beek te gaan, en het heldere water
weigeren, en in plaats daarvan drinken wat bezoedeld is. Want de Rozenkrans,
bestaande uit het Onze Vader en het Weesgegroet, is dit heldere en altijd
stromende water dat uit de fontein van genade ontspringt, terwijl andere
gebeden waarnaar ze in boeken zoeken niets anders zijn dan kleine stroompjes
die uit deze fontein ontspringen.
39 Mensen die het Onze Vader zorgvuldig bidden, elk woord
afwegen en overwegen, mogen zich inderdaad gezegend noemen, want daarin vinden
ze alles wat ze nodig hebben of kunnen wensen.
Wanneer we dit prachtige gebed uitspreken, raken we vanaf
het allereerste begin Gods Hart door Hem bij die zoete Naam van Vader te
noemen.
Onze
Vader: Hij is de liefste van alle vaders: almachtig in Zijn
schepping, wonderbaarlijk in de manier waarop Hij de wereld in stand houdt,
volkomen beminnelijk in zijn Goddelijke voorzienigheid, algoed en oneindig in
de Verlossing. We hebben God als onze Vader, en daarom zijn we allen broeders
en zusters, en is de Hemel ons thuisland en ons erfgoed. Dit zou meer dan
genoeg moeten zijn om ons te leren God en onze naaste lief te hebben, en
onthecht te zijn van de wereldse dingen. Daarom moeten we onze Hemelse Vader
liefhebben en keer op keer tegen Hem zeggen:
"Onze Vader die in de Hemelen zijt" - U die Hemel
en aarde vult met de onmetelijkheid van Uw Wezen, U die overal aanwezig bent: U
die in de Heiligen bent door Uw heerlijkheid, in de verdoemden door Uw
gerechtigheid, in het goede door Uw genade, in zondaars door het geduld waarmee
U ze verdraagt, geef dat we altijd mogen onthouden dat we van U komen; geef dat
we mogen leven als Uw ware kinderen; opdat wij onze koers alleen naar U kunnen
richten met alle ijver van onze ziel.
Geheiligd
door Uw Naam: De Naam van de Heer is Heilig en moet worden
gevreesd, zei de Profeet-Koning David, en volgens Jesaja, weergalmt de Hemel met
de lofprijzingen van de serafijnen die onophoudelijk de Heiligheid van de Heer,
de God van de engelenlegioenen, prijzen.
We vragen hier dat de hele wereld de eigenschappen van onze
God, die zo groot en zo Heilig is, mag leren kennen en aanbidden. We vragen dat
Hij gekend, geliefd en aanbeden mag worden door heidenen, Turken, Joden,
barbaren en alle ongelovigen; opdat alle mensen Hem mogen dienen en
verheerlijken door een levend geloof, een vaste hoop, een brandende liefde en
door afstand te doen van alle verkeerde overtuigingen. Kortom, we bidden dat
alle mensen Heilig mogen zijn, omdat onze God zelf Heilig is.
Uw
Koninkrijk kome: Dat wil zeggen: Moge U tijdens ons leven door Uw
genade in onze ziel heersen, zodat wij na de dood waardig worden bevonden om
met U in Uw Koninkrijk te regeren, in volmaakte en oneindige gelukzaligheid;
dat we vast in dit toekomstig geluk geloven. We hopen erop en we verwachten
het, omdat God de Vader het in Zijn grote goedheid heeft beloofd, en omdat het
voor ons werd gekocht door de verdiensten van God de Zoon; en het werd ons
bekendgemaakt door het licht van de Heilige Geest.
Uw wil
geschiede op aarde zoals in de Hemel: Zoals Tertullianus zegt,
betekent deze zin allerminst dat we bang zijn dat mensen Gods plannen
dwarsbomen, omdat er niets kan gebeuren zonder dat de Goddelijke Voorzienigheid
het heeft voorzien en het van tevoren in Zijn plannen heeft laten passen. Geen
enkele belemmering in de hele wereld kan ooit voorkomen dat Gods Wil wordt
uitgevoerd.
Integendeel, als we deze woorden zeggen, vragen we God om
ons nederig te laten berusten bij alles wat Hij geschikt achtte om ons in dit
leven te sturen. We vragen Hem ook om ons te helpen om in alle dingen en te
allen tijde Zijn Heilige Wil te doen, die ons door de geboden werd
bekendgemaakt, rechtstreeks, liefdevol en trouw, zoals de engelen en de zaligen
in de Hemel doen.
40 Geef ons heden
ons dagelijks brood: Onze Heer leert ons om God te vragen voor alles wat we
nodig hebben, of het nu in de geestelijke of de tijdelijke orde is. Door om ons
dagelijks brood te vragen, geven we nederig onze eigen armoede en
ontoereikendheid toe, en brengen we eer aan onze God, wetende dat alle
tijdelijke goederen van zijn Voorzienigheid komen. Als we brood zeggen, vragen
we om dat wat nodig is om te leven; en daar hoort natuurlijk geen luxe bij.
We vragen vandaag om dit brood, wat betekent dat we ons
alleen zorgen maken over het heden en de volgende dag in de handen van de
Voorzienigheid overlaten.
En als we om ons dagelijks brood vragen, erkennen we dat we
elke dag Gods hulp nodig hebben en dat we volledig van Hem afhankelijk zijn
voor Zijn hulp en bescherming.
|