Uit: Hoogleraar (em) Pierre Capel over het apenpokkenvirus 22/5 Xandernieuws   

Hoogleraar (em) experimentele immunologie Pierre Capel begint zijn nieuwste video met te wijzen op weer een nieuwe dreiging: het apenpokkenvirus. ‘Waar het eerst in China begon, is nu Centraal Afrika de bron van de nieuwe ellende. Maar is dat zo? Er is nu weer een virus opgedoken alsof dat iets heel bijzonders is, en dat wordt weer als iets heel rampzaligs gepropageerd. Maar is dat inderdaad waar? Is het echt zo'n ernstige besmettelijke ziekte?'

Wat zijn de werkelijke gegevens? Het Afrikaanse apenpokken virus heeft twee varianten: de Centraal- en de West Afrikaanse variant. In 1958 is dit virus ontdekt bij apen, en in 1970 sprong het over op mensen. Maar hoe zijn die dikke 50 jaar apenpokken verlopen?

Geringe verspreiding naar andere landen

In de periode 1970-1979 werden er in Afrika amper mensen besmet: Sierra Leone (1), Ivoorkust (1), Kameroen (1), Liberia (4), Nigeria (8) en de Democratische Republiek Congo (DRC) (38). In de volgende 10 jaar (1980-1989) waren het er iets meer: Ivoorkust (1), Kameroen (1), Gabon (4), Centraal Afrikaanse Republiek (8) en in de D.R.C. (343). Het gaat hier overigens ook om het vermoedelijke aantal besmettingen, niet alleen het aangetoonde aantal.

Tussen 2000 en 2009 liep het aantal besmettingen in de DRC op naar 10.027. Het virus werd daarnaast in Zuid Soedan (19), Congo (73) aangetroffen, en voor het eerst ook buiten Afrika, namelijk in de VS (47). In het volgende decennium (2010-2019) waren er in de DRC 18.788 gevallen, in zes andere Afrikaanse landen 277, in Israël 1, in Singapore 1 en in het Verenigd Koninkrijk 4.

De verspreiding naar andere landen is dus heel gering. Alleen in de brandhaard DRC waren er 18.788 gevallen in 10 jaar tijd. Er was dus geen sprake van het plotseling snel over de wereld verspreiden van het virus.

Dit vaccin werkte wel

In Europa waren er slechts 53 gevallen in ruim 50 jaar tijd. Dit jaar zijn er her en der incidentele besmettingen. ‘Wil dat zeggen dat er een enorme uitbraak is? Er wordt gedaan alsof er iets heel bijzonders aan de hand is.' Kijken we naar het menselijke pokkenvirus (Variola), dan zien we dat dit sinds 1980 (dankzij de enige bewezen werkende vaccinatie ooit – X.) niet meer voorkomt.

De pokken vaccinatie beschermt nog steeds voor 85% tegen het apen virus, aldus Capel. ‘Wat zegt dit? Dat zegt dat je met vaccinatie, wat soms echt kan, een virus dat NIET muteert kunt uitroeien… Dus het echte vreselijke van de pokken hebben we lang achter ons liggen. Het apenvirus is nu aanwezig, maar dat is het al jaren en jaren.'

‘Waarom is er nu paniek?'

‘Dan krijg je nu de vraag: waarom is er nu paniek?? Nou, ik zou het echt niet weten. Is er nu echt iets veranderd aan het virus dat al 52 jaar eigenlijk heel rustig is (een nieuwe mutatie)? Naar mijn mening niet. Dit is een DNA virus dat muteert niet. Het is helemaal in kaart gebracht, we weten hoe besmettelijk het is, er is medicatie voor aanwezig. Oftewel: ik begrijp het niet.'

Vervolgens wijst de emeritus hoogleraar op de echte problemen in Centraal Afrika, zoals rivierblindheid, waar 18 miljoen mensen aan lijden. Jaarlijks worden 40.000 mensen blind door deze parasitaire infectie. ‘Laten we nu eens ophouden met ‘als het in Afrika is, is het niet erg, maar in Europa is het verschrikkelijk'.'

‘Geen gevaar voor een nieuwe grote epidemie'

In Afrika heerst ook de gevreesde Dengue Knokkelkoorts, die door een mug wordt overgebracht. Daar ben je heel erg ziek van; zo krijg je er allerlei nare onstekingsreacties van (o.a. in je gezicht). Ieder jaar krijgen 5 miljoen Afrikanen Dengue. ‘Maken we ons dáár druk over?' En over bijvoorbeeld Leishmania? 1,6 miljoen patiënten per jaar krijgen deze hele vervelend infectie. Malaria? 240 miljoen besmettingen per jaar! ‘En dat is allemaal niet interessant. Dus zijn er dan gekke apenstreken aan de gang, of is alles gewoon een broodje aap?'

Capel gaat verder dat een hele plotselinge variatie van een virus dat er al zo lang is ‘heel onwaarschijnlijk is, want anders zouden we ook nooit de echte pokken hebben kunnen uitroeien als die zo zwaar muteerden. Het muteren is ons bekend vanwege corona, maar er zijn ook virussen die dat niet doen.'

‘Dus mijn mening over het apenvirus is: Als iets 52 jaar zich heel rustig gedraagt, en het niet essentieel heel erg snel kan veranderen, dan zie ik niet dat dit nu plotseling zo anders is geworden… In mijn optiek is er echt geen gevaar voor een hele grote nieuwe epidemie.'

WHO waarschuwt voor versnelde uitbraak deze zomer

Wat dan de werkelijke reden is van de WHO om toch voor een versnelde uitbraak deze zomer te waarschuwen, kan inmiddels iedereen wel raden: het wereldwijde pandemie verdrag, waarmee bijna alle landen, ook Nederland, feitelijk de macht overdragen aan de WHO (= Bill Gates), dat daarmee als een soort wereldregering gaat functioneren. Officieel enkel tijdens pandemieën en noodsituaties, maar de WHO heeft zelf de bevoegdheid om te bepalen wanneer iets een ‘noodsituatie' is en wanneer niet.

In Europa zouden op dit moment 90 bevestigde gevallen van apenpokken zijn, waarvan 1 in Nederland. Daarnaast zijn er nog eens 53 verdachte besmettingen, met opnieuw slechts 1 in ons eigen land. Desondanks heeft de regering Rutte het virus vrijwel meteen de A-status gegeven, en zegt WHO-top official Hans Kluge dat Europa in komende maanden een versnelde uitbraak kan verwachten, vooral vanwege het aantal massa bijeenkomsten, festivals en feesten.

Ex-WHO wetenschapper bang voor permanente lockdowns

Ex-WHO arts en wetenschapper David Bell, voormalig directeur van Global Health Technologies bij het Intellectual Ventures Global Good Fund, is bang dat het nieuwe pandemieverdrag – feitelijk een verregaande aanvulling op de International Health Regulations uit 2005 – zal worden aangegrepen voor permanente lockdowns. ‘Hoewel dit (verdrag) onze soevereniteit niet direct verandert, doet het dat in wezen toch. Het neemt de mogelijkheid van de mensen in een land weg om hun eigen besluiten te maken.'

Bovendien wordt een nieuwe bureaucratie gecreëerd ‘waarvan het bestaan afhankelijk is van pandemieën. Ze hebben er alle belang bij om uitbraken te vinden en deze tot potentiële pandemieën te verklaren, en er dan op te regeren. Dit is de manier waarop ze het zullen overleven.' Het lijkt er dan ook op dat lockdowns ‘een permanent onderdeel worden van reacties op pandemieën.'