22/4 Mijn Lichaam wordt verscheurd

Vanmorgen, terwijl ik aan het bidden was, werd ik door een engel meegenomen naar een plek die ik nog nooit eerder had gezien.

De engel zei: Onze Heer wil dat je getuige bent van iets wat je nog nooit eerder hebt gezien.

Plots bevonden we ons op een binnenplaats en voor ons stond een groot gebouw dat eruitzag als een pakhuis. Ik zag nogal wat mensen rondlopen op deze binnenplaats. Aanvankelijk dacht ik dat deze plek ergens in het Vagevuur was, maar dat was niet zo.

Plots stopten de engel en ik terwijl we keken hoe een man takken van een boom zaagde. De boom was van gemiddelde hoogte, zo groot als een zeer grote struik, en hij had heel veel takken met donkere vruchten eraan. Ik wilde het fruit wel proeven.

Onmiddellijk zei de engel: Nee! Proef het niet! Het is een bittere vrucht.

Terwijl de man de takken aan het afzagen was met een zeer scherpe zaag, begonnen de mensen zich langzaam rond de boom te verzamelen. Ze begonnen de takken op te rapen, die behoorlijk dik waren, en het waren er veel. Ze droegen de vers gesneden takken en gooiden ze in een opening van het grote gebouw. Het zag eruit als een magazijn voor de verwijdering en recycling van deze takken.

Plotseling kwam Onze Heer Jezus onder deze mensen. Hij kwam als een kleine jongen van ongeveer zes of zeven jaar oud. Hij schreeuwde en huilde terwijl Hij toekeek wat er met de boom gebeurde.

Hij zei tegen de mensen: Nee! Zaag de takken niet af! Gooi ze niet weg! Je doet me pijn. Je hebt Mijn Lichaam verscheurd.

Hij schreeuwde: Ik wil eenheid, alles in één zijn, geen scheiding. Dat is Mijn Kerk.

Ik heb één Geloof gevestigd, één Pasen, dat is Mijn Kerk. Alleen dan zal je Mijn Wonden en Mijn Lichaam genezen. Ik wil eenheid. Alleen dan zal Ik genezen worden, als er eenheid komt!

De boom vertegenwoordigt het Lichaam van Christus, en de takken vertegenwoordigen de Kerk en de mensen.

Terwijl ik naar dit pijnlijke tafereel keek, liet Onze Heer Jezus me te begrijpen hoe pijnlijk het voor Hem is. Hij schreeuwde omdat het was alsof ze Zijn Armen en Benen van Zijn Heilige Lichaam afsneden. Ze waren Zijn Heilige Lichaam aan het verscheuren.

Ik heb Onze Heer nog nooit zo hard zien schreeuwen. Hij schreeuwde elke keer luider en luider: Nee! Zaag de takken niet af! Gooi ze niet weg.

Onze Heer kwam als een klein Kind huilend. Het doet Hem zoveel pijn, deze verdeeldheid in de Kerk. Ze zijn ongehoorzaam aan Onze Heer. Ze hebben geen idee hoe ze Hem beledigen. Als ze maar konden zien hoe Hij lijdt, zouden ze Hem troosten en zich verenigen.

23/4 De afschuwelijke pijn dat deze oorlog Onze Heer brengt

Het was ongeveer half vier in de namiddag toen ik het Kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid begon te bidden. Terwijl ik aan het bidden was, verscheen plotseling onze Heer Jezus.

Hij zei: Weet je dat Poetin me op dit moment zoveel pijn doet; niet met Mijn Doornenkroon, die Ik ontving tijdens Mijn Lijden die zo ondraaglijk pijnlijk was, maar hij pijnigt Mij nu rechtstreeks in Mijn Heilig Hart, wat zo pijnlijk is. Met zijn brute moorden en de vernietiging die hij onschuldige mensen en kleine kinderen aanricht.

Bid dat Mijn Barmhartigheid binnenkomt en bid dat met Mijn Barmhartigheid de vrede zal neerdalen. Dat is de manier waarop je Mij zal troosten.

Heer, heb medelijden met de hele wereld.

Toen kreeg ik een visioen. Plotseling verscheen de engel en we merkten dat we door een vallei liepen, langs een prachtige rechte weg, omzoomd met bomen zowel aan de linker- als aan de rechterkant.

We kwamen toen bij een ander deel van deze zeer lange weg; het ging kilometers ver. De bomen hier waren allemaal verbrand, houtskoolzwart alsof ze waren verbrand. Aan beide kanten van de weg waren alleen nog de hoge stronken over.

Ik zei tegen de engel: Wat stelt dit alles voor? Het ziet er erg deprimerend uit.

De engel antwoordde: Ik zal het je laten zien. Je loopt door de Vallei des Doods. Als Rusland tijdens deze oorlog besluit een raket te lanceren, de atoomraket, dan zal dat gebeuren. Het zal niet alleen de bomen en de natuur overkomen, maar het zal ook de mensen overkomen. En het kan elk moment gebeuren. Het betekent ook dat als dit gebeurt, veel mensen zonder berouw zullen sterven, en dat hun ziel ook droog zal zijn, en zwart als de boomstronken, zonder God.

Ik zei: O, dit is verschrikkelijk.

De engel zei: Valentina, je moet de barmhartigheid van God verkondigen nu het nog kan. Vertel mensen dat ze zich moeten bekeren, zich met God moeten verzoenen en hun manier van leven moeten veranderen, want deze dingen kunnen allemaal gebeuren. Bid, zodat onze Heer Zijn Almachtige Hand hier zal leggen om dit te stoppen, omdat ze het willen doen.

Deze plek was zo deprimerend. Het was complete verwoesting, net als na het bombarderen van een gebied, en alles wat er nog over is, verbrand is. Hier bleven alleen de boomstronken over, die helemaal zwart uit de grond staken.

De bomen moeten mooi zijn geweest toen ze weelderig groen waren. Een weg met prachtige hoge bomen, en toen werd alles verbrand. We leven in een tijd waarin we alles vanzelfsprekend vinden. We moeten bidden voor de wereld en voor Onze Heer om in te grijpen.