18/3 Droom van de Opname, einde 2022, zorg dat je niet achterblijft - Great Miracles Avenue

Droom over de Opname, over de komst van Jezus Christus is tegenwoordig niet meer nieuw. God gaat verder met het openbaren van verschillende dromen en profetieën aan Zijn kinderen over de hele wereld zijn. Ik ben niet de enige, er zijn veel Christenen die dromen hebben gehad over de komst van Christus. Als je dit nog niet weet, zal ik het je vertellen. We bevinden ons in de Eindtijd en veel mensen raken in paniek en leven in angst vanwege wat we momenteel in de wereld meemaken. Wij, Gods kinderen, die gekocht zijn met het Bloed van Christus, hoeven echter niet bang te zijn. Omdat we allemaal weten dat dit alles moet plaatsvinden vóór de komst van Christus. Nu hoef je alleen maar waakzaam te zijn en te bidden. Je moet bidden dat God je zal vervullen met de genade om tot het einde toe te volharden.

Enkele maanden geleden, toen ik de verschrikkelijke situatie en ontberingen zag waarmee we op aarde worden geconfronteerd, bleef ik God vragen: "Geef me de kracht om van U te blijven houden, geef me de genade om Uw wederkomst tegemoet te zien, geef me alle kracht die ik nodig heb om  de grote verdrukking, die de wereld zal treffen, te overwinnen".

Vandaag ga ik een vreselijke droom met jullie delen die ik een paar dagen geleden had in dit huidige jaar 2022. Maar voordat ik verder ga, wil ik dat we eerst de H. Schrift lezen in het boek Handelingen 2:17: Aan het einde der tijden, zegt God, zal Ik over alle mensen Mijn Geest uitgieten. Dan zullen jullie zonen en dochters profeteren, jongeren zullen visioenen zien en oude mensen droomgezichten. Amen!

Mijn naam is Fatima, ik ben een Moslim uit Afrika, die zich enkele jaren geleden tot het Christendom bekeerde. Ik heb verschillende openbaringen en dromen van God gehad, sinds ik een ontmoeting met de H. Geest had. Maar wat ik nu wil delen met jullie, is iets waar ik bijna niet van kan slapen. Ik ben een van degenen die zich zelden hun dromen herinneren. Maar de ochtend van zondag 2 maart was er één ongekende scherpte. Ik werd wakker in zo'n staat van paroxysme dat ik zorgvuldig begon na te denken over wat er in mijn droom gebeurde, en of het echt was geweest. De plot van de droom lijkt me een fade-in. Het begin lijkt me vaag.

Mijn ouders en ik waren net een kleine en cirkelvormig gebouw binnengegaan, vóór een park. De plaats lijkt op een plek waar een concert wordt uitgevoerd. Daarbinnen zaten mensen reeds op hun stoel en wachtten op het concert om te beginnen. Plotseling was er een moment wat mij niet duidelijk was. Kort daarna begon een lichte beving plaats te vinden, waardoor iedereen van hun stoel opstond ​​om het gebouw te verlaten. Maar niemand liep weg. De beving was gering. Het was alsof we toch allen de plaats verlieten uit een preventief gevoel. Buiten waaide de wind hard. Het klonk als het gieren van de wind in een extreme winter. In de verte klonk iets wat op vuurwerk leek en explodeerde.

De sfeer was vreemd, en alsof het een voorteken was van iets dat zou komen. De grond begon weer iets te schudden en ik merkte bange gezichten om me heen. Het gieren van de wind stopte niet, de verre explosies bleven weer verschijnen en de angst nam toe. Plots merkte ik dat de mensen die uit het kleine amfitheater met ons waren gekomen, allemaal naar de lucht keken alsof ze op iets wachtten. Daarom deed ik hetzelfde. Ik keek op terwijl de kou steeds intenser werd.

De wolken bedekten alles. Ze waren als heel witte soorten katoen in een dichte lucht. Ik weet niet hoe lang het duurde, maar er kwam een ​​moment waarin de wolken zich openden en een straal van licht doorlieten, zoals een zoeklicht dat voorbijkwam.

En ik hoorde het geluid van een trompet, dat meer op het geluid van een sjofar leek. Het was het geluid van twee noten, de tweede dieper en langer dan de eerste. Dit geluid werd twee of drie keer herhaald. Toen werd alles voor mij duidelijk. ´Het is de Opname van de Kerk, "schreeuwde ik. ´Het is de Opname van de Kerk! " Ik keek naar mijn ouders en herhaalde hetzelfde: "Het is de Opname" en ze keken me aan op een manier van "waar heb je het over?" Plots zag ik mensen opstijgen in de lucht. Het was toen dat ik om me heen keek en zag dat de meeste mensen die uit onze groep kwamen, er niet meer waren. Betekent dit dat de Opname had plaatsgevonden en ik werd achtergelaten?

Deze vraag bleef zwaar in mijn hart bonzen. Ik kon mezelf niet beheersen, en daarom viel ik op mijn knieën en huilde bitter "Jezus, laat me niet achter." Ik ging zo door, in die positie, wachtend om naar boven te worden opgenomen, maar dat moment kwam niet. Op dat moment werd ik wakker. Ik opende mijn ogen. Ik keek naar de klok en zag dat het nog donker was. Het was 5:24 in de ochtend. Op dat moment voelde ik een enorme droefheid. Heb ik de Opname gemist? Deze vraag bleef me in mijn hart raken. Ik voelde de zwaarte van mijn hart.

Niettegenstaande dat ik uit de slaap was gewekt, had ik toch twijfel of ik iets echts had meegemaakt of dat het een droom was. Het kostte me een tijdje om te beseffen dat het een droom was omdat alles zo duidelijk en echt was. Dit toont aan dat de Opname nu dichterbij is, dan we ons hadden voorgesteld. De tweede komst van Christus is op handen. De huidige situatie in de hele wereld is een teken.

We zien de vervolging van Christenen vóór onze ogen, de natuur buiten normale doen, de komst van een wereldmunt, een wereldregering, een mogelijke oorlog die op het punt staat uit te breken. Ben je klaar? Als je je leven niet aan Christus hebt gegeven, accepteer dan Jezus nu als je Heer en Persoonlijke Verlosser. En blijf weg van alle verschijningen van zonde. Jezus komt eraan!