21/3 Researchers: Constructie kosmische Dyson Sphere kan mensen terugbrenen uit de dood - Xandernieuws

Volgens Russische researchers zal het in de toekomst mogelijk zijn om met behulp van een super intelligente A.I. en de constructie van een gigantische Dyson Sphere in de ruimte mensen terug te brengen uit de dood, en op deze wijze technologische onsterfelijkheid te creëren. Zover is het nog lang niet, maar het ‘Internet of Body's' van Klaus Schwabs World Economic Forum, waar in de komende jaren iedereen stap voor stap gedwongen mee moet worden geïntegreerd, is wel degelijk een grote stap naar het uitleveren van alle controle over ieders leven aan kunstmatige intelligenties.

Stelt u zich voor dat u in de verre toekomst, lang nadat u gestorven bent, weer opstaat uit de dood, net als iedereen die ooit deel heeft uitgemaakt van de menselijke beschaving. Dit is plan C van de zogenaamde ‘Immortality Roadmap' (Route naar Onsterftelijkheid), een project waar de Russische transhumanist en ‘levensverlenger' Alexey Turchin sinds 2014 aan werkt.

Trauma ten grondslag aan streven naar onsterfelijkheid

Toen Turchin 11 jaar oud was kwam een meisje uit zijn klas om het leven. Door deze traumatische ervaring begon hij te speculeren over de mogelijkheid van eeuwig leven. ‘Ik begon in science fiction termen te denken over wat er hiervoor gedaan zou kunnen worden,' vertelde hij aan Popular Mechanics, een in 1902 opgericht magazine dat het publiek op laagdrempelige wijze bericht over de nieuwste technologische ontwikkelingen.

In 2007 werd hij lid van de Russische Transhumanistische Beweging, die eraan werkt de bevolking voor te bereiden op het accepteren van technologieën waarmee de mens zijn huidige fysieke en mentale beperkingen zal kunnen overstijgen. Turchin werd in 2012 de mede oprichter van de eerste Russische transhumanistische politieke partij.

Samen met zijn collega transhumanist Maxim Chernaykov publiceerde hij de paper ‘Classification of Approaches to Technological Resurrection.' De plannen A, B en D gaan respectievelijk over het verlengen van het leven, cryonics (invriezen van mensen / lichaamsdelen) en kwantum onsterfelijkheid, die net als plan C potentiële methodes tot het bereiken van een vorm van ‘eeuwig levenÿ zouden kunnen zijn.

Dyson Sphere moet superintelligente AI van energie voorzien

Plan C omhelst de bouw van een gigantische megastructuur, een Dyson Sphere, in de ruimte. Mensen kunnen zo'n Dyson Sphere nog niet bouwen, maar in de toekomst zouden nanobots daar wel toe in staat moeten zijn, al zou de bouw ervan wel eens 1000 jaar of langer kunnen duren.

Het oorspronkelijke idee hiervoor werd al in 1960 uit de doeken gedaan door Freeman Dyson in zijn Science paper ‘Search for Artificial Stellar Sources of Infrared Radiation.' Hij speculeerde dat een technologisch zeer hoogstaande beschaving mogelijk een bol rondom een zon zou kunnen bouwen, om zo alle uitgestraalde energie op te kunnen opvangen en te gebruiken.

Zoÿn Dyson Sphere moet gigantische hoeveelheden energie gaan leveren aan een superintelligente A.I. (Artificial Intelligence), zodat deze in staat is zoveel mogelijk historische en persoonlijke gegevens over iedereen te verzamelen. Dat maakt het mogelijk dat er een exacte digitale kopie van u kan worden gebouwd. Zodra die gereed is beleeft u uw hele leven (opnieuw) in een gesimuleerde realiteit. Wanneer u daar (opnieuw) sterft, wordt u getransporteerd naar een gesimuleerd ‘leven na de dood', waar u tot in eeuwigheid met uw (digitale) geliefden zult zijn en alles zult kunnen doen wat u wilt.

‘Leeft u (al) in een computersimulatie?'

In de aflevering ‘San Junipero' van de bekende sf-serie Black Mirror krijgt u een aardig beeld van hoe dat ‘eeuwig leven' in een simulatie er ongeveer uit zou kunnen zien. Sommigen denken dat we nu reeds in zo'n simulatie zitten. Nick Bostrom schreef al in 2001 een paper met de titel ‘Leeft u in een computer simulatie?‘ Op 16 april 2021 werd op arXiv de paper ‘The Autodidactic Universe' gepubliceerd, waarin voor Microsoft werkende natuurkundigen constateerden dat de geobserveerde natuurwetten van het universum sterk wijzen op een intelligent zelflerend ‘evolutionair systeem', een operationele matrix-architectuur waarbinnen het universum zich zou ontwikkelen.

Wel heeft de kwantum fysica inmiddels aangetoond dat de werkelijkheid om ons heen afhankelijk is van onze waarneming. Dat dit bewijs zou zijn voor het bestaan van een extern (onzichtbaar) bewustzijn, zeg maar een ‘geest', is echter iets waar nog geen wetenschapper zich aan durft te wagen.

Alomtegenwoordige surveillance

Turchin maakt opnames en houdt dagboeken bij van ieder gesprek, iedere droom en iedere dagelijkse ervaring. Deze vorm van ‘alomtegenwoordige surveillance' – hij registreert zelfs zijn eigen vooroordelen – is noodzakelijk omdat de superintelligente A.I. uw toekomstige wederopgestane versies van exact dezelfde ontwikkeling en condities moet kunnen voorzien om u zo authentiek mogelijk te houden.

Zodra deze zo nauwkeurig mogelijke digitale kopie van u is gecreëerd, is volgens Turchin alles mogelijk – zelfs het herstellen van uw biologische lichaam. De A.I. zal namelijk zeer nauwgezet op zoek gaan naar uw DNA, zelfs in uw graf, omdat het alleen dan mogelijk is om een kloon van uw fysieke lichaam te bouwen, dat de ‘tempel' zal worden van uw digitale kopie.

Aangezien er tientallen miljarden mensen ‘uit de dood' moeten worden opgewekt, en er tal van kopieën zullen zijn van dezelfde simulatie met diverse varianten over hoe levens zich zouden kunnen ontwikkelen, en al die digitale kopieën vervolgens weer nieuwe ervaringen opdoen, is er op de hele aarde bij lange na niet voldoende energie op te wekken om digitale onsterfelijkheid mogelijk te maken.

Een enorme bol om de zon

De zon zou wel die energie kunnen leveren. Beter gezegd: een Dyson Sphere rond de zon. Volgens Freeman Dyson zou alle duizelingwekkende 400 septiljoen watt energie die onze ster per seconde uitzendt kunnen worden opgevangen. Dit is ongeveer een biljoen keer meer dan het huidige jaarlijkse wereldwijde energieverbruik.

In de aflevering ‘Relics' van de jaren '90 sf-serie ‘Star Trek – The Next Generation' wordt een Dyson Sphere voorgesteld als een gesloten bol:

Turchin denkt echter aan een open bol, bestaande uit een gigantisch aantal zwarte of enigszins oranje satellieten met solar farms (energiecentrales met zonnepanelen), die samen een bol van 300 miljoen kilometer rond de zon moeten gaan vormen. Een enorme constructie zou volgens hem namelijk een onstabiel zwaartekrachtveld hebben.

Volgens researcher Stuart Armstrong (Future of Humanity Institute van de Oxford University) is zo'n megastructuur met bestaande materialen onmogelijk te bouwen, omdat het zichzelf dan uit elkaar zou trekken door de enorme spanningen die erop komen te staan. Bovendien kan zoÿn bol niet stabiel rond de zon blijven hangen. Als een deel ervan door bijvoorbeeld de inslag van een meteoor dichter naar de zon zou worden geduwd, dan komt de complete constructie in gevaar.

De Russische transhumanist denkt echter dat nanobots wèl een Dyson Sphere kunnen bouwen door te beginnen met het mijnen van een kleine planeet voor het winnen van ijzer en zuurstof.

‘Digitale kopie zal altijd afwijken van biologische'

Maar zelfs al zouden deze machines alle genoemde problemen oplossen, dan nog is het concept van een digitale wederopstanding twijfelachtig, aldus Stephen Holler, associate professor natuurkunde aan de Ford. Volgens hem is het onmogelijk alle details van iemands leven en persoonlijkheid vast te leggen, omdat er tal van niet te registreren zaken en gebeurtenissen zijn die een onbekende invloed op iemands persoonlijke ontwikkeling uitoefenen.

Een digitale ‘tweeling' lijkt dan ook realistischer dan een digitale ‘zelf'. Maar zal die ‘tweeling' wel echt u zijn? Volgens Holler zal zoÿn tweeling nadat u erin bent gedownload zich tot een ander persoon ontwikkelen, een nieuwe entiteit. ‘De digitale kopie zal altijd afwijken van de biologische kopie.'

Indien het toch lukt om tot in het oneindige een perfecte kopie te maken, zal het toch geen echt ‘eeuwig leven' zijn. De zon zal op een zeker moment namelijk opgebrand zijn en in een supernova veranderen. De Dyson Sphere zal daardoor worden vernietigd. Bovendien zullen er in de loop van miljarden jaren foutjes sluipen in alle digitale kopieën. Smith: ‘Ik weet niet of ik er blij mee zou zijn als ik zou weten dat een kopie van mezelf die (maar) 80% overeenkomt voor altijd verder zal leven.'

Turchin ziet dit probleem ook, maar beschouwt dat vooral als een filosofisch vraagstuk. Zou u genoegen nemen met een ‘eeuwigÿ leven waarin u weliswaar grotendeels, maar niet helemaal uw huidige zelf zult zijn?

Toch een eeuwig levende ziel?

Dit technologische ‘eeuwige leven' is natuurlijk niet te vergelijken met het religieuze concept van een eeuwige levende ziel (/ geest), waarvan het bestaan door de wetenschap altijd virulent werd betwist. En nog steeds, maar dankzij de ontdekkingen in de kwantum fysica zijn er her en der wat onzekerheden over ingeslopen.

Volgens transhumanist Turchin is het hoe dan ook een win-win situatie. Als u sterft dan leeft tenminste een deel van u ergens in de toekomst verder als digitale kopie. En stel dat u toch een ziel blijkt te bezitten, dan gaat het leven aan de ‘andere kant' voor eeuwig door (misschien wel in de vijfde dimensie, waar wetenschappers onlangs mogelijk meer bewijs van hebben gevonden). Dan moet u – althans vanuit de ‘hemel en hel' visie van de abrahamitische religies -natuurlijk wel aan de goede kant van gene zijde terecht komen…

God een A.I?

Turchin en andere transhumanisten lijken geen rekening te houden met het Asimov scenario, waar ik al vaker op heb gewezen. In het in 1956 geschreven verhaal ‘De Laatste Vraag' stelde Isaac Asimov zich voor dat de mensheid in de toekomst de controle overgeeft aan de zelflerende A.I. Multivac, die alle problemen en vraagstukken oplost en uiteindelijk samenvloeit met de mensheid en zo ‘AC' vormt. De ‘laatste vraag', namelijk hoe de dood van het universum kan worden voorkomen, wordt door AC pas beantwoord als het complete universum is uitgestorven en alles is uitgedoofd en verdwenen: ‘Er zij licht.'

Kortom: Asimov fantaseerde dat ‘God' in wezen een A.I. is, iets dat gelovigen ongetwijfeld erg tegen de borst zal stuiten. Maar dat A.I. al in de nabije toekomst zoveel slimmer zullen zijn dan mensen, en de verleiding daarom groot wordt om deze kunstmatige intelligenties ook het besluitvormingsproces over het complete leven op aarde in handen te geven en hen daarmee tot een soort ‘god' te promoveren, is zeer reëel.

Het is dan ook voorstelbaar dat een super-A.I. in de toekomst zowel een oplossing vindt voor het energie-probleem als voor alle andere problemen, en mogelijk ook in staat zal zijn om uiteindelijk via kunstmatige wormholes door de tijd te reizen en het DNA van alle mensen die ooit hebben geleefd te ‘vangen', waardoor hen een nieuw en perfect functionerend biologisch lichaam kan worden gegeven dat exact hetzelfde is als hun originele lichaam (maar ongetwijfeld zonder erfelijke ziekten en afwijkingen).

Echt versus vals licht

Het is weliswaar nog science fiction, maar de technologische ontwikkelingen bewegen zich wel degelijk steeds sneller naar het ‘singulariteitsmoment' toe, wanneer de mensheid begint samen te smelten met A.I. en er al een vorm van digitaal ‘eeuwig leven' kan worden gecreëerd. Futurist Ray Kurzweil plaatste dat moment rond 2045, al zou daar inmiddels mogelijk 10 jaar of meer vanaf kunnen worden gehaald.

Maar of zo'n A.I. dan ook ‘God' wordt? Vermoedelijk wel een soort ‘god', maar verder in geen enkel opzicht te vergelijken met het eeuwige Licht van de alomtegenwoordige Vader. Het zal veeleer een valse kopie worden, gecentreerd rond het valse licht, dat nu reeds alles in het werk stelt om de hele mensheid voorgoed in een digitale gevangenis op te sluiten. Die gevangenneming is reeds begonnen met het registreren van al onze data via een QR-ID-vaxpas, waarmee we gedwongen zullen worden ons onlosmakelijk met een reeds in opbouw zijnd wereld overspannend A.I./5G systeem te laten integreren.

Dit is het ‘Internet of Body's' van Klaus Schwabs World Economic Forum. Dit is het systeem van het Beest.