6/1: Marie-Julie werd ernstig ziek.

15/2: Ze ontving de Laatste Riten.

22/2: OLVrouw verscheen en kondigde haar aan dat ze op 2 mei zou genezen.

14/3: De tweede verschijning van OLVrouw en ze vroeg of Marie-Julie de Wonden van haar geliefde Zoon wou aanvaarden.

21/3: Marie-Julie verklaarde: “Ik viel extatisch op mijn bed van pijn. De Heilige Maagd is daar. Onze Heer verschijnt met Zijn stralende wonden. “Ik kom, mijn lieve kind,”' zei Hij, “om je Mijn aanbiddelijke Wonden te brengen.” Uit elke wonde kwam een lichtstraal die mijn handen, mijn voeten en mijn zijde trof.” (de familie was getuige van het wonderbaarlijke licht dat uit haar stigmata kwam, zoals voorspeld.)

5/10: Ze ontving de Doornenkroon.

25/11: Ze zegt: “Ik zag Onze Heer Zijn Kruis op Zijn linkerschouder dragen. Ik zag Bloed uit die gescheurde schouder vloeien.” Onze Heer drukte toen deze H. Wonde op de schouder van Marie-Julie.

6/12: Ze ontving de stigmata op handen en voeten.

1874

12/1: De stigmata verschenen op de polsen van Marie-Julie om de koorden te tonen die de polsen van onze Redder hadden gebonden.

14/1: Andere stigmata worden zichtbaar op de enkels, benen en armen als tekenen van de geseling.

20/2: De stigmata ring verscheen op de ringvinger van haar rechterhand als teken van haar mystieke verloving. Marie-Julie wordt de bruid van Christus.

7/12/1875: De inscriptie "O Crux Ave" verschijnt op haar borst met een Kruis, met andere inscripties en een lelie.

Jaren later

Op donderdag 24/5/1883 om 6 uur ’s ochtends vond de transformatie van Marie-Julie's kroon plaats. Er was haar verteld dat ze een mooiere, helderdere, ineengestrengelde kroon zou krijgen met aan elk snoer drie diamanten. De H. Aartsengel die het aankondigde zei tegen haar: "Mijn zuster, ik ben de H. Rafaël en ik ben het die de meester van de Engelenhymne zal zijn wanneer dit geschenk wordt gegeven, in je cel, het paleis van de Koning."

Om zes uur 's ochtends verdween plotseling de oude kroon om plaats te maken voor de nieuwe. De transformatie gebeurde onmiddellijk. Op dit moment hoorde de familie, de enige getuigen, twee keer Engelenhymnen. De zichtbare stigmatische strepen van de nieuwe kroon die geheel uit gecoaguleerd bloed bestond, waren glad en rossig als koraal.

In tegenstelling tot de andere stigmata, bleef die over haar hart zich ontwikkelen. "Aan de linkerkant", zei Dr. Imbert, "zijn er, achter en onder de borst, drie kleine staafjes van 2,5 cm lang, twee lijnen breed, niet evenwijdig, heel dicht bij elkaar en gevormd uit droog zwartachtig bloed."

De Heer had geopenbaard dat de wonde van het hart, die aanvankelijk klein was, groter zou worden en steeds verder zou doordringen. Deze wonde is in 1936 gefotografeerd: hij bleek gegroeid te zijn en zes centimeter lang te zijn. Marie-Julie vroeg haar op te verbergen, want ze hield niet van aandacht.

Toen leek de wonde te krimpen. Ze fotografeerden het opnieuw, in 1937 was het nog maar drie centimeter. Een daarna aangebrachte doek vertoonde een bloederige vlek met een diameter van drie centimeter.

Twee van de belangrijkste gestigmatiseerde inscripties in gotische letters op de borst van Marie-Julie herinneren aan haar missie: “Verlossing voor de Heilige Vader”, “Triomf van de Kerk”. De Vriendenkring van Marie Julie Jahenny vermeldt ook andere stigmatiserende teksten die op andere of verschillende momenten op haar borst boven haar hart verschenen - en "IHS" Een "M" verweven met een "A" (Ave Maria) Ook "Kom, Mijn Offerziel”.