|
8/2 De profetie van de Zalige A. K. Emmerich
gebeurt nu - het formeel schisma van Rome - Mystic Post TV
Plotseling is er nu in de
Katholieke media ernstig sprake dat een nieuw ´Groot Schisma¡ begint vorm aan
te nemen binnen de Katholieke Kerk wegens hervormingen die de Bisschoppen in
Duitsland aan de Vaticaan vragen om ze te accepteren. De Duitse Kerk vraagt om
de toelating van gehuwde Priesters in de Rooms Katholieke Kerk. Er zijn ook
verzoeken aan de Paus om Katholieke Priesters toe te laten te huwen en in
dienst te blijven. Het Duitse synodale proces heeft een document goedgekeurd
waarin -hoewel ze hun waardering uitspreken voor de waarde van het Priesterlijk
celibaat- voorgesteld wordt de Paus te vragen voor een versoepeling van het verplichte
celibaat. Meer specifiek legt dit document de nadruk op de waarde van het celibaat
als een levensstijl voor Priesters, maar vraagt om de toelating van gehuwde
Priesters in de Rooms Katholieke Kerk door de Paus.
Paus Franciscus heeft
duidelijk gemaakt met woorden en daden dat de hervorming van de regels in
verband met het Priesterlijk celibaat niet zouden herbekeken worden gedurende
zijn pontificaat. Vele Katholieken in de wereld zijn geschandaliseerd door deze
stemmen die verdeeldheid willen zaaien. Omwille van deze radicale eisen door de
Duitse Bisschoppen, ziet men overeenstemming met de opzienbarende profetieën
van Anna Katharina Emmerich die nu in vervulling gaan. Op 12/9/1820 schreef ze:
´Ik zag een vreemde kerk dat was gebouwd tegen alle regels in. Er waren geen
engelen die over de constructie waakten. In die kerk was er niets dat van
Hierboven kwam. Er was enkel verdeeldheid en chaos. Het is waarschijnlijk een
kerk van menselijke creatie, die de laatste gebruiken volgt, evenals de nieuwe
heterodoxe kerk van Rome, die van hetzelfde type lijkt te zijn.¡ Over de afbraak van de Kerk zei ze:
´Ik heb gezien hoe lieden van de
geheime sekte (de vrijmetselarij) zonder ophouden de Kerk ondermijnen.¡ ´En ik
zag aan hun zijde een afschuwelijk beest, dat uit de zee omhoog was gekomen.
Het had een staart als van een vis, klauwen als van een leeuwen meerdere koppen,
die als een kroon een nog grotere kop omgaven. Zijn muil was groot en rood. Het
was gevlekt als een tijger en het toonde zich erg vertrouwd met de slopers. Het
ging vaak midden tussen hen in liggen, terwijl zij werkten. Vaak gingen zij het
ook opzoeken in het hol, waarin het zich soms verborg.¡ ´In die tijd zag ik
hier en daar in de hele wereld goede en vrome mensen, vooral kerkelijke
personen, ten prooi aan kwelling, gevangen genomen en onderdrukt en ik had de
indruk, dat zij op zekere dag martelaren zouden worden.¡
Daar de Kerk reeds voor een groot
deel was afgebroken, zodanig, dat alleen nog maar het priesterkoor en het
altaar overeind stonden, konden de slopers met het beest de Kerk
binnendringen.¡ ''Ik zag een grote Vrouwe vol majesteit. Zij scheen zwanger,
want zij liep langzaam: de vijanden werden bij het zien van haar met schrik
bevangen en het beest kon geen stap vooruit zetten. Het strekte met een
woedende blik de nek uit naar de Vrouw, alsof het haar wilde verslinden. Maar
de Vrouw draaide zich om en wierp zich voorover met het gelaat tegen de grond.
Toen zag ik het beest weg vluchten naar de zee en de vijanden in de grootste
wanorde wegrennen.¡
´Ik zag de kerk van de H. Petrus
en een enorm aantal mensen, die bezig waren haar te vernielen, maar ik zag ook
anderen bezig met herstelwerkzaamheden. Rijen werklieden, bezig met deze
dubbele taak, strekten zich uit over de hele wereld. De slopers sloegen hele
stukken los; het waren in het bijzonder sekteleden in groten getale en
afvalligen. Er waren ook lieden bij die methodisch sloopten, alsof het volgens
voorschrift ging. Zij droegen witte schorten met zakken en een blauwe gordel en
ze hadden troffels achter die gordel. Overigens hadden ze allerlei kleren aan.
Er waren grote en dikke voorname lieden bij, in uniformen met sterren, die
echter niet zelf werkten, maar met de troffel op de muren plaatsen aanwezen
waar moest worden afgebroken, en hoe. Tot mijn grote ontsteltenis waren er bij
deze vrijmetselaars ook Priesters. Soms echter, als ze niet wisten hoe af te
breken, wendden ze zich voor de zekerheid tot één van hen die een groot boek
had, alsof het hele bouw- en sloopwerk daarin was opgetekend. Dan gaven ze met
de troffel weer nauwkeurig een plaats aan die gesloopt moest worden, en vlug
was ze neergehaald.¡
´De Paus zag ik bidden. Hij was
omgeven door valse vrienden, die dikwijls het tegendeel deden van wat hij hen
opdroeg. Ik zag een zwart kereltje, een leek, 14 in volle actie tegen de Kerk.
Terwijl de Kerk zo werd afgebroken, werd ze aan de andere kant weer opgebouwd,
maar zonder grote overtuiging. Zo zag ik veel geestelijken, waaronder één die,
zonder zich van de wijs te laten brengen, midden door de rijen slopers liep en
bevel gaf tot instandhouding en restauratie. Andere Priesters zag ik traag hun
brevier bidden en ondertussen bijvoorbeeld met een steentje aankomen dat ze als
iets heel zeldzaams onder hun mantel hielden of het aan anderen overreikten. Ze
schenen geen van allen vertrouwen te hebben, geen werklust, geen taak; en ze
schenen helemaal niet te weten waar het om ging. Het was iets vreselijks.¡
´De lieden in witte schorten
werkten altijd maar in stilte en omzichtig door, schuw, om zich heen loerend
als de anderen niet toekeken. Het hele front van de Kerk was al afgebroken,
alleen het Allerheiligste stond er nog.¡ ´Ik zag nog een tafereel van de
slopers. Ik zag hoe Maria haar mantel over de Kerk uitstrekte en hoe de
vijanden van God werden verjaagd.¡ ´Ik beklaagde mij bij de Paus en vroeg hem hoe hij kon toestaan dat er
zoveel Priesters waren onder de slopers. Ik zag hoe Rome overeind zal blijven
als een eiland, als een rots te midden van de zee, wanneer alles om haar heen
in puin valt. Zij vernielden wat heilig en groots was, en wat zij opbouwden was
niets anders dan hol, leeg en overbodig. Zij braken het altaar af en van de
stenen maakten zij een bordes bij de ingang.¡
Laten we niet bezwijken voor de
eisen van de hervormers die de Kerk in de wereld van modernisme willen duwen.
Dit pad leidt naar de duisternis, zonde en slavernij voor de Kerk en de trouwe
gelovigen. Laat ons bidden voor onze Paus en onze Kerk.
|