MARIE-JULIE JAHENNY (1850 – 1941)

Marie-Julie Jahenny, de oudste van vijf kinderen, werd geboren op 12 februari 1850 in Blain, vlakbij La Fraudais in Bretagne, Frankrijk. Haar ouders, Charles en Marie Boya Jahenny, waren vrome, hardwerkende boeren. Ze wisten niet dat hun eerste kind door de Hemel zou worden gekozen voor een bijzondere missie: om de Liefde voor het Kruis te verspreiden, om offers te brengen en te lijden voor de redding van zondaars, om de wereld voor te bereiden op de geprofeteerde kastijdingen, en om de komst van de Grote Monarch en de Engelachtige Paus aan te kondigen, die de glorie van het Christendom op een ongekende en wonderbaarlijke manier zouden herstellen. Van alle mystici die openbaringen hebben gekregen over de Grote Monarch, zijn haar visioenen de meest gedetailleerde tot nu toe.

Blijkbaar was het eerste teken van genade dat ze ontving, op zeer jonge leeftijd toen ze in de kerk een innerlijke stem hoorde: "Blijf nog een beetje langer bij Mij." Vanaf die tijd voelde ze zich steeds aangetrokken tot het tabernakel waar Onze Heer verbleef in het Heilig Sacrament en bracht ze lange uren door in gebed met Onze Heer, of ze trok zich terug naar een rustige plek om alleen te zijn en te mediteren. Maar om haar broer en zussen een plezier te doen, speelde ze met hen als ze erom vroegen, en als ze oud genoeg was, hielp ze haar moeder met het huishouden. Je kunt je voorstellen hoe vreugdevol het voor haar was toen ze voor het eerst de Heilige Communie mocht ontvangen: in die tijd werd de Eerste Communie niet aan kinderen gegeven. Toen ze ouder was, verlangend om te groeien in spirituele perfectie, trad ze uiteindelijk toe tot de Derde Orde van de H. Franciscus. Ze werd beschreven als een voorbeeld voor de parochie, altijd stipt voor de dienst, zeer bescheiden, en had een engelachtige toewijding bij het ontvangen van de Heilige Communie. Pas in 1873 kreeg ze de stigmata.

Op 22 februari 1873 werd ze ernstig ziek, de Heilige Moeder verscheen aan haar met het nieuws dat ze veel te lijden zou hebben. Het is duidelijk dat Marie-Julie zichzelf volledig aan God had geofferd en dat Hij haar had aanvaard. Op 15 maart verscheen OLVrouw opnieuw en vroeg of ze dezelfde pijn zou willen ondergaan die haar Zoon had doorstaan ​​om de mensheid te redden, en Marie-Julie bevestigde dat ze daartoe bereid was. OLVrouw antwoordde toen dat ze de Vijf Wonden zou krijgen, en de stigmata begonnen op 21 maart. De doornenkroon verscheen op 5 oktober, de wonde in de linkerschouder waar Christus het Kruis droeg werd op 25 november ontvangen, op 6 december verschenen de geselwonden op haar rug en op 12 januari 1874 kreeg ze polswonden waar de Handen van Onze Heer waren gebonden. Ze kreeg op dezelfde dag als de polswonden ook een wonde boven haar hart. Op 14 januari verschenen er extra geselstigmata op haar enkels, benen en onderarmen, dagen later kreeg ze twee geselstriemen op haar zij.

Op 20 februari kondigde OLVrouw aan Marie-Julie aan dat ze de geestelijke bruid van Christus zou worden. Er verscheen een wonde rond de ringvinger van haar rechterhand: een bijzonder teken dat aantoonde dat ze was gekozen als de Geestelijke Bruid van Christus.

Ten slotte krijgt ze één bijzondere stigmata, die blijkbaar de eerste in zijn soort lijkt te zijn in de geschiedenis van goedgekeurde stigmatisten. Ruim een ​​maand lang voorspelde Marie-Julie dat ze een bijzonder merkteken op haar borst zou krijgen en onthulde vervolgens de datum een ​​week voordat het gebeurde. Op 7 december waren familie en aanwezige getuigen stomverbaasd toen ze een Kruis en een bloem op haar borst zagen verschijnen met de woorden: O Crux Ave (Wees gegroet, O Kruis) vergezeld van het meest buitengewone parfum die uit haar lichaam kwam. Toen de extase voorbij was, bleef het teken achter voor de getuigen om te onderzoeken.

De stigmata bloedden elke vrijdag en later alleen op Goede Vrijdag, maar de pijn van de wonden nam altijd toe, vooral op vrijdag. Bij sommige gelegenheden werden de wonden op wonderbaarlijke wijze getransformeerd op vooraf aangekondigde data. Op een bepaalde datums, jaren later, in mei 1883, kon de familie bijvoorbeeld Engelen horen zingen. Op Allerheiligen 1884, kondigde Onze Heer aan dat Hij haar zou omhullen met een mantel van helder licht. Om middernacht op het feest van de Onbevlekte Ontvangenis, 8 december, vervulde Onze Heer Zijn belofte en zag haar familie een stroom van licht ter grootte van een erwt uit de wonden in haar handen komen, die tien minuten duurde.

De plaatselijke Kerkelijke autoriteit, Monseigneur Fournier, Bisschop van Nantes, startte een onderzoek om de authenticiteit van deze wonderen te verifiëren. Dokter Imbert-Gourbeyre, professor aan de Faculteit der Geneeskunde van Clermont-Ferrand, werd geroepen om de uiterlijke stigmata te onderzoeken en vast te stellen of dit het gevolg was van een onverklaarbare, goddelijke oorsprong. Het duurde niet lang om tot een besluit te komen. Dokter Imbert-Gourbeyre schreef aan de Bisschop dat hij ´een jonge vrouw had met echte stigmata. Dat er bij La Fraudais geen fraude is gepleegd.¡ Ook de Bisschop Monseigneur Fournier was het daarmee eens, want hij schreef op 6 juni 1875 aan de dokter:

´De berichten die ik dagelijks over Marie-Julie ontvang, laten me meer en meer de werking van God op deze ziel zien. Hij verleent haar genaden van een voor de hand liggende bovennatuurlijke orde. Tegelijkertijd groeit ze in deugdzaamheid en nobele gevoelens. Het natuurlijke en menselijke verdwijnen in haar en ze spreekt vaak met mensen die ze ziet of die naar haar worden gestuurd en die instructies geven die niet passen bij haar normale toestand. Wees gerust, beste dokter, de tijd zal komen dat Marie-Julie zelf het bewijs zal zijn... . Ze is oprecht: wat ze manifesteert is bovennatuurlijk. Ik zie niets dan goeds, opbouwend en in overeenstemming met de principes van spiritualiteit. Daarom is het God die haar begunstigt; je mag er zeker van zijn dat het goed komt.¡

Marie-Julie ontving ook andere tekenen van genade – haar verloving met het Heilig Hart werd door de Vader en de Heilige Geest bijgewoond, haar hart werd doorboord met een gouden nagel om de spirituele vereniging te bezegelen. Ze kreeg een mystieke zon waarin ze haar visioenen zag, dezelfde genade die aan de Zalige Anna Maria Taigi van Rome werd gegeven. Marie-Julie kon ook gezegende voorwerpen onderscheiden van niet-gezegende voorwerpen, en ook Gewijde Hosties van niet-gewijde. Ze had ook de gave van onderscheiding van zielen.

Ze ervoer ook complete wonderbaarlijke vasten die maanden en jaren aan een stuk duurden, terwijl ze enkel van het Heilig Sacrament leefde zonder enig ander voedsel of drinken. Ze was getuige van het Lijden van Christus en leed regelmatig Zijn pijnen. Ze leed ook aan aanvallen van de duivel als onderdeel van haar leven als offerziel.

Naast deze genaden kreeg ze door haar visioenen een grote spirituele kennis die ze niet zelf had kunnen leren omdat ze ongeschoold was en niet kon lezen. Ze had in haar hele leven slechts zes maanden scholing had gehad om naar de Catechismus te gaan en haar Eerste Communie te ontvangen. Ze kreeg ook de gave van profetie.

Ze werd vaak vervolgd door latere Bisschoppen die in haar Bisdom waren aangesteld, evenals vervolging en laster door omwonenden. Mensen durfden haar goede reputatie te bezoedelen en te zeggen dat ze geen maagd was en dat haar wonderen van de duivel waren. Een Vaticaanse Commissie stuurde een Kardinaal om haar te onderzoeken en na het uitvoeren van een uitdrijving over haar, besliste de Vaticaanse Commissie opnieuw dat wat er met haar gebeurde niet demonisch was en in feite bovennatuurlijk. Toch werden haar op een gegeven moment de Sacramenten geweigerd. Niettemin ontving ze Wonderbaarlijke Communies, die werden waargenomen door getuigen. Uiteindelijk meldde een Vaticaanse commissie onder Paus Leo XIII dat haar ten onrechte de Sacramenten waren ontnomen en dat het verbod onmiddellijk moest worden opgeheven. Maar de  oorspronkelijke bevestiging van Bisschop Fournier met betrekking tot haar stigmata, extase en andere wonderbaarlijke verschijnselen als bovennatuurlijke gebeurtenissen, werd nooit ingetrokken.

Marie-Julie Jahenny en het Heilig Noviciaat van het Kruis

De mystieke gaven van Marie-Julie Jahenny werden vergroot door de toevoeging van de 'mystieke zon' die we vinden in de teksten die volgen op hoe zij wordt door haar Hemelse bezoekers voorbereid werd om binnen te gaan in wat zij het "Heilige Noviciaat van het Kruis" noemen.

Veel Heiligen kwamen haar Hemelse lessen leren over de ware Liefde voor het Kruis en hoe ze die rijke schat van genade binnen kon gaan - want alleen door te lijden en het kruis lief te hebben kan een ziel de hemel binnengaan. Door het kruis worden de ware vrienden en kinderen van God gekend.

De Heiligen leerden haar door openbaringen van hun eigen leven op aarde hoe ze hun kruis omarmden en hoe hun lijden werd omgezet in verdiensten en eeuwige rijkdommen die onmetelijk zijn.

Marie-Julie moest dit pad ook leren, want het was haar grote missie. Onze Heer had haar speciaal gekozen als een mystieke Bruid en offerziel om het Grote Werk van het Kruis te verspreiden, zoals te zien is in de nieuwe naam die Hij haar gaf: ´Marie-Julie van het Kruisbeeld'.

Onze Heer legde haar eerder uit dat de Triomf van het Tijdperk van Vrede zou komen door het Heilig Hart in Frankrijk, maar daarna zou de Overwinning volgen door het Grote Werk van het Kruis:

Het Heilig Hart spreekt zowel tot Margaretha Maria Alacoque, als tot Marie-Julie (27 oktober 1877): ´Offerziel van Mijn Heilig Hart (H. Margaretha Maria) en jij, Offerziel van Mijn Kruis, (Marie-Julie), jullie zijn niet gekozen voor hetzelfde werk. Zalige Margaretha Maria werd gekozen om de glorie van Mijn Heilig Hart te verspreiden, en jij Marie Julie, bent uitverkoren om de glorie van Mijn Kruis te verspreiden. Zij is de Offerziel van Mijn Heilig Hart, jij bent de Offerziel van Mijn Kruis. Het Werk van Mijn Kruis is mooi en groots, het zal snel het Werk van het Heilig Hart volgen.'

De missie van Marie-Julie om het Heilig Noviciaat van het Kruis te openbaren, was om de dagen voor te bereiden waarop Onze Heer Zijn goddelijke wonderen zou beginnen te manifesteren, zoals OLVrouw haar op 5 november 1878 verklaarde:

"Mijn kinderen, deze weg van het Heilig Kruis, het noviciaat van Liefde werd geopend door mijn Goddelijke Zoon voor een grote zaak, een grote glorie, om Zijn Goddelijke wonderen te manifesteren (dwz de profetische missie toevertrouwd aan Marie-Julie Jahenny) .. Dit pad zal begrepen worden door de uitverkoren zielen die mijn Goddelijke Zoon tot Zijn dienst heeft geroepen."

Een groot deel van Marie-Julie's missie was om de wereld voor te bereiden op de komst van de Grote Katholieke Monarch, die voorbestemd is om het Christendom te herstellen zoals voorzegd door vele mystici en heiligen: hij komt aan te midden van oorlog en een groot aantal wonderen die niet meer zullen gezien worden tot de Dag des Oordeels. Deze beloofde Grote Monarch van Frankrijk zal zegevieren door het Kruis (11 mei 1877):

"Het Kruis zal de grootste helden (van de vijand) verslaan. Ze zullen het voor de vijand brengen en het zal hen (Gods volk) de overwinning geven... Jullie Christenen, die een verschrikkelijk moment zullen doorbrengen, neem het Kruis als steun...

Wanneer de uitverkoren Koning en Redder van Frankrijk (de Grote Katholieke Monarch, Henry V) de triomf van Frankrijk heeft gezien, zal hij overal schrijven ´in hoc signo vinces'; door dit teken zal je overwinnen! (d.w.z. het teken dat aan Keizer Constantijn werd gegeven.) Frankrijk zal onder de vlag staan ​​van het Heilig Hart, het Kruis en Maria"

Helaas voorspelde Marie-Julie tijdens haar klaagzang over zondaars (2 januari 1874): Op een dag zal Onze Heer zeggen: "Ik heb jullie voorbeelden gegeven, jullie willen ze niet volgen. Ja, Mijn Missie zal een groot wonder zijn." (d.w.z. een voorspelling dat mensen de voorbeelden niet zullen volgen die hen zijn gegeven door deze Grote Missie van het Kruis, toevertrouwd aan Marie-Julie Jahenny, maar het zal een wonderbaarlijk werk zijn voor de redding van zielen.)

Naast alle verhalen die de martelaren haar geven over hun gruwelijke dood, zijn de lessen over de noodzaak om je Kruis te dragen, zoals ze aan Marie-Julie werden geleerd, ongetwijfeld enkele van de moeilijkste lessen in de spirituele perfectie die werden geopenbaard. Het lijkt misschien ontmoedigend, maar het "Noviciaat van het Kruis" was ook bedoeld als een spirituele voorbereiding op de dagen van de kastijdingen, want voordat de voorbestemde Grote Monarch komt, moet de aarde worden gewaarschuwd en gereinigd door oorlog, vervolging, bloedvergieten en de Drie Daagse Duisternis.

Deze lessen van het "Heilig Noviciaat van het Kruis" zijn ook sublieme voorbeelden voor ons en bronnen van troost over hoe we die Grote Overwinning kunnen binnengaan - om te leren hoe we het lijden van het Kruis kunnen liefhebben en daardoor de Zegevierende kinderen van God kunnen worden, nu, en wanneer de dagen van vervolging komen.

Zoals de heiligen haar vertelden, KAN NIEMAND DE HEMEL BINNENGAAN ZONDER HET KRUIS - DE VRIENDEN VAN GOD ZIJN DEGENEN DIE DE MEESTE KRUISEN HEBBEN.