DE ERFENIS VAN HET LICHT
Kerstbeschouwing uit: www.maria-domina-animarum.net
Myriam van Nazareth
God
stelt tekenen, en getuigt daardoor van Zijn Tegenwoordigheid en Zijn Werken.
Het feit dat zielen God 'in normale omstandigheden' noch kunnen zien noch
kunnen horen, is niet toe te schrijven aan het feit dat Hij niet zou bestaan,
doch aan het feit dat de zielen sedert de erfzonde niet meer de heiligheid
bezitten die noodzakelijk is om Gods Tegenwoordigheid spontaan te kunnen
waarnemen. God wil Zich niettemin niet helemaal aan de waarneming van Zijn
schepselen onttrekken, want dit zou niet in overeenstemming zijn met Zijn
volmaakte Liefde. Derhalve stelt Hij tekenen, dagelijks ontelbare malen, en
tracht hierdoor de zielen te stimuleren op hun weg naar de heiliging, de weg
naar Hem terug. Precies om dezelfde reden onderricht de Meesteres van alle
zielen hoofdzakelijk via gelijkenissen, herkenbare beelden met een diepgang
waarin zich tekenen en betekenissen verbergen, die rechtstreeks verwijzen naar
Gods Werken en Zijn bedoelingen ten gunste van Zijn Schepping.
Een Goddelijk Teken was ook de ster van Bethlehem. God liet
aan de hemel een Licht stralen, waarvan de bewegingen alle wetten van de
astronomie leken te tarten, want noch een ster noch een meteoriet gedraagt zich
zoals de getuigen van het gebeuren rond Bethlehem in dit Teken van Licht het
konden waarnemen. God toonde de wereld de ster van Bethlehem als stille
aankondigster van het Nieuw Verbond in de gedaante van Zijn Zoon, de Verlosser
der mensenzielen. Een Hemels Licht als Boodschapper van Gods grootste Werk
sedert de Schepping... God liet inderdaad ook te Bethlehem via een enigszins
gecodeerd beeld iets van Zijn verheven bedoelingen duidelijk worden: De
mensenzielen moesten uit hun duisternis worden weggeleid, en wel door het
'Licht der wereld', de Messias en Verlosser, Jezus Christus.
God
had de mensenziel voorzien als Zijn meesterwerk. Dit meesterwerk moest een
herkenbaar bouwwerk van God zijn, dat zou worden opgetrokken uit bouwstenen die
op hun beurt bestaan uit de drie essentiële grondstoffen van de
heiligheid: Liefde, Geloof en Hoop. Door de erfzonde en de
ontelbare daarop volgende dagelijkse zonden was de Liefde ingeruild
tegen de zondigheid, het Geloof (= het innerlijk Licht) tegen de
duisternis der dwaling, en de Hoop (= de innerlijke Vrede) tegen het
verlies van de innerlijke Vrede, die de ziel slechts kan bezitten in de mate
waarin zij nog de uiteindelijke bestemming van een levensreis in de Eeuwige
Gelukzaligheid in het vooruitzicht heeft.
Wij christenen weten allen dat Kerstmis het Geboortefeest
van de Goddelijke Verlosser is. Wat sommigen onder ons echter niet meer zo
precies begrijpen, is, wat Kerstmis in de diepte te betekenen
heeft? Welk verschil heeft de Geboorte van Jezus Christus in mensengedaante
voor de mensheid en voor de individuele zielen gemaakt? Deze vraag kan nauwelijks
in mensentaal worden beantwoord, precies omdat het een zo onbegrijpelijk
verheven Mysterie betreft. Het wordt zo licht uitgesproken: 'Jezus Christus
heeft ons verlost'. Beseft echter elke christen werkelijk wat deze woorden
betekenen? Kan elke ziel zich voorstellen wat het zou betekenen, voor alle
eeuwigheid gescheiden te moeten blijven van God, de Eeuwige Liefde, de Boom des
Levens, de Bron van haar eigen bestaan? Ooit gaat dit leven op aarde voorbij,
en wat staat de ziel dan te wachten? De Geboorte van Jezus Christus heeft het
verschil gemaakt:
- tussen
een leven in de eeuwige duisternis als erfenis van een
eindeloze aaneenschakeling van dwalingen die elk waar Geloof in God als Bron van alle Geluk
in het nooit dovende Licht van het volle besef van de Waarheid doodt, en
een leven in het Licht van de Eeuwige Gelukzaligheid;
- tussen
een leven in eeuwige uitzichtloosheid, angst en nooit eindigende
kwelling vanwege een nooit overbrugbare kloof naar de Bron van
alle Liefde, en een leven in de
volmaakte innerlijke Vrede van de ziel die weet dat Gods Rijk in haar
geboren kan worden, en die derhalve weet dat elke Hoop gerechtvaardigd is
zolang de ziel ten volle rekening houdt met Gods medewerking aan de opbouw
van haar levensweg;
- tussen
een leven in ongeneeslijke en nooit vergeven zondigheid met
nefaste gevolgen die eeuwig voortduren, en een leven in de Ware Liefde van
de ziel die voor alle eeuwigheid mag ondervinden hoe onbeperkt God Zich
uitstort in de ziel die zich in vurige zelfverloochening aan Hem en al
haar medeschepselen heeft weggegeven.
Licht, Vrede en Liefde: de erfenis van het Nieuw Verbond in
drie woorden. Elke mensenziel is erfgenaam van het Nieuw Verbond. Om deze
Goddelijke erfenis in de eeuwigheid te gelde te maken – of nog preciezer
uitgedrukt: om deze overeenkomstig de Wet van Gods Gerechtigheid te gelde
te kunnen maken – moet de individuele ziel de drie
bestanddelen van die erfenis met volharding in haar eigen leven willen
inbouwen. In klare taal uitgedrukt, betekent dit dat ieder van ons ernaar moet
streven, de beleving van de Ware Liefde, van de ware innerlijke Vrede en van
het Ware Licht in het eigen dagelijks leven te vervolmaken en de vruchten ervan
om zich heen te verspreiden. De ziel die de kwaliteit van deze drie categorieën
van bouwstenen van haar zielentempel onophoudelijk tracht te verbeteren,
verandert geleidelijk aan in een burcht van heiligheid. Laten wij even
beschouwen hoe dit komt:
- De Liefde is
bij uitstek de kracht van God, de essentie van het Goddelijk Leven. Zij is
de gesteldheid door dewelke de ziel er zich volkomen onzelfzuchtig voor
inzet, de levenskracht en het gevoel van welzijn van haar medeschepselen
voortdurend te verhogen. Deze bestreving koestert zij eveneens jegens God
Zelf, hoewel Gods levenskracht en Zijn welzijn helemaal niet kunnen worden
verhoogd, want deze zijn in Hem absoluut volmaakt. De ziel in de gesteldheid van Ware Liefde kan echter niet anders
dan zich totaal onzelfzuchtig inzetten voor alles buiten haar, opdat het
elk wezen (zelfs God inbegrepen) beter moge gaan. Deze aandrift wordt
onweerstaanbaarder naarmate de heiligheid in de ziel groeit.
- Het Geloof is de gesteldheid van de ziel die haar
leven en haar hele gedrag opbouwt op de rotsvaste overtuiging dat God
bestaat en dat Hij onophoudelijk bezig is, via alle
denkbare wegen en middelen – zij het wel met inachtneming van de
grenzen die Zijn Gerechtigheid en de zo vaak anders georiënteerde
handelingen en bestrevingen van de zielen Hem stellen – het (eeuwig) welzijn van alle
schepselen te bevorderen. Het Geloof kan derhalve worden beschouwd als
het innerlijk Licht dat de ziel moet beletten, zich ongebreideld volgens
zelfgemaakte wetten te gedragen. Wetten die zielen voor zichzelf maken ter
verwezenlijking van hun eigen doelstellingen, leiden deze zielen weg van het
alles bestralend Licht van God, en voeren hen de duisternis in.
- De Hoop is de gesteldheid door dewelke
de ziel kan denken, voelen en handelen alsof zij reeds elke beproeving had
bedwongen, die haar ervan zou kunnen weerhouden, haar eeuwige bestemming
bij God te bereiken. De Ware Hoop laat de ware innerlijke Vrede in de ziel
wortel schieten, want de ziel in de staat van Ware Hoop weet met zekerheid
dat God haar draagt in elke beklemmende situatie van het dagelijks leven,
en dat de duisternis en alle lijden nooit het laatste woord hebben, doch
dat de ziel deze integendeel kan omsmeden tot werktuigen die haar het Heil
kunnen helpen bezorgen.
Kerstmis is de Geboorte van Christus, de Eeuwige Liefde,
het Licht der wereld, de Vredevorst. Jezus is in mensengedaante geboren, opdat
elke mensenziel dank zij de vrucht van Zijn volmaakt heilig leven de verloren
Goddelijke erfenis opnieuw zou kunnen aanvaarden. De ware schoonheid van het
Nieuw Verbond ligt echter precies hierin, dat God met grote nadruk alles samen
met de ziel wil verwezenlijken. Hoe zou het Hem veel vreugde kunnen
verschaffen, de wereld en de mensheid helemaal door Zijn eigen kracht om te
vormen? Hij weet immers Zelf dat Hij dit zou kunnen, het ontbreekt Hem daartoe
niet aan macht. Gods scheppende macht komt echter pas goed tot uiting wanneer
de mensenziel volkomen vrijwillig de stap zet om zich ten volle bij Gods
voornemen aan te sluiten. In dat geval is elke omvorming geen eenvoudige
Goddelijke handeling, doch wordt zij tot een vrucht van de bruiloft tussen God
en de ongeremde Liefde van een schepsel voor zijn God. Het is deze Liefde, die
de vrije menselijke wil opent en deze ertoe beweegt, Gods macht waarlijk ten
uitvoer te helpen leggen. Zo heeft God het in Zijn Wijsheid beschikt als de
basiskracht van elke verandering op aarde.
Onze wereld is heel duister geworden. Dat is zij weliswaar
reeds sedert de erfzonde, doch de huidige duisternis wordt door God zo mogelijk
als nog veel pijnlijker ervaren dan deze in het tijdperk tussen de zondeval van
de eerste zielen en de Geboorte van de Verlosser in menselijke gedaante, omdat
de mensheid zich sedert die Geboorte op het volmaakte Licht van het Voorbeeld
van Christus kan richten. De ster van
Bethlehem was Gods Teken dat het Licht van God in de wereld zou komen en
in elke mensenziel de kiem van de heiligheid opnieuw zou aansteken. Op
ieder van ons rust de heilige plicht, Jezus Christus na te volgen in het
Voorbeeld van Zijn Leven en Zijn Leer, die ons in het Evangelie is nagelaten en
die ons in de Wetenschap van het Goddelijk Leven in de diepte wordt
verklaard. Kerstmis is derhalve voor elke ziel een Goddelijke oproep om er
alles aan te doen, de drie soorten bouwstenen in hun tempel naar hun voltooiing
te brengen: de ware onzelfzuchtige Liefde, het Licht van het rotsvast Geloof, en
de innerlijke Vrede (= de Vrede van Christus!) van de onwankelbare Hoop.
De ster van Bethlehem was meer dan een Teken door hetwelk
de Wijzen uit het Oosten Christus vonden: Zij was een uitnodiging aan de
christenen van alle eeuwen om zich zo vast op God te richten dat ieder van hen
zelf een Licht zou worden. Er is geen andere weg om de duisternis van onze
wereld te beschamen. Onze wereld was nooit bedoeld om een oord van duisternis
te zijn. Niet God heeft de wereld laten vervallen tot een dergelijk oord, doch
de mensenzielen, die het gebruik van hun vrije wil zodanig van richting hebben
veranderd dat de Liefde, het Licht van het Ware Geloof en
de innerlijke Vrede van de Ware Hoop werden prijsgegeven aan de meest
uiteenlopende goddeloze invloeden uit de wereld. Kerstmis moet derhalve elke
ziel uitnodigen om opnieuw geboren te worden als ware volgeling
van Christus, en de erfenis van het Nieuw Verbond eindelijk echt te aanvaarden,
want daarin ligt de eerste levensroeping van elke ziel. Naarmate de ziel ernaar
streeft om deze roeping werkelijk vorm te geven, zal deze erfenis haar waarlijk
in het Eeuwig Leven ter beschikking worden gesteld.
Myriam, herfst 2013
|