10^de STER: AANVAARDING

De mens bevindt zichzelf op aarde, zonder het zelf te hebben gedaan of gewenst. De mens heeft zijn ouders niet gekozen. Hij koos niet zijn geboorteplaats, noch zijn uiterlijk. Die realiteiten die ze nooit gewild of nooit heeft gekozen kan een gruwel worden. In frustratie, laat hij zijn emotionele agressie los om deze realiteiten aan te vallen en ze te vernietigen in zijn gedachten.

Een persoon kan in een leven belanden van eeuwige strijd tegen iedereen dat tegenvalt. Beschaamd en bedroefd wijst ze zichzelf af en haar omstandigheden: haar gewicht, haar neus, haar temperament, haar woon-werkverkeer, haar humeurigheid, haar kennissen, haar politieke vijanden, haar familieleden, muggen, verzengende hitte… Ze verzet zich tegen alles wat ze niet leuk vindt maar niet kan veranderen, en ze geeft ze het etiket ´tegenstander¡. Als gevolg hiervan wordt ze depressief, angstig en achterdochtig.

Als ik de rimpels op mijn gezicht in de spiegel verafschuw, is het mijn vijand. Als ik de schrille stem van mijn buurman afwijs, is het mijn vijand. Mijn tegenstanders leven daarom in mij in de mate dat ik ze het leven schenk door mijn weerstand.

Maar in mij zijn ook vrienden. De eerste fase van innerlijke vrijheid omvat vriendschap sluiten met jezelf. Als ik mijn ouder wordende ogen accepteer of mijn onhandige manier van lopen, worden ze mijn vrienden. Het probleem ligt niet bij mijn onkunde in wiskunde of onvermogen om gevat uit de hoek te komen, maar in mijn afwijzing van mijn tekortkomingen en mislukkingen.

En hoe onaangenaam een ​​ander ook kan zijn, als ik hem omhels, is hij mijn vriend. In acceptatie, wordt deze slecht getimede storm een broederstorm; dit griepvirus wordt een zustergriep. En als ik het einde van mijn leven accepteer, ben ik bevriend geraakt met de dood. Daarom kan ik, ongeacht wie ik ben of de omstandigheden van mijn bestaan, ervoor kiezen om te leven in het kruisvuur van een gevechtsgebied van mijn eigen makelij, of binnen de grenzen van een vredig, gematigd natuurgebied.

De kracht ligt in mij om de dingen, die ik niet kan veranderen, te omarmen of af te wijzen en daarom ligt de alchemie om kwaad in goed te veranderen in de palm van mijn handen.

11^de STER: GEDULD

Geduld begint met het vreedzaam weten en accepteren dat we in wezen beperkt zijn. We verlangen om iets te doen en groot te zijn; maar in dit leven zijn we maar in staat om weinig te doen, en het weinige dat we met veel moeite doen, zal maar beperkte resultaten opleveren. Hierin ligt ware wijsheid en nederigheid, als we onze beperkte natuur kunnen accepteren.

Zelfs de grote Heiligen kenden hun eigen grootheid niet en wensten dat ze zoveel meer hadden kunnen doen en tot voorbeeld proberen zijn.

Illusie leidt tot desillusie. Staren naar de sterren, nadenken over het universum, de oneindige verwezenlijkingen en eigenschappen van de Almachtige overwegen, hoe kunnen we ons anders dan klein voelen? In werkelijkheid vliegen we heel laag in vergelijking met de Goddelijke hoogten van Jezus.

Bedroefd zijn door onze staat? Dat niet. Schamen voor wie we zijn? Dat nooit. De vredige sleutel tot het doorstaan ​​van de langzame vooruitgang in heiligheid in onszelf en anderen, en het accepteren van de timing van God in de wereld is geduld.

Een vrouw plantte een uitgestrekt tarweveld. Ze kwam de week erop terug en zag dat er was niets uitgekomen. Het leek haar dat de zaden waren gestorven in de grond. Teleurgesteld, kwam ze twee weken later terug en ontdekte dat alles er hetzelfde uitzag: geen teken van leven. Er gingen vier weken voorbij, en ze was verheugd om te zien, terwijl ze het veld in liep, dat zachte groene scheuten schuchter uit de aarde opgestegen. De tijd verstreek en centimeters wintersneeuw stapelde zich op bovenkant van de jonge stengels, waardoor ze platgedrukt werden onder het gewicht. Maar de tarweplanten hielden stand.

Toen kwam er een vreselijke vorst, meedogenloos in zijn dreiging om te vernietigen. De tarwe kon niet groeien en verloor veel van zijn bladen, maar klampte zich nog steeds koppig aan het leven vast. Eindelijk brak de lente aan en begon de tarwe ademen. Na verloop van tijd begonnen dappere stengels omhoog te reiken naar de zon. Maar van de ene maand tot de volgende was hun groei zo traag dat de vrouw geen verandering zag. Een paar maanden gingen voorbij, en ze keerde terug. Tot haar vreugde en verbazing bevond zich voor haar en over de horizon uitstrekkend een immens en majestueus gouden tarweveld, wiegend en golvend in de wind.

Of je nu de tarwe of de vrouw bent, je kunt al het ongeduldige gepieker van de wereld aanvoeren: het laat de tarwe niet een dag eerder of een centimeter groter worden. Geduld bereikt alles.

12^de STER: NEDERIGHEID

Wanneer ik het verlangen voel dat anderen goed over mij spreken, zal ik mij herinneren hoe Jezus alle lof en roem schuwde toen Hij de zieken genas en de broden vermenigvuldigde. Ik zal mezelf eraan herinneren hoe Zijn moeder, de meest verheven en voortreffelijkste van alle mensen, haar dagen beleefde in stille Liefde, zonder fanfare, en nooit de aandacht op zichzelf vestigde.

Wanneer ik rijkdom en comfort verlang, zal ik aan het leven van de Heer denken: "Vossen hebben holen en vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan Zijn hoofd nergens te ruste leggen.¡ (Lucas 9:58) Ik zal mezelf temmen met Zijn waarschuwing: ´Maar wee jullie die rijk zijn, jullie hebben je deel al gehad.¡ (Lucas 6:24)

Wanneer ik mijn honger naar materialisme en comfort probeer te stillen, zal ik nadenken over het dagelijkse leven van Maria, een arme en nederige vrouw uit een onderontwikkeld land, die water moest halen en dragen in een zware emmer, takken snijden en breken voor brandhout, geiten en kippen verzorgen, en tarwe malen met stenen. De Koningin van Hemel en Aarde had geen centrale verwarming, geen airco, geen aspirine voor hoofdpijn. Haar Koningschap was zonder zachte, tere handen en persoonlijke bedienden.

Wanneer ik me realiseer dat ik mijn kostbare tijd besteed aan het zorgen voor mezelf, zal ik me herinneren dat Jezus nooit handelde op deze manier. Hij leidde Zijn leven uitsluitend voor anderen, deed afstand van Zijn voordelen God te zijn, onderwierp Zich aan het leven van een arme timmerman, later een rondtrekkende, en uiteindelijk aan een gewelddadig, vroegtijdig overlijden. Wanneer ik enkel eraan denk mij op de eerste plaats te stellen, zal ik mijn gedachten richten op Maria, die snel van geest en lichaam was om mensen in nood te helpen: Kort daarop reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette. (Lucas 1:23,39-40) Toen de wijn op de bruiloft bijna op was, zei de moeder van Jezus tegen Hem: ´Ze hebben geen wijn meer.¡ (Johannes 2:3)

Wanneer ik mijn talenten richt op mijn eigen doelstellingen en verlangens en weiger God te vragen wat Zijn Wil voor mijn leven is, zal ik denken aan Maria's fiat, dat begon met de Aankondiging en geen grotere uitdrukking kende dan haar stille aanwezigheid bij de Kruisiging: "De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.¡ (Lucas 1:38) En ik zal zeggen, zoals Jezus in de Tuin van Olijven, ´Maar laat niet wat Ik wil, maar wat U wilt gebeuren.¡ (Lucas 22:42)

Wanneer mijn trots in mij brult, erop aandringend dat mijn ego wordt gevoed en mijn wil wordt bevredigd, zal ik mij herinneren dat ik enkel werkelijk groot ben wanneer ik het meest nederig ben.

13^de STER: KENNIS

(één van de zeven gaven van de H. Geest)

Het is één ding om van een sneeuwbui te spreken; maar halsoverkop in de sneeuw vallen is een geheel andere ervaring. Het is één ding om een foto te maken van een moeder die liefdevol in de ogen van haar kind staart; maar het is iets heel anders om door de ogen van die moeder te kijken. Het mentale concept van koorts hebben is niet hetzelfde als koorts doorstaan. Leren waarom vogels vliegen niet hetzelfde is als met een deltavlieger in de lucht zweven. Gewoon de H. Schrift lezen is niet het in je hart kennen ervan.

God is ook geen concept, theorie of theologie. Hij is een Persoon, een Persoon die gekend kan worden en gevolgd worden door een intieme relatie. Feiten en verzen die men onthoud, maken iemand nog geen profeet. Een catechist kan geloofsartikelen aanhalen, maar een profetische getuige wordt ook gevormd door eenzame, langdurige ontmoetingen, van aangezicht tot aangezicht, met de Heer. De grootste vrienden van Jezus worden dagelijks op hun knieën gebracht in intens gebed. Dit zijn degenen die het hele spectrum van creatieve dingen zien voor zover ze ons naar God leiden, die het leven kan onderscheiden door de ogen van het bovennatuurlijke. Dit zijn de discipelen die de Kerk nodig heeft en verlangt.

Ik vraag U, Heer, mij nu te helpen een van Uw ware profeten te zijn. Help me voor altijd Uw aanwezigheid en intieme omhelzing te zoeken. Zoniet, zal ik U nooit kennen.

14^de STER: ZACHTMOEDIGHEID

Neem Mijn juk op je en leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht. (Matteüs 11:29-30)

Zachtmoedigheid is een deugd die alleen Jezus heeft ingeprent, en die geen oude filosoof lijkt te hebben begrepen of aanbevolen. Zelfs ons moderne gebruik van "zachtmoedig" kan worden beheerst door een gevoel van zwakte, lafheid of mensen behagen. Dat is het niet wat Jezus bedoelt, Zachtmoedig zijn is een spirituele rots zijn. In evangelische zin is zachtmoedigheid nederigheid, berusting, onderwerping aan de Goddelijke Wil zonder morren of knorrigheid. Het is mildheid van humeur, zachtaardigheid in omgang met anderen en geduld onder moeilijkheden, tegenslagen en ziekten. Iemand die zachtmoedig is, is niet gemakkelijk geprovoceerd of geïrriteerd.

Omdat we in de wereld zijn geboren, creëren we van nature een illusie in onze geest van wie we zijn, een gekoesterde leugen waarnaar we verlangen, voor vechten en lijden. Afhankelijk van onze wonden en of ons zelfbeeld nu wordt geprezen of afgewezen, variëren onze stemmingen van opgetogenheid tot depressie en terug. Dit kan de bron zijn van grote emotionele instabiliteit en pijn. De zachtmoedige persoon heeft gevochten om de brullende leeuw van het menselijke ego te temmen, de bron van zijn kinderachtige reacties en onredelijke houdingen te beheersen - het beest dat zichzelf ten koste van alles wil verheerlijken en verdedigen.

Ons grootste menselijke voorbeeld van zachtmoedigheid is OLVrouw. Voor haar was de listigheid van het ego altijd in de kiem gesmoord. Ze eiste nooit iets voor zichzelf op. Als Maria werd geprezen, gaf ze alle glorie aan god; als ze werd gelasterd, betekende dat niets; als ze eten kreeg, dankte ze God; als ze honger had, gaf ze niemand de schuld, vooral niet haar Heer. Wat zou een vrouw kunnen beledigen die zich voelde als dat ze geen rechten had? Voor haar was alles gave en genade. Haar ego was als versplinterd hout. Als een boomstam een verwoestende slag van een bijl krijgt, voelt het niets. Het reageert niet. Het is dood. Onthecht van de wereld. Aan God gehecht.

De zachtmoedige persoon weet hoezeer hij door God wordt gekoesterd; hij weet hoe veilig hij is in de Liefde van de Heer, wat er ook met het lichaam gebeurt. De zachtmoedige weet dat zijn waarde alleen van God komt, niet van een menselijke mening - zelfs niet deze van zichzelf. "Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten." (Matteüs 5:5)

15^de STER: STANDVASTIGHEID

(één van de vier Kardinale Deugden en een van de 7 Gaven van de H. Geest)

Heer, meer dan enige andere vers in de Schrift, zegt U ons niet bang te zijn. Als dit zo is, waarom heb ik er dan last van zorgen en onzekerheid in mijn donkere innerlijke, waar schaduwen fluisteren, "Je bent niet veilig" en "Zet je schrap voor een grimmig morgen"? Hoe kan ik, met Koning David, bevestigen: (Psalm 27:1-6)

De HEER is mijn licht, mijn behoud, wie zou ik vrezen? Bij de HEER is mijn leven veilig, voor wie zou ik bang zijn?

Kwaadwilligen kwamen op mij af om mij levend te verslinden, mijn vijanden belaagden mij, maar zij struikelden, zij vielen.

Al trok een leger tegen mij op, mijn hart zou onbevreesd zijn, al woedde er een oorlog tegen mij, nog zou ik mij veilig weten.

Ik vraag aan de HEER één ding, het enige wat ik verlang: wonen in het huis van de HEER alle dagen van mijn leven, om de Liefde van de HEER te aanschouwen, Hem te ontmoeten in Zijn Tempel.

Hij laat mij schuilen onder zijn dak op de dag van het kwaad, Hij verbergt mij veilig in Zijn tent, Hij tilt mij hoop op een rots.

Daarom heft zich mijn hoofd fier boven de vijanden rondom mij, ik wil offers brengen in Zijn tent, Hem juichend offers brengen, ik wil zingen en spelen voor de HEER.

Mijn moed hangt ervan af of ik in Geloof leef of niet. U, Jezus, moet mijn broeder zijn; U, Vader, moet mijn Vader zijn; en U, Heilige Geest, mijn Geest. Omhul mij, God, doordring mij, adem in mij, en dan ja… bang voor wat? Voor wie? God is de Almachtige, en die Almacht leeft en ademt in mij! Alleen als ik dit volledig omarm en geloof, zal ik stand houden tegen de vijanden van mijn ziel en roepen met glorierijke vrijheid: ´Wie kan tegen mij zijn?¡

16^de STER: ONVERANDERLIJKHEID

Ik heb verstrooiing en werelds gemak gezocht om mijn rusteloosheid, eenzaamheid, verdriet en verveling te kalmeren. Ik heb ontelbare uren voor de media doorgebracht en was verzonken in slechte gewoonten, die U beledigen. Mijn geest probeert te bidden, maar vloeibaar kristal wordt weergegeven op de computer, de televisie en het zilveren scherm speelt voor mij hun scènes van holle beloften.

Maar nu zie ik dat die uren van vluchten mijn ziel niet hebben gekoesterd. In mijn leegte richt ik mij tot U, nogmaals, als mijn troost, mijn eigenste Leven. Hoewel ik het misschien nooit zal geloven of het gevoel heb dat ik in gebed ben ´aangekomen¡ of het ´goed doe¡, vertrouw ik erop dat in mijn streven om dicht bij U te komen, zelfs te midden van mijn afleiding, U glimlacht om mijn inspanningen en me bedankt.

Als U, God, het enige bent dat ertoe doet, als U de bron bent van mijn vreugden, mijn geliefden en alle goeds dat tot mij komt, waarom kan ik niet elke dag minstens een half uur vinden om met U intiem te communiceren? Zou ik dit niet bij U zoeken, als ik U maar in het vlees kon zien? Zou ik U niet dag en nacht helemaal voor mezelf willen? Zou ik niet weggaan van alle valse glitter om in Uw ware Licht binnen te gaan? Wek mijn spirituele zintuigen om door Geloof te weten dat U er altijd bent, geduldig wachtend op mij om te stoppen, mij om te draaien, U op te merken en U te ontmoeten.

17^de STER: GOEDHEID

Tot jullie die naar Mij luisteren zeg Ik: heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten, zegen wie jullie vervloeken, bid voor wie jullie slecht behandelen. Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen. Is het een verdienste als je liefhebt wie jullie liefhebben? Want ook de zondaars hebben degenen lief die hen liefhebben. (Lucas 6:27-28, 31-32)

De H. Franciscus van Sales zei ooit: Je leert spreken door te spreken, studeren door te studeren, lopen door te lopen, werken door te werken; en net zo, leer je lief te hebben door lief te hebben. Al degenen die denken op een andere manier te leren bedriegen zichzelf. (De Geest van de H. Franciscus van Sales).

Hoe zou je daarom dit soort goedheid in praktijk kunnen brengen? Laten we zeggen dat een persoon waarvan je had gehoopt dat hij vriendschap zou sluiten of daten, een persoon die je vertrouwde, je genegenheid heeft verraden. Gebruik de agressieve golven die je hen wilt sturen (die enkel jezelf schaden), en dompel je gedachten erover in goedheid onder; bemin hen onvermoeibaar.

Je krijgt een negatieve schok van iemand - werk eraan om jezelf te kalmeren en stuur golven van liefde naar die persoon. Vlucht altijd voor ernstig misbruik; maar omring ze met genegenheid in je hart, zo niet in gebaar. Verlaat desnoods de situatie en geef jezelf de tijd om te bedaren.

Heeft iemand slecht over je gesproken? Maakt niet uit. Trek je terug in liefde: Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn, want er staat geschreven dat de Heer zegt: ´Het is aan Mij om wraak te nemen, Ik zal vergelden.¡ Maar ´als uw vijand honger heeft, geef hem dan te eten, als hij dorst heeft, geef hem dan te drinken. Dan stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd¡. Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede. (Romeinen 12:19-21)

Laat gerechtigheid aan God over en behandel je vijand zoals je de Heer Jezus zou behandelen. Dan hoef je niet eens te vergeven.

"Dit is waanzin", zeg je. En zo is het. Maar dit is de therapie van de Heer, Zijn middel om je onmiddellijk te bevrijden van het lijden dat van anderen komt. Wanneer je gekwetst geweest bent, wees niet gealarmeerd door de storm die in je kan opsteken. Zeg: "Mijn God, kalmeer het neerstortende golven, verdrijf de donkere wolken en wis de bliksem die door mijn geest flitst.¡ Laat dan tijd toe om een ​​plaats van innerlijke rust te vinden. Zie voor de ogen van je ziel de nederige en tedere gestalte van Jezus, die zweeg voor de rechters, gevoelig was voor de verrader, en zeg: "Jezus, ga mijn innerlijk binnen; stort U in mijn hart; help me om zoals U te zijn en op het kwaad te reageren met goedheid.¡

18^de STER: ZELFBEHEERSING

Een mens bezit een plek van alleen-zijn in zijn natuur. Niemand anders dan God heeft toegang tot deze plek, en niemand zal ooit op die plek komen. Het is wat ons volledig afscheidt van elkaar.

Geen enkele scène kan deze realiteit meer op de voorgrond plaatsen dan mezelf voorstellend op mijn sterfbed. Ik ben omringd door geliefden, mensen die mij het meest intiem kennen, en toch, ondanks al hun liefdevolle zorg en oprechte woorden, zal ik, in dit moment, alleen zijn, helemaal alleen. Niet één persoon is "bij mij" in de diepste regionen van mijn wezen, en niemand kan mij vergezellen in mijn dood.

Een glimp van zoÿn existentieel alleen-zijn krijg ik op het uur van een ingrijpende beslissing, of op het op zich nemen van een belangrijke verantwoordelijkheid. Ik moet u vragen, Maria, hoe hebt u het gedaan? Toen de engel Gabriël verscheen, rees een immense muur van historische verantwoordelijkheid voor u op, en u moest beslissen of u het al dan niet alleen wilde beklimmen. Uw leven zou rustig verder kunnen lopen hebben, als u nee had gezegd nee zei. Ja zeggen betekende dat chaos je goed geordende en serene leven zou vernietigen. Zwanger zijn voor het huwelijk hield in de Jozef van u zou scheiden; u kon worden gestenigd wegens vermoedelijk overspel; u zou sociaal gemarginaliseerd en gestigmatiseerd worden, gelabeld met de meest aanstootgevende naam dat een ​​vrouw op dat moment kon worden gegeven: "harufa" - de verkrachte. Maria, hoe komt het dat u onder zoÿn geweldige druk, er niet emotioneel bent onderdoor gegaan? Hoe hebt u zo'n zelfbeheersing behouden? Waarom probeerde u niet weg te lopen, u te verstoppen en het te vergeten?

De last van verantwoordelijkheid brengt altijd de last van alleen-zijn met zich mee, en u moest deze last helemaal alleen dragen omdat het ging om iets dat eenmalig zou gebeuren, één keer, voor de eerste keer en daarna nooit meer. Als het nieuws bekend zou worden, zou niemand je ooit geloven. Ze zouden zeggen dat je gek was geworden.

Ik ben overweldigd en onder de indruk van uw volwassenheid. U was pas ongeveer 14 jaar! Bewust van de ernst van de ontmoeting met de engel en van uw beslissing, stond u daar alleen, zonder iemand te raadplegen, zonder een enkele manifestatie van menselijke steun, en u nam het risico om het ´ja¡ van je leven te zeggen, zonder enig ander motief dan je Geloof en je Liefde. De hele geschiedenis zou nooit genoeg lof kunnen verzamelen om zoÿn grootsheid te waarderen en bewonderen.