|
10/12 Twee fragmenten over onze Moeder
Vol 34 - 1/1/1937: Het feest dat de Hemelse Koningin voor Haar
Zoon Jezus bereidde bij Zijn geboorte.
Ik
dacht aan de Menswording van het Woord en de overmaat van Liefde van de
Godheid, die op zeeën leken, die alle schepselen omhulden en hen wilden laten
voelen hoeveel ze van hen hielden, om op hun beurt bemind te worden; en door
hen vanbinnen en vanbuiten te bekleden, fluisterden ze onophoudelijk, zonder
ooit te stoppen: 'Liefde, Liefde, Liefde.... Liefde geven Wij, en Liefde willen
Wij.' En onze Hemelse Moeder, die zich gekwetst voelde door de voortdurende oproep
van de Eeuwige die Liefde geeft en Liefde wilde, was heel aandachtig in het
beantwoorden van Haar dierbare Zoon, het Mensgeworden Woord, door Zichzelf tot een
verrassing van Liefde te vormen. Op dat moment kwam het Hemelse Kind uit de
moederschoot, en ik - oh! Wat verlangde ik naar Hem; en Hij wierp Zich in mijn
armen, helemaal feestelijk zei Hij:
Mijn dochter, zie je Mijn Mama heeft
voor Mij het feest bij Mijn geboorte voorbereid maar weet je hoe? Ze was zich
bewust van de zeeën van Liefde die uit de Hemel neerdaalden in de afdaling van
het Eeuwige Woord. Ze hoorde de voortdurende oproep van God, die op Zijn beurt
bemind wilde worden; en Onze verlangens, Onze vurige verzuchtingen. Ze had mijn
gekreun in Haar schoot gevoeld; vaak hoorde Ze me huilen en snikken. Elk van Mijn
gekreun was een zee van Liefde die Ik naar elk hart stuurde, om terug bemind te
worden; en toen Ik Mij onbemind zag, huilde Ik tot Ik in snikken uitbarstte;
maar elke traan en gesnik verdubbelden Mijn zeeën van Liefde om de mensen te
winnen door Liefde. Maar nee! Ze zouden deze zeeën in pijn veranderen, terwijl
Ik van de pijn gebruik maakte om ze om te zetten in nog meer zeeën van Liefde,
voor zoveel pijnen als ze Mij gaven.
Mijn Mama wilde Me
laten lachen om Mijn geboorte, en het feest voorbereiden voor haar Babyzoon. Ze
wist dat Ik niet kan glimlachen als Ik niet geliefd ben, en Ik kan ook niet
deelnemen aan een feest als er geen Liefde in zit. Daarom, door Mij lief te
hebben als ware Moeder, en krachtens mijn Fiat zeeën van Liefde, en de Koningin
zijnde van de hele Schepping, omhulde Ze de hemelen met Haar Liefde, en
verzegelde elke ster met het ´Ik hou van jou, O Zoon, voor mezelf en voor iedereen¡.
Ze omhulde de zon in Haar zee van Liefde en maakte drukt in elke straaltje
licht Haar: ´Ik hou van jou, O Zoon'; en ze riep de zon op om haar Schepper met
haar Licht te bekleden, zodat Hij, opgewarmd, in elk lichtstraaltje het ´Ik hou
van jou¡ van Zijn Mama zou voelen.
Ze bekleedde de wind
met Haar Liefde, en in elke windstoot drukte ze ´Ik hou van jou, O Zoon¡; en riep
de wind, zodat ze Hem kon strelen met een briesje en Hem bij elke briesje het
gevoel zou kunnen geven: ´Ik hou van je, ik hou van je, O mijn Zoon¡. Ze
omhulde alle lucht in Haar zeeën van Liefde, zodat Hij bij het inademen de adem
van Liefde van Zijn Moeder zou voelen. Ze bedekte de hele zee met Haar zee van Liefde,
en elke beweging van de vissen. En de zee fluisterde: ´Ik hou van je, O mijn Zoon¡;
en de vis bewogen in een ´Ik hou van jou, ik hou van jou¡. Er was niets dat Ze
niet met Haar Liefde bekleedde; en met Haar Rijk van Koningin gebood Ze
iedereen om Haar Liefde te ontvangen, om Haar Jezus de Liefde van Zijn Mama
terug te geven.
Elke vogel -
sommigen zongen ´Liefde¡, sommigen kwetterden ´Liefde¡. Zelfs elke atoom van de
aarde werd met Haar liefde bekleed. De adem van de dieren bereikte Mij met het ´Ik
hou van jou¡ van mijn Moeder; en het hooi werd bekleed met Haar liefde. Daarom
was er niet één ding dat Ik zag of aanraakte waarin Ik de zoetheid van Haar
liefde niet zou voelen. Hiermee bereidde Ze voor mij het mooiste feest voor bij
Mijn geboorte - een feest van alle Liefde. Het was de vergelding van Mijn grote
Liefde die Mijn lieve Moeder Me liet vinden; en het was Haar Liefde die Mijn
huilen kalmeerde, Mij verwarmde terwijl Ik verdoofd was van de kou in de
kribbe.
Meer nog, aangezien Ik
in Haar liefde de Liefde van alle schepselen vond, en ze voor elk van hen Mij kuste,
drukte ze Mij in Haar Hart en hield ze van Mij met Moederliefde namens Haar
kinderen; en Ik, die in elk van hen Haar Moederliefde voelde, werd aangetrokken
om van hen te houden als kinderen van Haar en als dierbare broeders van Mij.
Mijn dochter, wat
kan Liefde die wordt opgewekt door een Almachtig Fiat niet doen? Het maakt
zichzelf tot magneet en trekt Ons op een onweerstaanbare manier naar elkaar
toe; het verwijdert elke ongelijkheid; met zijn warmte transformeert en
bevestigt het de mens in de Geliefde; dan verfraait het haar op een
ongelooflijke manier, zo erg zelfs dat Hemel en aarde zich aangetrokken voelen
om van haar te houden. Niet van een mens houden die van Ons houdt, is voor Ons
onmogelijk; het geheel van Onze Goddelijke macht en kracht wordt machteloos en
zwak voor de overwinnende kracht van iemand die van Ons houdt.
Daarom, ook jij:
geef Mij het feest dat Mijn Moeder Mij gaf bij Mijn geboorte; omhul Hemel en
aarde met je ik hou van U, O Jezus. Laat niets aan je ontsnappen waarin je Liefde
niet zou vluchten - laat Me glimlachen. In feite ben Ik niet slechts één keer
geboren, maar word Ik altijd herboren, en vaak zijn Mijn geboorten zonder
glimlach en zonder feest, en alleen Mijn tranen, snikken en gejammer worden aan
Mij overgelaten, en een ijzige kou die Me doet rillen en al Mijn ledematen
verdoofd. Druk Mij daarom aan je hart om Mij te verwarmen met jouw Liefde, en vorm
met het licht van Mijn Wil voor Mij het kledingstuk om Mij te kleden, zodat ook
jij een feest voor Mij zult maken; en Ik zal het voor je maken door je meer Liefde
en nieuwe kennis van Mijn Wil te geven.
Vol 16 - 26/12/1923: Voor
iemand die leeft in de Goddelijke Wil is het altijd Kerstmis, en de mysteries
van het leven van Jezus zijn een voortdurende handeling. Er zijn geen vodden
van ellende voor haar.
Ik ging door de meest bittere
dagen vanwege de ontbering van Jezus. Ik voelde me een smerige vod die Jezus
opzij had gelegd omdat het walgelijk voor Hem was, zo vies was het. In mijn
binnenste hoorde ik zeggen: In mijn Wil zijn geen vodden, maar alles is
Leven en Goddelijk Leven. Een lap is gescheurd, wordt vuil, omdat er geen
leven in zit; in plaats daarvan is er in mijn Wil, die leven bevat en leven
geeft aan allen, geen gevaar dat de ziel aan stukken wordt gescheurd, of nog
minder dat ze vuil wordt.
Zonder er aandacht aan te
schenken, dacht ik bij mezelf: Wat een mooie kerstvakantie laat Jezus me
besteden! Het laat zien hoeveel Hij van me houdt!
En Hij, die in mijn binnenste
bewoog, voegde eraan toe: Mijn dochter, voor iemand die Mijn Wil doet, is
het altijd Kerstmis. Als de ziel Mijn Wil binnengaat, word Ik verwekt in haar
daad; terwijl zij haar handeling uitvoert, ontwikkel ik Mijn leven. Als zij het
voltooit, verrijs Ik terug, en de ziel blijft ontvangen in Mij, ontwikkelt haar
leven in het Mijne en verrijst in Mijn eigen daden.
Kijk dan eens hoe kerstvakantie is voor degenen
die zich één keer per jaar voorbereiden en zich in Mijn Genade plaatsen, zodat
ze iets nieuws van Mijn Geboorte in zich voelen. Maar voor iemand die Mijn Wil
doet is het altijd Kerstmis: ik word opnieuw geboren in elk van haar
handelingen. Zou je daarom willen dat Ik eenmaal per jaar in jou geboren wordt?
Nee, nee - voor iemand die Mijn Wil doet, moet Mijn geboorte, Mijn leven, Mijn
dood en Mijn Verrijzenis een voortdurende handeling zijn, die nooit wordt
onderbroken; wat zou anders het verschil, de onmetelijke afstand, van de andere
heiligheden zijn?
|