Uit: De Stem der martelaren - oktober 2021

Na 14 jaar in een communistische gevangenis riepen Richard en Sabina Wurmbrand Christenen in het ‘vrije' westen op om vervolgde Christenen niet te vergeten. Met hun getuigenis startte het werk van HVK in België.

WEES NIET BEVREESD

Richard en Sabina Wurmbrand leidde trouw de ondergrondse Kerk tijdens de Nazi-jaren en hadden hiervoor al heel wat vervolging meegemaakt. Nu was er een eind gekomen aan de Duitse overheersing, en nam een nieuwe macht het land in handen: het communistisch regime. Het richtte zich tegen alles dat met geloof te maken had. Toch gingen Richard en Sabina moedig door met het volgen van Jezus. Een keuze die hen duur te staan kwam.

29 februari 1948 - Boekarest, Roemenië

Een zwarte bestelwagen racet door de besneeuwde straten van Boekarest. Het geluid van de piepende banden waarmee hij tot stilstand komt, verscheurt de stilte van deze zondagmorgen. Richard Wurmbrand weet dat in zijn communistische woonplaats regelmatig ontvoeringen in opdracht van de regering plaatsvinden. Hij is eerder gearresteerd en leeft, net als vele anderen, met een constante angst om opnieuw gevangen te worden genomen. Die morgen verwacht hij echter niet dat hij slachtoffer zou zijn - zeker niet nu hij op weg is naar de kerk. Terwijl hij de punten van zijn preek overdenkt, worden zijn gedachten verstoord door de bestelwagen die de stoeprand naast hem oprijdt. Uit het voertuig springen twee mannen in donkere pakken. Hun ogen, koud en intimiderend, zijn gericht op de 39-jarige predikant, die van schrik struikelt.

Ondanks zijn lengte van ruim een meter negentig kan Richard zijn ontvoerders niet de baas; zijn slungelige postuur is nauwelijks geschikt om een aanval af te weren. De mannen springen op hem af. De ene man pakt zijn armen beet, terwijl de ander hem met een stoot tegen zijn ribben de adem ontneemt. Alle hoop om nog om hulp te schreeuwen vervliegt als Richard over de grond rolt - snakkend naar adem in de ijskoude lucht.

Terwijl de mannen hem op de achterbank van de gestroomlijnde Ford trekken, komt er een diepzinnige gedachte in Richard op. Toen hij twee dagen eerder in het Bijbelboek Jozua las, viel zijn oog op een eindeloze herhaling van de woorden ´Wees niet bevreesd'. Richard was nieuwsgierig geworden. Waarom werd die opdracht zo vaak herhaald in de Schrift? Hoeveel keer kwam hij eigenlijk voor? Hij besloot alle keren te tellen en ontdekte dat de zin 366 keer in de Bijbel voorkomt: voor elke dag van het jaar, inclusief een keer extra voor schrikkeljaren. Richard besefte dat Christenen nooit bang hoeven te zijn. Gods belofte betreft zelfs 29 februari, de dag waarop Richard wordt ontvoerd.

De chauffeur geeft al gas voordat het portier met een klap dichtvalt, maar Richard glimlacht. Hij en zijn vrouw Sabina hadden geweten dat dit moment zou komen. Ze wisten welke hoge prijs er op hun Christelijke activiteiten stond en hadden die al jarenlang ingecalculeerd. Zelfs nu, terwijl hij werd ontvoerd, herinnert Gods Woord hem eraan dat hij niets hoeft te vrezen.

Een derde man op de passagiersstoel richt een pistool op Richard, terwijl de mannen naast hem zijn voet met een ketting vastmaken aan zijn pols. Richards glimlach wordt breder en zijn ontvoerders kijken elkaar bezorgd aan. Hun gevangene staat onder arrest, maar toch glimlacht hij. Is hij zijn verstand al verloren? Ze hebben informatie van hem nodig en een gestoorde man kunnen ze niet gebruiken.

‘Waarom lach je?' vraagt een van de mannen. ‘Omdat het er 366 keer staat', zegt Richard. Nu wisten de mannen helemaal zeker dat hij gek is geworden. ‘Wat staat er 366 keer, meneer?' ‘Net wat ik nodig heb.' De man zucht geërgerd. ‘Wat heb je nodig?' ‘De mens zal niet van brood alleen leven', antwoordt Richard. ‘Hij leeft van het Woord van God en ik heb het woord van God dat ik niet bang hoef te zijn.' Richard is nu een gevangene van de geheime politie, maar hij weet dat hij in de handen van de Almachtige God is. Die gedachte maakt zijn hart rustig. Terwijl de bestelwagen uit de stille straat verdwijnt, sluit Richard zijn ogen. God heeft hem voorbereid op wat komen gaat en hij bidt of hij trouw bevonden mag worden.

Overdenking:

Tijdens de 14 jaar in een communistische gevangeniscel hoorde ik het volgende verhaal van een broeder: ´Ik ben ooit naar een voorstelling geweest en zag daar een indrukwekkende act. Een boogschutter plaatste een brandende kaars op het hoofd van zijn vrouw. Toen stapt hij uit het midden van de arena en schoot van een aardige grote afstand de kaars van haar hoofd.

Toen de voorstelling was afgelopen, ben ik naar haar toe gegaan en vroeg haar of ze nooit bang was dat de pijl haar zou raken. Zijn antwoordde ‘Waarom zou ik bang zijn? Hij richtte op de kaars, niet op mij.'

Toen ik dit verhaal hoorde, besefte ik dat ik niet bang hoefde te zijn voor de martelingen. Ze waren niet op mij gericht. Ze kunnen mijn lichaam slaan, maar mijn echte leven is in Christus. Ik ben met Hem gezeten in de Hemelse gewesten en daarom kunnen zij de persoon die ik werkelijk ben, niet slaan. Vervolging, hoe onbeschrijflijk pijnlijk het ook is, heeft zijn grenzen. Noch lichamelijke pijn, noch emotionele trauma's kunnen vernietigen wie we ten diepste zijn.

Christus woont in ons en wanneer onze vijanden ons een harde slag toebrengen, dan lasteren ze eigenlijk Christus. Wij zijn betrokken bij de strijd, maar het betreft een veel grotere oorlog, een geestelijke strijd tussen goed en kwaad.

Deze eenvoudige les bemoedigde mij enorm tijdens de vele martelingen die me daarna nog zijn overkomen. Ik wist dat mijn plaats in Christus veilig was, wat er ook met mijn lichaam gebeurde.

Richard Wurmbrand (1909-2001) - Oprichter HVK

Steun: Hulp aan de Verdrukte Kerk

BE28 4162 0287 8120  KREDBBEB

www.vervolging.be