De adventskrans (uit wiki)

Een adventskrans is een horizontaal liggende ronde krans van gevlochten dennen- of sparrengroen met vier kaarsen waarvan tijdens de Advent er elke zondag één meer wordt aangestoken. Hij wordt zowel in huis als in de kerk gebruikt. Op de laatste zondag voor kerst branden dus alle kaarsen. Ze zijn dan verschillend van lengte, want ze hebben niet even lang gebrand. Het woord 'advent' is afkomstig van het Latijnse woord adventus, komst. 

Christenen bereiden zich voor op de komst, de geboorte van Jezus, het licht van de wereld. De Advent begint op de zondag die het dichtst ligt bij het feest van Sint-Andreas (30 november), soms dus al eind november, nog vóór Sinterklaas. De advent telt in ieder geval altijd vier zondagen, maar omdat Kerstmis niet per se op een zondag valt, kan het aantal weekdagen verschillen, de Advent duurt op zijn kortst drie weken en één dag. De Advent begint op de zondag vier weken voor Kerstmis, de zondag tussen 26 november en 4 december. 

De zondagen van de adventstijd heten 1e, 2e, 3e, 4e zondag van de Advent. De eerste zondag is traditioneel ook de eerste dag van het nieuwe kerkelijke jaar. In de liturgie vormen Advent, Kerstmis, Onnozele Kinderen (28 december), het Feest van de Heilige Familie (zondag tussen kerst en nieuwjaar), Driekoningen (6 januari) en het Doopsel van Jezus (zondag na 6 januari) samen de 'Kerstkring'.
Vroeger begon de Advent met Sint-Maarten (11 november). Die periode van zes weken kende ook vastendagen, vergelijkbaar met de periode van de vasten voor Pasen. 

Op de eerste zondag wordt de eerste kaars aangestoken. Elke volgende zondag komt er eentje bij. De kaarsen staan symbool voor het komende Licht. 

De adventskrans is rond en symboliseert de aarde, heel de wereld. Hij staat ook voor het terugkomen van de jaargetijden. De vier kaarsen op de krans geven niet alleen de vier weken van voorbereiding aan, maar ook de vier windstreken noord, zuid, oost en west. 

Tussen de kaarsen wordt soms een paars lint gedraaid om de krans. Deze kleur is de liturgische kleur van de Advent in de Katholieke Kerk. Het verdient aanbeveling de krans zo eenvoudig mogelijk te houden, zonder al te veel extra versiering zodat de symboliek van de Adventskrans niet "ondergesneeuwd" raakt. Ook het gebruik van natuurlijke materialen zoals echt dennengroen en kaarsen van bijenwas dragen aan de symboliek bij. 

De herkomst van de adventskrans

Begin 19e eeuw was er onrust in het Duitse Hamburg en omgeving.

De in Hamburg geboren Duitse theoloog Johann Hinrich Wichern bekommerde zich om de kinderen uit arme gezinnen. Hij bouwde in 1833 een boerenschuur net buiten de stad als toevluchtsoord. Heden ten dage is dit gebouw nog altijd te bezoeken en staat het bekend als het Rauhes Haus. Kinderen kregen hier te eten en volgden schoollessen.

Johan Hinrich Wichern kreeg van de kinderen in de aanloop naar kerst vaak de vraag ´wanneer is het kerst?¡ Om de aanloopperiode naar kerst te visualiseren bedacht hij de adventskrans. Hij maakte in 1839 een wagenwiel met 19 rode en 4 witte kaarsen, de eerste echte Adventskalender. Iedere dag werd er één rode kaars aangestoken en op elke zondag één witte kaars. Zo wisten de kinderen iedere dag hoe veel nachten ze nog moesten slapen voordat het Kerstmis was. 

Symboliek

Wichern gaf later de adventskrans zijn moderne betekenis. Pas in 1860 bedekte hij het wiel met dennentakken. De naalden deden denken aan de doornenkroon op het hoofd van Jezus bij de Kruisiging.

In België, Oostenrijk en Zwitserland bestaat hier en daar het gebruik in de kaarsen de liturgische kleuren te laten terugkomen: drie paarse kaarsen en een roze kaars. De roze kaars verwijst naar de derde zondag in de Advent: Zondag "gaudete", waarbij de Kerk al een voorproefje neemt op de kerstvreugde. In Spanje bestaat een heel kleurenschema voor de kaarsen:

• Eerste zondag: paars, de kleur van inkeer en vergeving. In plaats van paars wordt ook geel gebruikt, dat staat voor bevestiging van het geloof.
• Tweede zondag: groen, kleur van de hoop op een eeuwig leven. Alternatief is lichtblauw, symbool van de aanvaarding van Gods gerechtigheid.
• Derde zondag: roze, voor de vreugde om de komst van Christus.
• Vierde zondag: rood, dat staat voor Gods onvoorwaardelijke liefde.
• Kerstmis: wit, kleur van de zuiverheid. Deze kaars wordt in het midden van de krans geplaatst. 

WIJDING OF ZEGENING VAN DE ADVENTSKRANS

Onze hulp is in de Naam des Heren,
Die Hemel en aarde geschapen heeft.

Laat ons bidden!

O God, voor U zijn duizend jaar als één dag. Altijd echter blijft U roepen naar ons: "Zie, nu is het de dag van het heil, nu is het uur daar om op te staan uit de slaap; verhard vandaag uw harten niet!" Zo hebt U ons vandaag de genade geschonken een nieuw kerkelijk jaar te beginnen.

Wijd + daarom deze gevlochten takken tot een krans en geef dat het komende jaar voor allen een Christus-jaar moge zijn, een tak in de krans van onze heerlijkheid, waarmee U ons kronen wilt, wanneer we zijn uitgegroeid tot de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus. (Ef.4,13) 

Uw barmhartigheid, O Heer, kent geen einde. U wilt dat alle mensen zalig worden. Laat dan in ons en in allen de hoop op verlossing en het verlangen naar de eeuwige heerlijkheid altijd levend zijn, vooral in deze genadetijd. Als teken en belofte hiervoor wijdt + en zegen + deze altijd groene takken opdat het zien ervan ons met vreugde over onze gemeenschappelijke hoop en roeping vervult. 

U heeft, O God, als licht voor onze verlichting Uw Zoon Jezus Christus gezonden. Daarom wijd +, zegen + en heilig + dit licht. Moge het ons in de dagen van voorbereiding op de hernieuwde komst van Uw Zoon een symbool zijn van het licht dat ieder mens wil verlichten. 

Zoals op iedere zondag in de advent een andere kaars wordt ontstoken op deze gewijde krans, laat in ons de liefde van Christus groeien. Moge dus de viering van Zijn geboorte en Zijn openbaring ons alle mensen waardig en bereid vinden Uw Heerlijkheid vol van genade en waarheid te schouwen en genade na genade te ontvangen door Christus Onze Heer. Amen. 

Gebedenboek Münster 1950.

Te spreken door de priester als wijdingsgebed voor de adventskrans in de kerk of door de familievader als zegeningsgebed, maar dan zonder kruistekens op de aangeduide plaatsen. 

Et aspergatur aqua benedicta. Pro manuscriptio privatim divulgatum - jura proprictatis omnia vindicabuntur

Bron: http://derkatholikunddiewelt.blogspot.com/ 

Met dank aan O. Pelgrims