|
DERDE
BLOEMBLAADJE
PROTESTANTEN, KATHOLIEKEN EN DE
KOMENDE BRUILOFT (1/10/2009)
Dit is het derde "bloemblaadje"
van een bloem van profetische woorden die Pr. Kyle Dave en ik ontvingen het in
de herfst van 2005. We blijven deze dingen beproeven en onderscheiden, terwijl
we ze met jullie delen voor jullie eigen onderscheiding.
Pr. Kyle Dave is een zwarte
Amerikaan uit het zuiden van de Verenigde Staten. Ik ben een blanke Canadees
van de noordelijke Canadese prairies. Zo ziet het er aan de oppervlakte
tenminste uit. De Vader is eigenlijk Frans, Afrikaans en West-Indisch van
afkomst; Ik ben Oekraïens, Brits, Pools en Iers. We hebben enorm verschillende
culturele achtergronden, en toch, terwijl we samen baden in de paar weken die
we deelden, was er een ongelooflijke eenheid van hart, geest en ziel.
Als we het hebben over eenheid
tussen Christenen, dan bedoelen we dit: een bovennatuurlijke eenheid, die Christenen
onmiddellijk herkennen. Of ik nu in Toronto, Wenen of Houston bedien, ik heb
deze eenheid geproefd - een onmiddellijke Liefde-kennende band, geworteld in
Christus. En het heeft alleen maar zin als wij zijn Lichaam zijn, en dan zal de
hand de voet herkennen.
Deze eenheid gaat echter verder
dan alleen maar erkennen dat we broeders en zusters zijn. De H. Paulus spreekt
over ´eensgezind te zijn, met dezelfde Liefde, met hetzelfde streven, met
dezelfde geest, met dezelfde Liefde, verenigd van hart, één ding denkend"
(vgl. Filippenzen 2:2). Het is een eenheid van Liefde en waarheid.
Hoe zal de eenheid van Christenen
worden bereikt? Wat Pr. Kyle en ik in onze ziel hebben meegemaakt, was er
misschien een voorproefje van. Op de een of andere manier zal er een "Verlichting"
(de Waarschuwing) zijn waarin zowel gelovigen als niet-gelovigen de realiteit
van Jezus levend zullen ervaren. Het zal een infusie van Liefde, Barmhartigheid
en Wijsheid zijn - een "laatste kans" voor een eigenzinnige wereld.
Dit is niets nieuws; veel van de Heiligen voorspelden zo'n gebeurtenis, evenals
de Heilige Maagd Maria in verschijningen over de hele wereld. Wat misschien
nieuw is, is dat veel Christenen geloven dat het op handen is.
HET EUCHARISTISCH MIDDELPUNT
De Eucharistie, het Heilig Hart van Jezus, zal het middelpunt
van de eenheid worden. Het is het Lichaam van Christus, zoals de Schrift zegt:
´Dit is Mijn Lichaam... dit is Mijn Bloed." En wij zijn Zijn Lichaam.
Daarom is de Christelijke eenheid nauw verbonden met de Heilige Eucharistie:
1 Korintiërs
10:17: Omdat het één Brood is, zijn wij, hoewel met velen, één Lichaam,
want we hebben allemaal deel aan dat ene Brood.
Nu, dit zou sommige Protestantse lezers kunnen verbazen,
aangezien de meesten van hen niet geloven in de Werkelijke Tegenwoordigheid van
Christus in de Eucharistie of zoals Jezus het uitdrukte:
Johannes
6:55: Mijn Lichaam is het ware voedsel en Mijn Bloed is de ware
drank.
Maar ik zag in mijn geestesoog de dag komen dat Pinkstergemeenschap
en leden van de Evangelische Kerk de Katholieken opzij zullen duwen om naar voor
in de kerk te gaan naar Jezus, daar, in de Eucharistie. En ze zullen dansen; ze
zullen rond het altaar dansen zoals David rond de Ark danste... terwijl
verbijsterde Katholieken verwonderd toekijken. (Het beeld dat ik zag was van de
Eucharistie in de monstrans de houder die de hostie vasthoudt tijdens de
aanbidding en Christenen die met grote vreugde en erkenning van Christus
onder ons aanbaden [Matt 28:20].)
De Eucharistie
en de eenheid van Christenen. Voor de grootsheid van dit mysterie roept de H.
Augustinus uit: ´O sacrament van toewijding! O teken van eenheid! O band van
naastenliefde!¡ Hoe pijnlijker de ervaring van de verdeeldheid in de Kerk die
de gemeenschappelijke deelname aan de tafel van de Heer verbreekt, des te
dringender zijn onze gebeden tot de Heer dat de tijd van volledige eenheid
onder allen die in Hem geloven mag terugkeren. CKK,
1398
Maar om niet in de zonde van triomfalisme te vervallen,
moeten we ook erkennen dat onze Protestantse broeders ook hun gaven aan de Kerk
zullen brengen. We hebben hier onlangs al een voorafschaduwing van gezien in de
grote bekeringen van Protestantse theologen die niet alleen duizenden
bekeerlingen tot het Katholieke Geloof brachten en blijven brengen, maar ook
nieuwe inzichten, frisse ijver en aanstekelijke passie (Scott Hahn, Steve Wood
, Jeff Cavins en anderen komen voor de geest).
Maar er zullen andere gaven zijn. Als de Katholieke Kerk
rijk is aan spiritualiteit en traditie, zijn Protestanten rijk aan de geest van
evangelisatie en discipelschap. God stortte Zijn Geest uit over de Katholieke Kerk
in de jaren 60 in wat bekend werd als de ´Charismatische Vernieuwing¡. Maar in
plaats van acht te slaan op de Paus en de verklaringen van het Tweede Vaticaans
Concilie, die dit ´nieuwe Pinksteren¡ erkenden als noodzakelijk voor de ´opbouw
van het Lichaam¡ en ´behorend tot de hele Kerk¡, duwden veel geestelijken deze
beweging van de Geest letterlijk in de kelder waar hij, zoals elke wijnstok die
zonneschijn, open lucht en de behoefte om vrucht te dragen nodig heeft,
uiteindelijk begon te verschrompelen - en erger nog, verdeeldheid veroorzaakte.
DE GROTE UITTOCHT
Aan het begin van het Tweede Vaticaans Concilie riep Paus
Johannes XXIII uit:
Ik wil
de ramen van de kerk opengooien zodat wij naar buiten kunnen kijken en de
mensen naar binnen!
Misschien was de uitstorting van de Heilige Geest in de
Vernieuwing Gods genade om de Kerk nieuw leven in te blazen. Maar onze reactie
was ofwel te traag of te onwillig. Bijna vanaf het begin was er een
begrafenisstoet. Duizenden Katholieken verlieten de muffe kerkbanken van hun
parochies voor de vitaliteit en opwinding van hun Evangelische buren, waar hun
nieuw gevonden relatie met Christus zou worden bevorderd en gedeeld.
En met de exodus verlieten ook de charisma's die Christus
aan Zijn bruid gaf. Decennia later zongen Katholieken nog steeds dezelfde oude
liedjes als in de jaren 60, terwijl leden van de Evangelische beweging spontaan
zongen in hun samenkomsten terwijl nieuwe muziek uitstroomde van jonge
artiesten. Priesters gingen door met het doorzoeken van publicaties en
internetbronnen voor hun preken, terwijl Evangelische predikers profetisch uit
het Woord spraken. Katholieke parochies sloten zichzelf in, terwijl routine
plaatsmaakte voor apathie, terwijl de Evangelische Christenen duizenden
zendingsteams stuurden om zielen in het buitenland te oogsten. Parochies sloten
of moesten met anderen samensmelten bij gebrek aan Priesters, terwijl Evangelische
kerken meerdere assistent-predikanten inhuurden. En Katholieken verloren hun Geloof
in de Sacramenten en het gezag van de Kerk, terwijl Evangelische Christenen
doorgingen met het bouwen van megakerken om nieuwe bekeerlingen te verwelkomen
- vaak met zalen om te evangeliseren, te entertainen en discipelen te maken van
de afgevallen Katholieke jeugd.
DE BRUILOFTSGASTEN
Helaas! Misschien kunnen we een andere interpretatie van
het bruiloftsbanket van de Koning zien in Matteüs 22. Misschien zijn degenen
die de volheid van de Christelijke openbaring, het Katholieke geloof, hebben
aanvaard, de uitgenodigde gasten die worden verwelkomd aan de bankettafel van
de Eucharistie. Daar bood Christus ons niet alleen Zichzelf aan, maar ook de
Vader en de Geest, en toegang tot de schatkamers van de Hemel waar grote gaven
op ons wachtten. In plaats daarvan hebben velen het allemaal als
vanzelfsprekend beschouwd en lieten angst of zelfgenoegzaamheid hen van tafel
houden. Velen zijn gekomen, maar weinigen hebben gefeest. En daarom zijn er
uitnodigingen naar de zijwegen gegaan om degenen uit te nodigen die het Feest
met open handen zouden ontvangen.
En toch, degenen die deze nieuwe uitnodigingen
accepteerden, gingen door met de keuze voor lamsvlees en ander voedzaam
voedsel, en kozen in plaats daarvan voor een banket alleen met desserts.
Inderdaad, onze Protestantse broeders en zusters hebben het hoofdgerecht van de
Eucharistie en veel fijne groenten en salades van de Sacramenten en
familietradities gemist.
Kerkgemeenschappen
die voortkomen uit de Reformatie en afgescheiden zijn van de Katholieke Kerk,
"hebben niet de eigenlijke realiteit van het Eucharistische mysterie in
zijn volheid bewaard, vooral niet vanwege het ontbreken van het Sacrament van
de Heilige Wijding." Om deze reden is voor de Katholieke Kerk een Eucharistische
omgang met deze gemeenschappen niet mogelijk. Maar deze Kerkelijke
gemeenschappen, wanneer ze de dood en verrijzenis van de Heer herdenken in het
Heilig Avondmaal... belijden ze dit het leven in gemeenschap met Christus
betekent en wachten ze op Zijn Komst in heerlijkheid. CKK,
1400
In plaats daarvan hebben ze zich vaak tegoed gedaan aan de
geneugten van de charismas en de zoetheid van emotie
. alleen om te ontdekken
dat ze op zoek waren naar iets rijkers, iets smaakvollers, iets diepers. Maar
al te vaak was het antwoord om naar de volgende desserttafel te gaan, en
negeerden ze de chef-kok in zijn mijter gekleed, zittend in de Petrusstoel.
Gelukkig hebben veel Evangelische Christenen een grote liefde voor de Schrift
en zijn ze goed gevoed, ook al is interpretatie soms gevaarlijk subjectief.
Inderdaad, veel van de mega-kerken van tegenwoordig leren een schaduw van het Christendom
of helemaal een vals Evangelie. En het subjectivisme dat zo wijdverbreid is in
niet-Katholieke gemeenschappen heeft geleid tot verdeeldheid na verdeeldheid
waarbij zich tienduizenden denominaties hebben gevormd, die allemaal beweren
"de waarheid" te hebben. Waar het op neerkomt: ze hebben het Geloof
nodig dat Jezus door de Apostelen heeft doorgegeven, en Katholieken hebben het
"Geloof" nodig dat veel Evangelische Christenen in Jezus Christus
hebben.
VELEN ZIJN GEROEPEN, WEINIG UITVERKOREN
Wanneer komt deze eenheid? Wanneer de Kerk van alles is
beroofd, niet van haar Heer. Wanneer dat wat op zand is gebouwd, is afgebrokkeld
en het enige dat overblijft het vaste fundament van de Waarheid is.
Christus heeft heel Zijn Bruid lief en zou degenen die Hij
heeft geroepen nooit in de steek laten. Hij zal in het bijzonder die eerste
steen niet verlaten die Hij zelf stevig heeft geplant en genoemd: Petros - de
Rots. En dus heeft er een stille vernieuwing plaatsgevonden in de Katholieke Kerk
- een nieuwe verliefdheid op de leringen, waarheid en Sacramenten van het Katholieke
(katholicis: 'universele') Geloof. In veel harten groeit een diepe Liefde voor
haar Liturgie, uitgedrukt in zowel haar oude als modernere vormen. De Kerk
wordt voorbereid om haar gescheiden broeders te ontvangen. Ze zullen komen met
hun passie, ijver en gaven; met hun Liefde voor het Woord, profeten, evangelisten,
predikers en genezers. En ze zullen worden ontmoet door contemplatieven,
leraren, Kerkelijke herders, lijdende zielen, Heilige Sacramenten en Liturgie,
en harten die niet op zand zijn gebouwd, maar op de Rots die zelfs de poorten
van de hel niet kunnen verpletteren. We zullen drinken uit één kelk, de kelk
van de Ene voor wie we graag zouden willen sterven en die voor ons stierf:
Jezus, de Nazarener, de Messias, Koning der koningen en Heer der heren.
DE WEERHOUDER
(17/11/2008)
Dit is een heel belangrijk
woord... het plaatst zoveel dingen in de context die zich snel ontvouwen in de
wereld van vandaag; en ik hoor dit woord weer met frisse oren.
Ik weet dat velen van jullie moe
zijn. Velen van jullie vinden het moeilijk om deze geschriften te lezen, want
ze gaan over verontrustende onderwerpen die nodig zijn om het kwaad te
ontmaskeren. Ik begrijp het (misschien meer dan ik zou willen.) Maar het beeld
dat vanmorgen in me opkwam, was dat van de Apostelen die in slaap vielen in de tuin
van Getsemane. Ze waren overmand door verdriet en wilden gewoon hun ogen
sluiten en alles vergeten. Ik hoor Jezus nogmaals tegen jou en mij, Zijn
volgelingen, zeggen:
Lucas 22:46: Waarom slapen jullie? Sta op een bid dat jullie niet in beproeving
komen.
Inderdaad, naarmate het steeds
duidelijker wordt dat de Kerk haar eigen Lijden onder ogen ziet, zal de
verleiding groeien om "de Tuin te ontvluchten". Maar Christus heeft
van tevoren al de genaden voorbereid die jullie en ik nodig hebben voor deze
dagen.
Ik weet dat veel van deze
genaden zullen worden gegeven om jullie te sterken, net zoals Jezus werd
gesterkt door een engel in de Tuin. Vrede zij met u! Christus is nabij en zal
je nooit verlaten!
|
