VEERTIG DAGEN

Al vroeg in dit schrijfapostolaat werd het getal ´veertig¡ voortdurend op mijn hart gedrukt. Het getal veertig heeft een betekenis in de H. Schrift die voor Christenen een "periode van voorbereiding" symboliseert. Bijvoorbeeld de veertig dagen van Jezus' bekoring in de woestijn, de veertig jaar na Pinksteren toen de tempel in Jeruzalem werd vernietigd, en de veertig jaar van de Israëlieten die rondzwierven en beproefd werden in de woestijn:

Psalm 95:10-11: Veertig jaar voelde Ik weerzin tegen hen. Ik zei: ´Het is een stuurloos volk dat Mijn wegen niet wil kennen.¡ En Ik zwoer in Mijn woede: ´Nooit gaan zij Mijn rustplaats binnen!¡

Zo herinnerde ik me nu pas dat ik eind 2007 de vraag had gesteld: Hoe laat is het? Ik schreef:

… terwijl we het einde van dit jaar naderen, zien we dat het veertig jaar geleden is dat de Heilige Geest werd uitgestort in de Charismatische Vernieuwing in 1967; veertig jaar sinds Israël opnieuw een natie werd in de Zesdaagse Oorlog van 1967; het is bijna veertig jaar geleden sinds het einde van het Tweede Vaticaans Concilie; en over slechts enkele maanden is het veertig jaar geleden dat Humanae Vitae - de Pauselijke Encycliek die waarschuwt tegen het gebruik van anticonceptie - werd uitgebracht. —3/12/2007

Dat brengt ons bij 2007-2008. Op oudejaarsavond in 2007 voelde ik een plotselinge sterke aandrang om het familiefeest achter me te laten en alleen te gaan bidden. Terwijl ik naast het bed knielde, voelde ik de aanwezigheid van OLVrouw en toen hoorde ik deze woorden in mijn hart:

Dit is het jaar van de ontplooiing.

Ik begreep pas later, die lente, wat die woorden betekenden:

Heel snel nu...

Ik had het gevoel dat de gebeurtenissen over de hele wereld zich snel zouden ontvouwen. Ik "zag" in mijn hart de ene orde na de andere instorten, als dominostenen:

Eerst de economie, dan de sociale en dan de politieke orde.

Hieruit, begreep ik, zou kortstondig een Nieuwe Wereldorde ontstaan, Satans gedoemde poging om Christus' Koninkrijk toe te eigenen. Toen, op het feest van de H. Aartsengelen, Michaël, Gabriël en Rafaël, weerklonken deze woorden in mijn ziel:

Mijn zoon, bereid je voor op de beproevingen die nu beginnen.

In de herfst van 2008 begon de economie in te storten. Miljarden gingen van de ene op de andere dag verloren, en als er geen kunstmatige levensondersteuning was geweest (d.w.z. bedrijven redden en "geld drukken"), zou alles misschien zijn ingestort. Het waren niet langer Christenen, maar economen die waarschuwden dat we in geleende tijd zaten.

Maar nu is de COVID-19-crisis vrijwel zeker de laatste druppel om het hele kaartenhuis naar beneden te halen nu de markten in een spiraal zitten, bedrijven sluiten, toeleveringsketens opdrogen, rekeningen stijgen, lockdowns voor onbepaalde tijd worden ingevoerd en landen biljoenen dollars drukken om hun burgers te betalen. Als de wereld failliet gaat, zullen degenen die het geld hebben geleend, het bezitten. Hoewel de oorsprong van dit coronavirus nog steeds wordt betwist, is het zeker dat het een handig instrument wordt te beginnen met de volledige herordening van de economie volgens marxistische principes. Het is uiteindelijk het invoeren van het Communisme via een achterdeur, en aan het roer van deze opkomende "nieuwe orde" staat de Verenigde Naties met hun gebruikelijke geheime taal:

Het herstel van de COVID-19-crisis moet leiden tot een andere economie. Alles wat we doen, tijdens en na deze crisis, moet sterk gericht zijn op het bouwen van meer gelijke, inclusieve en duurzame economieën en samenlevingen die veerkrachtiger zijn in het licht van pandemieën, klimaatverandering en vele andere wereldwijde uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd. —VN-chef António Guterres, 31/3/2020; mrctv.org

Vrijmetselaar, Sir Henry Kissinger, is iets transparanter: