Bedenk dat ik voor elke rijstkorrel die ik verspilde, rekenschap moest afleggen aan God! Voor al die keren dat ik eten in de vuilnisbak gooide! In het Boek des Levens zag ik de periode toen ik klein was en mijn familie arm was. Mijn moeder kookte vaak bonen; en ik haatte ze, ik verafschuwde ze. Ik zei: En weer die vervloekte bonen? Op een dag zal ik zo rijk zijn, dat ik ze nooit meer zal eten. Ik zag dat ik een keer de bonen weggooide, die mama me had voorgezet. Ze ging aan tafel zitten en had niets opgemerkt, en bij het zien dat mijn bord leeg was, dacht ze dat ik haastig had gegeten omdat ik honger had. Ze schepte nog eens op en gaf me haar portie. Ze at uiteindelijk niets. De Heer liet me zien dat onder de mensen die het dichtst bij me stonden, het mijn moeder was die in die tijd dikwijls honger leed. Omdat ze 7 kinderen had, at ze dikwijls niet zodat wij voedsel hadden, omdat we erg arm waren.

Wel, die dag bleef ze hongerig door mijn schuld, zonder te weten dat ik mijn eten had weggegooid. Maar het gebeurde ook dikwijls dat ze niet at omdat iemand op de deur klopte om eten te vragen, en ze gaf wat ze had.

Ze leed honger, maar ze maakte er nooit drukte over, ze had nooit een verbitterd of verdrietig gezicht. Integendeel, ze had altijd een glimlach op haar gezicht en men merkte niets aan haar op. Ik heb je reeds verteld wat een schat van een dochter is was! Ik noemde mijn vader "Peter de rotsbreker" (Fred van de "Flintstones"), en tegen mijn moeder zei ik dat ze ouderwets was! Dat ze een oude vrouw was, niet mee met de tijd, en soortgelijke dingen. Zelfs tot op het punt dat ik ontkende dat ze mijn moeder was, omdat ik me voor haar schaamde. Stelt je voor!

En toch kun je je niet voorstellen, de genaden, de zegeningen die door mijn moeder over mij en over de hele wereld werden gestort! Denk aan de genade om een ​​moeder te hebben die naar de kerk gaat en, voor het tabernakel, haar lijden en haar pijn aan Jezus aanbiedt, en alle vertrouwen op Hem stelt! Alle vertrouwen op Hem!

De Heer zei: Nooit heeft iemand van je gehouden, en zal nog van je houden, als je moeder! Nooit! Niemand zal zo teder van je houden als zij!

Toen liet de Heer me alle feesten zien die ik bijwoonde, na mijn verandering in sociale toestand. Op die feesten, buffetten, belandde de helft van het eten bij de afval, zonder erbij na te denken. De Heer vervolgde (bijna roepend): Kijk naar je broeders en zuster, die honger lijden! Ik had honger!

Je weet hoe honger, nood en lijden van Zijn kinderen de Heer ter harte gaan! Hoe ons egoïsme en ons gebrek aan naastenliefde Hem bedroefd! En Hij bleef me laten zien hoe er in mijn huis zoveel verfijnde en kostbare dingen waren. In die tijd had ik heel elegante, dure kledij hangen. De Heer zei mij: Ik was naakt, en je had een kast vol dure kleren, die je niet gebruikte…

Ik zag ook dat toen we in een hoger klasse leefden, als mijn vriendinnen merkkledij kochten, ik nog duurdere kocht; als één van hen een mooie auto kocht, ik een mooiere moest hebben om mee uit te pakken. Ik wilde altijd iets mooier en duurder, omdat ik jaloers was.

De Heer zei: Je was altijd hooghartig; je vergeleek je met degenen die het beter hadden dan jij! Rijke mensen! En je keek nooit naar degenen die het financieel minder goed hadden dan jij. Toen je arm was, bewandelde je de weg van Heiligheid, omdat je zelfs weggaf wat je ontbrak.

En Hij liet me zien hoe blij Hij was met mijn gebaar op een keer dat mijn moeder, ondanks onze armoede erin slaagde tennisschoenen van een merk voor mij te kopen. Ik was heel blij, maar ik ontmoette een kind op straat dat blootsvoets was, en ik voelde zo'n pijn voor hem, dat ik de schoenen uitdeed en ze hem gaf. Ik keerde terug naar huis zonder schoenen, en mijn vader vermoordde me bijna! En niet zonder reden: het was zoÿn offer om ze te kunnen kopen ondanks de armoede waarin we ons bevonden, en ik gaf ze weg!

Investeer in Hemelse schatten!

Maar de Heer was hier tevreden mee! Wat was Hij blij met de weg die ik toen bewandelde! Ondanks dat we een arm gezin in moeilijkheden waren, gaf God ons vele genaden en zegeningen dankzij de verdiensten van mijn moeder, haar goedheid en haar gebeden. De Heer toonde me dat, als ik niet gesloten was geweest voor Genade en de Heilige Geest, ik veel mensen had kunnen helpen met de talenten die Hij mij had gegeven.

Hij liet me de hele mensheid zien, en hoe we op God reageren door hoe we leven, of we ons hart openen voor Hem en voor de Heilige Geest, en voor hun goddelijke inspiraties. Hij zei: Ik had je geïnspireerd om voor deze mensen te bidden: als je dit had gedaan, zou het kwaad niet in hen zijn gekomen en zoveel schade hebben aangericht.

Bijvoorbeeld: er was een klein meisje dat seksueel werd misbruikt door haar vader: als ik me niet had afgesloten voor de Heilige Geest, had ik naar Zijn Goddelijke inspiraties geluisterd en voor hen gebeden: zodat de boze niet zou zijn binnengedrongen in die vader, die dan beschermd was geweest door gebed, en dat geweld niet zou zijn gebeurd en ook zoveel lijden niet zou hebben veroorzaakt.

Of ook, die jongen die geen zelfmoord zou hebben gepleegd. De Heer zei: Als je had gebeden, zou dat meisje geen abortus laten uitvoeren hebben, zou ze zich niet door Mij in de steek gelaten hebben gevoeld in een ziekenhuisbed. Als je had gebeden, had Ik je raad gegeven, zodat je je broeders en zusters, had kunnen helpen! Ik zou je begeleid hebben en je naar deze mensen hebben geleid. Zoveel verdriet in de wereld, en je had kunnen helpen!

Hij liet me zien hoeveel mensen lijden in de wereld en hoeveel ik had kunnen helpen. Nooit heb ik toegestaan ​​dat de Heilige Geest mij aanraakte, noch heb ik me ooit laten raken door het lijden van anderen. De Heer zei: Kijk naar het lijden van mijn volk, kijk hoe ik je familie met kanker moest verwonden, zodat je geroerd zou zijn voor degenen die aan dezelfde ziekte lijden!  Je werd geroerd door degenen die opgesloten waren, pas nadat je man zelf was opgesloten. En bijna roepend: Maar jij, van steen!!! Niet in staat om Liefde te voelen!

Ter afsluiting zal ik proberen uit te leggen hoe we onszelf zien in het Boek des Levens. Ik was erg hypocriet en vals. Ik was één van degenen die vol lof was in het zicht van een persoon, maar achter zijn rug slecht sprak over hem. Ik luisterde uitwendig, maar innerlijk trok ik mij niets aan. Ik prees bijvoorbeeld iemand en zei: Je bent mooi, wat een mooie jurk, het staat je heel goed. Maar van binnen dacht ik: Wat ben je lelijk, en je gelooft een koningin te zijn! In het Boek des Levens zie je dit alles, met dat verschil dat we ook onze gedachten zien. Al mijn leugens kwamen aan het licht, tot "levend rood", zo duidelijk dat iedereen het kon zien.