Ik moet je zeggen, broeders en zusters, dat de duivel ons laat wennen aan het verdriet van anderen. Door het lijden van anderen te laten zien, denken we dat dat probleem ons niet aangaat: degenen die in moeilijkheden zijn, kunnen voor zichzelf zorgen, en het is niet mijn probleem. Welnu, de Heer liet me zien hoe het Hem pijn doet als journalisten alleen maar bezig zijn met nieuws dat indruk zou kunnen maken, zonder ontroerd te worden. Ze denken alleen aan het verkopen van nieuws, zonder zich, in dat geval ,zorgen te maken over die vrouw!

Toen ik de tv aanzette en die boerin zag huilen, ervoer ik een diepe pijn voor haar lijden. Ik was echt bedroefd om die arme vrouw. Het was de Heer die dit toestond! Ik schonk aandacht aan wat er werd gezegd en realiseerde me dat de plaats waar deze gebeurtenissen zich voordeden mijn geboorteplaats Tulima in Venadillo was!

Maar onmiddellijk  erna begonnen de dagelijkse programma's, waarin ze spraken over een fenomenaal dieet, en ik vergat de vrouw, omdat ik meer geïnteresseerd was in soorten dieet. En ik dacht nooit meer aan haar!

Degene die de boerin niet vergat, was Onze Heer! Hij liet me de pijn en het lijden van die vrouw voelen, omdat Hij wilde dat ik haar zou helpen. Dat was het moment om de talenten te gebruiken die Hij mij had gegeven. Hij zei: De pijn die je voor haar voelde, was Ik, die je riep om haar te helpen. Ik vertraagde het nieuws, zodat je het zou kunnen zien: maar je was niet in staat om te knielen en voor haar te bidden, zelfs geen minuut! Je liet je afleiden door het dieet en je herinnerde je haar zelfs niet meer!

De Heer liet me de situatie van die vrouw zien. Het was een gezin van eenvoudige boeren. Eerst hadden ze de man gevraagd, het huis waarin ze woonden, te verlaten. Waarop hij nee antwoordde, en dat hij daar niet weg zou gaan. Daarom kwamen er mannen om hem weg te jagen. Die boer zag hen komen en hij realiseerde zich dat ze gewapend waren en van plan waren hem te doden.

Ik zag het hele leven van die man: ik zag en voelde de angst die hij voelde; Ik zag hoe hij rende om zijn kinderen en zijn vrouw te verstoppen onder een aantal zaken, die op aardewerk leken. Ik zag hem vandaar wegrennen, maar deze mannen achtervolgden hem.

Weet je wat zijn laatste gebed was? Heer, zorg voor mijn vrouw en mijn kleine kinderen: ik geef ze in Uw Handen! En ze hebben hem vermoord! Toen ze schoten, liet de Heer me de pijn voelen van die vrouw en van zijn kleine kinderen, die niet mochten huilen vanuit hun schuilplaats. (Ze huilt).

Op deze manier toont de Heer ons de pijn die Hij voelt, en het lijden van anderen. Maar dikwijls interesseren we ons alleen maar voor het onze, en we maken ons geen zorgen over onze medemens en zijn behoeften! (Ze blijft huilen). De Heer wilde dat ik knielde en Hem smeekte voor dat gezin, voor die moeder en haar kinderen! God zou me geïnspireerd hebben hoe ik hen had kunnen helpen!

Het was voldoende geweest om een ​​paar stappen te zetten en naar een Priester te gaan, die voor mijn huis woonde, en hem te vertellen wat ik op tv zag. Deze Priester was een vriend van de Priester van dat dorp (Venadillo, Tulima), en hij had een pension in Bogotà; hij zou die vrouw hebben geholpen.

Weet je, het eerste waar we God verantwoording moeten voor afleggen zijn de ze dingen die we nagelaten hebben te doen, zelfs nog vóór onze zonden! Ze zijn zo ernstig! Je kunt je niet voorstellen hoeveel er zijn! Op een dag zal je ze zien, net zoals ik ze zag! Deze zonden maken God aan het huilen! God huilt om zijn kinderen, om ze te zien lijden door onze onverschilligheid en gebrek aan mededogen, voor het feit dat zoveel mensen lijden, en we niets voor hen doen!

De Heer zal aan iedereen de gevolgen van de zonde van onze onverschilligheid tonen voor het lijden van de anderen. Zoveel pijn in de wereld is te wijten aan onze onverschilligheid en onze versteende harten. Die boerin zag dat ze ook vervolgd zou worden, want ze probeerden haar ook te doden. Maar ze ontsnapte met haar kinderen en zocht hulp bij de Priester van dat dorp. De Priester, die diepbedroefd was, zei haar: Mijn dochter, je moet vluchten, want als ze je vinden, zullen ze je vermoorden!

In grote haast deed hij wat voor haar het beste leek. Hij stuurde haar naar Bogotà; hij gaf haar wat geld en een paar aanbevelingsbrieven! Ze ging haastig weg en ze presenteerde zich, met deze brieven, op de verschillende plaatsen die de Priester haar had aangewezen, maar niemand nam haar op! Degenen die haar uiteindelijk hebben geholpen, waren degenen die haar tot prostitutie dwongen!!!

De Heer gaf me nog steeds een kans om haar te helpen, toen ik haar jaren later weer zag! Ik moest naar het centrum van de stad, maar ik had er een hekel aan omdat het een plek is waar je veel ellende ziet. En omdat ik me superieur voelde, hield ik er niet van om armoede, behoeftigheid en dat soort dingen te zien. Maar op die dag moest ik er echt heen, en terwijl we daar passeerden, vroeg mijn zoon me: Oh! Mama, kijk, waarom kleedt die dame zich in hemelsnaam zo en draagt ​​ze zo’n korte rok? Ik antwoordde hem: Kijk niet, zoon! Dit zijn verachtelijke vrouwen, die hun lichaam verkopen voor plezier, voor geld: het zijn prostituees, ze zijn onrein.

Stel je voor! Om zo te spreken, en nog meer mijn zoon te vergiftigen! Ik had vooroordelen jegens deze vrouw, die in deze situatie was terechtgekomen wegens de onverschilligheid van het volk. De Heer zei: De onverschilligen zijn de lauwen, en Ik spuw ze uit! Een onverschillig persoon zal nooit de Hemel binnengaan! Een onverschillige is iemand die in de wereld leeft en waar niets belangrijk is voor hem, niets hem aangaat, enkel zijn huis en zijn interesses! Je spirituele dood begon toen je stopte met je te interesseren wat er met je broeders en zusters gebeurde, toen je alleen aan jezelf en je welzijn dacht!

Spirituele schatten

Ik werd geschapen om mee te bouwen aan een betere wereld en om de talenten, die de Heer mij heeft gegeven, te gebruiken, om bij te dragen aan de uitbreiding van het Koninkrijk der Hemelen op aarde. Maar ik heb het niet gedaan! Integendeel! Hoeveel slechte raad heb ik gegeven, en hoeveel mensen heb ik gedrogeerd en geruïneerd, met mijn slechte raad en slecht voorbeeld!

Ik gebruikte nooit de talenten die God mij heeft gegeven, ik gebruikte ze nooit! De Heer vroeg me ook: Welke spirituele schatten breng je mee naar Mij?

Geestelijke schatten?! Mijn handen waren leeg!

Daarom zei Hij: Wat had je aan twee appartementen, de huizen die je bezat, de poliklinieken, die je als een professional beschouwden, en je grote voldoening gaven? Misschien had je hier maar beter één steen kunnen brengen? Wat voor nut had het om je lichaam zo te aanbidden, al het geld dat je eraan uitgaf, alle obsessies om in vorm te blijven? Waartoe diende het om zoveel diëten te volgen, die ertoe leidden dat je anorexia, boulimia kreeg en je lichaam martelde? Je hebt van je lichaam, van jezelf een afgod gemaakt. En wat heb je er hier nu aan? Je was erg gul, dat is waar, maar je deed het zodat ze je zouden bedanken, je zouden prijzen, zodat ze zouden zeggen dat je goed was. Je manipuleerde iedereen, met geld, zodat ze je in ruil daarvoor een gunst zouden kunnen bewijzen.

Vertel me: wat heb je hier meegebracht? Toen Ik je zag in je financiële ondergang, was het geen straf zoals je dacht, maar een zegen. Ja, dat faillissement was om je van die afgod te ontdoen, die afgod die je diende! Het was om je naar Mij terug te laten keren! Maar je kwam in opstand, je weigerde van je sociale positie af te komen, en je vervloekte je lot, als slaaf zijnde deze geldgod! Je dacht dit alles alleen te hebben bereikt, met eigen kracht, met je studies, omdat je een werker was, een vechter... Maar nee! Kijk eens hoeveel professionals er zijn, met betere academische studies dan die van jou. Hoeveel van degenen die werken, zetten zich meer in dan jij: neem hun toestand in acht... Aan jou werd veel gegeven, en daarom wordt er veel aan je gevraagd; voor veel moet je rekenschap afleggen.