In mijn geval, zoveel leugens waarvoor? Mijn leven werd in de openbaarheid gebracht, in Gods Licht. En jij? Aan de andere kant is er niemand die voor je opkomt met argumentatie of eisen. Daar is het alleen je geweten en God!

Gods Tribunaal

In mijn oordeel zagen mijn ouders mijn leugens, maar mijn moeder beschuldigde me niet. Ze keek alleen naar mij met oneindige tederheid. Mijn ergste leugen was toen, toen ik zei dat ik niet had gedood, niet had gestolen, dat ik een goed mens was, dat ik nooit iemand kwaad had gedaan, dat God niet bestaat, en dat ik toch naar de Hemel zou gaan! Wat een enorme schande heb ik ervaren!

De Heer bleef me laten zien dat, terwijl er in mijn huis voedsel werd verspild, er in andere huizen van de wereld honger was, en Hij zei mij: Kijk: ik had honger, en kijk wat je deed met wat Ik je gaf, je hebt het verspild. Ik had honger, en kijk wat je deed, je was een slaaf van de mode, of van wat mensen over je zeiden, over uiterlijkheden: je kocht merkartikelen, sieraden, tot op het punt dat je 150.000 pesos uitgaf voor elke injectie om slank te zijn, je was slaaf van je lichaam. Tot op het punt dat je er een afgod van hebt gemaakt. Kijk eens hoeveel mensen niets hebben om zich te kleden of te eten, of niet weten hoe ze de rekeningen moeten betalen.

Jezus liet me de honger van mijn broeders en zusters zien, en hoe ook ik verantwoordelijk was voor de honger en voor de omstandigheden waarin mijn land en de wereld zich bevonden. Omdat we allen verantwoordelijk zijn! Hij liet me zien dat ik hier iets mee te maken had, want toen ik slecht over iemand sprak, was deze persoon zijn werk kwijt en daarmee het levensonderhoud voor zijn gezin, en ik beroofde hem van zijn eer en goede naam.

En hoe zou ik het nadien kunnen goedmaken hebben?! Jezus liet me zien dat het gemakkelijker was om gestolen geld terug te geven, omdat je het kon geven en zo de zonde herstellen. Maar als je de goede naam van een persoon berooft, nadat de roddel en laster al is verspreid, wie kan deze persoon dan in ere herstellen? Men doet hem zoveel kwaad, in werk of in relaties met anderen! Huwelijken worden zo vernietigd! Zoveel kwaad! Zoveel kwaad!

En toch stal ik van mijn kinderen de genade om een ​​moeder in huis te hebben, een tedere moeder, die lief was, die van hen had kunnen houden en hen vergezellen! In plaats daarvan was ik weg, waren de kinderen alleen met 'mama'-televisie en 'papa'-computer, en de videogames. En ik geloofde dat ik de perfecte moeder was. Ik ging om 5 u ‘s ochtends van huis en kwam niet voor 23 u ‘s nachts terug.

Om mijn geweten te sussen, kocht ik dan spullen met merknaam en alles wat ze maar wilden. Ik was verschrikt toen ik zag dat mijn moeder zich afvroeg waar ze de fout was gegaan…

Wat moest ze wel of niet doen, met betrekking tot mijn opleiding! Ze was een Heilige vrouw, die ons de principes van de Heer meegaf en ze ons inprentte; en mijn vader was een goede man voor ons. Daarom dacht ik: Wat zal er van mij worden, wat met mijn kinderen? Trillend vroeg ik me af: Wat zal er met mijn kinderen gebeuren, wanneer God mij zal oordelen?

Wat had ik schrik! Wat een enorm verdriet! Ik heb mijn kinderen de vrede ontnomen: nu zie ik het in het Boek des Levens. Ik heb een grote schaamte ervaren! In het Boek des Levens zien we alles, ons hele leven als een film. Wat deed het pijn om mijn kinderen te zien die zeiden: Laten we hopen dat mama te laat komt! Laten we hopen dat er misschien veel verkeer is en ze later aankomt! Omdat ze zo saai en onaangenaam is, en als ze aankomt, moppert en schreeuwt ze de hele dag!

Wat een verdriet, broeders en zusters! Een kind van 3, en de andere een beetje ouder om deze dingen te zeggen! Te hopen dat de moeder misschien niet komt! Ik stal van mijn kinderen een moederfiguur, ik beroofde ze van de vrede die ik thuis had moeten geven. Ik was geen voorbeeld opdat ze God via mij zouden keen en de naaste zouden liefhebben. Maar aan de andere kant kon ik niet geven wat ik niet had: ik heb de naaste niet bemind! En als ik de naaste niet bemin, bemin ik de Heer niet eens. Omdat God Liefde is...

God is Liefde

Ook liegen is stelen. Weet je, ik was een expert van de leugen, omdat Satan mijn vader werd. In feite kun je als vader God of Satan hebben. Als God Liefde is en ik haat, wie was dan mijn vader? Als God tot mij spreekt over vergeving en Liefde voor degenen die mij kwaad doen, terwijl ik zei dat degenen die mij kwaad doen moeten boeten, dan was ik wraakzuchtig, een leugenaar, en als Satan de vader van leugens is, dan wie was dan mijn vader?

Leugens zijn leugens, en Satan is de vader van de leugen. De zonden van de tong zijn verschrikkelijk! Ik zag al het kwaad dat ik met mijn tong had veroorzaakt, toen ik kritiek uitte, wanneer ik bespotte, wanneer ik iemand bijnamen gaf. Hoe deze persoon zich voelde! Wat deed de bijnaam, waarmee ik de spot dreef met deze persoon, pijn, en creëerde voor haar enorme minderwaardigheidscomplexen, die in staat waren haar te vernietigen! Ik noemde bijvoorbeeld een persoon die mollig was, dik, waaronder ze leed en zo zichzelf vernietigde door deze bijnaam.

Op 13-jarige leeftijd maakte ik deel uit van een kleine groep vriendinnen, waarnaar men opkeek. Een kleine groep verfijnde en deskundige meisjes. De Heer liet me zien hoe dit gezelschap van "zeer goede meisjes", geestelijk een schoolgenoot vermoordde. Er was in de klas een zwaarlijvig meisje. Mijn vriendinnen begonnen haar te kwellen, belachelijk te maken en haar met beledigende bijnamen aan te spreken. We lachten haar uit. Ik deed hetzelfde, om erbij te horen. Ik zag in het Boek des Levens hoe dit arme meisje altijd meer complexen had vanwege haar zwaarlijvigheid. Ze bekeek zichzelf in de spiegel en elke keer zag ze zichzelf als lelijker worden.

Daarom begon ze ons te haten en ook zichzelf; en hoe meer ze naar zichzelf keek, hoe meer ze zichzelf haatte. En haat is de dood, het is de dood voor de ziel. In een greep van wanhoop dronk het meisje op een dag een fles jodium, om te zien of ze misschien zou afvallen! Maar ze was bijna blind! Ze had een sterke vergiftiging en bleef bijna blind! Daardoor keerde ze niet meer terug naar school! Maar we waren niet geïnteresseerd. We zagen haar niet meer, en we wilden niet eens de reden weten!

Broeders en zusters, collectieve zonden zijn zeer zwaar, de zwaarste. Omdat het ook onze persoonlijke zonden zijn! De zonde van dat meisje, haar haat, was de zonde van elkeen. De zonde van de gemeenschap is ook jouw zonde, want je hebt deze zonde niet tegen gehouden! En dit geldt niet alleen voor individuele zonden, maar ook voor die van de mensheid, waar je er niet voor gezorgd hebt, dat ze vermeden konden worden.

De kracht van het woord! We hebben dat meisje vernietigd, door haar bijnamen te geven. De duivel kwam binnen en verwoestte haar, en nu kan zij op haar beurt anderen vernietigen, met haar haat. Op deze manier gaan blijven de stromen van het kwaad zich vormen. Waar haat is, daar is de boze. Zo hebben we een schoolgenoot gedood, door haar ziel te doden!

Twintig jaar later... had ik een heel knap uitziende nicht. Ik gaf haar raad hoe ze zich moest kleden, hoe ze waarde aan haar lichaam moest geven, hoe ze make-up moest gebruiken, enz. Op een dag verbrandde ze zich ernstig, meer dan 70% van haar lichaam. Alleen haar gezicht was niet verbrand. Maar het was heel erg, ze had dood kunnen gaan. Ik werd woedend, ik werd woedend op God; Ik ging de kapel van het ziekenhuis binnen en zei: God, als U bestaat, bewijs het mij! Laat me zien dat U bestaat, red haar!

Stel je mijn trots eens voor! Nu, mijn nicht heeft het gelukkig overleefd. Maar ze bleef volledig verbrand, met ernstige littekens. Haar handen bleven misvormd… wat een droevige zaak. In die periode was ik reeds financieel welstellend en ging ik met haar wandelen, soms gingen we naar het zwembad.

Maar toen ze in het water ging, gingen alle mensen weg en protesteerden en zeiden: Wat vies! Waarom kom je met zo iemand buiten? Ze komt onze vakantie verpesten! Mensen zijn slecht, pervers, egoïstisch, als ze zo spreken en anderen aanzien als minder. Bijgevolg wilde mijn nicht niet meer buiten komen. Ze was op het punt beland dat ze bang was voor mensen! En uiteindelijk haatte ze de mensen! (Ze huilt). De Heer laat aan ieder van ons zien wanneer we een broeder of zuster hebben bespot of beledigd, zonder medelijden te tonen.

Welk recht heb je om iemand te laten lijden, bijnamen te geven en beledigingen te uiten tegen die persoon, zonder te weten wat die persoon doormaakt? Welk recht heb je om zo wreed te zijn? God zal je laten zien hoeveel mensen je hebt vermoord met alleen woorden! Je zult de verschrikkelijke kracht zien die het woord heeft, om zielen te doden.

En toch, als ik naar het Allerheiligste Sacrament zou gaan om genade voor verzoening van mijn zonden te vragen, zou God de ziel van mijn nicht genezen. Omdat onze God Liefde is en in de mate waarin we de deuren van het kwaad sluiten, opent Hij voor ons deuren van zegen.

Toen de Heer me het onderzoek aan de hand van de Tien Geboden gaf, liet Hij me zien dat ik zei dat ik God liefhad en aanbad met woorden, maar in werkelijkheid aanbad ik Satan. Ik bekritiseerde alles en iedereen; en iedereen keek naar mij op als de "heilige Gloria"! Hij liet me zien toen ik dat zei, maar ik was vals en jaloers.

Hij liet me ook zien hoe ik mijn ouders nooit dankbaar was, en ik hen ook niet dankbaar was voor hun inzet om mij te laten studeren om te kunnen slagen in het leven, voor alle inspanningen en opofferingen die ze hebben gedaan. Dit alles besefte ik niet. Zodra ik met mijn beroep begon, werden ze zelfs minderwaardig in mijn ogen. Zo erg zelfs dat ik me schaamde voor mijn moeder, voor haar nederigheid en armoede. Hoe laag was ik gevallen!

God gaf me een analyse van mijn hele leven, in het licht van de Tien Geboden: Hij liet me zien hoe ik was tegenover de naaste en tegenover God.

Bemin je naaste

Ik betoonde nooit Liefde of mededogen voor mijn medemens. Ik heb nooit stilgestaan bij de toestand van zieken, over hun eenzaamheid, over kinderen zonder een moeder, of wezen. Met zoveel kinderen die lijden, zoveel lijden in het algemeen, had ik kunnen zeggen: Heer, laat me hen vergezellen in hun lijden. Maar dat heb ik niet gedaan. Niets!

Ik had een hart van steen, dacht nooit aan het lijden van anderen. Het ergste was dat ik nooit iets deed uit liefde voor de naaste! Ik betaalde bijvoorbeeld de onkosten in de supermarkt voor veel mensen, die het geld niet hadden en in nood waren, maar ik deed het niet uit Liefde: ik had geld, en het kostte me niets. Ik deed het omdat ik het leuk vond dat iedereen mijn gebaar zou opmerken, en dat ze zouden zeggen dat ik goed was, dat ik een heilige was. En ik profiteerde van de behoeften van anderen!

Ik heb niets zomaar gratis gegeven! Ik zei: Ik doe dit voor jou, maar doe jij dat voor mij, door in mijn plaats naar de school van mijn kinderen te gaan, naar de samenkomsten, want ik heb geen tijd. Breng deze brieven naar de post. Doe dit voor mij, doe dat voor mij. Op deze manier manipuleerde ik iedereen: ik deed liefdadigheidswerken om gunsten in ruil te verkrijgen, en nooit omdat de persoon in nood was.

Bovendien vond ik het heerlijk om veel mensen achter me te hebben die zouden zeggen dat ik goed en vrijgevig was, zelfs een heilige: omdat er mensen waren die dit zelfs tegen mij zeiden, en het waren mensen die me goed kenden!

In het onderzoek dat Jezus mij gaf over de 10 Geboden, zag ik hoe al mijn kwaad uit hebzucht voortkwam. Ik werd verblind door het verlangen naar geld, veel geld, omdat ik dacht dat ik gelukkiger zou worden naarmate ik meer geld had.

Maar juist in de periode waarin ik veel geld had, was dit de periode waar mijn ziel er het ergst aan toe was, tot op het punt dat ik wilde zelfmoord plegen. Ondanks mijn rijkdom voelde ik me alleen, leeg, bitter, gefrustreerd. Deze begeerte, dit verlangen naar geld, was de weg die mij, door de hand van de boze, ertoe bracht om afstand te nemen en me los te maken van de hand van de Heer. Jezus zei: Je had een god, en deze god was geld, en daardoor veroordeelde je jezelf. Daardoor zonk je in de afgrond en ging je weg van je Heer.

Toen Hij tegen me zei "god van geld" waren we gekomen dat we veel geld hadden, maar recent hadden we geen cent meer en waren we vol schulden. En daarom riep ik uit: Welk geld?! Wat ik op aarde heb achtergelaten, zijn niets dan schulden!

Bij mijn onderzoek aan de hand van de 10 Geboden was ik er in geen enkele geslaagd! Vreselijk!!! Wat was ik bang!!! Ik leefde in een complete chaos! Maar hoe is dit tocht gekomen. Ik die nooit had gedood?! Die niemand kwaad had berokkend?! Dat is wat ik dacht, en in plaats daarvan had ik zoveel mensen gedood!!

Het Boek des Levens

Na het onderzoek aan de hand van de 10 Geboden, liet de Heer mij het Boek des Levens zien. Ik zou graag de woorden hebben om het te beschrijven. Wat een wonder! We zien ons hele leven, onze daden en hun gevolgen, goed of slecht, voor onszelf of voor anderen. Onze gevoelens en gedachten, en die van anderen. Alles als een film. Het begint vanaf het moment van de conceptie: vanaf dat moment zien we ons leven beginnen, en van daaruit worden we bij de hand genomen door God, die ons ons hele bestaan ​​laat zien.

Op hetzelfde moment van onze conceptie is er een vonk van Goddelijk Licht, een prachtige explosie, en een ziel wordt gevormd, wit. Maar niet zoals het wit dat we kennen! Ik zeg deze kleur omdat hij het meest erop lijkt, maar het is zo verbluffend dat het onmogelijk is om het in woorden te beschrijven, de schoonheid, de pracht.

De ziel is zo mooi, vol licht, betoverend, stralend en vol Liefde van God. Een opzienbarende Liefde van God. Ik weet niet of het je ooit is opgevallen hoe pasgeboren baby’s dikwijls alleen maar lachen en geluidjes en gebrabbel uitstoten. Wel, ze praten met God! Ja, omdat ze ondergedompeld zijn in de Heilige Geest. Ook wij zijn ondergedompeld, maar het verschil is dat zij, in hun onschuld, weten te profiteren van God en van Zijn Tegenwoordigheid.

Je kunt je niet voorstellen hoe geweldig het was om het moment te zien waarop God mij schiep, in de schoot van mijn moeder. Mijn ziel werd gedragen in de Hand van God de Vader! Ik ontdek nu God de Vader die zo goed, wonderbaarlijk, teder, attent en aanhankelijk is, die 24 uur per dag voor mij zorgt; die van me houdt, me beschermt en me altijd met oneindig geduld kwam zoeken als ik afstand. Ik zag alleen straf, terwijl Hij alleen Liefde is, alleen Liefde, omdat Hij niet naar het vlees, maar naar de ziel kijkt, en Hij zag hoe ik verder me verwijderde van mijn verlossing.

Weet je, mijn moeder was zeven jaar getrouwd en had nog steeds geen kinderen. Op dat moment was ze erg verontrust, vanwege het ontrouwe leven van mijn vader: ze was erg bezorgd en verdrietig, toen ze besefte dat ze zwanger was. Ze huilde van verdriet. Dat had zo'n effect, dat het me innerlijk tekende, zozeer zelfs dat ik me in mijn leven nooit geliefd voelde door mijn moeder!