Daarom stond de Heer toe dat hij naast mij bleef, en daarom riep deze vreselijke demon dat ik van hem was, en hij beschuldigde mij. Hij moest blijven, omdat ik in doodzonde stierf! Vanaf mijn 13 jaar ging ik niet meer biechten en ervoor legde ik dikwijls slechte belijdenissen af. Ik behoorde dus tot die demon, en hij kon tijdens mijn oordeel blijven! Stel je mijn schaamte eens voor, bij met afschuw bekijken van mijn talrijke zonden, en nog meer met dat vreselijke wezen dat mij beschuldigde en zei dat ik de zijne was! Het was verschrikkelijk!

De duivel trok me weg van de biecht, en op deze manier nam hij mijn genezing en reiniging van de ziel af. Het was niet zomaar, zonder gevolgen dat ik kon zondigen. Op de vlekkeloosheid van mijn ziel zette de boze zijn merkteken, een teken van duisternis... En deze witte ziel begon zich te vullen met duisternis. Nooit heb ik de H. Communie gepast ontvangen: alleen bij de voorbereiding van mijn Eerste Communie had ik een goede biecht afgelegd. Vanaf dat moment nooit meer: ​​en ik heb mijn Heer Jezus Christus onwaardig ontvangen.

Als we gaan biechten, moeten we altijd, altijd, de Heilige Geest vragen om ons te verlichten en Zijn Heilig Licht op de duisternis van zonden te werpen, want de boze verduistert onze geest, zodat we denken dat niets nog zonde is, dat alles wat we doen goed is en dat het niet nodig is dat we bij de Priester te biecht gaan. En erger nog, dat Priesters grotere zondaars zijn dan wij en dat de biecht uit de mode is. Het was duidelijk handiger voor mij om niet te biechten.

Een abortus bij mijn vriendin

Op 13-jarige leeftijd werd mijn vriendin Estela zwanger. Toen ze het me vertelde, vroeg ik haar: Maar nam je de pil niet? Jawel, antwoordde ze, maar ze werkte niet!

En nu…? Wat ga je doen? Ze vertelde me dat ze het niet wist. Ze wist zelfs niet of het op dat feest was gebeurd, of bij dat uitje of met haar lief! In juni ging ze ‘op reisÿ met haar moeder. Ze was al 5 maanden zwanger. Toen ze terugkwam, was ik verrast: ze was niet in paniek en zag er lijkbleek uit! Van dat extraverte meisje dat met alles speelde, was er niets meer over. Ze was niet meer dezelfde.

Weet je, we gingen geen van beiden graag naar de H. Mis. Maar aangezien onze school werd gerund door religieuze zusters, moesten we met hen meegaan. Er was een oude Priester die de H. Mis uitgebreid opdroeg en voor ons leken deze Missen een eeuwigheid. Ze leken nooit te eindigen. Tijdens deze Missen praatten we, lachten we, zonder de minste aandacht te schenken aan de Misviering.

Maar op een dag arriveerde er een nieuwe priester, erg jong en mooi. Onze opmerkingen waren dat het spijtig was dat een jonge man die zo aantrekkelijk was Priester was geworden. We hadden het er zelfs over wie er in zou geslaagd zijn hem te veroveren!

De Zusters waren de eersten die de H. Communie ontvingen, en wij kwamen erna, zonder naar de Biecht te zijn geweest! De bovenste knopen van onze bloes waren los opdat we erin zouden slagen hem zijn hand te laten trillen bij de uitreiking van de H. Communie. Stel je voor! Wat een duivelse dingen die de boze ons liet doen! En wij dachten dat dit grappig was!

Mijn vriendin Estela was heel, heel verdrietig geworden, in zichzelf gekeerd. Ze wilde me eerst niets vertellen, maar op een dag toen ik bij haar thuis was, zei ze me: Toen mijn moeder ontdekte dat ik zwanger was, werd ze zo boos, dat ze me onmiddellijk bij de hand nam, me in de auto duwde en mij meenam naar de gynaecoloog. Ze zei tegen de dokter dat ik zwanger was en dat hij mij onmiddellijk moest opereren om dit probleem op te lossen! 

Mijn vriendin opende de kast van haar kamer, en ik zag een glazen fles met vloeistof met een baby erin, helemaal gevormd! Ik zal het nooit vergeten! Bovenop de fles had ze haar doos met anticonceptiepillen gezet! Stel je voor.

Zie hoe zonde een geestelijk zwakke moeder verblindt, tot op het punt dat haar dochter wordt geaborteerd, en de foetus zelfs in een fles wordt geplaatst met de anticonceptiepillen erbovenop, zodat ze nooit meer vergeet de pil in te nemen. Gewoon macaber en absurd! Dit is wat de demon doet, wanneer we de deuren openen van zonde, en we ons niet reinigen in de Biecht! Toen ik mijn vriendin vroeg of ze eronder had geleden en of ze bedroefd was, antwoordde ze ironisch: ´Waarom zou ik bedroefd zijn? Integendeel, het is beter nu ze me van dit probleem hebben verlost!¡

Maar het was een leugen, want ze werd nooit meer dezelfde! Een tijdje daarna raakte ze in een depressie! Een verschrikkelijke depressie! Toen begon ze LSD te gebruiken, en natuurlijk, omdat ik haar beste vriendin was, bood ze me wat aan, maar ik werd bang. Aan de ene kant had ik het graag geprobeerd, omdat ze me vertelde dat je je dan heel goed voelt, in een roes. Maar ik kon niet! Ik was bang en zei nee. Ik dacht ook dat mijn moeder erachter zou komen, en als ze dit had ontdekt, dan zou ze me vermoord hebben! Ik heb het niet geprobeerd!

De Heer liet me nu zien dat het niet uit angst voor mijn moeder was, maar door Gods Genade, omdat ik een moeder had die bad, en haar Rozenkransgebed ondersteunde me en weerhield me ervan zo laag te vallen.

Maar mijn vriendinnen waren niet blij, ze probeerden me om te praten en schreeuwden omdat ik weigerde. Maar ik kon niet! Dit was een van de vele genaden die ik ontving, verdiend door mijn moeder die voor mij bad, die leefde in vereniging met de Heer.

Het verlies van maagdelijkheid - Wat abortus betekent

Op mijn 16^de leerde ik helaas mijn eerste verloofde kennen en ging ik met hem mee! De druk van mijn vriendinnen begon. Ik werd beschouwd als het zwarte schaap, omdat ik nog maagd was. Nu ik een verloofde had, begon de psychologische druk! Ik had ze beloofd dat als ik een vriend zou hebben, ik seks zou hebben; maar eerder, nee! Nu had ik geen excuses meer!

Ik zei tegen mijn vriendin Estela: Maar, stel dat ik zwanger word zoals jij? Ze antwoordde dat er inmiddels andere methoden waren, zoals condooms. In haar tijd bestond er alleen de pil, maar nu zou ik geen problemen tegenkomen. Ze vertelde me dat ze me 5 pillen zou geven om allemaal op dezelfde dag in te nemen, en om een condoom te gebruiken. Er zou niets gebeuren.

Ik voelde me slecht bij de gedachte deze belofte te moeten nakomen, maar ik wilde geen scène met hen maken. Toen ik seks had gehad, realiseerde ik me dat mijn moeder gelijk had, toen ze zei dat een meisje dat haar maagdelijkheid verliest, uitgeblust raakt. Het was net alsof er iets in mij stierf, alsof ik iets had verloren, dat ik niet meer kon recupereren. Dit was het gevoel dat me bijbleef, samen met een enorm verdriet.

Ik weet niet waarom ze zeggen dat seks mooi is! Ik weet niet waarom de jongeren zeggen dat ze plezier ervaren! Ik denk dat het overschat wordt! In mijn land, Colombia, zie je op tv zoveel publiciteit die spreekt over veilige seks, met een condoom, en het stimuleert het gebruik ervan. Er is zoveel seksuele uitbuiting. Ik voel zoveel verdriet als ik dit zie! Als ze eens wisten! Als ze eens wisten…

In mijn geval kan ik je verzekeren dat ik me erg verdrietig voelde en een enorme angst had om naar huis terug te keren, en dat mijn moeder zou beseffen wat er was gebeurd! Nooit meer zou ik haar in de ogen kunnen kijken, met de angst dat ze in de mijne zou zien wat ik deed! Ik voelde woede en opstandigheid over mezelf en jegens mijn vriendinnen, omdat ik zwak was geweest, omdat ik iets had gedaan dat ik eigenlijk niet wilde, en dat ik het alleen deed om hen te plezieren...

Je moet weten dat, ondanks de raadgevingen van mijn vriendin, en ondanks alle voorzorgsmaatregelen, ik gedurende mijn eerste relatie zwanger werd! Stel je de schrik voor van een meisje van 16, dat zwanger is! (Ze huilt). Ik begon veel veranderingen in mijn lichaam op te merken. Zelfs te midden van de angst begon ik toch tederheid te voelen voor dit schepseltje dat ik in mijn baarmoeder droeg!

Ik sprak met mijn verloofde - later werd hij mijn man - en ik vertelde hem hierover. Hij was verrast. Ik hoopte dat hij zou zeggen dat we zouden trouwen! Ik was 16 en hij was 17. Maar hij zei tegen me dat we ons leven daardoor niet konden omgooien en dat ik abortus moest plegen! Heel bezorgd, heel, heel verdrietig, ging ik naar mijn vriendin Estela, en ze zei tegen me: Maak je geen zorgen! Het is niets! Vergeet niet dat ik er al meerdere keren doorheen ben gegaan! De eerste keer was ik een beetje verdrietig, de tweede keer was het al makkelijker, en de derde keer voel je niets meer!

Maar stel je voor dat ik thuiskom en mijn moeder ziet me met zoÿn wonde? Ze zal me vermoorden! zei ik bezorgd.

Maar ze zei: Maak je geen zorgen, nu maken ze de wonden niet zo groot. De incisie die je bij mij zag was enorm omdat de baby al erg groot was, maar in jouw geval is het nog steeds erg klein, maak je geen zorgen! Er zal je niets gebeuren, je moeder zal het niet eens merken!

O mensen, wat een droefheid! Wat een pijn! Hoe de duivel ons dingen laat zien! Alsof het niets is, alsof het iets zonder belang is! Alsof een abortus de normaalste zaak van de wereld is! Integendeel, het zijn maar dwaze mensen die zich slecht erover voelen! Seks moet worden geconsumeerd, zonder spijt, zonder schuld!

Maar weet je waarom de boze dit doet? Waarom hij de mensen hiertoe leidt? Omdat hij onder meer mensenoffers nodig heeft! Sterker nog, voor elke abortus die wordt uitgelokt, krijgt Satan steeds meer macht. Niemand kan zich de consternatie, de angst en het schuldgevoel voorstellen toen ik in dat abortusziekenhuis aankwam! Het was op flinke afstand van mijn huis.

De dokter gaf me verdoving. Maar toen ik wakker werd, was ik niet meer dezelfde! Ze hebben dat wezentje vermoord en ik stierf met haar! (Ze huilt). Weet je, de Heer liet me in het Boek des Levens zien, wat we niet met menselijke ogen zien, en wat er gebeurde toen de dokter de abortus deed. Ik zag de dokter die met een soort tang de baby vastpakt en in stukken trekt. Deze baby schreeuwt, met zoveel kracht! Ook al is er nog geen minuut verstreken vanaf het moment van bevruchting, het is al een volwassen ziel.

We kunnen de morningafter-pil gebruiken, of wat voor middel dan ook, maar we hebben altijd te maken met het doden van een baby met een volwassen ziel, volledig gevormd: omdat het niet groeit als een lichaam, maar door God werd geschapen op hetzelfde moment waarop de eicel en de zaadcel elkaar ontmoeten, precies op dat moment! Ik zag in feite in het Boek des Levens hoe onze ziel, zodra de twee cellen elkaar raakten, een vonk van prachtig Licht vormde, en dit Licht leek een zon te zijn die van de Zon van God de Vader komt.

In een oogwenk wordt, de door God geschapen ziel, volwassen, naar Zijn beeld en gelijkenis! Die baby is immens in de Heilige Geest, die uit het Hart van God komt!

Onmiddellijk na de bevruchting licht de schoot van een moeder op, vanwege de pracht van deze ziel en van haar gemeenschap met God. Wanneer je deze baby eruit scheurt, dit leven... Ik zag hoe de Heer ineens springt, wanneer deze ziel uit Zijn handen wordt gerukt. Als ze de baby doden, huilt de baby zo hard dat heel de Hemel beeft!

In mijn geval, toen ik mijn baby doodde, hoorde ik hem schreeuwen, zo krachtig! Ik zag Jezus aan het Kruis die schreeuwde en leed voor deze ziel, en voor alle zielen die geaborteerd zijn! De Heer roept vanop het Kruis, met zoveel pijn, zoveel verdriet!!! Als je dit had kunnen zien, dan zou niemand nog de moed hebben om een abortus te plegen! (Ze huilt)

Nu vraag ik jullie, hoeveel abortussen worden er in de wereld uitgevoerd? Hoeveel op een dag? In een maand? Begrijp je de dimensie van onze zonde? De pijn, het lijden dat we onze God bezorgen? En hoe genadig Hij is, hoeveel Hij van ons houdt, ondanks de monsterlijkheid van onze zonden? Begrijpen je het lijden dat we onszelf aandoen, en hoe het kwaad bezit neemt van ons leven?

Abortus is de zwaarste zonde, het is de meest afschuwelijke van alle zonden

Elke keer dat het bloed van een baby wordt verstrooid, is het een holocaust voor Satan, die op deze manier nog meer macht verwerft. En deze ziel schreeuwt het uit. Ik herhaal, we hebben te maken met een volwassen ziel, ook al heeft de foetus nog geen ogen, noch vlees, noch een gevormd lichaam. Toch is ze reeds helemaal volwassen. En deze schreeuw is zo groot, terwijl ze hem doden en treft de hele Hemel. En in de Hel is het integendeel, een kreet van gejuich en triomf.

De enige vergelijking die in me opkomt is de finale van een wereldkampioenschap voetbal: stel je al die euforie voor in een enorm stadion, zo immens dat je de grenzen uit het oog verliest, vol duivels die als gekken hun triomf uitschreeuwen. De duivels wierpen het bloed op mij van die baby's die ik geaborteerd heb of waartoe ik bijgedragen had ze te doden, en mijn ziel werd zwart, helemaal zwart.

Na de abortussen, dacht ik inmiddels dat ik geen zonden meer had. Jezus liet me toe het droevigste te zien, ook in mijn gezinsplanning doodde ik. Want ik gebruikte het spiraaltje als voorbehoedsmiddel. Vanaf mijn 16de, tot de dag dat de bliksem me trof! Ik heb het er alleen uitgehaald toen ik zwanger wilde worden toen ik eenmaal getrouwd was, om het erna terug te laten inbrengen.

Ik wil tegen alle vrouwen, die deze spiraaltjes gebruiken, zeggen: ja, ze lokken abortussen uit! Ik weet dat het veel vrouwen overkomt - want het is mij ook overkomen - om tijdens de menstruatie vaak nogal grote bloedstolsels te zien en pijn te voelen die veel sterker is dan normaal. We gaan naar de dokter, die niet veel belang hecht aan dit feit: hij schrijft een pijnstiller voor, een injectie als de pijn te hevig is, en zegt ons dat we ons geen zorgen moeten maken, dat het normaal is, omdat het spiraaltje niet eigen is aan het lichaam. Maar het is een micro-abortus!!!

De spiraaltjes (intra-uterine device) lokken micro-abortussen uit, want zodra de eicel en het sperma zich verenigen, wordt vanaf dat moment een ziel gevormd, die niet hoeft te groeien, omdat hij al volwassen is. Deze middelen laten niet toe dat de bevruchte eicel zich nestelt in de baarmoeder en zo sterft ze. Die ziel wordt afgedreven! Daarom is dit een micro-abortus van een volwassen ziel, volledig gevormd, die niet mocht leven. Het was erg pijnlijk om te zien hoeveel baby's werden bevrucht, maar vervolgens werden afgedreven.

Deze kleine zonnen, afkomstig van de Zon van God de Vader, deze goddelijke vonken, konden zich door het spiraaltje niet bevestigen aan de baarmoeder. Wat schreeuwden ze het uit, terwijl ze uit de handen van God de Vader werden gerukt omdat ze zichzelf niet konden implanteren!!! Het was een vreselijk tafereel! En het ergste is dat ik niet kon zeggen dat ik het niet wist!

Als ik naar de H. Mis ging, schonk ik geen aandacht aan wat de Priester zei. Ik luisterde niet eens, en als ze me hadden gevraagd welke verzen uit het Evangelie werden voorgelezen, zou ik niet kunnen antwoorden hebben. Je moet weten dat de duivels zelfs bij de H. Mis aanwezig zijn, om ons af te leiden, om ons in slaap te laten vallen, om ons te hinderen bij het luisteren.

Nu, tijdens één van deze Missen waarin ik totaal afgeleid was, gaf mijn beschermengel me een schok en deed me luisteren naar wat de Priester zei: en ik hoorde hem net spreken over spiraaltjes! Hij zei dat ze abortus uitlokten, en dat alle vrouwen die ze gebruikten om geboortecontrole te doen, eigenlijk aborteerden en dat de Kerk het leven verdedigt. Iedereen die het leven niet verdedigt, kan de H. Communie niet ontvangen! Daarom kunnen alle vrouwen die deze methode gebruiken niet ter Communie gaan!

Toen ik deze woorden hoorde, werd ik woedend op de Priester! Ik dacht bij mezelf: Maar wat voor dingen halen deze Priesters in hun hoofd? Met welk recht?! Daardoor boekt de Kerk geen vooruitgang! Daardoor lopen de kerken leeg! Natuurlijk, ze spreken niet uit ervaring! Wie denken ze wel dat ze zijn, deze Priesters? Gaan zij al deze kinderen te eten geven?

Ik verliet woedend de kerk! Het slechte was dat ik, terwijl ik voor God werd geoordeeld, niet kon zeggen dat ik het niet wist! Ondanks de woorden van de Priester, schonk ik er geen aandacht aan en bleef ik het spiraaltje gebruiken! Hoeveel baby's had ik gedood? Hier is het motief waarom ik zo depressief was! Omdat mijn baarmoeder, in plaats van een bron van leven te zijn, werd omgevormd tot een begraafplaats, in een "slachthuis" van baby's!