Het is zeer belangrijk te weten dat alle belangrijke acties die God de Vader doet in het kader zijn van de Joodse kalender en de Joodse feestdagen. Daarom moeten we goed beseffen dat in de maand september zeker en vast gebeurtenissen door God de Vader zijn gepland. Om de diepere betekenis van de Joodse feestdagen te kennen is hier een korte samenvatting. Voor God de Vader is het hele gelovige volk, het volk van Israël omdat ze afstammen van de 12 stammen van Israël.

Het Joodse jaar met Gods feestdagen

ROSJ HASJANA

Het Joodse Nieuwjaar, de verjaardag van de schepping van Adam en Eva, een dag van oordeel en kroning, en het weerklinken van de sjofar…

Het is de geboortedag van het universum, de dag dat God Adam en Eva schiep, en het wordt gevierd als de belangrijkste gebeurtenis van het Joodse jaar.

Het feest wordt gevierd op de eerste twee dagen van het Joodse nieuwe jaar, Tisjrei 1 en 2, beginnend bij zonsondergang op de vooravond van Tisjrei 1.

Dit jaar 2021 begint Rosj Hasjana bij zonsondergang op 6 september en gaat door tot het vallen van de avond op 8 september.

Het feest wordt 's avonds gevierd met kaarslicht, feestmaaltijden met zoete lekkernijen overdag en 's nachts, gebedsdiensten waarbij op beide ochtenden de ramshoorn (sjofar) wordt geblazen.

Waarom Rosj Hasjana zo belangrijk is:

Het Joodse Nieuwjaar, Rosj Hasjana, betekent eigenlijk "Hoofd van het Jaar". Net zoals het hoofd het lichaam bestuurt, hebben onze handelingen en werken op Rosj Hasjana een enorme impact op de rest van het jaar.

Zoals we de Rosj Hasjana-gebeden lezen, gaan elk jaar op deze dag "alle inwoners van de wereld voor God als een kudde schapen", en wordt er in de Hemels Tribunaal verordend "wie zal leven en wie zal sterven; wie zal armer worden en wie rijker; wie zal vallen en wie zal opstaan."

Het is een dag van gebed, een tijd om de Almachtige te vragen om ons een jaar van vrede, voorspoed en zegen te schenken. Maar het is ook een vreugdevolle dag wanneer we God Koning van het Universum uitroepen. De Kabbalisten leren dat het voortbestaan ​​van het universum afhangt van Gods verlangen naar een wereld, een verlangen dat vernieuwd wordt wanneer we elk jaar op Rosj Hasjana Zijn koningschap opnieuw aanvaarden.

De naam Rosj Hasjana:

● De meest voorkomende naam voor deze feestdag is Rosj Hasjana, de naam die wordt gebruikt in het gelijknamige traktaat van de Talmoed gewijd aan deze feestdag.

● De Thora verwijst naar deze dag als Yom Teruah (dag van het blazen van de sjofar).

● In onze gebeden noemen we het vaak Yom Hazikaron (Gedenkdag) en Yom Hadin (Dag des Oordeels), omdat dit de dag is waarop God al Zijn schepselen herinnert en hun lot voor het komende jaar bepaalt.

● Samen met Yom Kippur (dat 10 dagen later volgt) maakt het deel uit van de Yamim Nora'im (Dagen van Ontzag of de Hoge Feestdagen).

Eerste prioriteit: hoor de sjofar weerklinken

De centrale viering van Rosj Hasjana is het weerklinken van de sjofar, de ramshoorn, op beide dagen van de feestdag (behalve als de eerste dag Shabbat is, in dat wordt de sjofar pas op de tweede dag geblazen).

De eerste 30 stoten van de sjofar worden geblazen na het lezen van de Thora tijdens de ochtenddiensten, en nog eens 70 worden geblazen tijdens (en onmiddellijk na) de Moesaf-dienst, wat neerkomt op 100 stoten in de loop van de Rosj Hasjana-ochtenddiensten. Voor iemand die niet naar de synagoge kan komen, kan de sjofar de rest van de dag worden gehoord.

Het blazen van de sjofar bevat een reeks van drie soorten stoten: tekiah, een lang snikachtige stoot; shevarim, een reeks van drie korte jammerklanken; en teruah, minstens negen doordringende staccato-uitbarstingen.

Het blazen van de sjofar stelt het trompetgeschal voor dat wordt geblazen bij de kroning van een Koning. Er zijn 11 redenen waarom de sjofar wordt geblazen:

1. De terugkeer van de Koning: Op Rosj Hasjana, de verjaardag van de schepping, vernieuwt God de creatieve energie die onze wereld in stand houdt. Opnieuw wordt Hij gekroond tot Koning van het universum. Net zoals trompetten worden geblazen bij een kroning, kondigt de sjofar het voortdurende koningschap van God aan.

2. De grote wekker: Op Rosj Hasjana, de eerste van de tien dagen van berouw, ontwaken we uit onze spirituele sluimering. De sjofar is als een alarm dat ons oproept om onze daden te onderzoeken en onze wegen te corrigeren, zodat we kunnen terugkeren naar God.

3. De herinnering: De sjofar werd geblazen op de berg Sinaï toen de Thora werd gegeven. Op Rosj Hasjana blazen we op de sjofar om ons eraan te herinneren dat we onszelf opnieuw moeten toewijden aan Thora-studie - en om God te herinneren aan onze oorspronkelijke toewijding en oprechtheid.

4. De stem: De sjofar herinnert ons aan de stem van de profeten, die ons als de stoot van de sjofar opriepen om onze wegen te corrigeren, Gods geboden te volgen en correct met anderen om te gaan.

5. De tranen: Het geschal van de sjofar herinnert ons aan de kreten en tranen die vergoten werden voor de vernietiging van de Heilige Tempel in Jeruzalem, wat ons aanmoedigde om de Mosjiach te brengen en de herbouw van de Tempel te bespoedigen.

6. Het offer: De sjofar, gemaakt van een ramshoorn, herinnert ons aan het vastbinden van Isaäk en de ram die God als offer in zijn plaats had voorzien. Door op de sjofar te blazen, herinneren we ons het geloof van de Aartsvaders en ons eigen vermogen tot zelfopoffering.

7. Het ontzag: De sjofar vervult ons met ontzag en nederigheid als we nadenken over de ware oneindigheid van God, hoe Hij alle ruimte en tijd vult.

8. De introspectie: De sjofar zal worden geblazen op de Dag des Oordeels wanneer de Messias komt. We blazen dus de sjofar op Rosj Hasjana om ons eraan te herinneren onze daden te onderzoeken en na te denken over hoe we ze kunnen verbeteren.

9. De viering: De sjofar zal de terugkeer van het Joodse volk aangeven wanneer de Messias komt. We blazen de sjofar op Rosj Hasjana om ons te herinneren aan Gods redding in ons eigen leven.

10. De eenheid: De sjofar wanneer de Messias komt, zal een tijd inluiden van universeel begrip en erkenning van Gods eenheid. We blazen op de sjofar op Rosj Hasjana om ons te herinneren aan Gods eenheid.

11. De schreeuw: De sjofar op Rosj Hasjana herinnert ons aan de oorspronkelijke schreeuw, de eeuwige stemloze roep van de ziel die haar verlangen uitdrukt om terug te keren naar haar Schepper.

Andere vieringen van Rosj Hasjana

Groeten uitwisselen: Op de eerste avond van Rosj Hasjana, wenst een man, Leshanah tovah tikatev veticatem; voor een vrouw zeg je: Leshanah tovah tikatevee vetichatemee  (Moge je worden ingeschreven en verzegeld voor een goed jaar). Op andere momenten, wens je een Gemar chatimah tovah (Een goede inscriptie en verzegeling [in het Boek des Levens]).

Kaarsen: Zoals bij elke grote Joodse feestdag, steken vrouwen en meisjes elke avond van Rosj Hasjana kaarsen aan en reciteren ze de juiste zegeningen. Zorg ervoor dat je op de tweede avond een bestaande vlam gebruikt en denk aan een nieuwe vrucht die je gaat eten (of kledingstuk dat je draagt) terwijl je de Shehechiyanu-zegen uitspreekt.

Tasjlich: Op de eerste middag van Rosj Hasjana (op voorwaarde dat het geen Shabbat is), is het gebruikelijk om naar het water (oceaan, rivier, vijver, enz.) te gaan zonden in het water. Met deze traditie roepen we symbolisch het vers op: "En U zult hun zonden werpen in de diepten van de zee." Het korte gebed voor deze dienst vind je in je machzor.

Rosj Hasjana gebeden: Een groot deel van de dag wordt doorgebracht in de synagoge, waar we bidden dat God al Zijn schepselen een zoet nieuw jaar schenkt. De avond- en middaggebeden zijn vergelijkbaar met de gebeden die op een gewone feestdag worden uitgesproken. De ochtenddiensten zijn echter aanzienlijk langer.

Het gebedenboek - een machzor genoemd - bevat alle gebeden en Thora-lezingen voor de hele dag. De belangrijkste toevoeging is de ceremonie om de sjofar te blazen.

De Thora wordt op beide ochtenden van Rosj Hasjana gelezen:

Op de eerste dag lezen we over de geboorte van Isaäk en de daaropvolgende verbanning van Hagar en Ismaël. (Genesis 21:1-34) De lezing wordt passend gevolgd door een haftara-lezing over de geboorte van Samuël de Profeet. (1 Samuel 1:1-2:10) Beide lezingen bevatten het thema van gebeden voor kinderen die worden verhoord, en beide geboorten vonden plaats op Rosj Hasjana.

Op de tweede ochtend lezen we over Abrahams bijna-offer van zijn zoon Isaäk. (Genesis 22:1-24) Zoals hierboven vermeld, herinnert het blazen van de sjofar aan de ram, die een prominente rol speelt in dit verhaal als een krachtig vertoon van Abrahams toewijding aan God die Zijn kinderen sindsdien heeft gekenmerkt. De haftara (Jeremia 31:1-19) vertelt over Gods eeuwige liefde voor Zijn volk.

De herhaling van de Amidah (stil gebed) door de voorzanger is doorspekt met piyyutim, poëtische gebeden die onze gebedswensen voor het jaar en andere thema's van de dag uitdrukken.

Zelfs zonder de toegevoegde piyyutim is het Rosh Hashanah Musaf-gebed aanzienlijk langer dan de rest van het jaar. Dit komt omdat de enige middelste zegening is verdeeld in drie extra zegeningen, elk gericht op een ander hoofdthema van de feestdag: het koningschap van God, onze wens dat Hij ons voor het goede "gedenkt", en de sjofar. Elke zegening bevat een collage van bijbelverzen die het thema uitdrukken, en wordt dan gevolgd door een ronde sjofar blazen.

Festiviteiten op Rosj Hasjana

We eten elke avond en feestdag van feestmaaltijden. Net als alle andere feestmaaltijden, beginnen we met het reciteren van kiddush bij wijn en zeggen dan de zegen over het brood. Maar er zijn enkele belangrijke verschillen:

* Het brood (traditioneel gebakken in ronde of gevlochten challah broden, en vaak bestrooid met rozijnen) wordt gedompeld in honing in plaats van zout, waarmee we onze wens voor een zoet jaar uitdrukken. We doen dit op Rosj Hasjana, Shabbat Shuvah (de Shabbat voor Yom Kippur), in de pre-Yom Kippur-maaltijd en tijdens Soekot.

* Om het zoete thema voort te zetten, is het traditioneel om de maaltijd op de eerste avond te beginnen met plakjes appel gedoopt in honing. Voordat we de appel eten, zegenen we de ha'eitz en zeggen dan: "Moge het Uw wil zijn om voor ons een goed en zoet jaar te vernieuwen."

* Veel mensen eten delen van de kop van een vis of een ram, waarbij ze de wens uitdrukken dat “we een kop zijn en geen staart”.

* In veel gemeenschappen worden er extra traditionele gerechten gegeten, die elk een wens voor het komende jaar symboliseren. Velen eten granaatappels en geven uitdrukking aan een wens dat 'onze verdiensten veel zijn zoals de [zaden van de] granaatappel'. Een ander veelvoorkomend voedsel is tsimmes, een zoet gerecht op basis van wortels dat wordt gegeten vanwege de Jiddische naam, merren, wat zowel 'wortel' als 'toename' betekent, wat symbool staat voor een wens voor een jaar van overvloed.

* Op de tweede avond van het feest eten we geen appels, vissenkoppen, granaatappels, enz. Maar voor we het brood breken (en het in honing doppen), eten we echter een "nieuwe vruchten", iets wat we sinds de vorige feestdag niet meer hebben geproefd (vb. sterfruit).

Wat er volgt:

Rosj Hasjana is het begin van de Yamim Nora'im (Hoge Feestdagen). De Heilige dag van Yom Kippur, wanneer we in de synagoge samenkomen voor 25 uur te vasten, gebed en meditatie, is slechts een week later. De tussenliggende dagen (bekend als de 10 Dagen van Berouw, of de Tien Dagen van Terugkeer) zijn een bijzonder gunstige tijd voor teshuvah, de terugkeer naar God. Yom Kippur wordt gevolgd door de vreugdevolle feestdagen van Soekot en Simchat Torah. Het seizoen van de Hoge Feestdagen is een tijd voor een verheven reis voor de ziel, en Rosj Hasjana is waar het allemaal begint.