Mariam voegt er van de kant van Jezus aan toe: Hij, die de Regel volledig volgt, heeft de kroon van martelaarschap. Want trouw zijn aan je geloften, trouw zijn aan de regels van de gemeenschap en zijn geest, is werkelijk zichzelf offeren tot het punt van martelaarschap. De persoon is vanbinnen reeds een martelaar. Het is door dit martelaarschap van Liefde dat de Heer menigten zielen kan redden. De Boze legt duidelijk zijn woede uit tegen gewijde zielen en zijn verlangen om over hen te triomferen. Daarom was het in deze strijd die de Boze ondernam tegen Mariam, zijn doel om haar te dwingen om slechts één enkele klacht te uiten gedurende de tijd van het lijden waaraan hij haar onderwierp.

En hij verklaarde luid: “Ik ga een enkele klacht uit haar halen.” Je ziet de heldhaftigheid van Mariam gedurende deze 40 dagen! In haar uiterste liefde, accepteerde ze het lijden van al deze beproevingen, al dat lijden, om het aan te bieden aan Christus, in vereniging met Zijn Lijden, voor de verlossing van zielen. Het is daarin dat we zien hoe Mariam ontstoken was van Liefde. Het is alleen Liefde, het vuur van ware Liefde, dat haar in staat stelde al dat lijden te ondergaan en op te offeren zonder te klagen.

Hoe hard de Boze ook zijn best deed gedurende deze 40 dagen, er kwam geen enkele klacht over haar lippen, geen enkele! Hij slaagde er niet eens in om haar eenvoudig te laten zeggen: "Ik lijd, ik kan het niet meer.” Integendeel, elke keer dat ze 'bijkwam' (ze werd het grootste deel van de tijd stom gemaakt door deze bezetenheid) zei ze: Heer, ik bied U al deze pijn aan voor de Kerk, voor de Heiligheid van Priesters, voor zielen in nood, voor zielen die verloren zijn.

Wapens om Satan te overwinnen

Deze opeenvolging van ononderbroken overwinningen door de jonge novice verminderde altijd de krachten van Satan en zorgde bij hem voor verwarring. Hij begreep dat hij in alle opzicht aan het verliezen was, en hij begon de Heer te smeken om de strijd te stoppen. Hij had er spijt van dat hij deze "deal" had voorgesteld, en hij wilde op zijn besluit terugkomen. Maar de Heer antwoordde hem: Je vroeg me om haar lichaam op de proef te stellen voor 40 dagen: je zal er niet uit geraken tot na de 40 dagen. De duivel was verplicht om tot het einde van deze 40 dagen in haar lichaam te blijven, ook al verloor hij elk dag meer terrein. Alle aanwezigen konden de vredige stem van Mariam horen: Ik verenig me met Jezus en Maria. Ik bied mijn lijden aan voor degenen die tegen de Kerk zijn. Gezegend zij mijn God!

In plaats van te klagen, waren het zegeningen die Mariam tot God richtte. Daarom ging Satan verder, op bevel van de Heer, om Mariam en haar hele gemeenschap zijn smerige tactieken te openbaren en ook dingen over zichzelf. Hij zei bijvoorbeeld: De drie meest krachtige dingen tegen ons zijn (naasten)liefde, nederigheid en gehoorzaamheid. Hij voegde eraan toe: Ik ben de verleider. Ik zaai overal verdeeldheid. Ik doe wat ik wil. We zien hier de gevaren van de eigen wil, in tegenstelling tot Jezus die aan Zijn Vader zei: Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede.

Er is nog iets: Satan neemt de sluier van een zuster af en zei: Ik doe deze sluier af, omdat ik niet van bescheidenheid houd. Het irriteert me. Nog een voorbeeld: hij beschuldigde Mariam publiekelijk van haar zonden. Weet je, de Boze is de Aanklager (Dit is hoe Johannes hem definieerde in het boek Openbaring). Daarom beschuldigde hij Mariam, maar zij antwoordde: Ja, ik ben niets anders dan zonde, maar ik hoop op Gods Barmhartigheid. Toen riep de duivel: Een kleine niemendal die zal zegevieren over ons, dat is onmogelijk! Mariam legde hem uit dat zelfs als hij macht had om haar te martelen en haar tijdelijk te breken, hij enkel deed wat de Meester toestond.

We vinden hier de woorden van Zr Faustina Kowalska, 40 jaar later: Ze liep naar haar toe klooster toen demonen haar de weg versperden. Ze schreef: Ze dreigden me vreselijk te martelen. Bovendien klonken er stemmen: Ze heeft ons alles afgenomen waar we zoveel jaren voor hebben gewerkt! Toen ik hun verschrikkelijke haat jegens mij zag, riep ik meteen mijn Beschermengel om hulp, en onmiddellijk stond zijn heldere en stralende verschijning naast me. En hij zei me: Wees niet bang, Bruid van mijn Heer; zonder Zijn toestemming zullen deze geesten niets slechts doen. Onmiddellijk verdwenen de boze geesten en mijn trouwe Beschermengel vergezelde me persoonlijk tot aan het klooster. (Dagboek, § 419). Satan kon niets doen zonder de toestemming van God. Hij was verplicht te gehoorzamen!

Ze sleept overwinning na overwinning in de wacht

De duivel werd dus gedwongen om de oorzaak van zijn nederlaag te onthullen: Weet je waarom de kleine Arabier op deze manier spreekt? Waarom ze sterk is? Omdat ze in de voetsporen van de Meester treedt. Laat ons nadenken over de Woorden van Jezus, die zegt: Ik ben het Licht van de wereld. Hij die Mij volgt zal niet in duisternis lopen, maar zal het Licht des Levens hebben. Dat is echt de band die Mariam met Jezus heeft. Zij conformeert zich aan de Heer Jezus, die haar in alle sereniteit in staat stelt overwinning na overwinning te behalen op Satan. Ze treedt in de voetsporen van de Meester en daarom is ze sterk.

In feite gingen alle mogelijke verleidingen door haar heen, de ene na de andere, omdat Satan gebruik maakte van de situatie. Op een bepaald moment zei Mariam: Satan, verleid je me tegen de Kerk? Ik hou van de Kerk. Zij is mijn Moeder; ze zal je hoofd verpletteren. Mijn Moeder, de Kerk, zal niet vallen. Jij bent het, Satan, die zal vallen. Eens viel je uit de Hemel, en sindsdien ben je blijven vallen. Ze voegde eraan toe: Als mensen je zouden zien, zouden ze je nooit volgen. Jij bent een ellendige stakker, mensen zien je niet tot hun dood. Als ze je gezicht maar konden zien, dan zou de hele wereld van je weglopen. Ze voegde er ook aan toe: Satan, je viel in het volle Licht, wij vallen van zwakheid. Wie het Licht volgt, heeft een rechtvaardig hart. Je probeert zielen te misleiden. Jezus probeert ze op te tillen. Ik ben een niemendal. Door Jezus zal ik boven je staan. Jezus zal mijn Licht zijn. Jezus koos de zwakkeren. Omdat ik zwak ben, heeft Hij mij gekozen.

 Elke keer dat Mariam haar geest hervond te midden haar leiden zei ze: Glorie aan Jezus! Glorie aan Jezus!  De woedende demon zei: Wat zegt ze, deze Arabier? Is dit mogelijk? Nee, nee, glorie aan mij! Glorie aan mij! Dan zei Mariam: Wanneer de Geest van God neerdaalt in een ziel, brengt Hij rust, vrede, vreugde. Als jij het bent, Satan, breng je alleen maar angst, pijn en problemen. En ze voegde eraan toe: Wanneer God iets wil, kun je niets doen om het te veranderen. Je moet Jezus gehoorzamen, bevend in je schoenen.

Hoge plaatsen waar de eeuwigheid op het spel staat

Zie je wat soort proces dit is en deze buitengewone dialoog tussen een Kind van het licht en de Prins van Duisternis? Het geeft ons een scherp begrip van de dimensie van de spirituele strijd, die in nu aan het opflakkeren is, en van de inzet. De inzet is de ziel van elke mens, en van alle tijden. In deze cruciale periode in haar leven leek Mariam het doelwit te worden van een wanhopige vervolging door degene die dag en nacht werkt om ons tot verderf te brengen. Maar het is absoluut duidelijk dat ze haar werk deed als Karmeliet. Ze bleef trouw aan haar toewijding.

Voor wie denkt dat er achter de muren van een slotklooster nooit iets gebeurt, dat dit bestaan ​​alleen tijdverspilling, verloren energie of een vergissing is, is het duidelijk dat deze Karmelieten en alle religieuze gemeenschappen, die trouw zijn aan hun roeping, zich op hoge plaatsen bevinden waar de eeuwigheid zich afspeelt. We moeten dankbaar zijn voor dit bijna indiscrete kijkje in de kleine cel van Mariam, zo goed verborgen in haar klooster, omdat deze openbaring op het juiste moment komt, op een uur waarop de Boze, meer dan ooit, zijn verwoesting vergroot. En het komt van een echte vijand, een vijand die een naam heeft.

Het is Satan die bang voor ons is

Dit is echt een kwestie van iemand die ons komt aanvallen, een engelachtige persoon, met zijn eigen persoonlijkheid, en niet een soort negatieve energie die in de lucht zweeft, zonder persoonlijkheid, zoals sommigen in onze tijd suggereren. Het is van het grootste belang om te begrijpen dat dit in feite een persoon is, die bang is! Het is Satan die bang voor ons is, wanneer we nemen de wapens van Jezus opnemen; dat wil zeggen nederigheid, gehoorzaamheid, liefde. Hij is het, Satan, die beeft van angst voor een ziel die zich overgeeft aan Liefde! Een persoon die met Jezus leeft in geest en waarheid heeft niet de minste angst voor Satan. Dit is het voorbeeld en de les die Mariam aan ons geeft door haar leven.

We zien dat Mariam, om de overwinning te behalen in de geestelijke strijd drie wapen in het bijzonder gebruikt: in de eerste plaats die van de nederigheid. Met betrekking tot nederigheid benadrukte ze verschillende essentiële punten. Ik wil er enkele aanhalen in de hoop dat ons leven verlicht kan worden. Ze zei altijd: Trots leidt alles tot woede, tot ergernis, tot boosheid, brengt het omlaag. Trots leidt tot opstandigheid, tot verontrusting. Het brengt angst in deze wereld en in de volgende. Nederigheid geeft vreugde in deze wereld en in de volgende.

OLVrouw zorgde voor Mariam toen ze levenloos in de grot lag met doorgesneden keel. Toen OLVrouw haar voedde met een mysterieuze en heerlijke soep en haar leerde over het spirituele leven, gaf ze haar dit onschatbare advies: Wees altijd tevreden!

Tijdens de geestelijke strijd van Mariam, is het precies op dit punt dat Satan haar aanviel. Hij stelde alles in het werk om haar te dwingen te klagen, in opstand te komen tegen haar lijden, tegen haar lot, en zelfs tegen Gods Wil. Kortom, hij wilde haar zijn eigen gevoelens van frustratie overbrengen.

Nederigheid is tevreden zijn in alles

OLVrouw leerde Mariam de houding altijd tevreden te zijn. Dat wil zeggen, verwelkom alles alsof het uit Gods hand komt, aanvaard alles! Dat is wat nederigheid is. Nederigheid, zegt Mariam, maakt zich nergens druk om en is met alles tevreden. Om Zijn kleine bruid te vormen, sprak de Heer tot haar in gelijkenissen. Kijk naar de regenworm. Zolang het ondergronds blijft, is het veilig: maar als het zich laat zien, wordt het verpletterd. Mariam vertelt ons: Nederigheid is het Koninkrijk van Gods Hart. Nederigheid is met alles tevreden. Nederigheid draagt ​​de Heer overal in zijn hart. Het is God die de oprechte nederigheid in het hart geeft. Maar je moet handelen. Als er echte nederigheid is, geef je niets om geacht te worden door anderen, of het oordeel van anderen.

Toen liet Jezus haar de Hel zien en zei: Er zijn in de Hel alle soorten deugden, maar er is geen nederigheid. In de Hemel zijn er allerlei zonden, maar geen trots.

Mariam beschreef nederigheid ook op deze briljante, beknopte manier: Gelukkige zijn de kleinen! Er is overal ruimte voor hen. Maar de groten zitten iedereen in de weg. Ze verklaarde dat niets de Heer meer aangenaam is dan nederigheid. De Heer zei haar: Geef mij een Priester of Religieuze die nederig is, en ik zal hem of haar niets weigeren. Dat is een krachtige zin om te onthouden: Ik zal hem of haar niets weigeren!

Over het onderwerp zonde in de wereld laten we luisteren naar deze dialoog tussen Jezus en Mariam:

De Heer: Geef Mij een Priester, vind er één, die alleen Mij zoekt en die niets zoekt voor zichzelf, die niet zijn uiterste best doet om mooie toespraken te houden, gewoon voor het effect dat die toespraken zouden kunnen hebben.

Mariam: Maar Heer, er zijn nog steeds Heilige Priesters op aarde!

De Heer: Als er een enkele zou kunnen worden gevonden, volledig los van zichzelf, die alleen naar Gods Glorie kijkt, dan zou die Priester wonderbaarlijke dingen doen. Wonderen zouden uit zijn handen voortkomen

Dat is de belofte die Jezus aan Mariam gaf, en zeker aan ieder van ons! O, de kracht van nederigheid!

Het tweede wapen dat Mariam voorstelt en gebruikt in deze strijd tegen de duisternis, is gehoorzaamheid. Ze beoefent gehoorzaamheid tot op het punt van heldhaftigheid. We denken hieraan ook aan Jezus in Zijn doodsstrijd in Getsemane. Hij werd aangevallen door angst, menselijk verdriet en door verschrikkelijk innerlijk lijden. Heel de Hel viel Hem aan, uiterlijk en innerlijk. Het was precies op dat moment dat Hij de woorden van ultieme gehoorzaamheid sprak: Vader, niet Mijn Wil, maar de Uwe geschiede. (Lucas 22:42)

Twee kaarsen om de ziel in de duisternis te verlichten

In het heetst van haar strijd om Christus te volgen, gebruikte Mariam het effectieve wapen van gehoorzaamheid om overwinning na overwinning te behalen. We weten dat gehoorzaamheid bij de Karmelieten een essentieel onderdeel is van de Regel; het is zelfs een van de drie geloften die alle Religieuzen uitspreken. Mariam spreekt ons daarom zeer krachtig aan over gehoorzaamheid als een pad van Licht voor het godgewijde leven. Ze stelt: Men moet altijd gehoorzamen, zijn wil onderwerpen aan die van zijn oversten. Men mag geen opmerkingen maken. God houdt niet van een ziel die niet gehoorzaamt, die zijn eigen oordeel niet onderwerpt. Je moet niet onderhandelen met Jezus. Als je iets voor Hem doet, doe het dan volledig. Hij houdt niet van stukken. Een ziel die niet alles geeft, is een lauwe ziel, en Jezus spuwt ze uit Zijn mond.

In een moment van extase zei Mariam tegen een zuster die een beetje bang was: Beoefen alleen gehoorzaamheid aan autoriteit. Gehoorzaamheid en onderwerping zijn twee kaarsen die de ziel oplichten in de duisternis. Het is in donkere tijden, in verschrikkelijke tijden, dat men zichzelf moet toestaan ​​ geleid te worden door gehoorzaamheid. Mariam kreeg nog een advies uit de Hemel. Ze zei: De Gezegende Moeder laat me weten dat gehoorzaamheid ons altijd behoedt voor elk ongeluk en van alle valstrikken van Satan. Onder de bekentenissen van Satan is deze: Zes jaar geleden vielen we een Karmelietenzuster in Spanje aan. De eerste twee jaar deden we er alles aan om bij haar antipathie op te wekken tegen een van haar medezusters. We zetten haar aan om niet met haar te praten, en zelfs niet naar haar te kijken, maar ze deed het tegenovergestelde.

De Meester stond toe dat de twee door hun overste in dezelfde functie werden geplaatst. Toen hebben we op een bijzondere manier geprobeerd haar ongeduld op de proef te stellen, maar ze toonde alleen de grootste steun, de meest perfecte liefdadigheid. We hebben haar verleid tegen zuiverheid, tegen versterving, tegen nederigheid en altijd zonder succes. We stelden voor dat ze haar oversten vaker zag, vooral haar biechtvader, maar ze ging nog minder naar hen. We verheerlijkten haar standvastige deugd, en fluisterden haar in dat ze niet dikwijls leiding nodig had, maar ze richtte zich vaker tot de Priorin en de Priester.

Toen we haar aanspoorden om buitengewone boetedoeningen te vragen, was ze tevreden met deze van de Regel. Als we haar probeerden te overtuigen van haar Heiligheid, bekende ze haar trots in aanwezigheid van alle zusters. Die ellendige heeft ons altijd verpletterd.

Satan maakte Mariam soms doof, soms stom. Maar de overste hoefde alleen maar te zeggen: Spreek in gehoorzaamheid, hoor in gehoorzaamheid, en de novice sprak en hoorde.  Uit hoofdstuk 57: De grote meerderheid van de Heiligen gehoorzaamde personen die niet een kwart van het spirituele niveau bereikten van deze Heiligen. Achter de persoon die gezag uitoefent, ziet de gehoorzame de hand van de Vader, die de gebeurtenissen leidt volgens Zijn Goddelijke Wijsheid. Gezag gehoorzamen is God gehoorzamen. Indien je, aan de andere kant je betoog doet, overtuigd van je eigen menselijke wijsheid of logica, vertraag je alleen de uitvoering van de plannen van de Vader. Op een dag zei Jezus tegen Mariam; Mijn dochter, gehoorzaamheid is voor een ziel wat vleugels zijn voor een vogel.

Op een dag klikt er iets

Het derde wapen in deze geestelijke strijd om bij het Licht te horen is naastenliefde. Mariam betoonde heel haar leven een diepe liefde voor de mensen om haar heen en zeker een grote liefde voor de Heer. Wat Mariam heeft gered van het zinken tijdens deze spirituele gevechten die moest leveren was de immense Liefde voor de zielen die Jezus haar meedeelde. De Redder, die voor ieder de Kruisdood onderging, ziet onze ziel duidelijk en de staat van zonde waarin ze verkeert. Mariam ontving de gave om beledigingen tegen God in zielen te zien, en ze voelde ze diepgaand. Ze brandde van verlangen om deze zielen te redden, in vereniging met haar Bruidegom, Jezus, de Redder. Ik heb gemerkt dat er voor veel Heiligen een bepaalde dag kwam waarop er iets klikte in hen, en ze bereiken een hogere mate van naastenliefde. 

De Liefde van de Heer brandt zo fel in de Heilige ziel dat het kwelling, lijden en pijn verwelkomt, en het niet langer als tegenslagen zie, die ze moeten ontvluchten. Integendeel, ze ziet het als welkome en gezegende instrumenten die kunnen worden gebruikt ter wille van verlossing. Op dat moment, wanneer deze klik zich voordoet, is het God die het initiatief neemt. Het teken voor de ziel is dat de het lijden en ontberingen gemakkelijk worden. Het lijden wordt een zachte vreugde. Niet de lijden op zich, want dat zou masochisme zijn, en daarom een ​​perversie. Eigenlijk is lijden op zich altijd een kwaad. Maar deze mensen branden zo erg van Liefde voor Jezus dat alles wat deel uitmaakt van Gods werk een vreugde voor hen wordt, juist omwille van hun liefdevolle vereniging met Hem. Jezus in alles volgen, zowel op de berg Tabor als op Golgotha, dat is hun vreugde. Dat is ware Liefde, zuiver Liefde!