Voor het geval u denkt ‘het zal zo'n vaart wel niet lopen':
Scott McIntosh, solar wetenschapper aan het National Center for Atmospheric
Research (NCAR) in de VS, waarschuwde onlangs voor een ‘Termination Event',
een aanstaande botsing van magnetische velden op de zon in 2022 of 2023.
Dit kan een onverwachte extreem krachtige zonnecyclus
veroorzaken. Het zwakke magnetische veld om onze planeet kan dan fataal zijn;
Eén X-klasse zonnevlam richting de aarde, en het is einde verhaal voor onze van
elektriciteit afhankelijke samenleving. Een Termination Event op de zon wordt
in dat geval een Terminator Event op aarde.
Kosmische golf onderweg naar ons zonnestelsel
Climate Science Center wetenschapper David Mauriello kwam
eerder dit jaar met een minstens zo krachtige waarschuwing. Onze planeet
kan namelijk mogelijk al in 2023 wordt getroffen door een verwoestende
zonnevlam (‘super flare'). Hij baseert zich echter niet op de magnetische
‘botsing' op de zon, maar op een ‘kosmische golf' die in 2019 eenzelfde
uitbarsting op onze naburige ster Proxima Centauri veroorzaakte, en nu naar ons
onderweg lijkt te zijn.
Een recente superflare op de Ster van Barnard, die op 5,978
lichtjaar afstand staat, is een sterke aanwijzing dat dit meer dan slechts een
theoretische mogelijkheid is. De flare op deze ster vond namelijk op het
verwachte interval plaats.
Vanwege de afnemende magnetosfeer is een gemiddelde X-flare
nu al voldoende om 90% van onze beschaving, die extreem afhankelijk is geworden
van elektronica en elektriciteit, weg te vagen. De aanstormende galactische
‘golf' zou tevens het laatste zetje kunnen geven om een snelle poolomkering in
gang te zetten. ‘Tegen augustus 2023 moet u er klaar voor zijn,' denkt
Mauriello.
Zalige onwetendheid
Ondertussen wordt de wereldbevolking in ‘zalige
onwetendheid' gehouden met de totaal ontkrachte theorie dat een paar
promille menselijke CO2 uitstoot verantwoordelijk is voor ‘klimaatverandering',
en van zo ongeveer alle heftige weerverschijnselen van de afgelopen jaren, en
we daarom onze maatschappij totaal op zijn kop moeten zetten om dit volstrekt natuurlijke en voor alle
leven zelfs cruciale gas, waar de planeet er feitelijk juist veel te weinig van
heeft, terug te dringen.
Maar nul CO2, windmolens, biomassa, zonnepanelen, of wat
voor ‘klimaatbeleid' dan ook – het zal helemaal NIETS uitmaken, want voor het
voorkomen of stoppen van grote klimaatcyclussen en kosmische
gebeurtenissen heeft de mensheid geen enkele technologie beschikbaar. En met de technologie die we wel hebben,
bereiden we ons niet voor op deze barre omstandigheden – integendeel, met
‘groene' energie richten we zelf grote verwoestingen aan in het milieu en het
klimaat, terwijl we onze samenleving tegelijkertijd opzettelijk veel
kwetsbaarder maken.
Ik heb er geen wetenschappelijk bewijs voor, maar ook in
dit opzicht heeft het er verdacht veel van weg dat de kosmische straling de
afgelopen jaren het verstand bij veel mensen reeds flink heeft weggevreten.
Een andere optie is dat een sektarisch clubje globalisten
inderdaad de totale controle over de wereld heeft gekregen, en nu – zonder dat
hen rechtstreeks de schuld kan worden gegeven – met alle mogelijke manieren
stapsgewijs bezig is om het grootste deel van de door hen ‘nutteloos' of zelfs
‘schadelijk' geachte mensheid permanent te verwijderen. Maar tegen een
superflare van de zon zullen ook zij geen enkel verweer hebben, hoe diep ze
zich ook onder de grond zouden verbergen.
Uit
nationalgeographic.nl - Wat zou er gebeuren als de zon de grootste zonnevlam
ooit zou uitstoten? - Richard A. Lovett
(…) De zwaarste ‘zonnestorm' die ooit is gemeten vond plaats in 1859, tijdens een zonnemaximum dat
vergelijkbaar was met het maximum dat nu aanstaande is, volgens de NASA. Die
storm wordt de ‘Carrington-gebeurtenis'genoemd, naar de Britse astronoom
Richard Carrington, die de megavlam van de zon observeerde en als eerste een
verband legde tussen zonneactiviteit en geomagnetische storingen op aarde.
Tijdens de
Carrington-gebeurtenis kon het noorderlicht tot in Cuba en Honolulu worden
waargenomen, terwijl het zuiderlicht tot in Santiago in Chili werd gezien. De
zonnevlammen waren zó krachtig dat 'mensen in het noordoosten van de VS de
krant konden lezen bij het licht van de aurora', zei Daniel Baker van het
Laboratory for Atmospheric and Space Physics van de University of Colorado op
een bijeenkomst van geofysici, afgelopen december.
De geomagnetische storingen
waren zó sterk dat telegrafisten berichtten dat er vonken uit hun apparatuur
sprongen – in sommige gevallen veroorzaakten die zelfs brand, aldus Ed Cliver,
ruimtewetenschapper aan het U.S. Air Force Research Laboratory in Bedford,
Massachusetts. In 1859 werden deze berichten nog afgedaan als curiositeiten,
maar als iets soortgelijks vandaag zou gebeuren, zou de hightechwereld van nu
tot stilstand komen. 'Wat er op het spel staat,' zei Bogdan van het Space
Weather Prediction Center, 'zijn de hoogwaardige technologieën die tegenwoordig
elk aspect van ons leven beheersen.'
grote zonnevlam
Zonnevlam kan ‘cybercocon' rond aarde doen scheuren
Om te beginnen, aldus Baker
van de University of Colorado, zouden de elektromagnetische storingen
(vergelijkbaar met de eerdere storingen in het telegraafnetwerk – 'het internet
van die tijd') – veel ingrijpender zijn.
Zonnevlammen die op aarde
gericht zijn, doen zich doorgaans in drie fasen voor, hoewel niet tijdens elke
storm. Eerst wordt de bovenste atmosfeer van de aarde geïoniseerd door sterk
energetisch zonlicht, vooral röntgenstraling en ultraviolet licht, waardoor
radioverbindingen worden verstoord. Dan volgt een stralingsstorm, die
gevaarlijk kan zijn voor onbeschermde astronauten.
En tenslotte volgt er een
plasmawolk of ‘coronal mass ejection' (CME), een zich wat langzamer
voortbewegende wolk van plasma die er enkele dagen over kan doen om de
atmosfeer van de aarde te bereiken. Als de aarde door een CME wordt getroffen,
reageren de plasmadeeltjes met het krachtige magneetveld rond de aarde en
produceren sterke elektromagnetische schommelingen.
|